Fehmi Koru*
Seçimler sırasında biz her yerde aday olan siyasetçileri ön planda görüyoruz. Onlar seçimlere katılıyor, kimileri sandıktan seçilerek çıkıyor, kimi lider, kimi başbakan, kimi belediye lideri oluyor.
Adayların kıymetini asla görmezden gelemem, lakin seçimleri kazanmak için şahsi cazibe yalnız başına kâfi değil. Yarım asırdan fazla bir müddetdir, seçimlerde, stratejiyi belirleyen, adaylara nasıl davranacakları, hangi bahisleri gündeme taşıyacakları hususlarında taraf veren uzmanlar devrede.
Jacques Seguela ismini ülkemizdeki siyasi kampanyaları izlemiş olanlar hatırlar. 1987 seçimlerine gidilirken ANAP’ın başında bulunan Mesut Yılmaz ülkesinde ‘dahi reklamcı’ diye bilinen Fransız Seguela’yı seçim kampanyasında yardımcı olması için Türkiye’ye getirmişti.
Mesut Yılmaz’ın sigarayı ağızlıkla içmesi, epeyce yavaş konuşması üzere seçmene karşıt gelebilecek alışkanlıklarına bile müdahale etmişti Fransız reklamcı..
Seguela’nın ‘Anneme Reklamcı Olduğumu Söylemeyin… O Beni Bir Genelevde Piyanist Sanıyor!’ ismiyle lisanımıza çevrilen kitabı o yıl en epeyce satanlar ortasına girmişti.
Siyasete strateji uzmanının dahil olması ve seçim kampanyalarının nasıl yürütüleceği konusunda tercihlerin o uzman tarafınca belirlenmesi, birinci kere, ABD’deki seçimlerde uygulandı. En başta da muhafazakar Republican Parti’ye mensup siyasetçiler tarafınca…
Onların en ünlüsü Arthur J. Finkelstein’dir (1945-2017).
New York’ta 1970 yılında yapılan senatör seçiminde en şanssız görünen adayı yönlendiren uzman oydu. Onun “Bizim de bir senatörümüz olmasının vakti gelmedi mi?” sloganıyla yürüttüğü kampanyanın başarısı, sonraki yıl (1971) bir daha seçilmeyi başa koymuş olan lider Richard Nixon’un seçim kampanyasına terfi etmesini getirdi.
Nixon’dan daha sonra Ronald Reagan’ı başkanlığa taşıyan seçim kampanyasını da Finkelstein yürüttü. daha sonraki senelerda da ABD’de bir epeyce adayın değişik makamlara seçilmesini sağladı Finkelstein.
Başarısı öbür ülkelerin siyasetçilerinin da ilgisini çekince hizmetlerini onlara da sundu Finkelstein.
İsrail’de Benjamin Netanyahu’nun 1996’daki birinci seçim kampanyasının ardındaki isim oydu. Netanyahu’nun karşısında Şimon Peres üzere kuvvetli bir rakip bulunmasına rağmen… “Peres Kudüs’ü bölecek” sloganıyla seçimi Netanyahu’ya kazandırdı Finkelstein.
Finkelstein ve onun yanında yetişmiş George Birnbaum bir epeyce öbür ülkede seçim kampanyalarına akıl sunmayı sürdürdüler.
Macaristan’da Viktor Orban’ı başbakanlığa taşıyan seçimler onların başarısı…
Finkelstein-Birnbaum ikilisi, 2008 seçiminde, Orban’a, “Kendine bir günah keçisi bul; lakin epeyce kuvvetli ve nefret uyandıran ünlü biri olsun” aklını vermişler.
George Soros ismi birinci 2008 yılında Macaristan seçim kampanyasında ‘günah keçisi’ olarak Viktor Orban tarafınca kullanıldı.
İşin enteresan tarafı, Orban’ın kendisinin, doğduğu ülke olan Macaristan’da bir üniversite kurmuş ve başarılı öğrencilere burs vererek eğitim imkanı bulmalarını sağlamış Soros’un bir eseri oluşu…
Orban Macaristan’da Soros tarafınca kurulmuş üniversiteden mezun, dört yıl boyunca Soros’un vakfından burs almış biri.
Akabinde Netanyahu da İsrail seçimlerinde Soros’u amaç alan kampanyalar yürüttü.
George Soros.. Şeytan..
Yazımdaki ayrıntıları iki yıl evvel bir yabancı yayında karşıma çıkan uzunca bir makaleden edindim. Müellifi İsviçreli bir gazeteci: Hannes Grassegger…
Daha evvelki bir yazımda aktardığım makaleden bir kısmı bir de buraya alayım:
“Finkelstein’ın emeli seçmenleri mümkün olduğunca kutuplaştırmak, bir tarafı başkası aleyhine havaya sokmak. Bunun için kullandığı yakıt ise, dehşet. (..) Kampanyalarda birinci akına geçmeyen kaybeder. Bireyler üzerinden bahse yaklaşır o. Her kampanyanın yeneceği bir düşmana gereksinimi vardır. Kampanyaları negatif hale getiren bir teknik şahsen onun tarafınca icat edilmiştir: ‘Reddi oylamak’. Bu yolla en tembel seçmeni bile sadece karşı tarafı yenebilmek için kalkıp oy kullanmaya sevk edecek biçimde düşmanı şeytanlaştırmayı önbakılırsan bir yöntem…”
Rusya’da, Makedonya’da, en son Donald Trump’ın 2016 seçim kampanyasında daima tıpkı akıl devredeydi. Soros’u şeytanlaştıran bir telaffuz ABD’de bile işe yaradı.
Macaristan için kritik 2000 yılı seçiminde önde görünen Sosyalist Parti’yi yenmesini sağlayan Finkelstein-Birnbaum ikilisini Orban’a tavsiye eden kim?
Grassegger bu soruya şu yanıtı veriyor: Benjamin Netanyahu…
Kampanyalarda Soros ismi şeytanlaştırılarak kullanılıyor. Kampanyalara bu aklı verenler Finkelstein-Birnbaum ikilisi… Onları Orta Avrupa ülkelerindeki yakın bildiği siyasetçilere tavsiye edip seçimleri kazanmalarını sağlayan da Netanyahu.
Üstteki paragrafta ismi geçenlerin hepsi –George Soros, Arthur Finkelstein, George Birnbaum ve Benjamin Netanyahu– Musevi. Birnbaum kendisini ‘dindar Musevi’ olarak tanımlıyor. Fakat kendisiyle birebir dinden olan Soros’u ‘nefret objesi’ haline dönüştürebiliyor. Netanyahu da seçim kampanyalarında Soros’u daima maksat gösteriyor.
Sayelerinde ‘anti-Semitizm’ bir fazlaca ülkede tavan yapıyor.
Dünyanın en güçlü adamı bilinen George Soros kendisinin seçim kampanyalarında ‘nefret objesi’ haline getirilmesinden herbiçimde şad değildir; lakin ondan da memnuniyetsizlik manasına gelecek bir itiraz çıktığını işitmedim.
George Soros siyasetçiler tarafınca suçlandığı konularda rastgele bir ulusal yahut milletlerarası mahkeme tarafınca yargılanıyor mu?
Hayır, yargılanmıyor.
Türkiye’de Soros’la irtibat kurularak yargılanan biri var halbuki: Osman Kavala…
Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan dün şunu söylemiş oldu: “Yatıyorlar kalkıyorlar Kavala.. Kavala… Kavala dedikleri Soros’un Türkiye şubesi…”
Soros’un kendisi yargılanmıyor, lakin onun ‘şubesi olmak’ ülkemizde yargılanmanın ve dört yıl mahpusta tutulmanın öne sürülen sebebi olabiliyor.
Bir küçük detay: Yabancı basında çıkan haberlerde -sözgelimi New York Times’ta- Osman Kavala için daima ‘yardımsever’ (philanthropist) sıfatı kullanılıyor.
Türkiye, bu haberleri okuyan yabancılar nezdinde, bir yardımseveri mahpusta tutmuş oluyor.
Son bir detay: Dolar bu haftaya 10 TL’ye 25 kuruş eksik olarak (1 Dolar = 9.75 TL) girdi.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden alınmıştır.
Seçimler sırasında biz her yerde aday olan siyasetçileri ön planda görüyoruz. Onlar seçimlere katılıyor, kimileri sandıktan seçilerek çıkıyor, kimi lider, kimi başbakan, kimi belediye lideri oluyor.
Adayların kıymetini asla görmezden gelemem, lakin seçimleri kazanmak için şahsi cazibe yalnız başına kâfi değil. Yarım asırdan fazla bir müddetdir, seçimlerde, stratejiyi belirleyen, adaylara nasıl davranacakları, hangi bahisleri gündeme taşıyacakları hususlarında taraf veren uzmanlar devrede.
Jacques Seguela ismini ülkemizdeki siyasi kampanyaları izlemiş olanlar hatırlar. 1987 seçimlerine gidilirken ANAP’ın başında bulunan Mesut Yılmaz ülkesinde ‘dahi reklamcı’ diye bilinen Fransız Seguela’yı seçim kampanyasında yardımcı olması için Türkiye’ye getirmişti.
Mesut Yılmaz’ın sigarayı ağızlıkla içmesi, epeyce yavaş konuşması üzere seçmene karşıt gelebilecek alışkanlıklarına bile müdahale etmişti Fransız reklamcı..
Seguela’nın ‘Anneme Reklamcı Olduğumu Söylemeyin… O Beni Bir Genelevde Piyanist Sanıyor!’ ismiyle lisanımıza çevrilen kitabı o yıl en epeyce satanlar ortasına girmişti.
Siyasete strateji uzmanının dahil olması ve seçim kampanyalarının nasıl yürütüleceği konusunda tercihlerin o uzman tarafınca belirlenmesi, birinci kere, ABD’deki seçimlerde uygulandı. En başta da muhafazakar Republican Parti’ye mensup siyasetçiler tarafınca…
Onların en ünlüsü Arthur J. Finkelstein’dir (1945-2017).
New York’ta 1970 yılında yapılan senatör seçiminde en şanssız görünen adayı yönlendiren uzman oydu. Onun “Bizim de bir senatörümüz olmasının vakti gelmedi mi?” sloganıyla yürüttüğü kampanyanın başarısı, sonraki yıl (1971) bir daha seçilmeyi başa koymuş olan lider Richard Nixon’un seçim kampanyasına terfi etmesini getirdi.
Nixon’dan daha sonra Ronald Reagan’ı başkanlığa taşıyan seçim kampanyasını da Finkelstein yürüttü. daha sonraki senelerda da ABD’de bir epeyce adayın değişik makamlara seçilmesini sağladı Finkelstein.
Başarısı öbür ülkelerin siyasetçilerinin da ilgisini çekince hizmetlerini onlara da sundu Finkelstein.
İsrail’de Benjamin Netanyahu’nun 1996’daki birinci seçim kampanyasının ardındaki isim oydu. Netanyahu’nun karşısında Şimon Peres üzere kuvvetli bir rakip bulunmasına rağmen… “Peres Kudüs’ü bölecek” sloganıyla seçimi Netanyahu’ya kazandırdı Finkelstein.
Finkelstein ve onun yanında yetişmiş George Birnbaum bir epeyce öbür ülkede seçim kampanyalarına akıl sunmayı sürdürdüler.
Macaristan’da Viktor Orban’ı başbakanlığa taşıyan seçimler onların başarısı…
Finkelstein-Birnbaum ikilisi, 2008 seçiminde, Orban’a, “Kendine bir günah keçisi bul; lakin epeyce kuvvetli ve nefret uyandıran ünlü biri olsun” aklını vermişler.
George Soros ismi birinci 2008 yılında Macaristan seçim kampanyasında ‘günah keçisi’ olarak Viktor Orban tarafınca kullanıldı.
İşin enteresan tarafı, Orban’ın kendisinin, doğduğu ülke olan Macaristan’da bir üniversite kurmuş ve başarılı öğrencilere burs vererek eğitim imkanı bulmalarını sağlamış Soros’un bir eseri oluşu…
Orban Macaristan’da Soros tarafınca kurulmuş üniversiteden mezun, dört yıl boyunca Soros’un vakfından burs almış biri.
Akabinde Netanyahu da İsrail seçimlerinde Soros’u amaç alan kampanyalar yürüttü.
George Soros.. Şeytan..
Yazımdaki ayrıntıları iki yıl evvel bir yabancı yayında karşıma çıkan uzunca bir makaleden edindim. Müellifi İsviçreli bir gazeteci: Hannes Grassegger…
Daha evvelki bir yazımda aktardığım makaleden bir kısmı bir de buraya alayım:
“Finkelstein’ın emeli seçmenleri mümkün olduğunca kutuplaştırmak, bir tarafı başkası aleyhine havaya sokmak. Bunun için kullandığı yakıt ise, dehşet. (..) Kampanyalarda birinci akına geçmeyen kaybeder. Bireyler üzerinden bahse yaklaşır o. Her kampanyanın yeneceği bir düşmana gereksinimi vardır. Kampanyaları negatif hale getiren bir teknik şahsen onun tarafınca icat edilmiştir: ‘Reddi oylamak’. Bu yolla en tembel seçmeni bile sadece karşı tarafı yenebilmek için kalkıp oy kullanmaya sevk edecek biçimde düşmanı şeytanlaştırmayı önbakılırsan bir yöntem…”
Rusya’da, Makedonya’da, en son Donald Trump’ın 2016 seçim kampanyasında daima tıpkı akıl devredeydi. Soros’u şeytanlaştıran bir telaffuz ABD’de bile işe yaradı.
Macaristan için kritik 2000 yılı seçiminde önde görünen Sosyalist Parti’yi yenmesini sağlayan Finkelstein-Birnbaum ikilisini Orban’a tavsiye eden kim?
Grassegger bu soruya şu yanıtı veriyor: Benjamin Netanyahu…
Kampanyalarda Soros ismi şeytanlaştırılarak kullanılıyor. Kampanyalara bu aklı verenler Finkelstein-Birnbaum ikilisi… Onları Orta Avrupa ülkelerindeki yakın bildiği siyasetçilere tavsiye edip seçimleri kazanmalarını sağlayan da Netanyahu.
Üstteki paragrafta ismi geçenlerin hepsi –George Soros, Arthur Finkelstein, George Birnbaum ve Benjamin Netanyahu– Musevi. Birnbaum kendisini ‘dindar Musevi’ olarak tanımlıyor. Fakat kendisiyle birebir dinden olan Soros’u ‘nefret objesi’ haline dönüştürebiliyor. Netanyahu da seçim kampanyalarında Soros’u daima maksat gösteriyor.
Sayelerinde ‘anti-Semitizm’ bir fazlaca ülkede tavan yapıyor.
Dünyanın en güçlü adamı bilinen George Soros kendisinin seçim kampanyalarında ‘nefret objesi’ haline getirilmesinden herbiçimde şad değildir; lakin ondan da memnuniyetsizlik manasına gelecek bir itiraz çıktığını işitmedim.
George Soros siyasetçiler tarafınca suçlandığı konularda rastgele bir ulusal yahut milletlerarası mahkeme tarafınca yargılanıyor mu?
Hayır, yargılanmıyor.
Türkiye’de Soros’la irtibat kurularak yargılanan biri var halbuki: Osman Kavala…
Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan dün şunu söylemiş oldu: “Yatıyorlar kalkıyorlar Kavala.. Kavala… Kavala dedikleri Soros’un Türkiye şubesi…”
Soros’un kendisi yargılanmıyor, lakin onun ‘şubesi olmak’ ülkemizde yargılanmanın ve dört yıl mahpusta tutulmanın öne sürülen sebebi olabiliyor.
Bir küçük detay: Yabancı basında çıkan haberlerde -sözgelimi New York Times’ta- Osman Kavala için daima ‘yardımsever’ (philanthropist) sıfatı kullanılıyor.
Türkiye, bu haberleri okuyan yabancılar nezdinde, bir yardımseveri mahpusta tutmuş oluyor.
Son bir detay: Dolar bu haftaya 10 TL’ye 25 kuruş eksik olarak (1 Dolar = 9.75 TL) girdi.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden alınmıştır.