JoKeR
Active member
Türkiye’nin ve dünyanın birinci kalem şenliği olan PenFest, geçtiğimiz hafta Çırağan Sarayı’nda düzenlendi. Şenlik, itibar kalem markaları, koleksiyonerleri ve kalem tutkunlarının iştirakiyle milletlerarası bir tertibe dönüştü. Tükenmez, kurşun, boya kalemleri ve kalem aksesuarlarına dair her şeyin bulunabileceği bu tertibin başrolü tabi ki dolma kalemler oldu.
Belki birkaç kuşak öncesinde bir mezuniyeti ya da bir terfiyi kutlamanın en özel modüllerinden bir tanesiydi dolma kalemler. Günümüzde ebeveynlerin bir kısmı çocuklarının dolma kalem yerine tablet yahut telefon istediğini düşünse de bu fuarın ziyaretçilerinin büyük bir kısmı ergenlerden oluşuyor. Hatta daha ilginci Türkiye’deki tek dolma kalem tamircisi 2003 doğumlu genç bir Kimya Mühendisliği öğrencisi.
Öncesi-daha sonrası
Namıdiğer “Dolma kalem tamircisi” Hakan Ünal, çabucak hemen 19 yaşında ve yaklaşık iki yıldır dolma kalem tamiri ve onarımıyla ilgileniyor. İki yıl az bir vakit üzere düşünülse de şimdiden tüm koleksiyonerler dolma kalemlerini gönül rahatlığıyla ona emanet ediyor. çabucak hemen çocuk sayılabilecek yaşlarından itibaren antikalarla ilgilenmeye başlayan Ünal, kendisine doğum günü armağanı olarak alınan birinci dolma kalemi yardımıyla dolma kalemlerle ilgilenmeye başlamış. Yaptığı onarım çalışmalarını dolma kalem sevgisi ile birleştirdiğinde ise “Dolma kalem tamircisi” ortaya çıkmış. Her ne kadar isim olarak “tamirci” sözünü kullansa da Ünal yaptığı işin ağırlı olarak onarım olduğunu söylüyor. Kırılan yahut arızalanan bir parçayı yenisi ile değiştirmek yerine öncelikli olarak, mevcut parçayı kurtarmaya çalışıyor. Bu sayede kalemin bütünlüğü ve manevi pahası de korunmuş oluyor. Ünal, “Bana getirilen kalemlerin maddi kıymetinden epey manevi bedelini önemsiyorum” diyor.
YÜZLERCE YEDEK MODÜL VAR
Vintage, eski üretim kalemlerle çalıştığında yedek kesim bulma konusunda epeyce büyük dertler yaşadığını söyleyen Ünal, bu iş için antikacıları ve pazarları dolaşıyormuş. “Antikacıları ve pazarları gezerken makûs kondisyonda olsa bile yalnızca yedek modüllerini elde edebilmek maksadıyla hasarlı kalemleri satın aldığım oluyor” diyen Ünal’ın atölyesinde yüzlerce yedek modül varmış. Fakat bu sayıya karşın uyumluluk ve yedek kesimin sağlamlık durumunun her vakit tatmin edici olmadığını söylüyor. “Manevi kıymeti olan bir kalemde öncelikli olarak kalemin bütünlüğünü muhafazaya çalıştığım için kalemin özgün modülünü muadil bir kesim ile değiştirmeyi tercih etmiyorum” diyen Ünal, vakit zaman kalemi bir daha kullanıma kazandırabilmek için modül değişimi yaptığını tabir ediyor.
elbet bu tamirin bir de fiyatlandırması var. Ünal, “Yapılacak süreçler için pek kapsamlı bir fiyat listesi uyguluyorum. Bu listedeki bir sürecin fiyatı, restore yahut tamir edilecek kalemin yaşı, kondisyonu, risk faktörü ve yapılacak sürecin zorluğuna nazaran değişiklik gösteriyor. Kalemin bedelinden fazla sürecin riski fiyat belirlemesinde daha tesirli oluyor” diyor.
Ünal yaptığı çalışmalardan duyduğu memnunluğu, “Antika bir eşyanın onlarca, hatta yüzlerce yıl kullanılarak günümüze ulaşmasının akabinde aldığı bir hasar kararı kullanılamaz duruma gelmesi beni daima üzmüştür. Bunu nasıl düzeltebilirim diye düşünürken kendimi antikaları restore ve tamir ederken buldum. Antika bir eşya kullanılamaz durumdayken benim yaptığım dokunuşlar yardımıyla bir daha hayata dönmesi beni hayli keyifli ediyor” diyerek anlatıyor. Çok büyük bir keyifle yaptığı bu çalışmalar yardımıyla yüzlerce kişi ile tanışmış. “Antikalarla uğraşan arkadaşlarım, kalemleri hem günlük kullanım için alan birebir vakitte koleksiyon yapan arkadaşları oldu. Hobi olarak fotoğrafçılık ve kol ve cep saatleri ile de uğraştığım için birçok vakit dolma kalem sevgisi olan beşerlerle ortak noktalar bulup kalem dışı konularda da yardımlaşabiliyoruz” diyor. Onarım, tamir yahut bakım hedefli kalemlerini gönderenlerin büyük bir kısmını mesleği yazı yazmayı gerektiren şahıslar oluşturuyor, avukatlar; hekimler, muharrirler üzere. Bunların haricinde kalem alışverişi ve kalem koleksiyonu yapan bireyler de oluyor.
MÜCEVHERE DÖNÜŞEN KALEMLER
Zeki Karaca halihazırda 40 yıllık bir mücevher markası olarak hizmet veriyormuş. Pahalı taşlarla özgün dizaynlar yaparken farklı objelerle bu taşları buluşturmaya başlamış. Bu objeler içinde en epeyce dikkat çeken ve Karaca’nın da favorisi dolma kalemler olmuş. Vakit içerisinde oluşturduğu koleksiyona ilham aldığı kentin ismini vermiş. Boğaziçi, Kaplumbağa, Kubbeler Kenti, Firuze, Fatih Sultan Mehmet üzere kesimlerden oluşan “İstanbul Koleksiyonu” oluşmuş. Kalemler, tasarım kademesinde onlara atfedilen kıssalarıyla bir arada çelik kalemlerle işlenmiş. Firuze, pırlanta, turkuaz üzere pahalı taşlarla süslenmiş. Bir kalemin tamamlanması yaklaşık 6 ay sürüyormuş. Kıymetli taşlarla bezeli bu kalemler olağan olarak öteki dolmakalemlere oranla biraz ağır. Bir kalemin yükü yaklaşık 100 gram. Bu niçinle daha fazla birer koleksiyon eseri olarak dikkat çektiğini söylemek mümkün. Yaklaşık iki yıldır bu kalemleri işleyen Karaca, yavaş yavaş yurt ortasında ve yurt haricinde tanınmaya başladıklarını söylüyor. Karaca’nın elmas ve pırlantadan tasarladığı Eski İstanbul isimli kalem 49 bin dolarlık fiyatıyla da şenliğin en kıymetli eseri oldu.
KALEM UÇLARINDA MİKROART
Penfest’in ilgi alımlı stantlarından biri de Nihat Özcan’ınkiydi. Kurşun kalemlerin uçlarına mikro ölçüde heykeller yapan Özcan “pencil carving” akımının Türkiye’deki tek temsilcisi diyebiliriz. Dünyada sayılı sanatkarın icra ettiği bir sanat akımı olan “pencil carving” aslında mikroart sayılan bir kalem oyma hareketi. Geçmişi 15-20 yıl öncesine dayanıyor. Akım, Amerika’da yaşayan bir marangoz ustasının sokaktan topladığı kurşun kalemleri, bir tıp geri dönüşüm projesi üzere şekillendirmesiyle başlamış. Dünya genelinde birfazlaca ülkede deneyenler, icra edenler var fakat ustalarının sayıları bir elin parmağını geçmiyor. Nihat Özcan da yaklaşık yedi yıl evvelce bir eser fotoğrafını görüp bu işe başlamış. hiç bir akademik eğitimi olmayan Özcan, öncesinde büsbütün alaylı olarak ahşap oymacılığı ile ilgileniyormuş. Akabinde kalem ucu oymacılığı ile ilgilenmeye başlamış. Merakla araştırmaya başladıktan daha sonra büsbütün deneme yanılma metoduyla yontmanın inceliklerini ve çalışma metotlarını keşfetmeye başlamış. Birbirinden farklı kalemlerle çalışan Özcan, her bir kalem özel çalışmasını, “Zaman geçtikçe kalemleri ve uçlarını daha âlâ tanıyorsunuz. Onların yumuşaklık derecelerine bakılırsa hangi tasarımı kaldırabilirler bunu anlıyorsunuz ve ona nazaran çalışıyorsunuz” diyerek anlatıyor.
Belki birkaç kuşak öncesinde bir mezuniyeti ya da bir terfiyi kutlamanın en özel modüllerinden bir tanesiydi dolma kalemler. Günümüzde ebeveynlerin bir kısmı çocuklarının dolma kalem yerine tablet yahut telefon istediğini düşünse de bu fuarın ziyaretçilerinin büyük bir kısmı ergenlerden oluşuyor. Hatta daha ilginci Türkiye’deki tek dolma kalem tamircisi 2003 doğumlu genç bir Kimya Mühendisliği öğrencisi.
Öncesi-daha sonrası
Namıdiğer “Dolma kalem tamircisi” Hakan Ünal, çabucak hemen 19 yaşında ve yaklaşık iki yıldır dolma kalem tamiri ve onarımıyla ilgileniyor. İki yıl az bir vakit üzere düşünülse de şimdiden tüm koleksiyonerler dolma kalemlerini gönül rahatlığıyla ona emanet ediyor. çabucak hemen çocuk sayılabilecek yaşlarından itibaren antikalarla ilgilenmeye başlayan Ünal, kendisine doğum günü armağanı olarak alınan birinci dolma kalemi yardımıyla dolma kalemlerle ilgilenmeye başlamış. Yaptığı onarım çalışmalarını dolma kalem sevgisi ile birleştirdiğinde ise “Dolma kalem tamircisi” ortaya çıkmış. Her ne kadar isim olarak “tamirci” sözünü kullansa da Ünal yaptığı işin ağırlı olarak onarım olduğunu söylüyor. Kırılan yahut arızalanan bir parçayı yenisi ile değiştirmek yerine öncelikli olarak, mevcut parçayı kurtarmaya çalışıyor. Bu sayede kalemin bütünlüğü ve manevi pahası de korunmuş oluyor. Ünal, “Bana getirilen kalemlerin maddi kıymetinden epey manevi bedelini önemsiyorum” diyor.
YÜZLERCE YEDEK MODÜL VAR
Vintage, eski üretim kalemlerle çalıştığında yedek kesim bulma konusunda epeyce büyük dertler yaşadığını söyleyen Ünal, bu iş için antikacıları ve pazarları dolaşıyormuş. “Antikacıları ve pazarları gezerken makûs kondisyonda olsa bile yalnızca yedek modüllerini elde edebilmek maksadıyla hasarlı kalemleri satın aldığım oluyor” diyen Ünal’ın atölyesinde yüzlerce yedek modül varmış. Fakat bu sayıya karşın uyumluluk ve yedek kesimin sağlamlık durumunun her vakit tatmin edici olmadığını söylüyor. “Manevi kıymeti olan bir kalemde öncelikli olarak kalemin bütünlüğünü muhafazaya çalıştığım için kalemin özgün modülünü muadil bir kesim ile değiştirmeyi tercih etmiyorum” diyen Ünal, vakit zaman kalemi bir daha kullanıma kazandırabilmek için modül değişimi yaptığını tabir ediyor.
elbet bu tamirin bir de fiyatlandırması var. Ünal, “Yapılacak süreçler için pek kapsamlı bir fiyat listesi uyguluyorum. Bu listedeki bir sürecin fiyatı, restore yahut tamir edilecek kalemin yaşı, kondisyonu, risk faktörü ve yapılacak sürecin zorluğuna nazaran değişiklik gösteriyor. Kalemin bedelinden fazla sürecin riski fiyat belirlemesinde daha tesirli oluyor” diyor.
Ünal yaptığı çalışmalardan duyduğu memnunluğu, “Antika bir eşyanın onlarca, hatta yüzlerce yıl kullanılarak günümüze ulaşmasının akabinde aldığı bir hasar kararı kullanılamaz duruma gelmesi beni daima üzmüştür. Bunu nasıl düzeltebilirim diye düşünürken kendimi antikaları restore ve tamir ederken buldum. Antika bir eşya kullanılamaz durumdayken benim yaptığım dokunuşlar yardımıyla bir daha hayata dönmesi beni hayli keyifli ediyor” diyerek anlatıyor. Çok büyük bir keyifle yaptığı bu çalışmalar yardımıyla yüzlerce kişi ile tanışmış. “Antikalarla uğraşan arkadaşlarım, kalemleri hem günlük kullanım için alan birebir vakitte koleksiyon yapan arkadaşları oldu. Hobi olarak fotoğrafçılık ve kol ve cep saatleri ile de uğraştığım için birçok vakit dolma kalem sevgisi olan beşerlerle ortak noktalar bulup kalem dışı konularda da yardımlaşabiliyoruz” diyor. Onarım, tamir yahut bakım hedefli kalemlerini gönderenlerin büyük bir kısmını mesleği yazı yazmayı gerektiren şahıslar oluşturuyor, avukatlar; hekimler, muharrirler üzere. Bunların haricinde kalem alışverişi ve kalem koleksiyonu yapan bireyler de oluyor.
MÜCEVHERE DÖNÜŞEN KALEMLER
Zeki Karaca halihazırda 40 yıllık bir mücevher markası olarak hizmet veriyormuş. Pahalı taşlarla özgün dizaynlar yaparken farklı objelerle bu taşları buluşturmaya başlamış. Bu objeler içinde en epeyce dikkat çeken ve Karaca’nın da favorisi dolma kalemler olmuş. Vakit içerisinde oluşturduğu koleksiyona ilham aldığı kentin ismini vermiş. Boğaziçi, Kaplumbağa, Kubbeler Kenti, Firuze, Fatih Sultan Mehmet üzere kesimlerden oluşan “İstanbul Koleksiyonu” oluşmuş. Kalemler, tasarım kademesinde onlara atfedilen kıssalarıyla bir arada çelik kalemlerle işlenmiş. Firuze, pırlanta, turkuaz üzere pahalı taşlarla süslenmiş. Bir kalemin tamamlanması yaklaşık 6 ay sürüyormuş. Kıymetli taşlarla bezeli bu kalemler olağan olarak öteki dolmakalemlere oranla biraz ağır. Bir kalemin yükü yaklaşık 100 gram. Bu niçinle daha fazla birer koleksiyon eseri olarak dikkat çektiğini söylemek mümkün. Yaklaşık iki yıldır bu kalemleri işleyen Karaca, yavaş yavaş yurt ortasında ve yurt haricinde tanınmaya başladıklarını söylüyor. Karaca’nın elmas ve pırlantadan tasarladığı Eski İstanbul isimli kalem 49 bin dolarlık fiyatıyla da şenliğin en kıymetli eseri oldu.
KALEM UÇLARINDA MİKROART
Penfest’in ilgi alımlı stantlarından biri de Nihat Özcan’ınkiydi. Kurşun kalemlerin uçlarına mikro ölçüde heykeller yapan Özcan “pencil carving” akımının Türkiye’deki tek temsilcisi diyebiliriz. Dünyada sayılı sanatkarın icra ettiği bir sanat akımı olan “pencil carving” aslında mikroart sayılan bir kalem oyma hareketi. Geçmişi 15-20 yıl öncesine dayanıyor. Akım, Amerika’da yaşayan bir marangoz ustasının sokaktan topladığı kurşun kalemleri, bir tıp geri dönüşüm projesi üzere şekillendirmesiyle başlamış. Dünya genelinde birfazlaca ülkede deneyenler, icra edenler var fakat ustalarının sayıları bir elin parmağını geçmiyor. Nihat Özcan da yaklaşık yedi yıl evvelce bir eser fotoğrafını görüp bu işe başlamış. hiç bir akademik eğitimi olmayan Özcan, öncesinde büsbütün alaylı olarak ahşap oymacılığı ile ilgileniyormuş. Akabinde kalem ucu oymacılığı ile ilgilenmeye başlamış. Merakla araştırmaya başladıktan daha sonra büsbütün deneme yanılma metoduyla yontmanın inceliklerini ve çalışma metotlarını keşfetmeye başlamış. Birbirinden farklı kalemlerle çalışan Özcan, her bir kalem özel çalışmasını, “Zaman geçtikçe kalemleri ve uçlarını daha âlâ tanıyorsunuz. Onların yumuşaklık derecelerine bakılırsa hangi tasarımı kaldırabilirler bunu anlıyorsunuz ve ona nazaran çalışıyorsunuz” diyerek anlatıyor.