Fehmi Koru*
Sanki içte ve dışta eş-zamanlı meydana gelen birtakım olaylar içinde görünenin ötesinde bir bağ kurulabilir mi?
Eskiler bu çeşit soruları anlamsız bulur ve bunu ‘öküzün altında buzağı aramak’ olarak isimlendirirlerdi.
Öküzün altında buzağı aranır mı hiç?
Her gelişmeyi tabiatıyla ve birbiriyle irtibatsız gördüğünüzde koskoca bir imparatorluğu nasıl kaybettiğinizi de anlayamazsınız.
Hakikaten, bizde üzerinde en az baş yorulan konulardan biri de budur.
İnsanların virüs yüzünden sapır sapır öldüğü ve bundan korunmanın neredeyse tek sisteminin aşılanma olduğunun anlaşıldığı bir ortamda baş karıştırmak için binbir dereden su getirmeye kalkan tipler var.
Nitekim kendileri aşı olmuyorlar, çoluk-çocuklarını aşıyla muhafaza altına almıyorlar mı, bunun merakındayım.
Aşıdan kuşku duymak günümüzde ‘komplocu’ bir yaklaşım olarak görülebilir.
Benim kelamını ettiğim kuşkuculuk o çeşit değil.
Son günlerde kimi muhalif medya kanalları ile haber sitelerinin yabancı kuruluşlardan maddi dayanak aldığı haberiyle tartışma gündemimiz çeşitlenmiş oldu. Bilhassa ABD’de ve alışılmış başka Batı ülkelerinde de, vakıfların faaliyet alanlarına ilgi doğdu.
Evet, Batı’da iş hayatları yolunda gidenler şahsi zenginliklerini kurdukları vakıflar yoluyla farklı alanlarda yapılan faaliyetlere dayanak maksadıyla kullanıyorlar. Birçok niyet üreten kuruluşun gerisinde o tıp zenginler var. Onların desteklediği kuruluşlar içinde günü yanlışsız kıymetlendirerek geleceğin alacağı biçimi öngörmeye çalışanlar da bulunuyor.
İki sefer ikinin dört ettiği bir üniversal gerçek, lakin bu kadar keskin olmayan toplumsal bilimler alanında öngörüler fazlaca kıymetli. Güçlü hayırseverlerin dayanağına sahip fikir kuruluşlarından kimileri bunu yapmaya çalışıyor.
Bizde? Bizde de artık desteklenen kuruluşlar var, lakin ülkemiz bir o yana bir bu yana gidip geldiğine bakılırsa, oralarda rastgele bir öngörü perspektifi çizildiğinden kelam etmek herbiçimde mümkün değil.
Hiç değilse, siyasete -hatta hükümete- akıl ve istikamet vermesi beklenen niyet kuruluşları açısından durum bu biçimde.
1 milyon dolarlık yeni sorum
Onların yanıtını aradığını sanmadığım soruyu ben sorayım.
Sorum şu: ‘‘Acaba Afganistan’dan Batılı ülkelerin askerlerini çekmesi ile en son örneği Tunus’ta görülen siyasi gelişme içinde bir ilişki olabilir mi?’’
Afganistan’da yabancı güçlerin takviyesiyle oluşmuş bir idare var; o güçler askerlerini çekince onların desteklediği idarenin ayakta kalması çok güç. Yabancılar gidince Afganistan idaresinin Taliban denilen kümenin eline düşmesi epeyce beklenen. Ülkenin küçük bir kısmı aslına bakarsan Taliban’ın elindeydi, yabancı güçlerin çekileceği duyulunca tablo bilakis döndü; artık ülkenin büyük kısmı Taliban’ın elinde.
Yakında Kabil de eline geçince Afganistan Talibanistan olacak.
‘Talibanistan’ yırtıcı bir idare biçimi demek. İslam argümanlı tam manasıyla zorba bir rejim.
Orada bu gelişmeye adım adım gidilirken Tunus’ta en çok muhaliflerinin bile ‘yumuşak’ sıfatıyla andığı iktidar olmuş İslami bir siyasi anlayışa karşı ‘darbe’ gerçekleştirildi. Daha evvel Mısır’da birebir siyasi anlayışın daha ‘uzlaşmaz’ versiyonu devrilmişti; artık demokrasiye ve dinin siyaset dışı tutulmasına özenen bir İslami anlayış da tasfiye edilmek isteniyor…
İslam’ın Taliban versiyonunun önü açılırken demokrat olma savlı olanının tasfiye edilmesi…
Eş-zamanlı bu iki gelişme tesadüf müdür, yoksa bunu önümüzdeki devirle ilgili bir ipucu olarak görmeli miyiz?
1 milyon dolarlık aşağıdaki soruyu da vaktinde ben sormuştum
Sovyet sisteminin çöküşü Berlin Duvarı’nın yıkılmasıyla (Kasım 1989) katılaşmıştı. O sistemin Avrupa’yı bütünüyle tesiri altına almasının önünü kesmek için kurulmuş NATO’nun da misyonunun sona ermesi beklenirdi.
O denli olmadı.
Çabucak akabinde birinci NATO Doruğu Haziran 1990’da Turnberry’de yapıldı. O dorukta, evsahibi İngiltere’nin başbakanı Margaret Thatcher, konuşmasında, NATO’nun yeni nazaranv alanının İslam Dünyası olabileceğini belirtti.
Bir yıl geçmedi, 11 Eylül 2001 tarihinde, ABD’nin kalbine, -New York’taki ikiz kuleler ile Pentagon’a- birden fazla Suudlu 18 gencin düzenlediği büyük atak gerçekleşti.
Akabinde dünyamızın ne kadar farklılaştığını yaşayarak gördük.
Sovyet sisteminin çökmesi, bununla bakılırsav alanı ortadan kalkan NATO’ya yeni bir nazaranv tarifi yapılması ve 11 Eylül hareketleri içinde bir irtibat var mıydı?
Temas orada yoksa, Afganistan ve Tunus’ta meydana gelen gelişmeler içinde da bir ilişki yoktur.
var ise?
Dünyamız -özellikle ‘‘Bugüne kadar yaşadıklarımızdan daha berbatı olamaz’’ sanan Müslüman Dünya– kendisini yepisyeni aksiliklere hazırlamalı.
Öküzün altında buzağı aramak mı bu?
Sanmıyorum.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden alınmıştır.
Sanki içte ve dışta eş-zamanlı meydana gelen birtakım olaylar içinde görünenin ötesinde bir bağ kurulabilir mi?
Eskiler bu çeşit soruları anlamsız bulur ve bunu ‘öküzün altında buzağı aramak’ olarak isimlendirirlerdi.
Öküzün altında buzağı aranır mı hiç?
Her gelişmeyi tabiatıyla ve birbiriyle irtibatsız gördüğünüzde koskoca bir imparatorluğu nasıl kaybettiğinizi de anlayamazsınız.
Hakikaten, bizde üzerinde en az baş yorulan konulardan biri de budur.
İnsanların virüs yüzünden sapır sapır öldüğü ve bundan korunmanın neredeyse tek sisteminin aşılanma olduğunun anlaşıldığı bir ortamda baş karıştırmak için binbir dereden su getirmeye kalkan tipler var.
Nitekim kendileri aşı olmuyorlar, çoluk-çocuklarını aşıyla muhafaza altına almıyorlar mı, bunun merakındayım.
Aşıdan kuşku duymak günümüzde ‘komplocu’ bir yaklaşım olarak görülebilir.
Benim kelamını ettiğim kuşkuculuk o çeşit değil.
Son günlerde kimi muhalif medya kanalları ile haber sitelerinin yabancı kuruluşlardan maddi dayanak aldığı haberiyle tartışma gündemimiz çeşitlenmiş oldu. Bilhassa ABD’de ve alışılmış başka Batı ülkelerinde de, vakıfların faaliyet alanlarına ilgi doğdu.
Evet, Batı’da iş hayatları yolunda gidenler şahsi zenginliklerini kurdukları vakıflar yoluyla farklı alanlarda yapılan faaliyetlere dayanak maksadıyla kullanıyorlar. Birçok niyet üreten kuruluşun gerisinde o tıp zenginler var. Onların desteklediği kuruluşlar içinde günü yanlışsız kıymetlendirerek geleceğin alacağı biçimi öngörmeye çalışanlar da bulunuyor.
İki sefer ikinin dört ettiği bir üniversal gerçek, lakin bu kadar keskin olmayan toplumsal bilimler alanında öngörüler fazlaca kıymetli. Güçlü hayırseverlerin dayanağına sahip fikir kuruluşlarından kimileri bunu yapmaya çalışıyor.
Bizde? Bizde de artık desteklenen kuruluşlar var, lakin ülkemiz bir o yana bir bu yana gidip geldiğine bakılırsa, oralarda rastgele bir öngörü perspektifi çizildiğinden kelam etmek herbiçimde mümkün değil.
Hiç değilse, siyasete -hatta hükümete- akıl ve istikamet vermesi beklenen niyet kuruluşları açısından durum bu biçimde.
1 milyon dolarlık yeni sorum
Onların yanıtını aradığını sanmadığım soruyu ben sorayım.
Sorum şu: ‘‘Acaba Afganistan’dan Batılı ülkelerin askerlerini çekmesi ile en son örneği Tunus’ta görülen siyasi gelişme içinde bir ilişki olabilir mi?’’
Afganistan’da yabancı güçlerin takviyesiyle oluşmuş bir idare var; o güçler askerlerini çekince onların desteklediği idarenin ayakta kalması çok güç. Yabancılar gidince Afganistan idaresinin Taliban denilen kümenin eline düşmesi epeyce beklenen. Ülkenin küçük bir kısmı aslına bakarsan Taliban’ın elindeydi, yabancı güçlerin çekileceği duyulunca tablo bilakis döndü; artık ülkenin büyük kısmı Taliban’ın elinde.
Yakında Kabil de eline geçince Afganistan Talibanistan olacak.
‘Talibanistan’ yırtıcı bir idare biçimi demek. İslam argümanlı tam manasıyla zorba bir rejim.
Orada bu gelişmeye adım adım gidilirken Tunus’ta en çok muhaliflerinin bile ‘yumuşak’ sıfatıyla andığı iktidar olmuş İslami bir siyasi anlayışa karşı ‘darbe’ gerçekleştirildi. Daha evvel Mısır’da birebir siyasi anlayışın daha ‘uzlaşmaz’ versiyonu devrilmişti; artık demokrasiye ve dinin siyaset dışı tutulmasına özenen bir İslami anlayış da tasfiye edilmek isteniyor…
İslam’ın Taliban versiyonunun önü açılırken demokrat olma savlı olanının tasfiye edilmesi…
Eş-zamanlı bu iki gelişme tesadüf müdür, yoksa bunu önümüzdeki devirle ilgili bir ipucu olarak görmeli miyiz?
1 milyon dolarlık aşağıdaki soruyu da vaktinde ben sormuştum
Sovyet sisteminin çöküşü Berlin Duvarı’nın yıkılmasıyla (Kasım 1989) katılaşmıştı. O sistemin Avrupa’yı bütünüyle tesiri altına almasının önünü kesmek için kurulmuş NATO’nun da misyonunun sona ermesi beklenirdi.
O denli olmadı.
Çabucak akabinde birinci NATO Doruğu Haziran 1990’da Turnberry’de yapıldı. O dorukta, evsahibi İngiltere’nin başbakanı Margaret Thatcher, konuşmasında, NATO’nun yeni nazaranv alanının İslam Dünyası olabileceğini belirtti.
Bir yıl geçmedi, 11 Eylül 2001 tarihinde, ABD’nin kalbine, -New York’taki ikiz kuleler ile Pentagon’a- birden fazla Suudlu 18 gencin düzenlediği büyük atak gerçekleşti.
Akabinde dünyamızın ne kadar farklılaştığını yaşayarak gördük.
Sovyet sisteminin çökmesi, bununla bakılırsav alanı ortadan kalkan NATO’ya yeni bir nazaranv tarifi yapılması ve 11 Eylül hareketleri içinde bir irtibat var mıydı?
Temas orada yoksa, Afganistan ve Tunus’ta meydana gelen gelişmeler içinde da bir ilişki yoktur.
var ise?
Dünyamız -özellikle ‘‘Bugüne kadar yaşadıklarımızdan daha berbatı olamaz’’ sanan Müslüman Dünya– kendisini yepisyeni aksiliklere hazırlamalı.
Öküzün altında buzağı aramak mı bu?
Sanmıyorum.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden alınmıştır.