Parasızlıktan küçük harflerle gazete çıkardık

JoKeR

Active member
Hasan Aksay gazeteci muharrir ve siyasetçi. Genç yaşta çeşitli gazete ve mecmualarda yazmaya başlamış. Yazdığı yazılar ona siyasetin kapısını açmış. Mecmua çıkarmak için yaşını mahkeme sonucuyla büyüten Aksay bu sayede ondan sonrasındaki senelerda meclise giren en genç milletvekili olmuş. Bakanlık nazaranvinde de bulunan Aksay, Necmettin Erbakan’ın yönlendirmesiyle Ulusal Gazeteyi kuran bir isim. Aksay ile siyasetten yola çıkarak Ulusal Gazete’yi kurma kıssasını konuştuk. Buyrun.





Nasıl bir ortamda çocukluğunuz geçti?

Çocukluğumdan hatırladıklarım: Köyde okuyan yoktu lakin Baki abim mühendislikte, Ali abim hukukta, küçük abim Osman da lisede okuyordu. Üçü de İstanbul’daydı. Babam bir daha o senelerda bir Cuma hutbesinden daha sonra mahpusa atıldı. 500 kişinin şahit olduğu hadisede söylemediği bir lafdan dolayı tıpkı vakitte. 40 gün kaldığı hapishanede hastalandı babam. 4 bin dönüm tarla var sürülecek. Yerlerden ilgilenecek kimse lazım. En büyük abim Abdurrahman askerde, aileye sahip çıkmak için Baki abim o yıl fakülteyi bitirip Adana’ya geldi. Fakat çabucak onu da askere aldılar. Bu sırada Abdurrahman abimin askerde vefat ettiği haberi geldi. İkinci Dünya Savaşı yıllarıydı ve o devir bir hayli askerimiz açlıktan, bakımsızlıktan öldü. Demokratik Parti gelince bu bahis meclise taşındı hatta. 100 bin askerin o senelerda bu türlü bakımsızlık ve açlıktan öldüğü söyleniyordu. CHP ise mecliste tartışılan bu mevzuya itiraz etti ve 100 bin değil gerçek sayının 21 bin olduğunu söylemiş oldu. O güne kadar üstü örtülen bir sıkıntı o itiraftan daha sonra birinci defa resmi olarak TBMM zabıtlarına geçmiş oldu.



Ağabeyinizin vefatı, babanızın mahpusa atılması bununla birlikte o yılların siyasi ortamına da sizi şahit etmiş diyebilir miyiz? Siyaset ortamıyla tanışmanız nasıl oldu?

Başka abim de askere alınınca, bu sefer babam da hasta olduğundan, işlere yardım için İstanbul’da lisede okuyan küçük abim son sınıfta okulu bırakıp yanımıza geldi. Lakin tam o devirde Demokrat Parti kuruluyor. Babamın yanına gelip, abimin Demokratik Parti’den o bölgenin parti lideri olmasını istediler. Babam tarladaki abimi bir atlı gönderip çağırttı. Abim teklifi duyar duymaz ailesini bırakıp siyasete girmek istemedi. Bunun üzerine babam dedi ki: “ Oğlum okulu bırakıp hasta babana bakıyorsun. Bu büyük bir sevaptır. Ancak asıl sevap bu mazlum millete, bu halka hizmet etmektir.” bu biçimdece biz Demokratik Parti ile bir arada ailece siyasete girmiş olduk. DP’nin irtibat ofisi da bizim mesken oldu, konutta toplantılar yapılıyordu.





CUMA NAMAZI TARTIŞMASI

Ağabeyinizin siyasete girdiği o senelerdan öbür neler hatırlıyorsunuz?


O periyot, Demokrat Parti’nin iktidara gelmedilk evvelki Ankara’daki son büyük kongresinde abim bir önerge veriyor. Cuma günleri resmi kurumlarda iki saat Cuma namazı için müsaade verilmesini istiyor verdiği önergede. Partiden 18 şahsa de bu önergesini imzalatıyor. Ancak bu önerge kongrede okunmuyor bile. daha sonra Celal Bayar ağabeyimi çağırıyor. “Sen bu önergeyi geri çek, biz sana Cuma vakti müsaade vereceğiz” diyor. Ağabeyim epey sonlanıyor. Diyor ki “Siz müsaade verseniz de vermeseniz de biz 18 kişi Cuma vakti Cuma namazına gideceğiz. Biz bu önergeyi tüm Türkiye için istiyoruz bu yüzden önergemi ben çekmem. Parti iktidar olunca da devlette müsaade olsun istiyorum.” Celal Bayar, “Hadi oradan” diyor. Bu tartışma üzerine partiden o gün ağabeyimle bir arada 18 kişi istifa ediyor. bu biçimde Osman Bölükbaşı bunu gazetesine manşet yapıyor. “DP’de çatlak” diye. Ankara’da oldukça ses getiriyor. Bu 18 kişi Ulusal Nizam kuruluncaya kadar tekrar partiye girmiyor.

Yazı hayatıyla ne vakit tanıştınız?

Maraş’ta ortaokulda okurken Demokrat Partili Said Emirmahmudoğlu’nun çıkardığı bir gazete vardı. Orada orta ara yazılar yazıyordum. Bir seferinde Maraş’ta bir sinema izledim ve bu sinema üzerine ağır bir tenkit yazısı yazdım. Sinemanın ismi “Nana” idi. Genel olarak ahlaksızlık üzerinden bir tenkit yapmıştım. Bunun üzerine valilik sinema salonundan sinemanın ruhsatını istiyor, meğerse o sinemanın ruhsatı yokmuş. Bunun üzerine 15 gün sinema salonu kapatılıyor. Bu olayla ilgili, Maraş’ta bu yazım oldukça konuşuldu, “sinema salonunu kapattırmış” diye benden bahsetmeye başladılar. 15 gün daha sonra ruhsatı alan sinema salonunun sahibi tarafınca hocalarımla birlikte, birebir sinemanın galasına davet edildik. Locada ağırlandık. Ben de o gün yazmanın gücünü keşfetmiş oldum. Yazma konusunda bu durum beni daha da iştahlandırdı.

MÜDÜRKEN MECMUA ÇIKARDIM

Üniversite senelerınız nasıldı?


Ankara’da öğrenciyken Vahdet isminde bir mecmua çıkarmak istedim. İki sene evvel Ankara İlahiyat Fakültesi’nin birinci öğrencilerinden Hulusi Özkul Ankara’da İlahiyat Fakültesi Talebe Cemiyeti’ni kurmuş. Ben de fakülteye girdiğim sene genel sekreter, daha sonrasında da bitirinceye kadar Talebe Cemiyeti Lideri oldum. Üçüncü sene Ankara İlahiyat Fakültesi Talebe Cemiyetinde lider, Ankara Üniversitesi Talebe Birliğinde Kültür Kolu Lideri ve İzmir’de yapılan Kongre’de Türkiye Ulusal Talebe Federasyonu idaresine seçildim. Bu nazaranvden daha sonra ayda bir İstanbul’a Federasyon toplantılarına gittim. Fakülte’de birinci kez Lider olduktan daha sonra Vahdet Mecmuasını çıkartmak istedim. Fakat yaşım küçük olduğu için mecmua sahibi olamıyorum. Bunun üzerine avukat abim yaşımı büyütmek için dava açtı ve yaşımı mahkeme sonucuyla büyüttü. Bu ortada üç dernekte bakılırsav alınca, ağabeyime dergiyle uğraşacak vaktim kalmadı deyince bu biçimde mahkeme kaydını nüfus kaydıma geçirmediler. Ancak bu yaş büyütme işi milletvekili adayı olmak için tam denk geldi ve nüfusa geçirdik ve şimdiki meclis binasının birinci devir ve en genç milletvekili olarak meclise girdim. Vahdet Mecmuasını da Adana İmam Hatip Okulu Müdür Muavini olduğum vakit çıkarttık.

Siyasete ailenizden dolayı mı yöneldiniz?

Lisan Tarih Coğrafya Fakültesi’nden Hamdi Ragıp Atademir diye bir hoca vardı, derslerimize girerdi. Hocayı epeyce seviyoruz zihnimizi açıyor. Hoca hayatında öğrencilerine 10 vermemiş. Zira ona nazaran 10 harikası temsil ediyor. Birinci defa bu hocadan on aldım ve hoca imtihandan daha sonra beni odasına çağırdı ve asistan almak istediğini söylemiş oldu. Üç yıl hocayla beraberydik. Bana bir de Akılla Neyi Bilebiliriz, Sezgiyle Neyi Bilebiliriz diye lisans tezi hazırlattı. Tezimi okuduktan daha sonra akşam yemeğine çağırdı ve “Seni asistan aldım” dedi ve o yaz okumam için 35 klasik batı ideoloji kitabı verdi.

BU KİTAPLAR İÇİN FENERİN PİLİNE YAZIK

Okudunuz mu kitapları?


O 35 klasik ideoloji kitabını da yanıma alıp memlekete gittim. Bir yandan çift sürüyorum bir yandan da bu ideoloji kitaplarının altlarını çizerek dikkatlice okuyorum. Çobanın biri geldi koyunları otlatıyor. Hava kararmak üzere ben de kitaplarımı almışım tarladan konuta döneceğim. Beni durdurdu ve dedi ki: Elindeki kitapları bana da oku. Akşam güneş gitti gidecek. Havanın kararmak üzere olduğunu söylemiş oldum. “Benim fenerim var ışık fiyatım okursun” dedi. Kitaptan biraz okumaya başlayınca feneri kapatıp ayağa kalktı. “Benim fenerimin piline yazık, ben de Kur’an’dan bir şey okuyacaksın sandım” deyip gitti.

HOCAM YURT DIŞINA GÖNDERMEK İSTEDİ

Üniversitede neden kalmadınız?


Üniversiteden daha sonra öğretmen olarak Kayseri’ye atandım. Sekiz ay daha sonra da askere gittik. İki buçuk yıl askerlik, altı ay yedek subaylık okulu toplam üç yıl askerlik yaptım. bu biçimde yurt dışına gitmeyi istiyordum. bir daha derslerimize gelen devrin kıymetli hocalarından Rıfkı Melül Meriç var. Beni epey seviyor ve her seferinde “Yurt dışı imtihanlarına gireceksin. İspanya’ya gideceksin. Benim için de bir gün Fransa’ya gezmeye gideceksin. İspanya’dan Fransa’ya yanlışsız giderken otobüs Pireneler’de mola verir. O mola verilen yerde bir yokuş vardır. Endülüs Valisi Abdurrahim Gafiki’nin orduları orada konaklamıştır. Sen orada bir ezan okuyacaksın ve bana da orada bir dua edeceksin” diyordu. Ben yurtdışı imtihanlarını kazandım hocam da benim için bakanlığa gitti, “Hasan Aksay’ı İspanya’ya vereceksiniz” diye oradakilerle görüştü. Lakin imtihanı kazandığım biçimde bana bakanlıktan “Şu evrakları hazırlayıp Eylül’de gel” dediler. Eylül’de gittim bu sefer de “Bizim ilahiyatçıya gereksinimimiz yok” deyip beni diskalifiye ettiler ve yerime oburunu gönderdiler.

YAZDIĞIM BİR YAZI YÜZÜNDEN EVLİLİKTEN VAZGEÇTİ

Siz ne yaptınız?


1955’te mezun oldum 1956 yılında askere gittim. Öğrenciyken çıkarmayı başıma koyduğum Vahdet mecmuasını 1958 yılında çıkarmaya başladım. Haruniye’nin kurtuluşu 8 Mart’tı. O gün de Hilal diye bir gazete çıkarıp halka fiyatsız dağıtalım dedik. Bizim alt sınıflarda bir hakimin kızı vardı babası vefat etmiş. Onla evlenmeyi düşünüyorum. Bu ortada fiyatsız dağıtacağımız gazetenin sayfalarını doldurmak için her mevzuda yazılar yazıyorum. Bu yazılardan birisi de balolar ve danslar aleyhine. Hakimin kızı bu yazıyı okumuş. “Benimle evlenince balolara gelmeyecek misin, birlikte dans etmeyecek miyiz?” dedi. Ben de “Sen ilahiyatta okuyorsun?” dedim. her neyse bu yazı yüzünden bizim iş olmadı. Ben de Kayseri’ye gidip orada öğretmenlik yapmaya başladım. Okulda bütün boş derslere girmeye ve okulda da yatılı kaldığım için yatılı öğrencilerle de ilgilenmeye başladım. Çalışkanlığım okulun dikkatini çekmiş ve beni birkaç ay daha sonra baş muavin yaptılar. Bakanlıktan yazı geldi stajyerliği dolmamış birini yönetimci yapamazsınız diye. her neyse stajı üstün muvaffakiyet ile tamamladım. Kayseri’de çocuğunu imam hatip lisesine gönderen bir fabrikatör vardı. Öğrencinin ablası varmış. Ona talip olduk lakin bu biçimde maaşım 167 lira. Bu parayla fabrikatör kızını geçindiremezsin dediler, o iş de olmadı.

İHTİLAL PERİYODU LİSEDE MÜDÜRDÜM

1960 İhtilali de sizin öğretmenlik yaptığınız senelera rastlıyor değil mi?


Osmaniye’deydim. İhtilalin sonraki günü kimse yoktu sokaklarda. Ben de öğrencilerimi aldım ilçede her insanın buluşma alanı olan parka gerçek yürüdük. Bizi jandarma gördü. Öğrencileri pikniğe gdolayıyorum dedim, hakkımızda süreç yapılmadı. İhtilal olunca, her kazada kaymakamın başkanlığında, var ise lise müdürü, ortaokul müdürü, maarif memuru, tahrirat katibi üzere kimseler İhtilali Yayma Komitesi oluyor. Komitenin vazifesi, Anadolu’yu köy köy gezip, Demokrat Parti aleyhine, ihtilalin lehine konuşmalar yapmaktı. “Demokrat Parti berbattı ihtilal yeterli oldu” denilecek.

Gittiniz mi siz de?

Bu komite, kaymakamlıkta bulunan dairelerin kaç arabası var ise bir kısmını hizmetler için ayırıp, 5-10 aracla da köylere gitmek üzere birer lider seçiyor. İlçe kaymakamı o devir okula Fransızca derslerine geliyor ortalarda kahve içiyoruz aramız düzgün kendisiyle. Bu görüşmede kaymakam, maarif memuruna dedi ki evvel düşükleri kendi aleyhinde konuşturalım, yaz birinci Hasan Aksay. Ben bir şey demeden çıktım gittim, köylere de gitmedim.
Beni şikayet ettiler lakin kaymakam tanıdık olduğu için hakkımda soruşturma açmadı. Lise müdürüyken hukuk fakültesine kayıt yaptırıp iki yıl okumuştum. Ortam daha fazla orada kalmaya uygun değildi. Yeni imkanlar araştırmaya başladım.

YAZI HAYATIM SİYASETİN KAPISINI AÇTI

Yazılarınıza dönersek? Sizi siyasete bu yazılar mı hazırladı?


Adalet Partisi kurulduğu vakit, Adana’da partinin kurucularından bir hekim vardı. Kardeşi senatör seçildi. Bunlar Adana’da Adalet diye bir mecmua çıkarıyor. Burada başyazar ol diye teklifte bulundular. Ben bu haftalık mecmuada başmakale yazmaya başladım. Adalet Partisi ile tanışmam bu biçimde oldu. Oysaki Adalet Partisi’nden milletvekili olacakmışım.



Birinci adresimiz Üretmen Han’dı

Gazetenin birinci adresi neresiydi?


Üretmen Han vardır Çatalçeşme Sokak’ta. Oranın bir katını tuttuk. Bir katta 19 oda vardı. NİDAŞ’ın deposu da bizim bir daha Cağaloğlu’ndaki Ulusal Türk Talebe Birliği’nin çabucak ardında. Muzaffer Deligöz’ü çabucak deponun başına getirdik. daha sonrasında da kendisini gazetenin yazı işleri müdürü yaptık. Gazete Üretmen Han’ın birinci katında. Bu han merhum Nevzat Yalçıntaş’ın kayınpederine aitti.

YENİ BÖLÜM GAZETE SATIŞLARINI PATLATTI

Gazete ilgi gördü mü?


Gazete evvela az satıyordu. Ben de gençlere yönelik bir gazete çıkaralım dedim Necmettin Erbakan’a. Erbakan ikna olunca Yeni Bölüm isimli gazeteyi kurduk. Yeni Dönem kurulunca bu biçimdea kadar 20 bin bile satılmayan bizim gazetenin satışı 40 bin oldu. Yeni Devir’de 18 bin civarında satıyordu. İki gazete birbirinin reklamını yaptıkça okurumuz arttı.

Yeni Bölüm gazetesinin kuruluşu nasıl oldu?

bu biçimde bir Ermeni gazetesi vardı. Bu gazeteyi satıyorlardı, onu aldık ve Yeni Periyot gazetesi olarak çıkarmaya başladık. Yeni Periyot bize hiç yük olmadı. Zira ilanları vardı, yük olmadığı üzere yarar da sağladı. Onun ilanlarıyla çıkardık. esasen okurda sahip çıkınca kendini kurtardı. Milil gazete muharrirleri hem de Yeni Devir’de de yazmaya başladı.

Gazetenin ortamı nasıldı?

bu biçimde gazetecilik bir canlılık demekti. Herkes yazı için gazeteye gelirdi. Müellifler, herkes birbirini tanırdı. Artık o denli değil ki kimse gazeteye gitmiyor. Muharrirler internetten yazısını gönderiyor. Kimse kimseyi tanımıyor.

Söylemediğimiz kelamları mazeret ederek partiyi kapattılar

Adalet Partisi’nden meclise girip ondan sonrasında Ulusal Nizam Partisi’nin kurucuları içindesınız. O periyodu de konuşalım mı?


Ulusal Nizam Partisi’ni gazetelerde çıkan fakat bizim hiç söylemediğimiz kelamları mahkeme kanıt sayıp partiyi kapattı. Bunun üzerine Necmettin Erbakan dedi ki “ Kendi gazetemizi çıkarıp doğruları biz yazalım”

Öyküsü nasıl oldu?

Ulusal Nizam kapatılınca Ulusal Selamet Partisi kuruldu. Erbakan “Bizim çabucak gazete çıkarmamız lazım” dedi. Ulusal Selamet Kasım’da kurulmuş ve Eylül’de de seçimler var. Yani bir yılımız bile yok önümüzde ve biz 15 vilayette teşkilat kurup seçimden altı ay evvel de kongre yapmamız lazım. Milletin de kongrede ne olup bittiğini okumasını istiyoruz bu ortada.

Pekala ne yaptınız?

Bir sefer gazeteyi kuracak paramız yok aslına bakarsan. Ulusal Nizam Partisi kapatılınca parti ismine kayıtlı hiç bir şeyi kullanamıyoruz, hepsine devlet tarafınca el temalıyor. Necmettin beyefendiyle bir arada tanıdık iş erkeklerinı dolaştık ve beş bin lira topladık. Hoca parayı bana verdi “Hadi sen gerisini halledersin, gazeteyi kurarsın artık” deyip gitti. Ortada ne yanlışsız düzgün para var ne de diğer bir şey. Lakin “hoca sen yaparsın” diyor.

Başka yandan da parti için mi çalışıyorsunuz?

Ocak ayında kongreyi yapmamız ve bu ortada da gazeteyi de çıkarıyoruz diye duyurmamız lazım. Bir yandan da kongre için çalışıyoruz. örneğin bayrak yapılacak ben Adana’ya gidiyor orada tanıdıklardan yardım istiyorum parasız orada bastırıyorum falan. Bu ortada Erbakan bana diyor ki : Biz ikimiz Ulusal Selamet Partisi’ne girmeyelim biz girersek kapatırlar. Yani dışardan takviye vereceğiz. Otomobilin ortasında iki üç saat oturup bunları konuştuk ve Arif Emre’yi yapalım dedi hoca. Lakin toplantılarda S.Arif Emre hiç lider koltuğuna oturmadı. Toplantılarda o koltuğa bir daha Erbakan otururdu. Ben de partiye kayıtlı değildim lakin sağ tarafına da beni oturttu.

Gazete nasıl kuruldu?

NİDAŞ diye bir şirketimiz vardı. Ulusal Nizam Partisi devrinde kurulmuştu. Bu şirketi sen kuracaksın demişti hoca fakat propagandasını kendi yapmıştı. Pay senetleri 500 liraydı ve bu para toplanmıştı. Evvel burayı kullanamazsınız dediler lakin Avukat arkadaşımız vardı o işi halletti ve Nizam Neşriyat A.Ş olarak matbaamızı kurduk o parayla.

Birinci günlerden neler hatırlıyorsunuz?

Yokluk ve imkansızlık var. örneğin hurufat dediğimiz matbaada büyük harflerimiz yok. Bu yüzden küçük harflerden yazıyoruz. Dışardan yaptırsak epeyce para vereceğiz. O denli bir yokluk ve hem de hiç bir şey de bilmiyoruz. Kağıdımız yok. Sönmez Neşriyat var onlardan kağıt istiyoruz vermiyorlar. Hürriyet’ten falan alıyoruz. Bastırmak için matbaa matbaa geziyoruz. Lakin bir haftada işleri öğrenmeye başladık.

İsmi nasıl konuldu?

Ulusal Nizam ve Ulusal Selamet Parti isimlerinden ilhamla Ulusal Gazete denildi. İsim Necmettin beyefendiden geldi. NİDAŞ’ın merkezi Ankara idi. Büyük bir kağıt şirketi oldu. Gazeteyi İstanbul’da çıkaralım dedik. Bu ortada NİDAŞ evvelki parti bünyesinde görünüyor diye burayı batırmak istiyorlar ve burası batarsa gazeteyi de batırırlar diye çabucak gazeteyi kurmak istemiyoruz. Ben NİDAŞ’IN Genel Müdürüyüm o sıralar. İstanbul’da büyük bir depo açtık NİDAŞ için. Meskeni falan sattım 50 bin liraya onun parasını harcıyoruz. Osman abimi ortak ettim onun 27 bin lirası var onu harcıyoruz beraberinde. Bütün arkabalarımı gazeteye ortak ettim. Yani gazetenin ortağı hayli. Elimde hayli fazla pay senedi var. Binlerce pay senedi. Beş yüz liradan binlerce senet. Bunlarla gazeteyi kurduk.



Necip Fazıl’ı ikna etmeye meskenine gittim

Muharrir takımınızda dikkat çeken isimler kimlerdi?


Necip Fazıl olmalı dedik, özel meskenine gidip davet ettim, kabul etti. Osman Turan vardı. Eşi Abdülhamit’in torunu Satı Sultan’dı. İhtilal periyodunda, demokratik parti milletvekili olarak Yassıada’ya gönderildi. Çıktıktan daha sonra kendisine Adalet Partisinden Kütahya senatörlüğü teklif ettik. Lakin Osman beyefendi istemedi. Dedi ki: Teşekkür ederim ancak benim buradan Kütahya’ya gelecek yol param bile yok. Milletvekilliği istemedi. bu biçimde bir adamdı. Ortada bir de olsa yazmasını teklif ettim gazetede. Kabul etti fakat bu yazılara da para istemedi. Baş yazıları da ben yazdım.



Ali Fuad Başgil’i Cumhurbaşkanı yapacaktık askeri uçakla bir mazeretle yurtdışına çıkardılar

Meclisin en genç milletvekilisiniz. O devirle ilgili neler hatırlıyorsunuz?


60 Darbesi daha sonrasında meclisteyiz. Üniversiteden arkadaşım Hasan Fehmi Boztepe Antalya’dan milletvekili seçilmişti. Meclise gelince Samsun’dan senatör olarak seçilen Ali Fuad Başgil’i çabucak otel otel aramaya başladık. Barikan Otel’de olduğunu söylemiş olduler. Kapıdan girer girmez Necmettin Erbakan ile karşılaştık. Ali Fuad Başgil’i getirenler içindeydı. Beni görünce yanımıza geldi “Ali Fuad Başgil’i arıyorsunuz herbiçimde dördüncü katta “ dedi. Dördüncü katta yanında akrabası Samsun milletvekili Ali Fuat Alişan var, beraberler. Sohbet etmeye başladık. O sırada birkaç albay kapıyı çaldı. Ali Fuat Beyefendi, birkaç dakika onlarla odanın haricinde görüştü, bize “Milli Birlik Komitesi toplanmış ve bu albaylar beni toplantıya götürmek üzere bekliyorlar” dedi. Biz de Cumhurbaşkanlığına aday olmasını yazacağı dilekçeyi bizlerin gezdirerek imza toplayacağımızı söylemiş olduk, kabul etti. “Aşağıda imzaları bulunan isimlerin Cumhurbaşkanlığı adaylığı teklifini kabul ettiğimi arz ederim” diye yazdı. Biz ikinci bir kağıdı imzaladık, çoluk çocuk imzalamış demesinler, büyüklerden kolay imza alalım diye. Osman Bölükbaşı’nın imzasını en üste koymak istiyoruz. Bu ortada bizim dışımızda Ali Fuat Alişan da kağıdı imzaladı. Ali Fuad Başgil, istifa etmeyeceğini söyleyerek, “Bu işin sonunda vefat de olsa Cumhurbaşkanı adayı olarak ölmek benim için bir şereftir” dedi.

Pekala ne oldu? Niçin ondan sonrasında cumhurbaşkanlığından çekildi?

Ali Fuad Başgil’i bir nazaranv için İsviçre’ye gdolayıyorlar birebir vakitte askeri uçakla. Gitti ve dört yıl boyunca dönemedi. Bizim imzalarımızın olduğu kağıt ise kayboldu, kaybettirildi. Dört yıl daha sonra döndüğünde, Ali Fuat Beyefendi seçimlere katıldı ve İstanbul milletvekili oldu.

Siz de bir daha milletvekili seçiliyorsunuz bu ortada. Ali Fuad Başgil bu dört yıl ile ilgili bir şey söylemiş oldu mi?

Söylemedi lakin bu sefer Türkiye – Mısır Dostluk Birliği kurduk birlikte. İki yıl daha sonra da vefat etti aslına bakarsanız. Hastalık devrinde derneğe gelemiyordu ancak biz hasta olduğu için meskenine gidiyorduk. Çok sık meskenine gittiğimiz için bayanından çekiniyorduk. bayanı ise “Ben onu vatana millete bağışladım” kederi.

SEYİD KUTUB ASILINCA DOSTLUK KÜMESİNİ FESHETTİK

Türkiye Mısır Dostluk Birliği olarak neler yaptınız?


Evvel hoştu. Lakin 1966’da Seyid Kutub’u Mısır idam edince bunu protesto edelim dedik. Ali Fuad Başgil “edelim” dedi. Bu sefer Mısır Büyükelçisi “Bunlar gerici” diye aleyhimizde yazıp çizmeye başladılar. Biz de Seyid Kutub’un idamından daha sonra dostluk birliğini feshettik.



Mevdudi’nin ikramı gümüş çay tepsisi

Sizin meclise girmenizden daha sonra bir manada İslam ülkeleriyle de bir daha irtibatlar kurulmaya başlanıyor değil mi?


Fas’ın başşehri Rabat’ta İslam İşbirliği Teşkilatı kuruluyor. Erbakan Hoca’nın isteğiyle birinci hariciye bakanları toplantısı İstanbul’da yapıldı. 1974 yılında Lahor’da yapılan toplantıya Hariciye Bakanı ve heyetle birlikte milletvekili olarak ben de katıldım. görüşmeden Ulusal Gazete’de başmakale olarak 24 yazı yazdım. Biz o güne kadar bu toplantılara katip seviyesinde katılmışız.

Meskeninizde Mevdudi’nin armağan ettiği gümüş bir çay tepsisi vardı birinci ziyaretimde bahsetmiştiniz. Mevdudi ile nerede tanıştınız?

Bu İslam Teşkilatı toplantısında tanışmıştım. Hoş bir dostluğumuz olmuştu o devir.



Gazetecilik hayalimizi Albayrak gerçekleştirdi

Gazeteyi çıkarırken en çok hangi konularda zorlandınız?


Parasızlıktan fazlaca zorlandık. Bari gelir olsun diye arsa alıp satalım dedik. Ömerli Barajına gittik. Parselini 8-10 liradan alıyoruz. 20 liraya satarız dedik. Gazeteye ilan verdik. Lakin bu sefer bizim ilan verdiğimizi öğrenen arsa sahipleri fiyatı iki katına çıkardılar, biz de vazgeçtik. Ben de o sıralarda bakan olduğum için gazeteden ayrıldım.

Arsa işi ne oldu?

Öbür arsa bulduk. Bugünkü 3. Havalimanı’na giden yol üzerinde. 24 milyon metrekarelik bir alan. Bir buçuk milyon lira verip bir proje yaptırdık. Projeyi yapanlar belediyenin mührü yerine uydurma bir mühür basmışlar. Yani resmi değil gayriresmi bir proje olmuş elimizdeki. Askeriye de müsaade vermedi. Hoca da sonunda sattı o yerleri. Paraları geri verdik. 420 pay kaldı. her insanın elinde hala o pay tapuları duruyor.

Medya hayallerinizi gerçekleştirdiniz mi diye sorsam?

Öncelikle şunu söyleyeyim: Ben bugüne kadar yazdığım hiç bir yazıdan telif almadım. Hayallerime gelince: İslam dünyasını uyandıracak fazlaca lisanlı bir gazete çıkarmak en büyük hayalimdi. Bugün İslam düşmanları birleşti lakin Müslümanlar birleşemedi maalesef. 90’lı senelerda bunun üzerine sık sık arkadaşlarımızla bu mevzuyu tartışıyorduk. Bu buluşmaların en hoş kararı arkadaşlarımızdan Ahmet Albayrak’ın Yeni Şafak gazetesini alması oldu diyebilirim. Hayalimizi Ahmet beyefendi bir manada gerçekleştirmiş oldu.
 
Üst