JoKeR
Active member
Birinci yapıtınız yayınlandığında neler hissettiniz?
Tanımı sıkıntı bir his. 2019’un Nisan ayında Bûtimar mecmuasında birinci şiirim yayınlanmıştı. Güya bir modülüm kopmuş üzereydi ancak bu kopuş beni bölen veyahut parçalayan bir kopuş değil, tersine beni büyüten, genişleten ve güçlendiren bir his olarak bende yer etti.
Kitabınızı elinize alınca birinci vakit içinderda ne yaptınız?
birlikte uzun yollar boyunca bana arkadaşlık etmiş olan hikayelerimi artık kendi seyahatlerine uğurlamam gerektiğini hissettim; kapağını açtım ve sayfalarının içinden kokladım onu, şükrettim.
Kitabınızı birinci kime imzaladınız?
Kitabım basıldığında yurtdışı gorevindeydim, kitaplarımı yanında getiren bir arkadaşım vardı, birinci ona imzalamıştım.
BİRİNCİ ŞİİRİMİ 9 YAŞINDA YAZDIM
Yazmaya nasıl başladınız?
İlkokulda Türkçe derslerimizde okutulan şiirlerden ve şairlerden hayli etkilenmiştim, birinci şiirimi dokuz yaşımdayken yazdığımı hatırlıyorum lakin utandığım için yırtıp atmıştım. Uzun yıllar yazmaya geri dönememiştim. daha sonra vakit geçtikçe aslında içimden daima yazmaya devam ettiğimi lakin yalnızca kağıda dökmediğimi fark ettim. Bunu kabullendikten daha sonra daima yazdım. Birçoklarını beğenmezdim lakin yazmaktan da kendimi bu yaşa kadar hiç alıkoyamadım.
Gece mi yazarsınız, gündüz mü?
Gece veyahut gündüz fark etmiyor ancak ben daha epeyce fikirlerimi, cümlelerimi yürürken toparlamayı seviyorum. Bir de tabi üzerinde çalıştığım hikayenin veya şiirin de bunun üstündeki tesiri farklı oluyor. Eksik bir kısım olduğunu düşündüğüm bir kısım için sözler içimden akmaya başladığı vakit gündüz mü gece mi olduğunu unutup çabucak kalem ile defterime sarılıveririm.
Defter mi, bilgisayar mı?
Kareli küçük kara defterimde lacivert kalemim ile hikayenin veyahut şiirin birinci halini yazmak gibisi yok. Hikaye daha sonradan sayfalara sığmayıp, hiç yer kalmayan orta satırlardan taşınca mecburen bilgisayara geçmek zorunda kalıyorum.
Tanımı sıkıntı bir his. 2019’un Nisan ayında Bûtimar mecmuasında birinci şiirim yayınlanmıştı. Güya bir modülüm kopmuş üzereydi ancak bu kopuş beni bölen veyahut parçalayan bir kopuş değil, tersine beni büyüten, genişleten ve güçlendiren bir his olarak bende yer etti.
Kitabınızı elinize alınca birinci vakit içinderda ne yaptınız?
birlikte uzun yollar boyunca bana arkadaşlık etmiş olan hikayelerimi artık kendi seyahatlerine uğurlamam gerektiğini hissettim; kapağını açtım ve sayfalarının içinden kokladım onu, şükrettim.
Kitabınızı birinci kime imzaladınız?
Kitabım basıldığında yurtdışı gorevindeydim, kitaplarımı yanında getiren bir arkadaşım vardı, birinci ona imzalamıştım.
BİRİNCİ ŞİİRİMİ 9 YAŞINDA YAZDIM
Yazmaya nasıl başladınız?
İlkokulda Türkçe derslerimizde okutulan şiirlerden ve şairlerden hayli etkilenmiştim, birinci şiirimi dokuz yaşımdayken yazdığımı hatırlıyorum lakin utandığım için yırtıp atmıştım. Uzun yıllar yazmaya geri dönememiştim. daha sonra vakit geçtikçe aslında içimden daima yazmaya devam ettiğimi lakin yalnızca kağıda dökmediğimi fark ettim. Bunu kabullendikten daha sonra daima yazdım. Birçoklarını beğenmezdim lakin yazmaktan da kendimi bu yaşa kadar hiç alıkoyamadım.
Gece mi yazarsınız, gündüz mü?
Gece veyahut gündüz fark etmiyor ancak ben daha epeyce fikirlerimi, cümlelerimi yürürken toparlamayı seviyorum. Bir de tabi üzerinde çalıştığım hikayenin veya şiirin de bunun üstündeki tesiri farklı oluyor. Eksik bir kısım olduğunu düşündüğüm bir kısım için sözler içimden akmaya başladığı vakit gündüz mü gece mi olduğunu unutup çabucak kalem ile defterime sarılıveririm.
Defter mi, bilgisayar mı?
Kareli küçük kara defterimde lacivert kalemim ile hikayenin veyahut şiirin birinci halini yazmak gibisi yok. Hikaye daha sonradan sayfalara sığmayıp, hiç yer kalmayan orta satırlardan taşınca mecburen bilgisayara geçmek zorunda kalıyorum.