Fehmi Koru*
Ülkemizde her gün yeni bir ‘tarihi rekor’ kırılıyor. Varılan her karar, atılan her adım, mevzuyu ele alanların ağzında ‘tarihi’ sıfatıyla anılıyor.
Dün iki ‘tarihi rekor’ birden kırıldı.
Rekorların birincisi, ‘beklenenin fevkinde’ diye önce ilan edildiği üzere gerçekleşen ‘asgari ücret’ konusunda yaşandı. Muhalefetin “4000 TL’den aşağı olmamalı” dediği ve o denli olmasını beklemediği ‘asgari ücret’, mevzunun sahibi olan komitenin toplantısına sürpriz halde katılan Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan tarafınca 4253 TL olarak ilan edildi.
Muhalefeti boşa düşürdü iktidar.
Taban fiyata dün ilan edildiği üzere yüzde 50 oranında yüksek artırım nitekim de bir birincidir.
Bu bir minimum fiyatlar rekoru sayılabilir.
Düne ilişkin başka ‘tarihi rekor’ sıfatını muhaliflerin ağzından işittik: Dün Merkez Bankası’nın faizi 100 puan daha indirmesinin akabinde dolar 15.80 TL’ye çıkıverdi.
Paramızdan altı sıfırın silindiği 2005 yılının birinci gününden bu yana dolar ikili sayıları birinci defa bir-iki ay evvel görmüştü; 15.80 TL’lik dolar bu ayın da bütün ayların da ‘tarihi rekoru’…
Çalışanların yüzünü güldüren taban fiyattaki ‘tarihi rekor’ olmasaydı, Merkez Bankası’nın aldığı karara reaksiyon daha mı şiddetli olurdu, bunu bilemeyeceğiz. Lakin uzmanlar ‘dolarizasyon’ da denilen TL’den kaçışın durmayacağı kanaatindeler. Çalışanların eline yüzde 50 artışlı taban fiyat geçtiğinde, o parayı alanlar da dolara koşarlarsa, TL’nin birkaç aydır çabucak her gün yaşattığı ‘tarihi rekorlar’ önümüzdeki devirde de devam edebilir.
Yeni fiyatın ele geçtiği ayın enflasyonu da ülkemize enflasyonda yeni bir ‘tarihi rekor’ yaşatabilir.
olağan olarak beklenenin fevkinde yapılan artırım taban fiyatla hudutlu kalmayacaktır. Fiyatlar ve maaşların bütünü ona nazaran bir daha düzenleneceği üzere, emekliler başta olmak üzere devletten maaş alan herkes misal ikramlar bekleyecektir.
Kısa müddet daha sonra yüzlerin güldüğü bir ülkeye dönebiliriz.
Fiyatlı ve maaşlı kesitin öteki ögeleri da artırımlarla sevindirilir, kâfi çalışma gününe sahip oldukları biçimde yaşları genç olduğu için ‘emeklilikte yaşa takılanlar’ (EYT) zümresinden olanlar ile kimi nazaranv alanlarına tanınan 3600 ek göstergenin kendilerine de genişletileceği muştusu verilen daha geniş kitle de beklediklerine kavuşturulursa gülen yüzlerin sayısı daha da artacaktır.
Ne hoş değil mi?
Hoş bulunmasına hoş de, bu işlerden anlayanlar, alınan ve alınması beklenen fiyat ve maaşlara yapılan artırımların ekonomik istikametinden epeyce siyasi neticelerina daha fazla ilgi gösteriyorlar.
“Ekonomide yaşanan kahırlar bu derece bariz iken nasıl oldu da hükümet aniden cömertleşiverdi?” sorusuna yanıt aranıyor.
“Bayram değil seyran değil eniştem beni niçin öptü?” meselesi…
Niçin nitekim?
Kimse kimseyi aldatmaya kalkmasın: Yüksek enflasyonlu ortamlarda, hayat pahalılığı almış başını gitmiş ve bu durum her gün kendini değişik biçimlerde muhakkak etmekteyken, çalışanlar ile fiyatlı ve maaşlı kısma yansıyacak gelir artışının getireceği rahatlık uzun mühlete yayılamaz. Birkaç aylık bir rahatlık ve onun getireceği sevincin, ömrün değerli gerçekleriyle karşılaşılınca, yerini bugünkünden farksız bir homurtuya bırakması kaçınılmaz.
Sevincin ömrünün birkaç ayla sonlu olacağını söylüyor iktisat uzmanları…
bu biçimde?
İkramlar seçimin tarihinin erkene alınacağının habercisi olarak görülüyor.
Erken seçimin kaçınılmazlığını aylardan beri savunuyorum. Bahis ne vakit açılsa iktidarın paydaşları olan AK Parti ile MHP’nin tesirli ve yetkili ağızları, en sert tabirlerle, “Asla bu biçimde bir şey olmayacak, seçim vaktinde, 2023 yılı Haziran ayında yapılacak” cümlesini yenidenlıyorlar.
Hakaretlerin bini bir para.
Kelamlarından geri adım manasına gelecek bir sapma olursa bir daha de kimse şaşırmayacaktır.
Birinci sefer yaşanmayacağı için olduğu kadar, kurallar da bunu zorladığı için…
“Hadi gelin, seçime gidelim, kozlarımızı sandıkta paylaşalım, sonucu vatandaşlar versin” meydan okumasına muhalefet “Hayır” diyebilir mi?
Sanmıyorum.
O denli bir meydan okumadan iki ay daha sonra sandık başına gidilebilir.
Yani?
Yaza bile varmadan. Nisan yahut Mayıs üzere.
bu biçimde bir gelişmeyi ikramların muhataplarında meydana getireceği sevincin derecesi belirleyecektir.
Çok bir sevinç ülkeyi seçimle karşılaştıracak bir dönemecin başlangıcı olabilir.
Fiyatlar ve maaşlardaki düzgünleştirmeye, daima ertelenen 3600 ek göstergeyi bekleyenlerin ve yaşları müsait olmadığı için hak kazandıkları biçimde emekli olamayanların isteklerinin yerine gelmesine karşın, enflasyonun dayatacağı kuralların acımasızlığı sevinçlerin tesir ömrünü kısaltırsa, seçim bir daha vaktine bırakılabilir.
Şu anda her iki ihtimal yüzde 50 pahasında.
Hangi ihtimal ağır basabilir?
Vaktinde seçim mi, erken seçim mi?
İktisadın çarklarının fazlacatandır zıt çalışması yüzünden rahatlamanın kolay kolay sağlanamayacağı ve ilan edilen ikramların da katkısıyla kaideler ileride daha da ağırlaşabileceği için, vaktinde seçim, iktidar cephesine siyaseten önemli bir hezimete mal olabilir.
Buna karşılık, meydan okuyarak ve muhalefeti zorlayarak alınacak bir erken seçim sonucu, iktidar cephesine, sonlu da kalsa, hayat öpücüğü yerine geçebilir.
Yapılacak erken seçimde iktidarın paydaşları yenilseler bile, bu hezimet, alternatifi olan vaktinde yapılacak seçimdeki kadar yok edici bir yenilgi olmayabilir.
Tarihi rekorların kırıldığı bir ülkeyiz artık ve dünden itibaren dikkatlerimizi siyaset üzerinde ağırlaştırabiliriz.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.
Ülkemizde her gün yeni bir ‘tarihi rekor’ kırılıyor. Varılan her karar, atılan her adım, mevzuyu ele alanların ağzında ‘tarihi’ sıfatıyla anılıyor.
Dün iki ‘tarihi rekor’ birden kırıldı.
Rekorların birincisi, ‘beklenenin fevkinde’ diye önce ilan edildiği üzere gerçekleşen ‘asgari ücret’ konusunda yaşandı. Muhalefetin “4000 TL’den aşağı olmamalı” dediği ve o denli olmasını beklemediği ‘asgari ücret’, mevzunun sahibi olan komitenin toplantısına sürpriz halde katılan Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan tarafınca 4253 TL olarak ilan edildi.
Muhalefeti boşa düşürdü iktidar.
Taban fiyata dün ilan edildiği üzere yüzde 50 oranında yüksek artırım nitekim de bir birincidir.
Bu bir minimum fiyatlar rekoru sayılabilir.
Düne ilişkin başka ‘tarihi rekor’ sıfatını muhaliflerin ağzından işittik: Dün Merkez Bankası’nın faizi 100 puan daha indirmesinin akabinde dolar 15.80 TL’ye çıkıverdi.
Paramızdan altı sıfırın silindiği 2005 yılının birinci gününden bu yana dolar ikili sayıları birinci defa bir-iki ay evvel görmüştü; 15.80 TL’lik dolar bu ayın da bütün ayların da ‘tarihi rekoru’…
Çalışanların yüzünü güldüren taban fiyattaki ‘tarihi rekor’ olmasaydı, Merkez Bankası’nın aldığı karara reaksiyon daha mı şiddetli olurdu, bunu bilemeyeceğiz. Lakin uzmanlar ‘dolarizasyon’ da denilen TL’den kaçışın durmayacağı kanaatindeler. Çalışanların eline yüzde 50 artışlı taban fiyat geçtiğinde, o parayı alanlar da dolara koşarlarsa, TL’nin birkaç aydır çabucak her gün yaşattığı ‘tarihi rekorlar’ önümüzdeki devirde de devam edebilir.
Yeni fiyatın ele geçtiği ayın enflasyonu da ülkemize enflasyonda yeni bir ‘tarihi rekor’ yaşatabilir.
olağan olarak beklenenin fevkinde yapılan artırım taban fiyatla hudutlu kalmayacaktır. Fiyatlar ve maaşların bütünü ona nazaran bir daha düzenleneceği üzere, emekliler başta olmak üzere devletten maaş alan herkes misal ikramlar bekleyecektir.
Kısa müddet daha sonra yüzlerin güldüğü bir ülkeye dönebiliriz.
Fiyatlı ve maaşlı kesitin öteki ögeleri da artırımlarla sevindirilir, kâfi çalışma gününe sahip oldukları biçimde yaşları genç olduğu için ‘emeklilikte yaşa takılanlar’ (EYT) zümresinden olanlar ile kimi nazaranv alanlarına tanınan 3600 ek göstergenin kendilerine de genişletileceği muştusu verilen daha geniş kitle de beklediklerine kavuşturulursa gülen yüzlerin sayısı daha da artacaktır.
Ne hoş değil mi?
Hoş bulunmasına hoş de, bu işlerden anlayanlar, alınan ve alınması beklenen fiyat ve maaşlara yapılan artırımların ekonomik istikametinden epeyce siyasi neticelerina daha fazla ilgi gösteriyorlar.
“Ekonomide yaşanan kahırlar bu derece bariz iken nasıl oldu da hükümet aniden cömertleşiverdi?” sorusuna yanıt aranıyor.
“Bayram değil seyran değil eniştem beni niçin öptü?” meselesi…
Niçin nitekim?
Kimse kimseyi aldatmaya kalkmasın: Yüksek enflasyonlu ortamlarda, hayat pahalılığı almış başını gitmiş ve bu durum her gün kendini değişik biçimlerde muhakkak etmekteyken, çalışanlar ile fiyatlı ve maaşlı kısma yansıyacak gelir artışının getireceği rahatlık uzun mühlete yayılamaz. Birkaç aylık bir rahatlık ve onun getireceği sevincin, ömrün değerli gerçekleriyle karşılaşılınca, yerini bugünkünden farksız bir homurtuya bırakması kaçınılmaz.
Sevincin ömrünün birkaç ayla sonlu olacağını söylüyor iktisat uzmanları…
bu biçimde?
İkramlar seçimin tarihinin erkene alınacağının habercisi olarak görülüyor.
Erken seçimin kaçınılmazlığını aylardan beri savunuyorum. Bahis ne vakit açılsa iktidarın paydaşları olan AK Parti ile MHP’nin tesirli ve yetkili ağızları, en sert tabirlerle, “Asla bu biçimde bir şey olmayacak, seçim vaktinde, 2023 yılı Haziran ayında yapılacak” cümlesini yenidenlıyorlar.
Hakaretlerin bini bir para.
Kelamlarından geri adım manasına gelecek bir sapma olursa bir daha de kimse şaşırmayacaktır.
Birinci sefer yaşanmayacağı için olduğu kadar, kurallar da bunu zorladığı için…
“Hadi gelin, seçime gidelim, kozlarımızı sandıkta paylaşalım, sonucu vatandaşlar versin” meydan okumasına muhalefet “Hayır” diyebilir mi?
Sanmıyorum.
O denli bir meydan okumadan iki ay daha sonra sandık başına gidilebilir.
Yani?
Yaza bile varmadan. Nisan yahut Mayıs üzere.
bu biçimde bir gelişmeyi ikramların muhataplarında meydana getireceği sevincin derecesi belirleyecektir.
Çok bir sevinç ülkeyi seçimle karşılaştıracak bir dönemecin başlangıcı olabilir.
Fiyatlar ve maaşlardaki düzgünleştirmeye, daima ertelenen 3600 ek göstergeyi bekleyenlerin ve yaşları müsait olmadığı için hak kazandıkları biçimde emekli olamayanların isteklerinin yerine gelmesine karşın, enflasyonun dayatacağı kuralların acımasızlığı sevinçlerin tesir ömrünü kısaltırsa, seçim bir daha vaktine bırakılabilir.
Şu anda her iki ihtimal yüzde 50 pahasında.
Hangi ihtimal ağır basabilir?
Vaktinde seçim mi, erken seçim mi?
İktisadın çarklarının fazlacatandır zıt çalışması yüzünden rahatlamanın kolay kolay sağlanamayacağı ve ilan edilen ikramların da katkısıyla kaideler ileride daha da ağırlaşabileceği için, vaktinde seçim, iktidar cephesine siyaseten önemli bir hezimete mal olabilir.
Buna karşılık, meydan okuyarak ve muhalefeti zorlayarak alınacak bir erken seçim sonucu, iktidar cephesine, sonlu da kalsa, hayat öpücüğü yerine geçebilir.
Yapılacak erken seçimde iktidarın paydaşları yenilseler bile, bu hezimet, alternatifi olan vaktinde yapılacak seçimdeki kadar yok edici bir yenilgi olmayabilir.
Tarihi rekorların kırıldığı bir ülkeyiz artık ve dünden itibaren dikkatlerimizi siyaset üzerinde ağırlaştırabiliriz.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.