Organize kabahat örgütü önderi Sedat Peker’in 9’uncu görüntüsündeki tezlerini kıymetlendiren CHP Küme Başkanvekili Özgür Özel, “İddialar hayli vahim. Meclis’te kesinlikle bir araştırma komitesi kurulması gerekiyor” dedi. “Bir rejim kriziyle, bir devlet kriziyle, bir kontrol kriziyle, bir ahlak krizi ile karşı karşıyayız” diyen Özel, araştırılması gereken tezleri tek tek sıraladı.
Sözcüden Başak Kaya’nın haberine bakılırsa, Özel, cevaplanması gereken soruları şu biçimde sıraladı:
“Ümmetin gapsçıları”
Peker “Azeriler ‘her işi aldınız’ diye kaygı yanıyor. Artık onlar da bize ‘ümmetin lideri’ demeyecek. ‘Ümmetin gaspçısı’ diye anarlarsa şaşırmam” diyor. Kim bu rantiyeciler? Peker’in tabiriyle ‘ümmetin gaspçıları.’ Tek tek açıklanmalı.
Mafyanın parası
10 bin dolar alan siyasetçi konusu daha da dallanıyor. Peker, birden çok siyasi ve devlette bakılırsavli adama, biner dolardan fazla para verdiğini deklare etti. En vahimi AKP’li Metin Külünk ile ilgili olanları. Peker ‘Çanta çanta para verdim’ diyor. Bu yenilir yutulur bir sav değil. Kaç para, ne için mafyadan alınmıştır? Hangi iş ve süreçlerin karşılığıdır? Külünk, Peker’i arayıp Biden görüşmesi niçiniyle susmasını istemiş gözüküyor. Bu durum daha büyük olayların gizlenmek istendiğini, deşifre olmaktan korkan diğerlerinin da olduğunu gösterir. Gizlenmek istenen mevzuların, ne kadar büyük olduğunu kestirim bile edemiyoruz artık.
Ziraat Bankası
Peker, Doğan Kümesi’nin satışında Ziraat Bankası’ndan Demirörenlerin aldığı kredinin faizinin bile geri ödenmediğini argüman ediyor. Tam 750 milyon dolarlık kredi. Bu tüyü bitmemiş yetimin hakkıdır. Ödendi mi ödenmedi mi, yapılandırıldı mı, akıbetinin ne olduğu ivedilikle açıklanmalı.
Kamera kayıtları
Tezlerden en vahimi de bu ülkenin İçişleri Bakanı koltuğunda oturan, bu ülkenin güvenliğinden sorumlu birinin hatalıyı koruduğu ve malına, parasına göz diktiğidir. Bu yenilir yutulur cinsten ithamlar değil. Peker’in, arananlar listesinde olan Bodrum’da Paramount Otel’in sahibi Sezgin Baran Korkmaz ile ilgili savlar da kesinlikle aydınlatılmalıdır. Bakanlığın kamera kayıtları açıklansın. Bu kişi aranıyorken bakanlığa gitmiş midir, kimlerle görüşmüştür? bu biçimde bir olay olmadığı ispatlansın. Yoksa bu yükün altından kimse kalkamaz. Devletin güvenliği kimlere emanet sorusu, hayli büyük problemleri birlikteinde getirir.
“Bu savlara karşı Meclis etkisiz kılındıkça geçen vakit argümanları güçlendiriyor, komite kurulsun”
Meclis’te bir araştırma kurulunun kurulmamış olması, Peker’in tezlerinin araştırılmıyor oluşu, her partiden milletvekilinin birbirleriyle tıpkı ortamda fikir alışverişi yaparak çeşitli ispatları şahitleri bireyleri dinleyerek bilgi ve evrak toplayarak bu işin üzerine gitmiyor oluşu, kuşkuları kuvvetlendiriyor. Sav sahibini de gizemli ve merak edilen bir figür haline getiriyor. Bu tezlere karşı Meclis etkisiz kılındıkça geçen vakit tezleri güçlendiriyor.
Demokrasilerde politikler ve siyasi partiler kendileriyle ilgili tezlerde üç maymunu oynayarak iktidarlarını sürdüremezler. İktidarlarını sürdürmeleri için aklanmaya, aklanabilmek için de soruşturmayı göze alacak bir özgüvene muhtaçlık var. İktidarda bu özgüven yok, iktidar partisinde kendi ortasında birbirlerine itimat de yok. Hatta her insanın birbiri hakkında bildiği o kadar hayli şey var ki açıktan bir meydan okuma, şeffaflığa davet eden gözü pek bir ses de duyamıyoruz.
Bu yeni rejim, kendi krizini de üretmiş durumda. Beğenmedikleri parlamenter sistemin bir hayli enstrümanı âlâ makus bu durumlarda bir güvenlik sigortası idi, bu ortaya çıkıyor. Bir rejim kriziyle, bir devlet kriziyle, bir kontrol kriziyle, bir ahlak krizi ile karşı karşıyayız.
Sözcüden Başak Kaya’nın haberine bakılırsa, Özel, cevaplanması gereken soruları şu biçimde sıraladı:
“Ümmetin gapsçıları”
Peker “Azeriler ‘her işi aldınız’ diye kaygı yanıyor. Artık onlar da bize ‘ümmetin lideri’ demeyecek. ‘Ümmetin gaspçısı’ diye anarlarsa şaşırmam” diyor. Kim bu rantiyeciler? Peker’in tabiriyle ‘ümmetin gaspçıları.’ Tek tek açıklanmalı.
Mafyanın parası
10 bin dolar alan siyasetçi konusu daha da dallanıyor. Peker, birden çok siyasi ve devlette bakılırsavli adama, biner dolardan fazla para verdiğini deklare etti. En vahimi AKP’li Metin Külünk ile ilgili olanları. Peker ‘Çanta çanta para verdim’ diyor. Bu yenilir yutulur bir sav değil. Kaç para, ne için mafyadan alınmıştır? Hangi iş ve süreçlerin karşılığıdır? Külünk, Peker’i arayıp Biden görüşmesi niçiniyle susmasını istemiş gözüküyor. Bu durum daha büyük olayların gizlenmek istendiğini, deşifre olmaktan korkan diğerlerinin da olduğunu gösterir. Gizlenmek istenen mevzuların, ne kadar büyük olduğunu kestirim bile edemiyoruz artık.
Ziraat Bankası
Peker, Doğan Kümesi’nin satışında Ziraat Bankası’ndan Demirörenlerin aldığı kredinin faizinin bile geri ödenmediğini argüman ediyor. Tam 750 milyon dolarlık kredi. Bu tüyü bitmemiş yetimin hakkıdır. Ödendi mi ödenmedi mi, yapılandırıldı mı, akıbetinin ne olduğu ivedilikle açıklanmalı.
Kamera kayıtları
Tezlerden en vahimi de bu ülkenin İçişleri Bakanı koltuğunda oturan, bu ülkenin güvenliğinden sorumlu birinin hatalıyı koruduğu ve malına, parasına göz diktiğidir. Bu yenilir yutulur cinsten ithamlar değil. Peker’in, arananlar listesinde olan Bodrum’da Paramount Otel’in sahibi Sezgin Baran Korkmaz ile ilgili savlar da kesinlikle aydınlatılmalıdır. Bakanlığın kamera kayıtları açıklansın. Bu kişi aranıyorken bakanlığa gitmiş midir, kimlerle görüşmüştür? bu biçimde bir olay olmadığı ispatlansın. Yoksa bu yükün altından kimse kalkamaz. Devletin güvenliği kimlere emanet sorusu, hayli büyük problemleri birlikteinde getirir.
“Bu savlara karşı Meclis etkisiz kılındıkça geçen vakit argümanları güçlendiriyor, komite kurulsun”
Meclis’te bir araştırma kurulunun kurulmamış olması, Peker’in tezlerinin araştırılmıyor oluşu, her partiden milletvekilinin birbirleriyle tıpkı ortamda fikir alışverişi yaparak çeşitli ispatları şahitleri bireyleri dinleyerek bilgi ve evrak toplayarak bu işin üzerine gitmiyor oluşu, kuşkuları kuvvetlendiriyor. Sav sahibini de gizemli ve merak edilen bir figür haline getiriyor. Bu tezlere karşı Meclis etkisiz kılındıkça geçen vakit tezleri güçlendiriyor.
Demokrasilerde politikler ve siyasi partiler kendileriyle ilgili tezlerde üç maymunu oynayarak iktidarlarını sürdüremezler. İktidarlarını sürdürmeleri için aklanmaya, aklanabilmek için de soruşturmayı göze alacak bir özgüvene muhtaçlık var. İktidarda bu özgüven yok, iktidar partisinde kendi ortasında birbirlerine itimat de yok. Hatta her insanın birbiri hakkında bildiği o kadar hayli şey var ki açıktan bir meydan okuma, şeffaflığa davet eden gözü pek bir ses de duyamıyoruz.
Bu yeni rejim, kendi krizini de üretmiş durumda. Beğenmedikleri parlamenter sistemin bir hayli enstrümanı âlâ makus bu durumlarda bir güvenlik sigortası idi, bu ortaya çıkıyor. Bir rejim kriziyle, bir devlet kriziyle, bir kontrol kriziyle, bir ahlak krizi ile karşı karşıyayız.