Eski AKP kurucularından Abdüllatif Şener: Erdoğan’ın önünü Baykal açmadı, AKP kurulurken İçişleri ve Yargıtay atması gereken adımları atmadı

BordoBereli

Genel Mod
Global Mod
Eski AKP kurucularından, CHP Konya Milletvekili Abdüllatif Şener, AKP’nin kuruluş sürecine ait olarak, “Erdoğan’ın önünü Baykal açmadı, AKP kurulurken İçişleri ve Yargıtay atması gereken adımları atmadı” değerlendirmesini yaptı.

“AK Parti’de birinci kurulduğu günden itibaren sorun Genel Başkan’daydı” diyen Abdüllatif Şener, Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın milletvekili seçilmedilk evvelki siyasi yasağını hatırlattı. Şener, “” dedi.

Independent Türkçe’den Can Bursalı’ya konuşan Şener, “Birinci Gül hükümeti kurulurken biz kendisi ile birlikte Yunanistan’da idik. Yunanistan’dan İspanya’ya giderken havada Bakanlar Şurası Cumhurbaşkanı tarafınca onaylanmıştı. Yani burada seçim daha sonrası birinci Ak Parti hükümeti kurulurken, o AB başkanları ile görüşüyordu.Sürekli AB kıymetlerine vurgu yapıyordu. O imajı veriyordu. niye? Burada meşruiyetini elde edebilmek amacı ile. Lakin idare stili hukuka ve siyasi etik kurallara, kamu mallarını müdafaaya yönelik olmadığı için ve başlangıçta da medya ve Türkiye’deki kurumsal yapı tereddütle baktığı için Erdoğan’a ve AKP iktidarına, bu AB vurgusu ile sürdürdüğü siyasetlerin periyodu biraz uzun sürmüştür. Lakin bir taraftan da birinci oturduğu günden itibaren hukuk, siyasi etik, kamu malını gözetme üzere kozmik bir yöneticinin, başbakanın olması gerektiği biçimde işi yürütmüyordu. Bu birikerek sonunda hem medyayı teslim aldı, hem kurumsal yapıları teslim aldı. Kendisini denetleyen kurumlar olmaktan öte, kendisinin kırbacı haline gelen kurumlar haline dönüştü. Başta yargı olmak üzere.” sözünü kullandı.

Şener sorulara şu karşılıkları verdi:

-Yani, baştaki strateji bir aldatmacaya mı dayanıyor?

Evet, yalnızca kendi meşruiyetini sağlamaya yönelikti.

“Erdoğan siyasi yasakları Baykal yardımıyla aşmadı”

-Yayınladığı görüntüler ve paylaştığı tweetler ile gündeme gelen Sedat Peker, Korkmaz Karaca üzerinden Deniz Baykal hakkında da tezlerde bulundu. Akabinde Zülfü Livaneli’nin Deniz Baykal hakkındaki kelamları gündeme geldi. Siz 2003 yılından Baykal ile Erdoğan içinden geçtiği belirtilen görüşme ve daha sonrasındaki sürecin en yakın şahitlerinden birisiniz. 2003 yılında Siirt’te yapılan seçimler yardımıyla Erdoğan Başbakan olabildi. Bu süreçte Deniz Baykal’ın rolü var mıydı?


O devirde o tartışma ile ilgili hiç bir bilgiye sahip değilim. Erdoğan-Baykal görüşmesi, bu görüşmenin içeriği hakkında hiç bir bilgiye sahip olmadım. Lakin o devirde partilerin yaptığı açıklamalar daha farklı nitelikteydi. Bugünkü tartışmayı Zülfü Livaneli’nin 2007 yılındaki yazısından bugünlerde yapmış olduğu konuşmalardan biliyorum. Lakin işin aslı nedir, onunla ilgili bir kıymetlendirme yapmak istemem. Lakin 360 milletvekili ile TBMM’ye girmiş bir parti hakkında sayın Baykal’ın yaptığı açıklamanın o kadar da yabana atılmayı hak eden bir açıklama olduğunu zannetmiyorum.

Düşünün bir muhalefet partisi önderi, siyasi yasaklara karşı hal sergileyen bir partinin genel lideri olarak bu biçimde davranmış olabilir. Lakin aslında Erdoğan’ın siyasi yasakları aşmasının serüveni Baykal’ın tutumuyla olmadı.

Bir sefer parti kurulduğu vakit, partinin kuruluş dilekçesi, İçişleri Bakanlığı’na verildiğinde, İçişleri Bakanlığı’nın “Bu genel lider olmaz. Hakkında siyasi yasak vardır. Parti üyesi de olamaz, parti genel lideri da olamaz” diye dilekçeyi iade edip “Yeni bir kurucular listesi getirin” demesi lazımdı. Lakin İçişleri Bakanlığı bunu demedi.

Gerisinden Yargıtay’ın, genel başkanlığını ve parti üyeliğinin iptali için dava açması lazımdı. Yargıtay, o davayı açmadı. Üstelik parti taa 1,5 yıl daha sonra TBMM’nin üçte iki çoğunluğu ile iktidar olarak geldikten daha sonra bir dava açıldı. O da yarıda kaldı, işlemez hale geldi. Erdoğan’ın önünü açan süreçler aslında bu söylemiş olduğim iki süreçtir.

“Türkiye’de güç ve parayla istediğiniz her sonucu çıkartırsınız”

-Size bakılırsa İçişleri Bakanlığı ve Yargıtay atması gereken adımları niçin atılmadı?


Türkiye gelişmiş batı demokrasilerinde olduğu üzere kurumsallaşmış bir ülke değil. Bir bilgi sahibi değilim. Lakin Türkiye’de belirlenemeyecek, yönlendirilemeyecek hiç bir şey yoktur. Güç ve parayla istediğiniz her sonucu her yerden çıkarırsınız Türkiye’de. Çok mu savlı konuşuyorum? Benim gördüğüm, hayattan izlediğim görünüm bu.

-O devir, bilhassa yargıdaki takımlar daha epey AK Parti tersliği ile biliniyordu…

Teorik düşünüyorsunuz. Bir de bunun somut pratikleri var. Teorik olarak en karşıt niyetli birinin karar noktasında olduğunu düşünün. Burada iki sorun var:

Bir, size niyet olarak karşı diye hal alabilir mi? Almaması lazım. Hukukun gerekleri ne ise ona nazaran karar vermesi lazım. Lakin siz bile soruyu sorarken Türkiye’ye o kadar alışmışsınız ki, çabucak karşı olan birileri diye soruyorsunuz. İkincisi, karşı bulunmasına karşın ve hukuka da muhalif bulunmasına karşın lehinize karar aldırılabilir mi o şahsa?

Bunun fazlaca örneği var. Tahminen prensiplerini unsurlarını bozmayan, duruş sergileyen hayli insan da fazlaca karar verici de olmuştur bu ülkede. Lakin insanları ferdi inisiyatiflerine bıraktığınız vakit bu sistem yürümez.

Kurumsal yapının o bireylere bağlı sistemlerde sistemin temel kurallarına uygun kararlar alabileceği bir biçimde donatılmış olması lazım. Türkiye’de kurumsal yapılar bunu sağlayamıyor. Bireyleri kuşatamıyor.


“Bu bir yeni kuşak mafya devleti”

Siz, Türkiye’nin en karanlık yılları denilen 90’lı senelerda da milletvekiliydiniz. Susurluk gibi, 90‘lı senelera damga vurmuş başka olayların hepsinin arasındaydiniz, Susurluk periyodunda Maliye Bakanı’ydınız. 2021 Türkiyesini, 90’lı senelerla kıyasladığınızda nasıl bir tablo görüyorsunuz?


Kimi cürüm örgütleri var. Bu hata örgütleri ile birtakım bürokratların, yargı mensuplarının ve siyasetçilerin, bakanların bağı var. Bu bağlantı sonları içerisinde hukuk ihlalleri ve cürüm ögesi teşkil edecek durumlar var. Medya iki ayı aşkın müddettir bunu tartışıyor. Ben daima olarak bir şeye dikkati çekmeye çalışıyorum. Yaygınlaşsın, otursun diye de uğraşıyorum fakat bunu yerleştiremedim. TBMM’de dört kez konuşma yaptım, “mafya devleti” dedim.

“Mafya devleti” söylemiş olduğinizde klasik, cürüm örgütleri ile iktidar içindeki münasebet öylesine ağır bir seviyeye ulaşır ki, hükümet kabahat örgütlerinin bir modülü haline dönüşür. Klasik manada buna “mafya devleti” deniliyor. İşte 70-80’lerin İtalya’sı. Bir orta Kolombiya. Meksika, hatta balkanlardaki birtakım ülkeler, bu çerçevede mafya devleti diye anılıyor.

Benim kastettiğim bu da değil. Yeni kuşak bir mafya devleti türüyor dünyanın değişik yerlerinde. Bu yeni kuşak mafya devletinde, olağan iktidar sahipleri mafya biçimleri ile ülkeyi yönetmeye başlıyorlar. Bu bir yeni kuşak mafya devleti.


-Diğeri ile farkı nedir?

Mafya prosedürü ile yönetim ettikleri vakit öbür hata örgütleri ile irtibatlı boyutları da oluyor. Lakin işin merkezi o cürüm örgütleri değil, hükümet edenler. Bu yeni jenerasyon mafya devleti ile ilgili riskler yaşıyoruz.

Bir sefer bunu kavramak için, şuradan hareket edelim: Türkiye’de hayli sayıda “varlık barışı” ismi altıdan bir yasa çıkarılmıştır. “Varlık barışı” söylemiş olduğiniz şey, kayıt dışı paranın ve kara paranın aklanmasını sağlayan yasalar demektir.

aslına bakarsan cürüm örgütleri-hükümet edenler bağı söylemiş olduğiniz şeyin özünde merkezinde kaynağı kabahat olan para var. Kara para var. Hükümet edenler kuvvetli ise, MASAK’a onu incelettirmiyor. O da yetmiyor, parlamentodan kara parayı aklayacak yasalar çıkarıyor. 2002’den bu yana 10 civarında varlık barışı denen yasa çıkmıştır.

Üstelik birtakım varlık barışı yasalarında “Bu varlık barışına başvuranlar hakkında vergi incelemesi yapılamaz, yönetim tahkikatı yapılamaz, hakkında araştırma, soruşturma ve kovuşturma yapılamaz” diyor. Direkt doğruya “Kara paradan elde edilen hasılatını bu yasaya dayandırarak bildirmiş kişi hakkında inceleme yapamazsınız, araştırma yapamazsınız, soruşturma, kovuşturma yapamazsınız” diyor. Artık pekala bu biçimde ülkedeki bu cürüm örgütleri ile siyaset bürokrasi hükümet yetkilileri içindeki münasebetlerde gelişen, patlayan ilgilerde merkez bu kabahat örgütleri midir? Yoksa merkez mevcut iktidar mıdır? Onun için ben yeni jenerasyon diyorum. Türkiye tehlikeli bir kulvara girmiştir. Bunu en kısa vakitte çözmek zorundayız.
 
Üst