Fehmi Koru: Kamuoyu önüne cübbe ve sarıkla çıkma imtiyazı bir tek onda var; cübbe ve sarık tartısını muhafazalı

BordoBereli

Genel Mod
Global Mod
Fehmi Koru*

İnsanımız çabucak her gün din konusunda imtihan ediliyor.

Dinin bizdeki kadar günlük hayatta ‘tartışma’ konusuna dönüştüğü bir öteki ülke olduğunu sanmıyorum.

Her imtihanda olduğu üzere, bu hususta da beşerler kendilerinden beklenileni verdiklerinden emin olamıyorlar. hayatının merkezinde ‘din’ olanlar bile, tartışmalar kulaklarına ulaşınca, ‘ne kadar Müslüman’ olduklarının test edildiği telaşını yaşıyorlar.

Kaybeden ‘din’ oluyor bu imtihanda.

Kamuoyu önüne çıktığında temsil ettiği kurum o denli olduğunu düşündürdüğü için ‘din’ ismine konuştuğu var iseyılan Diyanet işleri lideri örneğin?

Ya da politikler?

Din ile siyaset bizde iç içe bir imaj veriyor.

Bu imaj yüzünden de kaybeden bir daha ‘din’ oluyor.

Halkımızın dindarlığını ölçme emeliyle yapılan anketlerden biliyoruz: Uygulama istikametinden eksikleri bulunsa da büyük çapta ‘dindar’ insanlardan oluşan bir toplumuz.

şahsi tecrübelerimden de, dıştan bakıldığında lakayd görünen insanlarda da dini hassasiyetlerin ziyadesiyle varlığından haberdarım. Birden fazla insan dini hassasiyetlerini kendi özellerinde yaşamak eğiliminde ve o denli yaşıyor da.

İmtihan edilmekten ise hoşlanmıyorlar.

Tersine hal ve davranışlar beğenilen karşılanmıyor.

O denli hal ve davranışlar yüzünden de kaybeden bir daha ‘din’ oluyor.

Maalesef o denli.

‘Din’ konusunun gündemin ön sıralarına tırmandığı günümüzde insanların dindarlığında azalma olduğunu herbiçimde herkes fark ediyor.

Yoksa Diyanet topluluğu ve politikler bu durumun sahiden farkında değiller mi?

Nasıl farkında olamıyorlar, hayret.

Farkındalar da önemsemiyorlar mı?

Din ile siyasetin kol kola gezdiği ülkeler bütün dünyada tedirginlik kaynağı…

Afganistan’a bakmak bile kâfi.

Ya da ABD’ye…

Birbirine taban tabana zıt bu iki ülkede siyasetin kesimi haline dönüşen din bütün dünyayı ilgilendiren bir meseleye dönüşmüş durumda.

[ABD’de bunu kendi siyasi hesapları uğruna zorlamış olan Donald Trump artık lider değil, lakin onun dini hisleri istismar ederek kışkırttığı yığınlar bir daha ülkeye yüklerini koymak için hala alesta bekliyorlar.]

Son tartışmalar sırasında beni en çok şaşırtan, Diyanet’te geçmişte başkanlık yapmış kıymetli alimlerin suskunluğu oldu. Lütfü Doğan’dan Tayyar Altıkulaç’a, Mustafa Sait Yazıcıoğlu, Ali Bardakoğlu ve Mehmet Görmez’e kadar o makamda bulunmuş ilim sahibi kişiselyetler, dinin bu derece tartışma konusu haline dönüştüğü bugünkü ortamda, ne düşündüklerini açıklamalıydılar.

Açıklamalılar.

‘İslam’ şüphesiz sırf onların konusu değil, lakin her insanın bu mevzuda konuştuğu sırada, toplum, ilim sahibi insanlardan sağduyulu sesler de duymak ister.

Siyasetin yönlendirdiği bir din anlayışının aslında tarihî temeli bulunmuyor.

Bunu en âlâ din/İslam alanında behresi olanlar bilir.

“Hanefi mezhebindeniz” diyoruz, mezhebin ‘Büyük İmam’ (İmam-ı Azam) olarak anılan banisi Ebu Hanife (699-767) tam da bu mevzudaki baskılara direndiği için ömrünü azaplar altında mahpusta kaybetmişti.

Her şeye karşın yeterli niyetli olmak istiyorum. Diyanet işleri liderinin sağdan-soldan gelen tenkitlere kulaklarını tıkadığını düşünemediğim üzere, o pozisyona gelmiş bir insanın kendisini ve başında bulunduğu kurumu siyasi emellere alet ettiği tenkitlerini de ağır bulurum.

Kamuoyu önüne cüppe ve sarıkla çıkma imtiyazı bir tek onda var. Cüppe ve sarık yükünü muhafazalı.

Dine ve dinimiz olan İslam’a insanlarda aslında var olan saygıyı zedeleyecek, her gün imtihan oluyormuşcasına imanı sorgulamaya yol açacak, zihinsel bölünmeyle sonuçlanabilecek taraf tutmaya çağırıcı hal ve davranışlardan herkes kaçınmalı.


*Bu yazı fehmikoru.com adresinden alınmıştır.
 
Üst