2009 yılında ölen Bayan Atkins, iddianameye yol açan çok önemli büyük jüri ifadesini verdi; ancak daha sonra fikrini değiştirdi ve Haziran 1970’te jüri seçimi ve Temmuz ortasında tartışmaların açılmasıyla başlayan Bay Manson’ın duruşmasında ifade vermeyi reddetti. Bu, büyük jüri önünde Bayan Atkins’in ifadesi için yapılan anlaşmadan sonra Bayan Kasabian’ın da ifade vermeye istekli olduğunu öğrenen başsavcı Vincent Bugliosi’ye yakıştı.
Bay Bugliosi, “Helter Skelter: The True Story of the Manson Murders” (1974, ortak yazar) adlı kitabında, “İddia makamının yıldız tanığı olarak Susan ve Linda arasında seçim yapmak zorunda kaldığım için, Linda’yı tercih ettim: o kimseyi öldürmemişti,” diye yazmıştı. Curt Gentry yazdı), davanın en çok satan açıklaması. “Ancak davayı büyük jüriye götürme telaşı içinde Susan’la bir anlaşma yaptık ve beğenin ya da beğenmeyin, buna bağlı kaldık. Tabii Susan kaçmadıysa.”
“Susan kaçtıktan” sonra, savcılar Bayan Kasabian’a koşullu dokunulmazlık verdiler – tam ve doğru bir şekilde ifade vermediği takdirde kaldırılacak olan bu dokunulmazlık – ve o, Bay Manson ve üç kadının davasının odak noktası oldu. (Daha sonra ayrı olarak yargılanan Bay Watson aleyhindeki davada önemliydi.)
Bu süreç aylar süren vahşi bir olaydı. Bayan Kasabian, savunma avukatlarının ve bazen de bizzat Bay Manson’un baskısına direnerek 17 gün boyunca ifade verdi.
2015 yılında ölen Bay Bugliosi, Helter Skelter’de, “Savunma, onunla yaptığım tüm görüşmelerin 20 sayfalık bir özetini ve bana yazdığı tüm mektupların kopyalarını almış olsa da,” diye yazmıştı, “bile değil daha önce çelişkili bir ifadeyle suçlanmıştı. Onunla çok gurur duydum.”
2009’da Larry King Live’da Bayan Kasabian’la birlikte göründüğü bir röportajda (gizliliğini korumak için görüntüsü gizlendi), Bay Bugliosi, Bay Manson’u parmaklıklar ardına getirdiğini açıkça belirtti.
“Savcılık için yıldız bir tanık varsa, o Linda Kasabian’dı” dedi. “Senin ifaden olmasaydı Larry, Manson ve diğer sanıklarını mahkum etmem çok zor olurdu.
Bay Bugliosi, “Helter Skelter: The True Story of the Manson Murders” (1974, ortak yazar) adlı kitabında, “İddia makamının yıldız tanığı olarak Susan ve Linda arasında seçim yapmak zorunda kaldığım için, Linda’yı tercih ettim: o kimseyi öldürmemişti,” diye yazmıştı. Curt Gentry yazdı), davanın en çok satan açıklaması. “Ancak davayı büyük jüriye götürme telaşı içinde Susan’la bir anlaşma yaptık ve beğenin ya da beğenmeyin, buna bağlı kaldık. Tabii Susan kaçmadıysa.”
“Susan kaçtıktan” sonra, savcılar Bayan Kasabian’a koşullu dokunulmazlık verdiler – tam ve doğru bir şekilde ifade vermediği takdirde kaldırılacak olan bu dokunulmazlık – ve o, Bay Manson ve üç kadının davasının odak noktası oldu. (Daha sonra ayrı olarak yargılanan Bay Watson aleyhindeki davada önemliydi.)
Bu süreç aylar süren vahşi bir olaydı. Bayan Kasabian, savunma avukatlarının ve bazen de bizzat Bay Manson’un baskısına direnerek 17 gün boyunca ifade verdi.
2015 yılında ölen Bay Bugliosi, Helter Skelter’de, “Savunma, onunla yaptığım tüm görüşmelerin 20 sayfalık bir özetini ve bana yazdığı tüm mektupların kopyalarını almış olsa da,” diye yazmıştı, “bile değil daha önce çelişkili bir ifadeyle suçlanmıştı. Onunla çok gurur duydum.”
2009’da Larry King Live’da Bayan Kasabian’la birlikte göründüğü bir röportajda (gizliliğini korumak için görüntüsü gizlendi), Bay Bugliosi, Bay Manson’u parmaklıklar ardına getirdiğini açıkça belirtti.
“Savcılık için yıldız bir tanık varsa, o Linda Kasabian’dı” dedi. “Senin ifaden olmasaydı Larry, Manson ve diğer sanıklarını mahkum etmem çok zor olurdu.