JoKeR
Active member
Eski Başbakan Tansu Çiller, Türk demokrasi tarihine kara bir leke olarak geçen 28 Şubat postmodern darbesini ve 28 Şubat sürecinde yaşananları Yeni Şafak’a anlattı. 28 Şubat sürecinde Başbakan Yardımcısı olan Çiller, darbeye giden süreçten aldığı tehditlere, Batı Çalışma Grubu’ndan DYP’nin parçalanmasına ve 28 Şubat MGK’sında yaşananlara kadar bir dizi tarihi ana ışık tuttu. İşte periyodun en değerli aktörlerinden biri olan Çiller’in anlattıklarından satır başları:
“REFAHYOL” DEDİK DARBE SÜRECİ BAŞLADI
28 Şubat’ı anlamak için evvel 1995 seçimlerine ve devrin Meclis’ine bakmak lazım. Seçimden Refah Partisi 158 vekille birinci, Gerçek Yol Partisi 135 vekille ikinci, seçime Büyük Birlik Partisi ile bir arada giren Anavatan Partisi ise 132 milletvekili ile üçüncü çıktı. Milletin verdiği iletiye göre birinci ve ikinci partinin hükümeti kurması gerekiyordu. Ancak biz, birinci vakit içinderda klasik olan bir merkez sağ hükümeti kurmak istedik. Millete kelam vermiştik gereğini yaparak ANAYOL’U denemek istedik. Vekil sayımız fazla bulunmasına karşın başbakanlığı Anavatan’a verdim. Lakin azınlık hükümeti olduk, kısa müddette de düşürüldük. Yeni hükümet arayışları başlayınca “Geçerli olan milletin dediğidir. Birinci ve ikinci parti olarak REFAHYOL hükümetini kuracağız” dedim. Biz bu yola girince bu darbe projesi ortaya konuldu.
ÇOCUKLARIM VE EŞİMLE TEHDİT ETTİLER
Darbe projesinin maksadı Refah Partisi idi lakin Gerçek Yol Partisi de fiili maksat oldu. Refah Partisi ile koalisyon kurmamamız için baskılar yapıldı. 28 Şubat’a gelmedilk evvel de hükümetten ayrılmam için tehditler aldım. Bize yalnızca “Partiniz parçalanır” demediler. “bu biçimde giderseniz şayet ailenizden şu masraf, bu gider” dediler. bu biçimde “İpim cebimde! Ne yapacaksanız bana yapın” dedim. İki evladım ve eşim üzerinden tehdit edildim. Bunlar demokrasiyle bağdaşır şeyler değildi.
GÖNDERDİĞİM VEKİL ONLARA KATILDI
DYP’yi parçalamak üzere bizden ayrılanlarla derleme toplama partisi olarak isimlendirdiğimiz Demokrat Türkiye Partisi (DTP) kuruldu. Milletvekillerimiz Anavatan Partisi’ne transfer edildi. Otel odalarında milletvekili transferlerini yaşadık. O kadar ki “Aman yapmasınlar” demesi için yolladığım milletvekili bile onlara katıldı. Zira gidenin önüne de bir belge temalıyor, tehdit ediliyordu ya da bir menfaat teklif ediliyordu. Sonuç itibariyle milletin çoğunluk olarak yolladığı irade azınlık yapıldı, demokrasi katledildi. Demokrasi milletin iradesidir, şayet milletin iradesi öbür bir iradeye teslim edilebiliyorsa, çoğunluk azınlık yapılıyorsa, ismi demokrasi değil darbedir.
BÇG’yi ortaya çıkaranlar cezalandırıldı
Batı Çalışma Grubu’nu (BÇG) birinci ordudaki birtakım askerlerden duyduğunu kaydeden Çiller, bunu hükümetin çözmesini istediğini lakin mevzuyu Demirel’in askeri kanada verdiğini belirtti:
Ben başbakanlığım dönemimde terörle gayrette muvaffakiyetler elde ettiğim için asker ortasında beni kendisine yakın bakılırsanler vardı. Batı Çalışma Grubu’nu birinci bu asker arkadaşlardan duydum. Ordu ortasında bir çalışma kümesi kurulduğunu, birtakım askerlerin mescitlere, imam hatip okullarına ve yurtlara gönderildiğini, burada fişleme yaptıklarını duydum. “Bu epey önemli bir olay, demokrasiyle uyuşmaz. Bu atlanacak bir şey değil, ispat lazım. Bunu demokrasi süreci ortasında halledelim. Evvel İçişleri Bakanlığı’na, daha sonra Başbakan’a götürelim” dedim. Emniyet istihbarattan arkadaşlarla da konuştum, onlar da bunları teyit etti. daha sonra bu Onbaşı Sarımsak isminde birinin eliyle ortaya çıkarıldı. Fakat bu aslında şuurlu bir harekattı.
DEMİREL MEVZUYU ASKERE TAŞIDI
Olay ortaya çıktıktan daha sonra Erbakan’la bu mevzuyu istişare ettik. Erbakan’a “Bu işe hükümet el koymalıdır. Cumhurbaşkanı’na götürmek yanlışsız olmaz” dedim. Cumhurbaşkanı’nın bunu askeri kanata aktaracağını biliyordum. Erbakan ise bizim atacağımız bir adımın toplumu böleceğini belirterek mevzuyu Sayın Demirel’e götürdü. Ancak Cumhurbaşkanı iddia ettiğim üzere bunu askeri kanada verdi. Askeri kanat da bunu yapanları araştırmak ve önlemek yerine bunu ortaya çıkaranları adeta cezalandırma süreci başlattı. Sonuç itibariyle bu projeyi tasfiye ettik. Lakin demokrasi tarihinin bir ayıbı olarak hala hatırlanmakta.
Bu süreç bana şunu telkin etti: Ordunun ortasında iki küme vardı. Bir küme buna karşıydı, bir küme da bunu yapanlardı. Hatta yıllar daha sonra karşı kümenin başını çeken arkadaşlardan biri Romanya’da parkta öldürüldü. Bana hesaplaşma üzere geldi.
Yazın bakalım!
Tansu Çiller, 28 Şubat 1997’deki MGK’da Demirel’in, bürokratların seçilmiş siyasilere hakimiyet kurmasına müsaade ettiğini anlattı:
28 Şubat 1997’de gerçekleşen Ulusal Güvenlik Konseyi toplantısı yalnızca kelamla değil, beden lisanıyla yönetim edilen bir toplantıydı. Erbakan’a sözlerle olmasa, beden hareketleriyle saygısızlık yapıldı. Milletin seçtiği değil, atanan takımın hakimiyetiyle devam etti. Cumhurbaşkanımız da o bürokratik kümenin siyasilere karşı çıkışlarına müsaade etti. “Ne var ise burada konuşsunlar” formunda bir yaklaşım sergiledi. Toplantı sertleşti ve sonrasındasında “Yazın bakalım”, “Yazılsın bakalım” halinde üsluba dönüşmeye başladı. Lakin biz “Yazın bakalım” dedikleri şeyleri karara çevirecek imzayı atmadık.
KUMANDANLARI EMEKLİ EDELİM
MGK’dan çıkıp evvelki darbe süreçlerini hayatış deneyimli arkadaşlarımı topladım. Ne yapacağımızı tartıştık. Bütün Kuvvet Kumandanlarını ve Jandarma Genel Komutanı’nı derhal emekli etmemiz gerektiği sonucunı aldık. Bunu Sayın Erbakan’a teklif ettim. Lakin Erbakan uzlaşarak bu işin ortasından çıkmamız gerektiği görüşündeydi. Erbakan, “Cumhurbaşkanı bunu imzalamaz” dedi, haklıydı. “Seçime gidelim” dedim. “Bu Meclis’ten seçim sonucu çıkmaz” dedi. “Çıkmasın, millet görür” dedim. Gerçekten bir sonuç alamadık.
O MGK’da FETÖ de konuşuldu
O MGK’da FETÖ’nün ayrıyeten ele alındığını aktaran Çiller, konseyin tehlikenin farkında olmalarına karşın koalisyonla uğraşmayı tercih ettiğini bildirdi:
FETÖ, hiç bir vakit Refah Partisi, Selamet Partisi çizgisinde olan muhafazakâr çizgideki partilere yakınlık göstermedi. Daha epey merkez sağa ve enteresandır Ecevit’e yakınlık gösterdi. Ben bunu yaşayarak gördüm. FETÖ hiç Erbakan’la birlikte yürümedi. Hatta 28 Şubat’a gelinen süreçte dehşet oluşturmayı hedefleyen algı operasyonlarının yapıcılarından biri de FETÖ oldu. O günkü manşetlere bakarsanız, REFAHYOL’u gaye gösterdiklerini görürsünüz.
O MGK’da FETÖ başka olarak ele alındı. Bunun bir tehdit olacağı söylendi. Cemaatler ortasında FETÖ’nün en çok güçlenen, politikleşen, eğitim kurumlarıyla tüm dünyada yayılmaya çalışan, Türkiye’ye problem verecek bir yapı olduğunun farkındaydı MGK. Lakin bütün bunlara karşın MGK’dakiler, FETÖ’den epey bizim koalisyonumuza karşıydılar.
“REFAHYOL” DEDİK DARBE SÜRECİ BAŞLADI
28 Şubat’ı anlamak için evvel 1995 seçimlerine ve devrin Meclis’ine bakmak lazım. Seçimden Refah Partisi 158 vekille birinci, Gerçek Yol Partisi 135 vekille ikinci, seçime Büyük Birlik Partisi ile bir arada giren Anavatan Partisi ise 132 milletvekili ile üçüncü çıktı. Milletin verdiği iletiye göre birinci ve ikinci partinin hükümeti kurması gerekiyordu. Ancak biz, birinci vakit içinderda klasik olan bir merkez sağ hükümeti kurmak istedik. Millete kelam vermiştik gereğini yaparak ANAYOL’U denemek istedik. Vekil sayımız fazla bulunmasına karşın başbakanlığı Anavatan’a verdim. Lakin azınlık hükümeti olduk, kısa müddette de düşürüldük. Yeni hükümet arayışları başlayınca “Geçerli olan milletin dediğidir. Birinci ve ikinci parti olarak REFAHYOL hükümetini kuracağız” dedim. Biz bu yola girince bu darbe projesi ortaya konuldu.
ÇOCUKLARIM VE EŞİMLE TEHDİT ETTİLER
Darbe projesinin maksadı Refah Partisi idi lakin Gerçek Yol Partisi de fiili maksat oldu. Refah Partisi ile koalisyon kurmamamız için baskılar yapıldı. 28 Şubat’a gelmedilk evvel de hükümetten ayrılmam için tehditler aldım. Bize yalnızca “Partiniz parçalanır” demediler. “bu biçimde giderseniz şayet ailenizden şu masraf, bu gider” dediler. bu biçimde “İpim cebimde! Ne yapacaksanız bana yapın” dedim. İki evladım ve eşim üzerinden tehdit edildim. Bunlar demokrasiyle bağdaşır şeyler değildi.
GÖNDERDİĞİM VEKİL ONLARA KATILDI
DYP’yi parçalamak üzere bizden ayrılanlarla derleme toplama partisi olarak isimlendirdiğimiz Demokrat Türkiye Partisi (DTP) kuruldu. Milletvekillerimiz Anavatan Partisi’ne transfer edildi. Otel odalarında milletvekili transferlerini yaşadık. O kadar ki “Aman yapmasınlar” demesi için yolladığım milletvekili bile onlara katıldı. Zira gidenin önüne de bir belge temalıyor, tehdit ediliyordu ya da bir menfaat teklif ediliyordu. Sonuç itibariyle milletin çoğunluk olarak yolladığı irade azınlık yapıldı, demokrasi katledildi. Demokrasi milletin iradesidir, şayet milletin iradesi öbür bir iradeye teslim edilebiliyorsa, çoğunluk azınlık yapılıyorsa, ismi demokrasi değil darbedir.
BÇG’yi ortaya çıkaranlar cezalandırıldı
Batı Çalışma Grubu’nu (BÇG) birinci ordudaki birtakım askerlerden duyduğunu kaydeden Çiller, bunu hükümetin çözmesini istediğini lakin mevzuyu Demirel’in askeri kanada verdiğini belirtti:
Ben başbakanlığım dönemimde terörle gayrette muvaffakiyetler elde ettiğim için asker ortasında beni kendisine yakın bakılırsanler vardı. Batı Çalışma Grubu’nu birinci bu asker arkadaşlardan duydum. Ordu ortasında bir çalışma kümesi kurulduğunu, birtakım askerlerin mescitlere, imam hatip okullarına ve yurtlara gönderildiğini, burada fişleme yaptıklarını duydum. “Bu epey önemli bir olay, demokrasiyle uyuşmaz. Bu atlanacak bir şey değil, ispat lazım. Bunu demokrasi süreci ortasında halledelim. Evvel İçişleri Bakanlığı’na, daha sonra Başbakan’a götürelim” dedim. Emniyet istihbarattan arkadaşlarla da konuştum, onlar da bunları teyit etti. daha sonra bu Onbaşı Sarımsak isminde birinin eliyle ortaya çıkarıldı. Fakat bu aslında şuurlu bir harekattı.
DEMİREL MEVZUYU ASKERE TAŞIDI
Olay ortaya çıktıktan daha sonra Erbakan’la bu mevzuyu istişare ettik. Erbakan’a “Bu işe hükümet el koymalıdır. Cumhurbaşkanı’na götürmek yanlışsız olmaz” dedim. Cumhurbaşkanı’nın bunu askeri kanata aktaracağını biliyordum. Erbakan ise bizim atacağımız bir adımın toplumu böleceğini belirterek mevzuyu Sayın Demirel’e götürdü. Ancak Cumhurbaşkanı iddia ettiğim üzere bunu askeri kanada verdi. Askeri kanat da bunu yapanları araştırmak ve önlemek yerine bunu ortaya çıkaranları adeta cezalandırma süreci başlattı. Sonuç itibariyle bu projeyi tasfiye ettik. Lakin demokrasi tarihinin bir ayıbı olarak hala hatırlanmakta.
Bu süreç bana şunu telkin etti: Ordunun ortasında iki küme vardı. Bir küme buna karşıydı, bir küme da bunu yapanlardı. Hatta yıllar daha sonra karşı kümenin başını çeken arkadaşlardan biri Romanya’da parkta öldürüldü. Bana hesaplaşma üzere geldi.
Yazın bakalım!
Tansu Çiller, 28 Şubat 1997’deki MGK’da Demirel’in, bürokratların seçilmiş siyasilere hakimiyet kurmasına müsaade ettiğini anlattı:
28 Şubat 1997’de gerçekleşen Ulusal Güvenlik Konseyi toplantısı yalnızca kelamla değil, beden lisanıyla yönetim edilen bir toplantıydı. Erbakan’a sözlerle olmasa, beden hareketleriyle saygısızlık yapıldı. Milletin seçtiği değil, atanan takımın hakimiyetiyle devam etti. Cumhurbaşkanımız da o bürokratik kümenin siyasilere karşı çıkışlarına müsaade etti. “Ne var ise burada konuşsunlar” formunda bir yaklaşım sergiledi. Toplantı sertleşti ve sonrasındasında “Yazın bakalım”, “Yazılsın bakalım” halinde üsluba dönüşmeye başladı. Lakin biz “Yazın bakalım” dedikleri şeyleri karara çevirecek imzayı atmadık.
KUMANDANLARI EMEKLİ EDELİM
MGK’dan çıkıp evvelki darbe süreçlerini hayatış deneyimli arkadaşlarımı topladım. Ne yapacağımızı tartıştık. Bütün Kuvvet Kumandanlarını ve Jandarma Genel Komutanı’nı derhal emekli etmemiz gerektiği sonucunı aldık. Bunu Sayın Erbakan’a teklif ettim. Lakin Erbakan uzlaşarak bu işin ortasından çıkmamız gerektiği görüşündeydi. Erbakan, “Cumhurbaşkanı bunu imzalamaz” dedi, haklıydı. “Seçime gidelim” dedim. “Bu Meclis’ten seçim sonucu çıkmaz” dedi. “Çıkmasın, millet görür” dedim. Gerçekten bir sonuç alamadık.
O MGK’da FETÖ de konuşuldu
O MGK’da FETÖ’nün ayrıyeten ele alındığını aktaran Çiller, konseyin tehlikenin farkında olmalarına karşın koalisyonla uğraşmayı tercih ettiğini bildirdi:
FETÖ, hiç bir vakit Refah Partisi, Selamet Partisi çizgisinde olan muhafazakâr çizgideki partilere yakınlık göstermedi. Daha epey merkez sağa ve enteresandır Ecevit’e yakınlık gösterdi. Ben bunu yaşayarak gördüm. FETÖ hiç Erbakan’la birlikte yürümedi. Hatta 28 Şubat’a gelinen süreçte dehşet oluşturmayı hedefleyen algı operasyonlarının yapıcılarından biri de FETÖ oldu. O günkü manşetlere bakarsanız, REFAHYOL’u gaye gösterdiklerini görürsünüz.
O MGK’da FETÖ başka olarak ele alındı. Bunun bir tehdit olacağı söylendi. Cemaatler ortasında FETÖ’nün en çok güçlenen, politikleşen, eğitim kurumlarıyla tüm dünyada yayılmaya çalışan, Türkiye’ye problem verecek bir yapı olduğunun farkındaydı MGK. Lakin bütün bunlara karşın MGK’dakiler, FETÖ’den epey bizim koalisyonumuza karşıydılar.