JoKeR
Active member
Zeynep Tuba Kesimli
Yeni medya öğretilerinin bir kararı olarak hepimiz, alacağımız her eseri, gideceğimiz her yeri internet üzerinden araştırmaya, markaların toplumsal medya hesaplarını didik didik etmeye, yapılan yorumları okumaya alıştık. Buna çocuklarımızın gittiği/gideceği okullar da dahil. Artık bir hayli okul yaptığı aktiflikleri, düzenlediği seyahatleri hesabında paylaşıyor. Üstelik bunu çocukların mahremiyetine dikkat etmeden, havuz fotoğraflarına varıncaya dek çabucak her günlük rutini çocukların yüzlerinin net bir halde seçebildiğimiz fotoğraf ve görüntülerle yapıyor. Makûs niyetli insanların bu fotoğraflarla neler yaptığına dair okuduğumuz haberler de maalesef bu tavrı frenlemiyor. Biz de hususla ilgili isimlere sorduk: Evvelce yalnızca velileri haberdar etmek için yapılan bu paylaşımlar nasıl bir yarış ve reklam aracı hâline geldi? Bunun çocuğa/ebeveyne bir yararı var mı? Bu paylaşımlar ne üzere tehlikeleri doğuruyor? Ebeveynler bu çıkmazın önüne nasıl geçebilir? Buyurun, birlikte okuyalım.
Çocuklarımızı bir şov külçeşidinin içine fırlatıyoruz
Selvanur Yazıcı Sezgin – Yeni Medya Araştırmacısı
Yeni medya teknolojilerinin hakimiyet sürdüğü çağdayız ve “Görüntünün iktidarı” diye nitelendirdiğim bir devirdeyiz. Görüntülenmeyen ve sunulmayanın bedelsiz ve anlamsız addedildiği bir yeni medya külçeşidini deneyim ediyoruz. ötürüsıyla hem veliler birebir vakitte okul idareleri öğrencilerin eğitim ömrünü kamuya açık hesaplarda paylaşarak bunu pahalı hâle getirebileceklerini düşünüyorlar. Okullar hem velilerine tıpkı vakitte veli adaylarına yaptıkları bu sunumlarla ulaşmaya ve memnuniyet elde etmeye çalışıyor. Bir çocuğun okulda çekilen imgelerinin toplumsal medya hesaplarında paylaşılmasının o çocuğa ve ailesine uzun vadede yarar değil ziyanı var. Zikredilebilecek birinci tehlike çocukların isimlerini, yüzlerini ve bulundukları adresleri toplumsal medya hesabında paylaşarak çocuğu anlık olarak tüm tehlikelere açık hâle getirmek. Berbat niyetli insanlara, o an yanında olmadığımız çocuğumuza erişebilecekleri tüm ayrıntıları vermiş oluyoruz. Yabancılarla nasıl hudutlu bir irtibat kuracaklarını öğretmek için kitaplar okuduğumuz çocuklarımızı hudutlarını bilmediğimiz bir toplumsal medya cihanına, tüm yabancıların içine çıkarmış oluyoruz. Üstelik toplumsal medyada bu fotoğrafların kimler tarafınca alınıp nasıl kullanıldığını da bilmiyoruz. Bir öbür konu, çocuklarımızın ruhsal durumlarını hesaba katmadan, o an fotoğraf çekilmek isteyip istemediklerini bilmeden onları objektiflere bakmaya zorluyoruz. çabucak hemen farkında olmadığımız lakin bence en değerli sorun sayılabilecek konu ise çocuklarımızı bir şov külçeşidinin içine fırlatıyor olduğumuz gerçeği. 3 yaşındaki çocuklar günün her saati öğretmenlerine poz vermeyi oldukçatan kanıksamış durumda. Bunda sizce de bir sorun yok mu? Bu çocuklar imgenin ve görsel hoşluğun “her şey” olduğu bir kültürde büyüyorlar. Gelecekte kendileriyle, manzaralarıyla ilgili ne tıp kompleksler ve ne çeşit takıntılar geliştirecekler kestiremiyoruz bile. Lakin onları ortasında büyüttüğümüz bu yeni medya kültürü geleceklerini katiyetle etkileyecek. Ebeveynler evvel yeni medya okuryazarlığı kazanıp bilinçlenmeli. daha sonra da bu mevzudaki hassaslıklarını ortaya koyarak okul yöneticileri ve öğretmenleriyle iş birliği ortasında olarak süreci denetim altına almalı.
Bırakalım çocuğumuz anı yaşasın
Nagehan Pakdamar Tüzgen – Akademisyen – Eğitim Bilimleri
Çocuğundan haber almak hem bir gereksinim tıpkı vakitte bir hak. Lakin kayıt almak için çocuğun geçireceği vakit aksatılıyor ya da çocuğa asıl emelin bu çekimlerin beğenilmesi olduğu hissi yansıtılıyorsa bu paylaşımların çocuğun yararına olmadığını söyleyebiliriz. Birfazlaca öğretmenden gün uzunluğu çekim yapmanın sınıfta ne kadar epey vakit aldığını, odaklanmayı zorlaştırdığını duyuyoruz. Veliler şunu daima akılda tutmalı, size günlük olarak iletilen onlarca fotoğraf ve görüntü birden fazla vakit çocuğunuzdan vakit alarak kaydediliyor. Veliler eğitimi aksatmak değerine paylaşım yapılması için çok talepkâr olmamalı, okullar bilinçlendirici rol üstlenmeli ve çocuğun yararını öne çıkarmakta ısrarcı olmalı, toplumsal hassaslığı sağlayacak yasalar ile süreç garanti altına alınmalı. Bir başka bahis ise veli haricindeki bireylere açık paylaşımlar. Velinin müsaadesi olmadan kurumsal ya da ferdî hesaplarda çocukların manzaralarının paylaşılması cürüm. Velinin yazılı müsaadesi olan durumlarda kurumsal hesaplardan çocuğun yüzünün ve kimliğinin açıkça aşikâr olmadığı, his sömürüsü ya da reklam için çocuğun kullanılmadığı paylaşımlar yapılmasına dikkat edilmeli. Ben veli olarak okulların toplumsal medya hesaplarını kesinlikle takip ederim. Eğitim kurumlarının profesyonelliğinin bir yansımasının da toplumsal medyada çocuğun mahremiyetini, haklarını gözeterek paylaşım yapmak olduğuna inanıyorum. Son olarak velilere şunu söylemek isterim; bırakalım çocuğumuz anı yaşasın, o hisleri zihnine kazısın, unutmayalım anıları en hoş koruma etme hali budur.
Gizlilik sıkıntısını ciddiye almalıyız
Elif Santur – Multibem Genel Md. Yrd.
Çocuklarımız toplumsal medyaya müdahale edemezler. Ebeveynler olarak fotoğraf paylaşımının sorumlusu bizleriz. Çocuğumuzun bir fotoğrafını paylaştığımızda, dünyanın dört bir tarafında hiç tanımadığımız insanlara göndermiş oluyoruz. Bu fotoğraf o bireylerin diskine girmiş oluyor. Silmek istediğinizde de silememiş oluyorsunuz. Örnekler de gösteriyor ki düzgün niyetli olmayan kimseler çocukların şahsi ve kimlik ayrıntılarını berbata kullanabiliyor. Zımnilik sorununu daha da fazla ciddiye almalıyız. Benim çocuğumu bir diğeri gördüğünde ona bir yararı olacak mı ya da benim en değerlim, canımın bir modülü niye diğerlerinin hesaplarında olsun, diye düşünmeliyiz. Çocuklarımız toplumsal medyayı anlayacak yaşa geldiğinde, onlardan fotoğraf paylaşımı konusunda müsaade istemeliyiz. bu biçimdece çocuklarımıza senin mahremiyetini önemsiyorum, mahremiyetine hürmet duyuyorum bildirisini vermiş oluruz. Gerektiğinde çocuklarımızla hangi fotoğrafları yayınlamanın uygun olduğu, bu fotoğrafları kimin bakılırsaceği konusunda istişare etmeli ve karar verme sürecine onları da dâhil etmeliyiz. Bu sayede toplumsal medyanın çalışma formunu öğrenecek ve ileride kendi oluşturacağı hesaplarda paylaşım yapmanın ne üzere güvenlik sıkıntıları oluşturacağını anlamış olacaktır. Aileler okullara kayıt yaptırırken “Gün içerisinde bizimle fotoğraf paylaşacak mısınız?” diye soruyorlar. Aslında bunu okula inanç duymak için talep ediyorlar. Ebeveynleri okul sürecine, sınıfa dâhil etmenin inançlı bir bağ kurmada daha güzel bir yol olduğunu düşünüyorum.
Yeni medya öğretilerinin bir kararı olarak hepimiz, alacağımız her eseri, gideceğimiz her yeri internet üzerinden araştırmaya, markaların toplumsal medya hesaplarını didik didik etmeye, yapılan yorumları okumaya alıştık. Buna çocuklarımızın gittiği/gideceği okullar da dahil. Artık bir hayli okul yaptığı aktiflikleri, düzenlediği seyahatleri hesabında paylaşıyor. Üstelik bunu çocukların mahremiyetine dikkat etmeden, havuz fotoğraflarına varıncaya dek çabucak her günlük rutini çocukların yüzlerinin net bir halde seçebildiğimiz fotoğraf ve görüntülerle yapıyor. Makûs niyetli insanların bu fotoğraflarla neler yaptığına dair okuduğumuz haberler de maalesef bu tavrı frenlemiyor. Biz de hususla ilgili isimlere sorduk: Evvelce yalnızca velileri haberdar etmek için yapılan bu paylaşımlar nasıl bir yarış ve reklam aracı hâline geldi? Bunun çocuğa/ebeveyne bir yararı var mı? Bu paylaşımlar ne üzere tehlikeleri doğuruyor? Ebeveynler bu çıkmazın önüne nasıl geçebilir? Buyurun, birlikte okuyalım.
Çocuklarımızı bir şov külçeşidinin içine fırlatıyoruz
Selvanur Yazıcı Sezgin – Yeni Medya Araştırmacısı
Yeni medya teknolojilerinin hakimiyet sürdüğü çağdayız ve “Görüntünün iktidarı” diye nitelendirdiğim bir devirdeyiz. Görüntülenmeyen ve sunulmayanın bedelsiz ve anlamsız addedildiği bir yeni medya külçeşidini deneyim ediyoruz. ötürüsıyla hem veliler birebir vakitte okul idareleri öğrencilerin eğitim ömrünü kamuya açık hesaplarda paylaşarak bunu pahalı hâle getirebileceklerini düşünüyorlar. Okullar hem velilerine tıpkı vakitte veli adaylarına yaptıkları bu sunumlarla ulaşmaya ve memnuniyet elde etmeye çalışıyor. Bir çocuğun okulda çekilen imgelerinin toplumsal medya hesaplarında paylaşılmasının o çocuğa ve ailesine uzun vadede yarar değil ziyanı var. Zikredilebilecek birinci tehlike çocukların isimlerini, yüzlerini ve bulundukları adresleri toplumsal medya hesabında paylaşarak çocuğu anlık olarak tüm tehlikelere açık hâle getirmek. Berbat niyetli insanlara, o an yanında olmadığımız çocuğumuza erişebilecekleri tüm ayrıntıları vermiş oluyoruz. Yabancılarla nasıl hudutlu bir irtibat kuracaklarını öğretmek için kitaplar okuduğumuz çocuklarımızı hudutlarını bilmediğimiz bir toplumsal medya cihanına, tüm yabancıların içine çıkarmış oluyoruz. Üstelik toplumsal medyada bu fotoğrafların kimler tarafınca alınıp nasıl kullanıldığını da bilmiyoruz. Bir öbür konu, çocuklarımızın ruhsal durumlarını hesaba katmadan, o an fotoğraf çekilmek isteyip istemediklerini bilmeden onları objektiflere bakmaya zorluyoruz. çabucak hemen farkında olmadığımız lakin bence en değerli sorun sayılabilecek konu ise çocuklarımızı bir şov külçeşidinin içine fırlatıyor olduğumuz gerçeği. 3 yaşındaki çocuklar günün her saati öğretmenlerine poz vermeyi oldukçatan kanıksamış durumda. Bunda sizce de bir sorun yok mu? Bu çocuklar imgenin ve görsel hoşluğun “her şey” olduğu bir kültürde büyüyorlar. Gelecekte kendileriyle, manzaralarıyla ilgili ne tıp kompleksler ve ne çeşit takıntılar geliştirecekler kestiremiyoruz bile. Lakin onları ortasında büyüttüğümüz bu yeni medya kültürü geleceklerini katiyetle etkileyecek. Ebeveynler evvel yeni medya okuryazarlığı kazanıp bilinçlenmeli. daha sonra da bu mevzudaki hassaslıklarını ortaya koyarak okul yöneticileri ve öğretmenleriyle iş birliği ortasında olarak süreci denetim altına almalı.
Bırakalım çocuğumuz anı yaşasın
Nagehan Pakdamar Tüzgen – Akademisyen – Eğitim Bilimleri
Çocuğundan haber almak hem bir gereksinim tıpkı vakitte bir hak. Lakin kayıt almak için çocuğun geçireceği vakit aksatılıyor ya da çocuğa asıl emelin bu çekimlerin beğenilmesi olduğu hissi yansıtılıyorsa bu paylaşımların çocuğun yararına olmadığını söyleyebiliriz. Birfazlaca öğretmenden gün uzunluğu çekim yapmanın sınıfta ne kadar epey vakit aldığını, odaklanmayı zorlaştırdığını duyuyoruz. Veliler şunu daima akılda tutmalı, size günlük olarak iletilen onlarca fotoğraf ve görüntü birden fazla vakit çocuğunuzdan vakit alarak kaydediliyor. Veliler eğitimi aksatmak değerine paylaşım yapılması için çok talepkâr olmamalı, okullar bilinçlendirici rol üstlenmeli ve çocuğun yararını öne çıkarmakta ısrarcı olmalı, toplumsal hassaslığı sağlayacak yasalar ile süreç garanti altına alınmalı. Bir başka bahis ise veli haricindeki bireylere açık paylaşımlar. Velinin müsaadesi olmadan kurumsal ya da ferdî hesaplarda çocukların manzaralarının paylaşılması cürüm. Velinin yazılı müsaadesi olan durumlarda kurumsal hesaplardan çocuğun yüzünün ve kimliğinin açıkça aşikâr olmadığı, his sömürüsü ya da reklam için çocuğun kullanılmadığı paylaşımlar yapılmasına dikkat edilmeli. Ben veli olarak okulların toplumsal medya hesaplarını kesinlikle takip ederim. Eğitim kurumlarının profesyonelliğinin bir yansımasının da toplumsal medyada çocuğun mahremiyetini, haklarını gözeterek paylaşım yapmak olduğuna inanıyorum. Son olarak velilere şunu söylemek isterim; bırakalım çocuğumuz anı yaşasın, o hisleri zihnine kazısın, unutmayalım anıları en hoş koruma etme hali budur.
Gizlilik sıkıntısını ciddiye almalıyız
Elif Santur – Multibem Genel Md. Yrd.
Çocuklarımız toplumsal medyaya müdahale edemezler. Ebeveynler olarak fotoğraf paylaşımının sorumlusu bizleriz. Çocuğumuzun bir fotoğrafını paylaştığımızda, dünyanın dört bir tarafında hiç tanımadığımız insanlara göndermiş oluyoruz. Bu fotoğraf o bireylerin diskine girmiş oluyor. Silmek istediğinizde de silememiş oluyorsunuz. Örnekler de gösteriyor ki düzgün niyetli olmayan kimseler çocukların şahsi ve kimlik ayrıntılarını berbata kullanabiliyor. Zımnilik sorununu daha da fazla ciddiye almalıyız. Benim çocuğumu bir diğeri gördüğünde ona bir yararı olacak mı ya da benim en değerlim, canımın bir modülü niye diğerlerinin hesaplarında olsun, diye düşünmeliyiz. Çocuklarımız toplumsal medyayı anlayacak yaşa geldiğinde, onlardan fotoğraf paylaşımı konusunda müsaade istemeliyiz. bu biçimdece çocuklarımıza senin mahremiyetini önemsiyorum, mahremiyetine hürmet duyuyorum bildirisini vermiş oluruz. Gerektiğinde çocuklarımızla hangi fotoğrafları yayınlamanın uygun olduğu, bu fotoğrafları kimin bakılırsaceği konusunda istişare etmeli ve karar verme sürecine onları da dâhil etmeliyiz. Bu sayede toplumsal medyanın çalışma formunu öğrenecek ve ileride kendi oluşturacağı hesaplarda paylaşım yapmanın ne üzere güvenlik sıkıntıları oluşturacağını anlamış olacaktır. Aileler okullara kayıt yaptırırken “Gün içerisinde bizimle fotoğraf paylaşacak mısınız?” diye soruyorlar. Aslında bunu okula inanç duymak için talep ediyorlar. Ebeveynleri okul sürecine, sınıfa dâhil etmenin inançlı bir bağ kurmada daha güzel bir yol olduğunu düşünüyorum.