AirdropAvcisi
New member
Türk edebiyatını ve Türk şiirini değerli ölçüde etkileyen, bizlere birfazlaca tıpta eser bırakmış bir divan şairidir Fuzuli. Derin ve samimi bir aşk şairidir; hangi temada yazarsa yazsın daima aşk vardır şiirlerinde.
Osmanlıca bilmeyenler ve Fuzuli’nin manalı şiirlerini merak edenleriniz için işte o şiirler ve açıklamaları…
Aşk kaygısıyla hoşem el çek ilâcımdan tabîb
Kılma dermân kim helâkım zehri dermânındadır
(“Aşk sıkıntısıyla yeterliyim tabib, bana ilaç verme; asıl beni öldürecek olan zehir, senin derman olsun diye vereceğin o ilaçtır.”)
Dost bî-pervâ felek bî-rahm ü devran bî-sükûn
Sıkıntı epeyce hem-dert yok düşman kavî tâli’ zebûn
(“Dost pervasız, felek acımasız ve vakit kararsız; keder fazlaca, sıkıntı ortağı yok, düşman kuvvetli, talih zayıf.”)
Esîr-i derd-i aşk u mest-i câm-ı hüsn fazlaca ammâ
Biziz meşhur olan Leyla sana Mecnûn bana derler
(“Aşk kaygısının esiri ve hoşluk kadehinin sarhoşu fazlacatur lakin asıl meşhur olan biziz, sana Leyla, bana Mecnun derler.”)
Beni cândan usandırdı cefâdan yâr usanmaz mı
Felekler yandı âhımdan murâdım şem’i yanmaz mı
(“Sevgilim beni candan usandırdı, kendisi cefadan usanmaz mı? Ahımdan âlem yandı muradımın mumu hâlâ yanmayacak mı? Dileğime kavuşmayacak mıyım?”)
Kamu bîmârına cânan devâ-yı derd eder ihsan,
neden kılmaz bana derman beni bîmâr sanmaz mı?
(“Sevgili, bütün hastaların kaygısına ilaç oluyor lakin bana ilaç vermiyor. Yoksa beni hasta sanmıyor mu?”)
Çıkarmak itseler deriden çeküb peykânın ol servün
Çıkan olsun dil-i mecrûh peykân olmasın yâ Rab
(“O selvi uzunluklu hoşun gönlüme attığı okun ucunu bedenimden çekip çıkarmak isteseler, dilerim ki yaralı gönlüm çıksın lakin o okun ucu çıkmasın ya Rab.”)
Kıl tefâhur kim senün her var men tek âşıkun
Leylî’nin Mecnûn’ı Şîrîn’ün şayet Ferhâd’ı var
(“Leyla’nın Mecnun’u Şirin’in Ferhad’ı var ise sen de övün zira senin benim üzere tek âşığın var.”)
er derse ki Fuzûlî hoşlarda vefâ var
İnanma ki şâ’ir kelamı elbette palavradır
(“er derse ki Fuzûlî hoşlarda vefâ var İnanma ki şâ’ir kelamı elbette palavradır.”)
Ergül Tosun
Kitap sayfası için bağlantı:
[email protected]
Osmanlıca bilmeyenler ve Fuzuli’nin manalı şiirlerini merak edenleriniz için işte o şiirler ve açıklamaları…
Aşk kaygısıyla hoşem el çek ilâcımdan tabîb
Kılma dermân kim helâkım zehri dermânındadır
(“Aşk sıkıntısıyla yeterliyim tabib, bana ilaç verme; asıl beni öldürecek olan zehir, senin derman olsun diye vereceğin o ilaçtır.”)
Dost bî-pervâ felek bî-rahm ü devran bî-sükûn
Sıkıntı epeyce hem-dert yok düşman kavî tâli’ zebûn
(“Dost pervasız, felek acımasız ve vakit kararsız; keder fazlaca, sıkıntı ortağı yok, düşman kuvvetli, talih zayıf.”)
Esîr-i derd-i aşk u mest-i câm-ı hüsn fazlaca ammâ
Biziz meşhur olan Leyla sana Mecnûn bana derler
(“Aşk kaygısının esiri ve hoşluk kadehinin sarhoşu fazlacatur lakin asıl meşhur olan biziz, sana Leyla, bana Mecnun derler.”)
Beni cândan usandırdı cefâdan yâr usanmaz mı
Felekler yandı âhımdan murâdım şem’i yanmaz mı
(“Sevgilim beni candan usandırdı, kendisi cefadan usanmaz mı? Ahımdan âlem yandı muradımın mumu hâlâ yanmayacak mı? Dileğime kavuşmayacak mıyım?”)
Kamu bîmârına cânan devâ-yı derd eder ihsan,
neden kılmaz bana derman beni bîmâr sanmaz mı?
(“Sevgili, bütün hastaların kaygısına ilaç oluyor lakin bana ilaç vermiyor. Yoksa beni hasta sanmıyor mu?”)
Çıkarmak itseler deriden çeküb peykânın ol servün
Çıkan olsun dil-i mecrûh peykân olmasın yâ Rab
(“O selvi uzunluklu hoşun gönlüme attığı okun ucunu bedenimden çekip çıkarmak isteseler, dilerim ki yaralı gönlüm çıksın lakin o okun ucu çıkmasın ya Rab.”)
Kıl tefâhur kim senün her var men tek âşıkun
Leylî’nin Mecnûn’ı Şîrîn’ün şayet Ferhâd’ı var
(“Leyla’nın Mecnun’u Şirin’in Ferhad’ı var ise sen de övün zira senin benim üzere tek âşığın var.”)
er derse ki Fuzûlî hoşlarda vefâ var
İnanma ki şâ’ir kelamı elbette palavradır
(“er derse ki Fuzûlî hoşlarda vefâ var İnanma ki şâ’ir kelamı elbette palavradır.”)
Ergül Tosun
Kitap sayfası için bağlantı:
[email protected]