JoKeR
Active member
Diyanet İşleri Başkanlığı’ndan yapılan açıklamada, Hitit Üniversitesi İlahiyat Fakültesi’nde bakılırsavli Prof. Dr. Mehmet Azimli’nin, Hazreti Muhammet’in hayatını anlatan kitabında birtakım kısımların gündeme geldiği bildirildi.
Açıklamada, “Açıkça söz etmek gerekir ki; kelam konusu kitapta Sevgili Peygamberimiz ve babası ile ilgili nezaket ve hürmet hudutlarını aşan bir lisan ve kabul edilemez tabirler kullanılmıştır. Bu saygısız ve pervasız hali şiddetle kınıyoruz. Elbet Sevgili Peygamberimiz pak ve gururlu bir sülaleye mensuptur. Babası da saygın ve prestij sahibi bir kimsedir. Vehb kızı Amine ile evlendikten daha sonra hayli yaşamamış, yakalandığı bir hastalık sebebiyle Peygamberimizin dünyaya gelişinden birkaç ay evvel genç yaşta vefat etmiştir. Bugün, sorumluluk sahibi her Müslümana düşen misyon, Hz. Peygamber’in nezih ömrünü ve üstün ahlakını başta kuşaklarımız olmak üzere insanlığın her ferdine en hoş biçimde tanıtmanın gayesi ve uğraşı ortasında olmak, inanç ve medeniyet kıymetlerimizi ele alırken popülist heveslerin esiri olmadan, şuurlu, hassas ve aklıselime uygun hareket etmektir” denildi.
‘EN KÜÇÜK BİR NEZAKETSİZLİK VE DİKKATSİZLİK YAPILMAMALI’
Farklı olmak ismine ilmi gerçeklikten mahrum ve tutarsızlığı açık birtakım marjinal görüşleri öne çıkartarak konuşmanın ve yazmanın, bilgi ahlakı açısından sıkıntılı ve marazi bir tavır olduğu belirtilerek, şunları kaydedildi:
“Ayrıca özensiz bir üslup ve saygısız bir tavır, akademik özgürlük ve araştırmacı kişilikle asla izah edilemez. İslam’ın muazzez peygamberini ve onun şahsında İslam’a ilişkin pahaları lekelemeye, gözden düşürmeye yönelik iftiraları ve şuurlu çarpıtmaları ilmi gerçeklermiş üzere ele almak ise, akademik dikkatsizlik ve bilgisizliğin yanı sıra vahim bir feraset ve basiret yoksunluğudur. Hangi niyet ve münasebetle olursa olsun, Peygamber Efendimizin hayatı ile ilgili araştırmalarda en küçük bir nezaketsizlik ve dikkatsizlik yapılmamalı, hürmet ve sevgiden beslenen bir itinayla konuşulmalıdır. Bu bağlamda her insanın gerekli hassasiyeti göstermesi, kullandığı sözleri itina ile seçmesi, ilmin ve İslam’ın edep ve nezaketine uygun davranması, mümin olmanın gereğidir.”
Açıklamada, “Açıkça söz etmek gerekir ki; kelam konusu kitapta Sevgili Peygamberimiz ve babası ile ilgili nezaket ve hürmet hudutlarını aşan bir lisan ve kabul edilemez tabirler kullanılmıştır. Bu saygısız ve pervasız hali şiddetle kınıyoruz. Elbet Sevgili Peygamberimiz pak ve gururlu bir sülaleye mensuptur. Babası da saygın ve prestij sahibi bir kimsedir. Vehb kızı Amine ile evlendikten daha sonra hayli yaşamamış, yakalandığı bir hastalık sebebiyle Peygamberimizin dünyaya gelişinden birkaç ay evvel genç yaşta vefat etmiştir. Bugün, sorumluluk sahibi her Müslümana düşen misyon, Hz. Peygamber’in nezih ömrünü ve üstün ahlakını başta kuşaklarımız olmak üzere insanlığın her ferdine en hoş biçimde tanıtmanın gayesi ve uğraşı ortasında olmak, inanç ve medeniyet kıymetlerimizi ele alırken popülist heveslerin esiri olmadan, şuurlu, hassas ve aklıselime uygun hareket etmektir” denildi.
‘EN KÜÇÜK BİR NEZAKETSİZLİK VE DİKKATSİZLİK YAPILMAMALI’
Farklı olmak ismine ilmi gerçeklikten mahrum ve tutarsızlığı açık birtakım marjinal görüşleri öne çıkartarak konuşmanın ve yazmanın, bilgi ahlakı açısından sıkıntılı ve marazi bir tavır olduğu belirtilerek, şunları kaydedildi:
“Ayrıca özensiz bir üslup ve saygısız bir tavır, akademik özgürlük ve araştırmacı kişilikle asla izah edilemez. İslam’ın muazzez peygamberini ve onun şahsında İslam’a ilişkin pahaları lekelemeye, gözden düşürmeye yönelik iftiraları ve şuurlu çarpıtmaları ilmi gerçeklermiş üzere ele almak ise, akademik dikkatsizlik ve bilgisizliğin yanı sıra vahim bir feraset ve basiret yoksunluğudur. Hangi niyet ve münasebetle olursa olsun, Peygamber Efendimizin hayatı ile ilgili araştırmalarda en küçük bir nezaketsizlik ve dikkatsizlik yapılmamalı, hürmet ve sevgiden beslenen bir itinayla konuşulmalıdır. Bu bağlamda her insanın gerekli hassasiyeti göstermesi, kullandığı sözleri itina ile seçmesi, ilmin ve İslam’ın edep ve nezaketine uygun davranması, mümin olmanın gereğidir.”