Yeni Akit muharriri Abdurrahman Dilipak, bugünkü yazısında, “Sanırım biz en büyük yanlışı, sivil-siyasal istikrarını bozmakla yaptık. Siyaset her şeyi sünger üzere içine çekince, istikrar filan da kalmadı. İstikrar yoksa aslına bakarsan adalet de olmaz” tabirlerini kullandı.
“Aslında batı demokrasilerinde, gücün tek elde toplanmaması için ‘yasama, yürütme, yargı’ birbirinden bağımsız, üç farklı yapı idi. Başkanlık sistemi ile biz bunun gerçekleşeceğini zannederken tam aksisi oldu” diyerek sistem eleştirisi yapan Dilipak, devamında şunları kaydetti:
“Toplumdaki ‘karizmatik lider’ arayışı, her şeyi tek bireye bağladı. Bu yapılarda din tek şahsa bağlanınca o kişi kutsal bir kimlik kazanıyor. Eş vakitli devlet de kutsanıyor. Aslında Westfalya Muahedesi, ulus devlete geçerken, bu kutsal devlet ile seküler devletin içindeki çatışmayı sonlandırmak, ruh ve vücut ikilemini bir istikrara kavuşturmak, paylaşım ve işbirliği için yapılmıştı. Laiklik bu türlü, bir daha meşruiyetini İncil’den alan bir kurum olarak hayat buldu. Tapınakçılarla Masonlar içindeki birinci ayrışma da bu türlü ortaya çıktı.
İslam Dualist bir inanca sahip değil. Vahdet kelam konusu. Vahdetin kendi ortasında sorun çözücü ve düzenleyici birfazlaca kavramı ve kurumu var. İslam toplumunu Hristiyan batının kalıplarına sokmaya çalışınca olan oldu. Bana kalırsa o ‘tek devlet, tek millet, tek vatan, tek bayrak’ sloganında kapalı bugünkü sıkıntılar. Aslında hepsi devletin ortasında mündemiç. Devleti de tek kişinin iradesine bağlarsanız bu ister istemez, tek parti meselade olduğu üzere tek parti ve tek adam rejimi olacaktır. O iradeyi eleştiremez, sorgulayamaz, onun iradesinin tersine, o öldükten daha sonra bile bir süreç yapamazsınız.”
“Yeni olağan periyotta, bu biçimde giderse ne sivil, ne siyasal kalacak”
Öte yandan, “Yeni olağan periyotta, Allah korusun, bu biçimde giderse ne sivil, ne siyasal kalacak esasen” diyen Dilipak, “Covitokrasi devrinde sivil ve siyasal toplumun nasıl savrulduğunu gördük. Medya, mafya, sermaye, siyaset, bürokrasi, cemaat, bilim, sanat hepsi birbirine karıştı. Hatta kim kimdir aşikâr olmuyor kimi vakit. her insanın birden çok cinsiyeti var sanki! ‘Toplumsal cinsiyet’ olayında da o denli değil mi idi. Aslında öteki bir dünya, öbür bir medeniyet mümkün. Sivil-siyasal ayırımı olmadan da, adalet, barış, özgürlük sağlanabilir. Biz buna “Darusselam” diyoruz. Lakin o toplum nerede!?” diye yazdı.
Yazının tamamını okumak için .
“Aslında batı demokrasilerinde, gücün tek elde toplanmaması için ‘yasama, yürütme, yargı’ birbirinden bağımsız, üç farklı yapı idi. Başkanlık sistemi ile biz bunun gerçekleşeceğini zannederken tam aksisi oldu” diyerek sistem eleştirisi yapan Dilipak, devamında şunları kaydetti:
“Toplumdaki ‘karizmatik lider’ arayışı, her şeyi tek bireye bağladı. Bu yapılarda din tek şahsa bağlanınca o kişi kutsal bir kimlik kazanıyor. Eş vakitli devlet de kutsanıyor. Aslında Westfalya Muahedesi, ulus devlete geçerken, bu kutsal devlet ile seküler devletin içindeki çatışmayı sonlandırmak, ruh ve vücut ikilemini bir istikrara kavuşturmak, paylaşım ve işbirliği için yapılmıştı. Laiklik bu türlü, bir daha meşruiyetini İncil’den alan bir kurum olarak hayat buldu. Tapınakçılarla Masonlar içindeki birinci ayrışma da bu türlü ortaya çıktı.
İslam Dualist bir inanca sahip değil. Vahdet kelam konusu. Vahdetin kendi ortasında sorun çözücü ve düzenleyici birfazlaca kavramı ve kurumu var. İslam toplumunu Hristiyan batının kalıplarına sokmaya çalışınca olan oldu. Bana kalırsa o ‘tek devlet, tek millet, tek vatan, tek bayrak’ sloganında kapalı bugünkü sıkıntılar. Aslında hepsi devletin ortasında mündemiç. Devleti de tek kişinin iradesine bağlarsanız bu ister istemez, tek parti meselade olduğu üzere tek parti ve tek adam rejimi olacaktır. O iradeyi eleştiremez, sorgulayamaz, onun iradesinin tersine, o öldükten daha sonra bile bir süreç yapamazsınız.”
“Yeni olağan periyotta, bu biçimde giderse ne sivil, ne siyasal kalacak”
Öte yandan, “Yeni olağan periyotta, Allah korusun, bu biçimde giderse ne sivil, ne siyasal kalacak esasen” diyen Dilipak, “Covitokrasi devrinde sivil ve siyasal toplumun nasıl savrulduğunu gördük. Medya, mafya, sermaye, siyaset, bürokrasi, cemaat, bilim, sanat hepsi birbirine karıştı. Hatta kim kimdir aşikâr olmuyor kimi vakit. her insanın birden çok cinsiyeti var sanki! ‘Toplumsal cinsiyet’ olayında da o denli değil mi idi. Aslında öteki bir dünya, öbür bir medeniyet mümkün. Sivil-siyasal ayırımı olmadan da, adalet, barış, özgürlük sağlanabilir. Biz buna “Darusselam” diyoruz. Lakin o toplum nerede!?” diye yazdı.
Yazının tamamını okumak için .