Kendini şehrin bir zamanlar endüstriyel olan sahilini güzelleştirmeye adamış kar amacı gütmeyen bir kuruluş olan Detroit Riverfront Conservancy'nin 100 milyon dolardan fazla varlığı vardı ve hükümet ve özel bağışçılardan her yıl on milyonlarca dolar bu fona akıyordu.
Salı günü açıklanan federal ücretlendirme belgelerine göre grubun parasının neredeyse tamamı tek bir kişinin kontrolündeydi: Grubun mali işler sorumlusu William A. Smith.
Bay Smith'in kar amacı gütmeyen kuruluşun mali durumu üzerindeki kontrolü o kadar sıkıydı ki, giderleri izlemekten sorumlu olan kuruluşun muhasebecisi bile grubun banka hesaplarından herhangi birine giriş yapamıyordu. Şifreyi yalnızca Bay Smith biliyordu. Kağıt banka hesap özetlerini verdi ve onunla yılda yalnızca dört kez ofisten 65 km uzakta bir Honey Baked Ham mağazasının otoparkında buluştu.
Çarşamba günü federal savcılar, Smith'in inanılmaz boyutlarda bir sahtekarlık yapmak için yetkisini kötüye kullandığını söyledi: 2012 ile bu yılın Mart ayı arasında yaklaşık 40 milyon dolar çaldı, bu da grubun o dönemde harcadığı tüm paranın yüzde 39'unu temsil ediyordu. Bunu yaparken grubun tüm nakit rezervlerini tüketti.
51 yaşındaki Bay Smith, banka dolandırıcılığı ve banka dolandırıcılığıyla suçlandı; her iki suç da 30 yıla kadar hapisle cezalandırılabilir.
Dava, kar amacı gütmeyen kuruluşlar arasında kalıcı bir soruna dikkat çekiyor. Mali yönetime yönelik gevşek veya resmi olmayan bir yaklaşım, milyonlarca dolarlık kamu ve özel fonu yöneten kuruluşları israfa, kontrol dışı maliyetlere veya en kötü durumda içeriden hırsızlığa karşı savunmasız bırakabilir. Bu olduğunda, tespit edilmesi genellikle zordur. Her ne kadar İç Gelir Servisi (IRS) kar amacı gütmeyen kuruluşların gözetiminden sorumlu olsa da, ajansın ortalama yıllık denetim oranı yüzde birin altındadır.
Ohio Eyalet Üniversitesi'nde kâr amacı gütmeyen muhasebe alanında çalışan profesör Brian Mittendorf, koruma örgütünün resmi belgelerinin, yönetim kurulu gözetimi ve yıllık denetimler de dahil olmak üzere mali durumunu güvence altına almak için adımlar attığını gösterdiğini söyledi.
“Bütün bunlar oldukça sıkı bir kontrol mekanizmasına sahip bir organizasyon gibi görünüyor. Mittendorf, “Öte yandan, yalnızca bir kişinin paraya erişimi var ve kağıt kopyaları Honey Baked Jambon otoparkında mı sergiliyor?” dedi. “Bu katı bir kontrol mekanizmasının tam tersi gibi görünüyor.”
“Bu, kar amacı gütmeyen kuruluşlar dünyasında defalarca gördüğümüz bir hikaye” dedi. “Finansal durumlara yeterince şüpheyle yaklaşmıyoruz.”
Bay Smith'in avukatı yorum talebine yanıt vermedi.
Yazılı bir açıklamada, Detroit Riverfront Conservancy, savcıları “birden fazla düzeyde mali kontrolü baltalamaya ve ABD'deki en büyük nehir kıyısı projelerinden birinden fonları zimmete geçirmeye yönelik hain bir planı” araştırdıkları için övdü.
Kâr amacı gütmeyen kuruluşun yıllık mali denetimler yürüten dış muhasebe firması yorum yapmaktan kaçındı.
Grup, Detroit Nehri'nin uzun bir bölümünü başarıyla restore etti ve yakın zamana kadar hiçbir sıkıntı belirtisi göstermedi. Yerel vakıflar her yıl bağışta bulunuyordu ve grup, diğerlerinin yanı sıra Çevre Koruma Ajansı'ndan da bağışlar alıyordu. Bay Smith, 2013 yılında yerel bir iş dergisi tarafından “Yılın CFO'su” finalisti seçildi.
Ancak Detroit News'in haberine göre, kâr amacı gütmeyen kuruluş baharda mali sorunları olduğunu fark etti ve soruşturma için Michigan Eyalet Polisi'ni görevlendirdi. Polis daha sonra dosyayı FBI'a devretti. Mayıs ayında örgüt Bay Smith'i kovdu.
Savcılara göre Smith, Kasım 2012'de kendi American Express faturalarını ödemek için kar amacı gütmeyen kuruluşun banka hesaplarından birini, yani şifresini bildiği hesabı kullanmıştı. Bu faturalar, diğerlerinin yanı sıra havayollarından, Louis Vuitton'dan, bir elmas satıcısından ve bir iç tasarım firmasından gelen ücretleri içeriyordu.
Savcılar, önümüzdeki 12 yıl boyunca kar amacı gütmeyen kuruluşun parasını 14,9 milyon dolarlık American Express faturalarını ödemek için kullandığını söyledi. Ayrıca aynı hesaptan sahibi olduğu bir şirkete 24,4 milyon dolar aktardı.
İddia belgelerinde, şahsın kağıt banka hesap özetlerini değiştirerek olayı örtbas ettiği belirtiliyor.
Ücretlendirme belgelerine göre Bay Smith, beyanları kar amacı gütmeyen kuruluşun muhasebecisine verdiğinde kendisine yapılan ödemeleri kaldırdı ve bunları diğer satıcılara yapılan sahte ödemelerle değiştirdi.
Savcılar, Bay Smith'in geçen yıl yeni bir sorunu olduğunu söyledi: O kadar çok para çalmıştı ki, kar amacı gütmeyen kuruluşun parası tükenmişti. Kâr amacı gütmeyen kuruluş adına 5 milyon dolarlık bir kredi limiti çekmek için sahte belgeler hazırladı, ardından bu parayı kendi ödemesini yaptığı hesaba aktardı.
Kâr amacı gütmeyen kuruluşun liderleri, yani Bay Smith'in patronları, bu kredi limitini ancak bir yıldan fazla bir süre sonra keşfedebildiler.
Salı günü açıklanan federal ücretlendirme belgelerine göre grubun parasının neredeyse tamamı tek bir kişinin kontrolündeydi: Grubun mali işler sorumlusu William A. Smith.
Bay Smith'in kar amacı gütmeyen kuruluşun mali durumu üzerindeki kontrolü o kadar sıkıydı ki, giderleri izlemekten sorumlu olan kuruluşun muhasebecisi bile grubun banka hesaplarından herhangi birine giriş yapamıyordu. Şifreyi yalnızca Bay Smith biliyordu. Kağıt banka hesap özetlerini verdi ve onunla yılda yalnızca dört kez ofisten 65 km uzakta bir Honey Baked Ham mağazasının otoparkında buluştu.
Çarşamba günü federal savcılar, Smith'in inanılmaz boyutlarda bir sahtekarlık yapmak için yetkisini kötüye kullandığını söyledi: 2012 ile bu yılın Mart ayı arasında yaklaşık 40 milyon dolar çaldı, bu da grubun o dönemde harcadığı tüm paranın yüzde 39'unu temsil ediyordu. Bunu yaparken grubun tüm nakit rezervlerini tüketti.
51 yaşındaki Bay Smith, banka dolandırıcılığı ve banka dolandırıcılığıyla suçlandı; her iki suç da 30 yıla kadar hapisle cezalandırılabilir.
Dava, kar amacı gütmeyen kuruluşlar arasında kalıcı bir soruna dikkat çekiyor. Mali yönetime yönelik gevşek veya resmi olmayan bir yaklaşım, milyonlarca dolarlık kamu ve özel fonu yöneten kuruluşları israfa, kontrol dışı maliyetlere veya en kötü durumda içeriden hırsızlığa karşı savunmasız bırakabilir. Bu olduğunda, tespit edilmesi genellikle zordur. Her ne kadar İç Gelir Servisi (IRS) kar amacı gütmeyen kuruluşların gözetiminden sorumlu olsa da, ajansın ortalama yıllık denetim oranı yüzde birin altındadır.
Ohio Eyalet Üniversitesi'nde kâr amacı gütmeyen muhasebe alanında çalışan profesör Brian Mittendorf, koruma örgütünün resmi belgelerinin, yönetim kurulu gözetimi ve yıllık denetimler de dahil olmak üzere mali durumunu güvence altına almak için adımlar attığını gösterdiğini söyledi.
“Bütün bunlar oldukça sıkı bir kontrol mekanizmasına sahip bir organizasyon gibi görünüyor. Mittendorf, “Öte yandan, yalnızca bir kişinin paraya erişimi var ve kağıt kopyaları Honey Baked Jambon otoparkında mı sergiliyor?” dedi. “Bu katı bir kontrol mekanizmasının tam tersi gibi görünüyor.”
“Bu, kar amacı gütmeyen kuruluşlar dünyasında defalarca gördüğümüz bir hikaye” dedi. “Finansal durumlara yeterince şüpheyle yaklaşmıyoruz.”
Bay Smith'in avukatı yorum talebine yanıt vermedi.
Yazılı bir açıklamada, Detroit Riverfront Conservancy, savcıları “birden fazla düzeyde mali kontrolü baltalamaya ve ABD'deki en büyük nehir kıyısı projelerinden birinden fonları zimmete geçirmeye yönelik hain bir planı” araştırdıkları için övdü.
Kâr amacı gütmeyen kuruluşun yıllık mali denetimler yürüten dış muhasebe firması yorum yapmaktan kaçındı.
Grup, Detroit Nehri'nin uzun bir bölümünü başarıyla restore etti ve yakın zamana kadar hiçbir sıkıntı belirtisi göstermedi. Yerel vakıflar her yıl bağışta bulunuyordu ve grup, diğerlerinin yanı sıra Çevre Koruma Ajansı'ndan da bağışlar alıyordu. Bay Smith, 2013 yılında yerel bir iş dergisi tarafından “Yılın CFO'su” finalisti seçildi.
Ancak Detroit News'in haberine göre, kâr amacı gütmeyen kuruluş baharda mali sorunları olduğunu fark etti ve soruşturma için Michigan Eyalet Polisi'ni görevlendirdi. Polis daha sonra dosyayı FBI'a devretti. Mayıs ayında örgüt Bay Smith'i kovdu.
Savcılara göre Smith, Kasım 2012'de kendi American Express faturalarını ödemek için kar amacı gütmeyen kuruluşun banka hesaplarından birini, yani şifresini bildiği hesabı kullanmıştı. Bu faturalar, diğerlerinin yanı sıra havayollarından, Louis Vuitton'dan, bir elmas satıcısından ve bir iç tasarım firmasından gelen ücretleri içeriyordu.
Savcılar, önümüzdeki 12 yıl boyunca kar amacı gütmeyen kuruluşun parasını 14,9 milyon dolarlık American Express faturalarını ödemek için kullandığını söyledi. Ayrıca aynı hesaptan sahibi olduğu bir şirkete 24,4 milyon dolar aktardı.
İddia belgelerinde, şahsın kağıt banka hesap özetlerini değiştirerek olayı örtbas ettiği belirtiliyor.
Ücretlendirme belgelerine göre Bay Smith, beyanları kar amacı gütmeyen kuruluşun muhasebecisine verdiğinde kendisine yapılan ödemeleri kaldırdı ve bunları diğer satıcılara yapılan sahte ödemelerle değiştirdi.
Savcılar, Bay Smith'in geçen yıl yeni bir sorunu olduğunu söyledi: O kadar çok para çalmıştı ki, kar amacı gütmeyen kuruluşun parası tükenmişti. Kâr amacı gütmeyen kuruluş adına 5 milyon dolarlık bir kredi limiti çekmek için sahte belgeler hazırladı, ardından bu parayı kendi ödemesini yaptığı hesaba aktardı.
Kâr amacı gütmeyen kuruluşun liderleri, yani Bay Smith'in patronları, bu kredi limitini ancak bir yıldan fazla bir süre sonra keşfedebildiler.