Fehmi Koru*
TL her gün bir gün evvelki tarihi rekorunu kırıp dolar karşısında ‘1 dolar = 10 TL’ uğursuz denklemine yanlışsız yol alırken, resmi enflasyon da yüzde 20’ye tırmanmışken, 10 Batı ülkesiyle arbedeli hale gelmemizi talihsizlik sayıyorum.
ABD, Almanya, Danimarka, Fransa, Finlandiya, Hollanda, İsveç, Kanada, Norveç ve Yeni Zelanda’nın büyükelçileri “Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin sonucuna uyulmalı, Osman Kavala
“Ne yani, reaksiyon verilmese miydi?” söylemiş olduğinizi duyar üzere oluyorum.
Bu teşebbüsü sahiden densizlik ve haddini bilmezlik sayıyorsak, mevzunun ahlaki boyutuyla ilgili kıymetlendirme iç ve dış kamuoylarına bırakılarak sorun diplomatik bir çatışma haline dönüştürülmeseydi daha akla yatkın davranılmış olurdu.
Tepkisel açıklamaların hepsinde yer alan ‘dış mihraklar’ vurgusu ile verilen reaksiyon içinde bir çelişki var.
Analiz şu önermeye dayanıyor: ’Dış mihraklar’ AK Parti’den ve Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’dan rahatsız. Joe Biden çabucak hemen ABD’de başkanlık adayı iken New York Times gazetesi yazarlarıyla buluşmasında bu rahatsızlığın ortadan kaldırılması için çaba edeceği kelamını vermişti.
Reaksiyon bildirisinin altında Biden’in lideri olduğu ABD’nin Ankara büyükelçisinin de imzası bulunuyor.
bu biçimde?
Bu bildiri muhtemelen Biden ve benzerlerinin oldukçatandır dışa da vuran rahatsızlığının eseri olabilir.
Sanıyorum reaksiyon verenlerin açıklamalarına sızan hislerde bu tıp bir analizin hissesi büyük.
Devletler de oyun kurar
Reaksiyon karşı tarafın oyun planı içerisinde kesinlikle yer alıyordur. 10 ülkenin imzaladığı bildiri, çekeceği reaksiyonlar göze alınarak, beklenerek, hatta yapılması için dua bile edilerek hazırlanmışsa hiç şaşırmam.
İçinde ‘hadsiz’ sözcüğünün kesinlikle geçtiği reaksiyon açıklamaları, 10 büyükelçinin sessizlikle karşılansa hiç bir tesir uyandırmayacak bildirilerinin bütün dünya medyasında kısa-geniş yer almasını sağlamış oldu.
En değerlisi de, yansılı açıklamalarda yer alan “Türkiye’de yargı bağımsızdır” cümlesi yüzünden, mevzuyu haberleştiren yabancı medyaya, ülkemizin adalet-yargı sisteminin Batı kamuoylarına aksi gelebilecek uygulamalarını birbiri arkasına sıralama fırsatı verdi.
Rahip Branson olayı kesinlikle hatırlatıldı.
KHK’lılar, mahpustaki gazeteciler ve cezaevlerinin yoğunluğu bahisleri da.
Pekala verilen reaksiyon rastgele bir olumlu sonuç doğurdu mu?
İmzacı büyükelçilerin ülke başkentlerinden rastgele bir özür beyanı geldi mi?
Herbiçimde “Keşke bildiri daha farklı bir yaklaşımla ele alınsaydı” görüşümün niçini anlaşılmıştır.
‘Dış mihraklar’ diye anılan AK Parti’den ve Cumhurbaşkanı Erdoğan’dan hoşlanmayan bir ülkeler kümesi var ise, üstteki analizi yapanların onların oyun planına uygun davranmamasını beklerdim.
Ya ağızlardan ‘dış mihraklar’ suçlaması düşmediği biçimde bu biçimde bir ülkeler kümesinin varlığına inanılmıyor yahut en azından kümenin varlığı abartılıyor ya da onlarla nasıl başa çıkılabileceği konusuna kıymet verilmiyor.
‘Dış mihraklar’ var ise onların oyun planına uyacak davranıştan kaçınılmalıydı.
Birinci reaksiyon yanlıştı, hiç değilse tıpkı oyun planı içerisinde bulunan daha öbür neler var ise bundan daha sonra onların boşa çıkartılmasında daha akla yatkın davranılmalı.
Bildiride imzası bulunan büyükelçilerin ülkeleri kendilerine verilen reaksiyonları kaygı edebilir, onları uluslarına hakaret olarak değerlendirip rahatsızlığı bir adım daha ileriye taşımayı deneyebilirler.
Herbiçimde o ülkelerin başkentlerindeki Türkiye’nin büyükelçilerini kendi dışişleri bakanlıklarına çağırmazlar…
Karşılık vermeyi o noktada bırakır ve daha ileriye gitmezler mi?
Birçok AB üyesi imzacı ülkelerin, birkaçı NATO’da müttefikimiz; üyesi oldukları milletlerarası kuruluşları Türkiye’nin keyfini kaçıracak hal almaya sevk etmek için ekstra bir uğraş göstermezler sanırım.
Avrupa’dan dışlanmak mı?
Türkiye’nin kurucu üyesi bulunduğu Avrupa Kurulu bildiricilerin bildirilerine yansıyan mevzuyu kısa müddet evvel görüştü ve benzeri bir metni kabul etti. İstenen, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi (AİHM) kararlarının uygulanmasını denetleme bakılırsavinin sahibi Bakanlar Komitesi’nin duruma el koyması, Türkiye AİHM kararlarını uygulamamakta -yani Osman Kavala’yı hür bırakmamakta- ısrar ederse, ‘ihlal prosedürü’ başlatması…
Evet, komite daha evvel tam beş defa bu yolda Türkiye’yi uyardı fakat rastgele bir yaptırıma gitmedi; bu altıncı ihtar ve bu da fonksiyonsuz kalabilir.
Yoksa 10 büyükelçi bildirisi evvelki beş karardan farklı bir gelişimin öncüsü mü?
AK Parti o denli bir müddetcin başlamasını ve Avrupa Konseyi’nin kapısı haricinde kalmayı herbiçimde istemez.
[Avrupa Kurulu Bakanlar Komitesi ‘ihlal prosedürü’nü bir defa kullandı, onu da Azerbaycan’a karşı kullandı. Süreç 2010 yılında başladı, 2020 yılına kadar sürdü.]
Türkiye Azerbaycan değil; olası karar ülkemizi farklı etkileyecektir.
sonucun tesiri en çok iktisat üzerinde hissedilir.
Bu mevzuyu değerlendirirken olumsuz beklentilere kendimi kaptırdığımın ben de farkındayım; lakin ne yapayım, beni buna, bildiriye verilen reaksiyonlarda koro halinde ‘dış mihrak’ tabiri ve türevlerinin kullanılması sevk etti.
Umarım, olay, bildiri ve ona verilen reaksiyonla hudutlu kalır, daha ileriye gdolayılmez.
Daha da hoşu, yargıyı vakit kaybetmeden milletlerarası standartlara kavuşturacak, hakim teminatını garanti altına alacak yasal değişikliklerle donatarak ülkemizi ‘dış mihraklar’ oyuncağı olmaktan uzaklaştırmaktır.
Bana göre ‘dış mihraklara pabuç bırakmamak’ temel bu biçimde sağlanır.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden alınmıştır.
TL her gün bir gün evvelki tarihi rekorunu kırıp dolar karşısında ‘1 dolar = 10 TL’ uğursuz denklemine yanlışsız yol alırken, resmi enflasyon da yüzde 20’ye tırmanmışken, 10 Batı ülkesiyle arbedeli hale gelmemizi talihsizlik sayıyorum.
ABD, Almanya, Danimarka, Fransa, Finlandiya, Hollanda, İsveç, Kanada, Norveç ve Yeni Zelanda’nın büyükelçileri “Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin sonucuna uyulmalı, Osman Kavala
“Ne yani, reaksiyon verilmese miydi?” söylemiş olduğinizi duyar üzere oluyorum.
Bu teşebbüsü sahiden densizlik ve haddini bilmezlik sayıyorsak, mevzunun ahlaki boyutuyla ilgili kıymetlendirme iç ve dış kamuoylarına bırakılarak sorun diplomatik bir çatışma haline dönüştürülmeseydi daha akla yatkın davranılmış olurdu.
Tepkisel açıklamaların hepsinde yer alan ‘dış mihraklar’ vurgusu ile verilen reaksiyon içinde bir çelişki var.
Analiz şu önermeye dayanıyor: ’Dış mihraklar’ AK Parti’den ve Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’dan rahatsız. Joe Biden çabucak hemen ABD’de başkanlık adayı iken New York Times gazetesi yazarlarıyla buluşmasında bu rahatsızlığın ortadan kaldırılması için çaba edeceği kelamını vermişti.
Reaksiyon bildirisinin altında Biden’in lideri olduğu ABD’nin Ankara büyükelçisinin de imzası bulunuyor.
bu biçimde?
Bu bildiri muhtemelen Biden ve benzerlerinin oldukçatandır dışa da vuran rahatsızlığının eseri olabilir.
Sanıyorum reaksiyon verenlerin açıklamalarına sızan hislerde bu tıp bir analizin hissesi büyük.
Devletler de oyun kurar
Reaksiyon karşı tarafın oyun planı içerisinde kesinlikle yer alıyordur. 10 ülkenin imzaladığı bildiri, çekeceği reaksiyonlar göze alınarak, beklenerek, hatta yapılması için dua bile edilerek hazırlanmışsa hiç şaşırmam.
İçinde ‘hadsiz’ sözcüğünün kesinlikle geçtiği reaksiyon açıklamaları, 10 büyükelçinin sessizlikle karşılansa hiç bir tesir uyandırmayacak bildirilerinin bütün dünya medyasında kısa-geniş yer almasını sağlamış oldu.
En değerlisi de, yansılı açıklamalarda yer alan “Türkiye’de yargı bağımsızdır” cümlesi yüzünden, mevzuyu haberleştiren yabancı medyaya, ülkemizin adalet-yargı sisteminin Batı kamuoylarına aksi gelebilecek uygulamalarını birbiri arkasına sıralama fırsatı verdi.
Rahip Branson olayı kesinlikle hatırlatıldı.
KHK’lılar, mahpustaki gazeteciler ve cezaevlerinin yoğunluğu bahisleri da.
Pekala verilen reaksiyon rastgele bir olumlu sonuç doğurdu mu?
İmzacı büyükelçilerin ülke başkentlerinden rastgele bir özür beyanı geldi mi?
Herbiçimde “Keşke bildiri daha farklı bir yaklaşımla ele alınsaydı” görüşümün niçini anlaşılmıştır.
‘Dış mihraklar’ diye anılan AK Parti’den ve Cumhurbaşkanı Erdoğan’dan hoşlanmayan bir ülkeler kümesi var ise, üstteki analizi yapanların onların oyun planına uygun davranmamasını beklerdim.
Ya ağızlardan ‘dış mihraklar’ suçlaması düşmediği biçimde bu biçimde bir ülkeler kümesinin varlığına inanılmıyor yahut en azından kümenin varlığı abartılıyor ya da onlarla nasıl başa çıkılabileceği konusuna kıymet verilmiyor.
‘Dış mihraklar’ var ise onların oyun planına uyacak davranıştan kaçınılmalıydı.
Birinci reaksiyon yanlıştı, hiç değilse tıpkı oyun planı içerisinde bulunan daha öbür neler var ise bundan daha sonra onların boşa çıkartılmasında daha akla yatkın davranılmalı.
Bildiride imzası bulunan büyükelçilerin ülkeleri kendilerine verilen reaksiyonları kaygı edebilir, onları uluslarına hakaret olarak değerlendirip rahatsızlığı bir adım daha ileriye taşımayı deneyebilirler.
Herbiçimde o ülkelerin başkentlerindeki Türkiye’nin büyükelçilerini kendi dışişleri bakanlıklarına çağırmazlar…
Karşılık vermeyi o noktada bırakır ve daha ileriye gitmezler mi?
Birçok AB üyesi imzacı ülkelerin, birkaçı NATO’da müttefikimiz; üyesi oldukları milletlerarası kuruluşları Türkiye’nin keyfini kaçıracak hal almaya sevk etmek için ekstra bir uğraş göstermezler sanırım.
Avrupa’dan dışlanmak mı?
Türkiye’nin kurucu üyesi bulunduğu Avrupa Kurulu bildiricilerin bildirilerine yansıyan mevzuyu kısa müddet evvel görüştü ve benzeri bir metni kabul etti. İstenen, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi (AİHM) kararlarının uygulanmasını denetleme bakılırsavinin sahibi Bakanlar Komitesi’nin duruma el koyması, Türkiye AİHM kararlarını uygulamamakta -yani Osman Kavala’yı hür bırakmamakta- ısrar ederse, ‘ihlal prosedürü’ başlatması…
Evet, komite daha evvel tam beş defa bu yolda Türkiye’yi uyardı fakat rastgele bir yaptırıma gitmedi; bu altıncı ihtar ve bu da fonksiyonsuz kalabilir.
Yoksa 10 büyükelçi bildirisi evvelki beş karardan farklı bir gelişimin öncüsü mü?
AK Parti o denli bir müddetcin başlamasını ve Avrupa Konseyi’nin kapısı haricinde kalmayı herbiçimde istemez.
[Avrupa Kurulu Bakanlar Komitesi ‘ihlal prosedürü’nü bir defa kullandı, onu da Azerbaycan’a karşı kullandı. Süreç 2010 yılında başladı, 2020 yılına kadar sürdü.]
Türkiye Azerbaycan değil; olası karar ülkemizi farklı etkileyecektir.
sonucun tesiri en çok iktisat üzerinde hissedilir.
Bu mevzuyu değerlendirirken olumsuz beklentilere kendimi kaptırdığımın ben de farkındayım; lakin ne yapayım, beni buna, bildiriye verilen reaksiyonlarda koro halinde ‘dış mihrak’ tabiri ve türevlerinin kullanılması sevk etti.
Umarım, olay, bildiri ve ona verilen reaksiyonla hudutlu kalır, daha ileriye gdolayılmez.
Daha da hoşu, yargıyı vakit kaybetmeden milletlerarası standartlara kavuşturacak, hakim teminatını garanti altına alacak yasal değişikliklerle donatarak ülkemizi ‘dış mihraklar’ oyuncağı olmaktan uzaklaştırmaktır.
Bana göre ‘dış mihraklara pabuç bırakmamak’ temel bu biçimde sağlanır.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden alınmıştır.