JoKeR
Active member
Üç ay evvel vazifeye başlayan AK Parti Bayan Kolları Lideri Ayşe Keşir, takımıyla birlikte 81 ili gezerek bayanlara girişimcilik, ziraî üretim ve devlet takviyelerini anlatıyor. Geçen hafta sonu katıldığım Karadeniz seyahatinde, birinci durak Rize’ydi ve sabah erkenden çay toplamakla başladı. Program, gün ortasında bayan STK’larla buluşma, salon toplantısı, mahalle ve esnaf ziyaretleri biçiminde ağır tempoda sürdü. İlginin büyük olduğu seyahat Trabzon’da da benzeri biçimde devam etti. Dönüş yolunda yaptığım röportajda Ayşe Keşir, bayanların artık daha büyük hayaller peşinde olduğunu söylemiş oldu. Medya kesimindeki günlerinden, anne Ayşe’ye kadar biroldukca şeyi konuştuğumuz röportajda, İstanbul Sözleşmesi’nden daha sonra yola nasıl devam edeceğimizi de konuştuk.
Türkiye genelinde «Kadın Emeği Türkiye›nin İstikbali Buluşmaları» kapsamında 81 ili dolaşma ve 25 bin bayana ulaşma amacınız var. Bu planın çıkış öyküsü nedir?
AK Parti Bayan Kolları Başkanlığı bakılırsavini 8 Mart’taki kongreyle devraldığımda, birinci iş olarak alana inmek istedik. Vilayetlerde yalnızca teşkilat toplantıları yapıp dönmeyelim, gittiğimiz vilayetlere bizden daha sonra onların işine yarayacak bir şey bırakalım diye düşündük. 2002 seçimlerinde Sayın Cumhurbaşkanımız birinci seçim beyannamesini Hakkari’de okuyup birinci mitingi orada yaptığı için, bizim öykümüz de bu olsun istedik. Hakkari programını yaparken ilin coğrafik ve sosyo ekonomik durumunu incelediğimizde, Derecik ilçesinde şunu fark ettik; Burası Akdeniz iklimi olan bir ilçe olduğu biçimde, bayanlar seracılık üzere Akdeniz ikliminde yapılan işleri yapmıyor, devlet takviyeleri sıklıkla bilmiyorlar ve tabi faydalanamıyorlar. KOSGEB, Tarım ve Kırsal Kalkınmayı Destekleme Kurumu (TKDK), Tarım Vilayet Müdürlüğü, İŞKUR, Ticaret Bakanlığı üzere kamu kurum ve kuruluşlarının bayan kooperatiflerinin bir epeyce takviyesi var. Biz de bütün vilayetlere gidip, oradaki bayanlarımıza devletin bilhassa son 20 yılda verdiği dayanakları anlatım dedik. Zira bayanlar hayal kuruyor ve bu hayallerini gerçekleştirecek bir fırsat arıyor. Onların hayallerini gerçekleştirmek için bunlardan rastgele biri uyabilir. Biz vilayet il gezip örnekleriyle bunları anlatıyoruz bayanlara.
O YAPTIYSA BEN DE YAPARIM
Siz bu sunumları yaptıktan daha sonra bundan etkilenip dayanaklara başvuran bayanlar oluyor mu?
Hakkari’den itibaren geri dönüşleri var, salonda bunu dinleyen bayanlardan, kesinlikle 8-10 kişi yapmak istiyor. Ya da onlar bir diğerine anlatıyor, oralardan geri dönüşler oluyor. beraberinde kendi teşkilatlarımızı da eğitiyoruz ki, geri dönüşü olan bayanlara mentorluk yapsınlar, yol göstersinler diye. Bu vakte kadar bir fazlaca muvaffakiyet kıssası dinledim, fakat her birinde bir daha heyecanlanıyorum. Bugün Rize’de dinledik, kentinde karton bardak imal eden bir yer olmadığını görmüş, onunla ilgili KOSGEB’den takviye almış. İmalathanesini kuruyor. Bu kıssalar beni hayli etkiliyor, salondakileri de etkiliyor. Şu hissi verdiğine eminim, “o yaptıysa ben de yaparım”. Aslında bizim beklediğimiz bu. Türkiye büyüyecekse bayan emeğiyle büyüyecek.
vazifeye başlayalı üç ay oldu, birfazlaca vilayet gezdiniz, biroldukça bayana dokundunuz bu süreçte. Geçmişten günümüze kıyasladığınızda ortadaki farkı nasıl yorumlarsınız?
Geçen yirmi yılda şunu fark ettim, yirmi yıl evvel muhakkak bir şeyle yetinen bayan, bugün hayal gücü, eğitimi ve vizyonu arttığı için, daha büyük hayaller kurabiliyor, daha büyük beklentiler ortasında. Artık kız çocuğunun eğitime erişmekle ilgili şimdi hiç düşüncesi yok. Bulunduğu kentte üniversite var, demokratikleşme problemleri, üniversitelerde kılık kıyafet meseleleri çözüldü. 20 yıl evvel tahminen o devrin anne-babası “kızım üniversite okuyabilir mi?” diye tasa ediyordu, fakat bugün O kız işletme kurmak, işini büyütmek istiyor. Hakkari’de bir bayan örneğin KOSGEB takviyesi almış, ufak bir terzi atölyesi, moda konutu işletiyor. Bundan daha sonraki hedefinin öteki bir takviyeye müracaat edip orta ölçekli bir dokumacılık fabrikası kurmak olduğunu söylüyor. Bayanların bu ölçekte hayal kurması, gaye koyması Türkiye’nin ne kadar büyüdüğünün, bilhassa bayanlar içinde fırsat eşitliğinin ne kadar yayıldığının da bir göstergesi.
CEP HARÇLIĞIMIZLA MECMUA ÇIKARTTIK
Öncü kadınlardansınız ve geçmişte bununla ilgili yaptığınız çalışmalar var. Meslektaşız beraberinde. Gazeteci ‘Ayşe’yi biraz bize anlatır mısınız?
1985’te üniversiteye başladığımda, İstanbul Basın Yayını birinci tercih olarak yazmıştım. Tek kanal periyodunda TRT’de başörtülü çalışamayacağımı düşündüğüm için, gazetecilik kısmını seçtim. Mezun olduktan daha sonra Türkiye’nin birinci engelliler mecmuası olan bir mecmuada çalışmaya başladım. Bir yandan hem TRT’ye hem özel dala radyo oyunları yazıyordum. Bir yandan da bizim devrimizde idealist gençlerin birinci yaptığı şey olan mecmua çıkartma işine girdik bir küme arkadaşla. Merhum Kemal Çapraz’ın teşvikleriyle, cep harçlıklarımızla “Hanımeli” isminde bir mecmua çıkarttık 90-91 senelerında. Muhafazakâr topluluğun entelektüel bayanları olmak ismine bir argümanımız vardı. Geçtiğimiz hafta Cumhurbaşkanımızla Şuşa’ya gittiğimde epey duygulandım. Zira ben 1991 yılında Hanımeli mecmuasında, o periyodun Azerbaycan milletvekiliyle Azerbaycan davasının röportajını yapmışım. Karabağ işgalden kurtuldu ve tam 30 yıl daha sonra oraları görmek, birinci giden heyette olmak beni epeyce duygulandırdı. Bir periyot TGRT’de çalıştım. Bir devir özel çalıştım, kimi haber sitelerine günlük toplum okumaları yazdım. çabucak sonrasında aslına bakarsanız 2001 yılında AK Parti kurulurken siyasete başladım. Neredeyse tam vakitli siyaset yaptım o günden beri…
Bir orta Twitter’da ‘dizi karnesi’ etiketiyle televizyonda yayınlanan dizilerin tahlilini yapıyordunuz. Nasıl buluyorsunuz dizi karnemizi?
Bu biraz meslek hastalığı üzere. Hem bölümün gelişmenini takip edeyim, birebir vakitte dizilerdeki temalar biraz o günkü toplumu anlatan bir şey. Bir devir ağa dizileri vardı, bir devir yalılarda geçen diziler vardı, çatışma izlettiği için çatışma daima var. Tek kanaldan epeyce kanala geçtiğimizde epeyce sesliliği getirecek beklentisi vardı. Ancak ne yazık ki kapitalizm işin ortasında olunca o kadar da epey seslilik olmuyor. Zira bir tema tuttuğunda benzerleri ve taklitleri çıkıyor. kimi vakit nitekim epeyce düzgün yapımlar yapılabiliyor. örneğin son periyoda damgasını vuran ‘Diriliş’ onlardan biri. Yeterli yapımları yalnızca oyunculuk ve kıssa manasında söylemiyorum, dizi müzikleri, makyaj, epey yeterli kostümler yapılıyor. Bölümden de umutluyum, benim jenerasyonum televizyon yapımcılığı ya da medya dalıyla yeni tanışan bir jenerasyon. Ancak artık ikinci-üçüncü jenerasyon geliyor, okullu gençler geliyor, daha üniversite okurken kısa sinemalarla vs. kesimin içine giriyorlar. Dünyayı takip ediyorlar. Şu an dizi dalı Türkiye için ihracat kalemi. Dünyada 2. sıradayız. Bir kültür sanayisi oluşmaya başladı. Ülkem ismine umut verici…
İstanbul Sözleşmesi’nden niye çıktık?
İstanbul Sözleşmesi’nden çıkmakla bayana yönelik şiddetle çaba bitmiş mi oldu?
Şayet bayana yönelik şiddeti konuşacaksak, bu mevzuda AK Parti’nin karnesini tartışmak, ne HDP’nin ne CHP’nin haddi bile değil, hiç kusura bakmasınlar. Bugün PKK kamplarında istismar edilen, tecavüze uğrayan bir epey kız çocuğu BM raporlarına girmiş durumda. Bunlar karşısında sağır ve dilsizler… CHP’nin kendi teşkilatlarındaki taciz, tecavüz tezleri artık mahkeme konusu. AK Parti daha kurulurken, birinci seçime girerken 2002 yılında, seçim beyannamesinde bayana yönelik şiddetle nasıl gayret edeceğini kararlılıkla ortaya koymuş bir parti. İstanbul Mukavelesi 2012 yılında imzalandı. Biz bayana yönelik şiddetle alakalı iç hukukta yaptığımız en esaslı değişikliklerin pek birçoklarını bu tarihten çok evvel yapmıştık esasen. Bilhassa TCK’da yaptığımız değişiklikler… Hatta parlemantoya yeni gelen yargı paketiyle, bayana yönelik şiddetle çabayla ilgili eksik gördüğümüz, tamamlayıcı ögeler saydığımız yeni kalemler ekliyoruz. Boşanmış eşe karşı işlenen şiddet konusu bunlardan birisi. İstanbul Sözleşmesi’nden çıkmış olmamız, katiyen bayana yönelik şiddetle çabayla ilgili bir eksen değişikliği manasına gelmiyor. Bilakis bayana yönelik şiddete müdahalede epey kararlıyız. . Aile aksisi kimi lobicilik faaliyetlerinde mukavelenin temel alınması, referans gösterilmesi ve gelecekle ilgili birtakım telaşlar yarattı. Muhafazakâr-demokrak bir partiyiz ve bireyi topluma hazırlayan aile, bizim için fazlaca değerli. Bayan, çocuk, engelli, yaşlı, erkek, tek tek bireyler güçlenmeli. birebir vakitte, bu kuvvetli bireylerle aile de tahlil üretme kapasitesini artırıp, “kuvvetli aile” olmalı…
Fotokopilerimin peşinde değilim
Üç kız çocuğu olan bir annesiniz hem de. Çocuklarınızla ilginiz nasıl? Jenerasyon çatışması yaşıyor musunuz?
Jenerasyon çatışmasının olmaması tabiata ters. Zira o çatışmayla birlikte onlar kendilerini bulacak ve gelişecekler. Genelde o çatışmayı denetim edemeyeceği duygusu ebeveyni korkutuyor. Lakin ben bir daha de çocukların kendilerini bulmak ismine sorgulamalarını, onların ismine ve bu ülkenin geleceği ismine hayli olumlu buluyorum. Tabi ki benim kopyam olmasınlar. Kendi fotokopilerimin peşinde değilim çocuk yetiştirirken. Lakin şunu dilek ediyorum tabi ki, Mevlana’nın pergel metaforu üzere, bir ayakları köklerinde, bizim bu topraklardan aldığımız bedellerde olsun, pergelin öteki ucuyla imkanları ölçüsünde dünyayı nazaranbilsinler, yeni ufukları keşfedebilsinler. Eşimle bir arada bunu yapmaya çaba ettik. Merhum babam da beni bu biçimde büyütmeye uğraş etti…
Türkiye genelinde «Kadın Emeği Türkiye›nin İstikbali Buluşmaları» kapsamında 81 ili dolaşma ve 25 bin bayana ulaşma amacınız var. Bu planın çıkış öyküsü nedir?
AK Parti Bayan Kolları Başkanlığı bakılırsavini 8 Mart’taki kongreyle devraldığımda, birinci iş olarak alana inmek istedik. Vilayetlerde yalnızca teşkilat toplantıları yapıp dönmeyelim, gittiğimiz vilayetlere bizden daha sonra onların işine yarayacak bir şey bırakalım diye düşündük. 2002 seçimlerinde Sayın Cumhurbaşkanımız birinci seçim beyannamesini Hakkari’de okuyup birinci mitingi orada yaptığı için, bizim öykümüz de bu olsun istedik. Hakkari programını yaparken ilin coğrafik ve sosyo ekonomik durumunu incelediğimizde, Derecik ilçesinde şunu fark ettik; Burası Akdeniz iklimi olan bir ilçe olduğu biçimde, bayanlar seracılık üzere Akdeniz ikliminde yapılan işleri yapmıyor, devlet takviyeleri sıklıkla bilmiyorlar ve tabi faydalanamıyorlar. KOSGEB, Tarım ve Kırsal Kalkınmayı Destekleme Kurumu (TKDK), Tarım Vilayet Müdürlüğü, İŞKUR, Ticaret Bakanlığı üzere kamu kurum ve kuruluşlarının bayan kooperatiflerinin bir epeyce takviyesi var. Biz de bütün vilayetlere gidip, oradaki bayanlarımıza devletin bilhassa son 20 yılda verdiği dayanakları anlatım dedik. Zira bayanlar hayal kuruyor ve bu hayallerini gerçekleştirecek bir fırsat arıyor. Onların hayallerini gerçekleştirmek için bunlardan rastgele biri uyabilir. Biz vilayet il gezip örnekleriyle bunları anlatıyoruz bayanlara.
O YAPTIYSA BEN DE YAPARIM
Siz bu sunumları yaptıktan daha sonra bundan etkilenip dayanaklara başvuran bayanlar oluyor mu?
Hakkari’den itibaren geri dönüşleri var, salonda bunu dinleyen bayanlardan, kesinlikle 8-10 kişi yapmak istiyor. Ya da onlar bir diğerine anlatıyor, oralardan geri dönüşler oluyor. beraberinde kendi teşkilatlarımızı da eğitiyoruz ki, geri dönüşü olan bayanlara mentorluk yapsınlar, yol göstersinler diye. Bu vakte kadar bir fazlaca muvaffakiyet kıssası dinledim, fakat her birinde bir daha heyecanlanıyorum. Bugün Rize’de dinledik, kentinde karton bardak imal eden bir yer olmadığını görmüş, onunla ilgili KOSGEB’den takviye almış. İmalathanesini kuruyor. Bu kıssalar beni hayli etkiliyor, salondakileri de etkiliyor. Şu hissi verdiğine eminim, “o yaptıysa ben de yaparım”. Aslında bizim beklediğimiz bu. Türkiye büyüyecekse bayan emeğiyle büyüyecek.
vazifeye başlayalı üç ay oldu, birfazlaca vilayet gezdiniz, biroldukça bayana dokundunuz bu süreçte. Geçmişten günümüze kıyasladığınızda ortadaki farkı nasıl yorumlarsınız?
Geçen yirmi yılda şunu fark ettim, yirmi yıl evvel muhakkak bir şeyle yetinen bayan, bugün hayal gücü, eğitimi ve vizyonu arttığı için, daha büyük hayaller kurabiliyor, daha büyük beklentiler ortasında. Artık kız çocuğunun eğitime erişmekle ilgili şimdi hiç düşüncesi yok. Bulunduğu kentte üniversite var, demokratikleşme problemleri, üniversitelerde kılık kıyafet meseleleri çözüldü. 20 yıl evvel tahminen o devrin anne-babası “kızım üniversite okuyabilir mi?” diye tasa ediyordu, fakat bugün O kız işletme kurmak, işini büyütmek istiyor. Hakkari’de bir bayan örneğin KOSGEB takviyesi almış, ufak bir terzi atölyesi, moda konutu işletiyor. Bundan daha sonraki hedefinin öteki bir takviyeye müracaat edip orta ölçekli bir dokumacılık fabrikası kurmak olduğunu söylüyor. Bayanların bu ölçekte hayal kurması, gaye koyması Türkiye’nin ne kadar büyüdüğünün, bilhassa bayanlar içinde fırsat eşitliğinin ne kadar yayıldığının da bir göstergesi.
CEP HARÇLIĞIMIZLA MECMUA ÇIKARTTIK
Öncü kadınlardansınız ve geçmişte bununla ilgili yaptığınız çalışmalar var. Meslektaşız beraberinde. Gazeteci ‘Ayşe’yi biraz bize anlatır mısınız?
1985’te üniversiteye başladığımda, İstanbul Basın Yayını birinci tercih olarak yazmıştım. Tek kanal periyodunda TRT’de başörtülü çalışamayacağımı düşündüğüm için, gazetecilik kısmını seçtim. Mezun olduktan daha sonra Türkiye’nin birinci engelliler mecmuası olan bir mecmuada çalışmaya başladım. Bir yandan hem TRT’ye hem özel dala radyo oyunları yazıyordum. Bir yandan da bizim devrimizde idealist gençlerin birinci yaptığı şey olan mecmua çıkartma işine girdik bir küme arkadaşla. Merhum Kemal Çapraz’ın teşvikleriyle, cep harçlıklarımızla “Hanımeli” isminde bir mecmua çıkarttık 90-91 senelerında. Muhafazakâr topluluğun entelektüel bayanları olmak ismine bir argümanımız vardı. Geçtiğimiz hafta Cumhurbaşkanımızla Şuşa’ya gittiğimde epey duygulandım. Zira ben 1991 yılında Hanımeli mecmuasında, o periyodun Azerbaycan milletvekiliyle Azerbaycan davasının röportajını yapmışım. Karabağ işgalden kurtuldu ve tam 30 yıl daha sonra oraları görmek, birinci giden heyette olmak beni epeyce duygulandırdı. Bir periyot TGRT’de çalıştım. Bir devir özel çalıştım, kimi haber sitelerine günlük toplum okumaları yazdım. çabucak sonrasında aslına bakarsanız 2001 yılında AK Parti kurulurken siyasete başladım. Neredeyse tam vakitli siyaset yaptım o günden beri…
Bir orta Twitter’da ‘dizi karnesi’ etiketiyle televizyonda yayınlanan dizilerin tahlilini yapıyordunuz. Nasıl buluyorsunuz dizi karnemizi?
Bu biraz meslek hastalığı üzere. Hem bölümün gelişmenini takip edeyim, birebir vakitte dizilerdeki temalar biraz o günkü toplumu anlatan bir şey. Bir devir ağa dizileri vardı, bir devir yalılarda geçen diziler vardı, çatışma izlettiği için çatışma daima var. Tek kanaldan epeyce kanala geçtiğimizde epeyce sesliliği getirecek beklentisi vardı. Ancak ne yazık ki kapitalizm işin ortasında olunca o kadar da epey seslilik olmuyor. Zira bir tema tuttuğunda benzerleri ve taklitleri çıkıyor. kimi vakit nitekim epeyce düzgün yapımlar yapılabiliyor. örneğin son periyoda damgasını vuran ‘Diriliş’ onlardan biri. Yeterli yapımları yalnızca oyunculuk ve kıssa manasında söylemiyorum, dizi müzikleri, makyaj, epey yeterli kostümler yapılıyor. Bölümden de umutluyum, benim jenerasyonum televizyon yapımcılığı ya da medya dalıyla yeni tanışan bir jenerasyon. Ancak artık ikinci-üçüncü jenerasyon geliyor, okullu gençler geliyor, daha üniversite okurken kısa sinemalarla vs. kesimin içine giriyorlar. Dünyayı takip ediyorlar. Şu an dizi dalı Türkiye için ihracat kalemi. Dünyada 2. sıradayız. Bir kültür sanayisi oluşmaya başladı. Ülkem ismine umut verici…
İstanbul Sözleşmesi’nden niye çıktık?
İstanbul Sözleşmesi’nden çıkmakla bayana yönelik şiddetle çaba bitmiş mi oldu?
Şayet bayana yönelik şiddeti konuşacaksak, bu mevzuda AK Parti’nin karnesini tartışmak, ne HDP’nin ne CHP’nin haddi bile değil, hiç kusura bakmasınlar. Bugün PKK kamplarında istismar edilen, tecavüze uğrayan bir epey kız çocuğu BM raporlarına girmiş durumda. Bunlar karşısında sağır ve dilsizler… CHP’nin kendi teşkilatlarındaki taciz, tecavüz tezleri artık mahkeme konusu. AK Parti daha kurulurken, birinci seçime girerken 2002 yılında, seçim beyannamesinde bayana yönelik şiddetle nasıl gayret edeceğini kararlılıkla ortaya koymuş bir parti. İstanbul Mukavelesi 2012 yılında imzalandı. Biz bayana yönelik şiddetle alakalı iç hukukta yaptığımız en esaslı değişikliklerin pek birçoklarını bu tarihten çok evvel yapmıştık esasen. Bilhassa TCK’da yaptığımız değişiklikler… Hatta parlemantoya yeni gelen yargı paketiyle, bayana yönelik şiddetle çabayla ilgili eksik gördüğümüz, tamamlayıcı ögeler saydığımız yeni kalemler ekliyoruz. Boşanmış eşe karşı işlenen şiddet konusu bunlardan birisi. İstanbul Sözleşmesi’nden çıkmış olmamız, katiyen bayana yönelik şiddetle çabayla ilgili bir eksen değişikliği manasına gelmiyor. Bilakis bayana yönelik şiddete müdahalede epey kararlıyız. . Aile aksisi kimi lobicilik faaliyetlerinde mukavelenin temel alınması, referans gösterilmesi ve gelecekle ilgili birtakım telaşlar yarattı. Muhafazakâr-demokrak bir partiyiz ve bireyi topluma hazırlayan aile, bizim için fazlaca değerli. Bayan, çocuk, engelli, yaşlı, erkek, tek tek bireyler güçlenmeli. birebir vakitte, bu kuvvetli bireylerle aile de tahlil üretme kapasitesini artırıp, “kuvvetli aile” olmalı…
Fotokopilerimin peşinde değilim
Üç kız çocuğu olan bir annesiniz hem de. Çocuklarınızla ilginiz nasıl? Jenerasyon çatışması yaşıyor musunuz?
Jenerasyon çatışmasının olmaması tabiata ters. Zira o çatışmayla birlikte onlar kendilerini bulacak ve gelişecekler. Genelde o çatışmayı denetim edemeyeceği duygusu ebeveyni korkutuyor. Lakin ben bir daha de çocukların kendilerini bulmak ismine sorgulamalarını, onların ismine ve bu ülkenin geleceği ismine hayli olumlu buluyorum. Tabi ki benim kopyam olmasınlar. Kendi fotokopilerimin peşinde değilim çocuk yetiştirirken. Lakin şunu dilek ediyorum tabi ki, Mevlana’nın pergel metaforu üzere, bir ayakları köklerinde, bizim bu topraklardan aldığımız bedellerde olsun, pergelin öteki ucuyla imkanları ölçüsünde dünyayı nazaranbilsinler, yeni ufukları keşfedebilsinler. Eşimle bir arada bunu yapmaya çaba ettik. Merhum babam da beni bu biçimde büyütmeye uğraş etti…