Hürriyet gazetesi müellifi Ertuğrul Özkök, orman yangınlarının termik santrali tehdit ettiğini hatırlatarak, “Deresini, ormanını, tabiatını müdafaaya çalışan insanlara düzgün kulak verin, zira tarih her keresinde onları haklı çıkarıyor” niyetini lisana getirdi.
Özkök yazısında, “Evvelki gece sabaha kadar Milas’ın Ören ilçesine yaklaşan yangınla ilgili gelişmeyi izledim… Oraya hayli yakın Akbük’te konutum var… Fakat tasam kesinlikle meskenimiz değildi… Sonuçta konutlar yanar, yıkılır, bir daha inşa edilir… Kaygım Ören’deki Kemerköy Termik Santralı’ydı… Yangının, her yıl onlarca kez önünden geçtiğim o santrale girmesi, telafisi mümkün olmayan bir tabiat felaketine yol açabilirdi… Haberleri izlerken, gerilere döndüm… Yirmi yedi yıl öncesine… 1984 yılında, çabucak hemen gazeteci değildim. Hacettepe Üniversitesi Toplumsal ve İdari Bilimler Fakültesi’nde öğretim üyesiydim. 12 Eylül’ün ertesiydi… Merhum Turgut Özal bir yıllık başbakandı ve solcu bir öğretim üyesi olarak tabiatıyla ona da karşıydım… Ortadan geçen yıllar beni değiştirdi, artık merhum Özal’a, bu ülke için yaptığı büyük hizmetlerden dolayı minnet hisleriyle bakan bir beşerim.” tabirini kullandı.
Özkök şunları kaydetti:
“Ama bir husus var ki… O bahiste hâlâ Özal’ın yanlış yaptığını düşünüyorum… Gökova’nın tam ortasına diktiği bu termik santral…
O günlerde epey sayıda solcu aydın Gökova’ya bu biçimde bir ucubenin yapılmasına karşı çıkıyordu… Üstelik linyitle çalışan, geri teknolojiye sahip bir santraldi bu… örneğin Milliyet müellifi merhum Hasan Pulur’un yazılarını hatırlıyorum… O bölgeye gidip direnen insanları…Türkiye’nin yeni siyasi seçkini, o insanlara “Gelişmeye karşı çıkan geri zekâlı solcu” muamelesi yapıyordu o günlerde… Muazzam bir kibir rüzgârı esiyordu o kanatta…
O santral 1993 yılında üretime geçti… Evvel etraftaki bütün bitki örtüsünü mahvetti. daha sonra büyük yatırımlarla bacalarına filtreler takıldı… Ancak o günlerde bu tarihi sonucu alanların hiç birinin düşünmediği bir şey vardı. Yaşadığımız şu muazzam yangın felaketi…
O felaket evvelki gece prestijiyle santralin kapısına dayandı… olağan olarak bu ucubenin sorumlusu şu anki işletmeci firma değil… Sonuçta onlar özelleştirmeden bir santral aldılar. Üstelik filtreler için gerekli yatırımları yaptılar. Yangına karşı canla başla çalışıyorlar. Kelamım bugüne değil, geçmişe…
Diyeceğim bu ucubeden alınacak derslerimiz var… Bugün HES’lere, etraf konusunda hassas insanlara kibirle bakıp hâlâ “her türlü gelişmeye karşı geri zekâlı solcu” muamelesi yapanlaradır kelamım. Deresini, ormanını, tabiatını muhafazaya çalışan insanlara âlâ kulak verin… Zira tarih her seferinde onları haklı çıkarıyor..”
Özkök yazısında, “Evvelki gece sabaha kadar Milas’ın Ören ilçesine yaklaşan yangınla ilgili gelişmeyi izledim… Oraya hayli yakın Akbük’te konutum var… Fakat tasam kesinlikle meskenimiz değildi… Sonuçta konutlar yanar, yıkılır, bir daha inşa edilir… Kaygım Ören’deki Kemerköy Termik Santralı’ydı… Yangının, her yıl onlarca kez önünden geçtiğim o santrale girmesi, telafisi mümkün olmayan bir tabiat felaketine yol açabilirdi… Haberleri izlerken, gerilere döndüm… Yirmi yedi yıl öncesine… 1984 yılında, çabucak hemen gazeteci değildim. Hacettepe Üniversitesi Toplumsal ve İdari Bilimler Fakültesi’nde öğretim üyesiydim. 12 Eylül’ün ertesiydi… Merhum Turgut Özal bir yıllık başbakandı ve solcu bir öğretim üyesi olarak tabiatıyla ona da karşıydım… Ortadan geçen yıllar beni değiştirdi, artık merhum Özal’a, bu ülke için yaptığı büyük hizmetlerden dolayı minnet hisleriyle bakan bir beşerim.” tabirini kullandı.
Özkök şunları kaydetti:
“Ama bir husus var ki… O bahiste hâlâ Özal’ın yanlış yaptığını düşünüyorum… Gökova’nın tam ortasına diktiği bu termik santral…
O günlerde epey sayıda solcu aydın Gökova’ya bu biçimde bir ucubenin yapılmasına karşı çıkıyordu… Üstelik linyitle çalışan, geri teknolojiye sahip bir santraldi bu… örneğin Milliyet müellifi merhum Hasan Pulur’un yazılarını hatırlıyorum… O bölgeye gidip direnen insanları…Türkiye’nin yeni siyasi seçkini, o insanlara “Gelişmeye karşı çıkan geri zekâlı solcu” muamelesi yapıyordu o günlerde… Muazzam bir kibir rüzgârı esiyordu o kanatta…
O santral 1993 yılında üretime geçti… Evvel etraftaki bütün bitki örtüsünü mahvetti. daha sonra büyük yatırımlarla bacalarına filtreler takıldı… Ancak o günlerde bu tarihi sonucu alanların hiç birinin düşünmediği bir şey vardı. Yaşadığımız şu muazzam yangın felaketi…
O felaket evvelki gece prestijiyle santralin kapısına dayandı… olağan olarak bu ucubenin sorumlusu şu anki işletmeci firma değil… Sonuçta onlar özelleştirmeden bir santral aldılar. Üstelik filtreler için gerekli yatırımları yaptılar. Yangına karşı canla başla çalışıyorlar. Kelamım bugüne değil, geçmişe…
Diyeceğim bu ucubeden alınacak derslerimiz var… Bugün HES’lere, etraf konusunda hassas insanlara kibirle bakıp hâlâ “her türlü gelişmeye karşı geri zekâlı solcu” muamelesi yapanlaradır kelamım. Deresini, ormanını, tabiatını muhafazaya çalışan insanlara âlâ kulak verin… Zira tarih her seferinde onları haklı çıkarıyor..”