Gazete Duvar muharriri Umur Talu iş cinayetlerine dikkat çektiği yazısında, “Yürürken kimi vakit başınızı hafifçeçe kaldırın. O sırada düşen bir personel goremeseniz bile, ekmek peşinde göğe düşen bir personelin ruhu aklınıza düşer belki!” kanısını lisana getirdi.
Talu yazısında, “Tam bir ay önce…Türkmen Bahtiyar Kandimov çalıştığı çiftlikte ahır çatısından düşüp ölmüş. Tıpkı gün birebir Lüleburgaz’da, Ahmet Arıcan da kimya fabrikasında 4 metreden düşmüş mevte. daha sonraki günler biz liranın düşüşüne filan takılmışken… 47 yaşındaki Bostan Eser kendi düşmese de başına kalas düşmesiyle…
40 yaşındaki Salih Bulut site inşaatında 12’inci kattan asansör boşluğuna düşerek…
28 yaşındaki Havva Hanım, çalıştığı restoranda üstüne servis asansörü düşmesiyle…
13 yaşındaki Suriyeli Ula’nın çalıştığı atölyede eşarbının makineye sıkışmasıyla cansız düştüğü gün, 12 yaşındaki öğrenci çoban Muhammed kayalıklardan düşerek… Orman çalışanı Hakan Süzen’in üstüne ağaç düştü; 41 yaşındaki elektrik personeli Canip Yıldız’ın başına kablo düştü, 15’indeki Süleyman’ın yazgısına tomruk düştü.” sözünü kullandı.
Talu şunları kaydetti:
“Son bir aylık demiştim fakat Kasım Bey’in hatırına kasım ayı sonunda kalayım…
İSİG Meclisi’nde evvelki gün elinde sazıyla son fotoğrafını gördüğüm, işten atılan, iş aradığını duyuran, sesini duyuramayınca kendi eliyle, yorgun kalbiyle umuttan ve hayattan düşen bir çocuk annesi 48 yaşındaki Fatma Demirel ile aralık ayının alıp götürdüğü personelleri de anmış olayım. Meyyit Emekçi Sınıfı, bu biçimde işte:
Köylü oldukları için düşüyorlar…
Emekçi oldukları için ölüyorlar.
Yürürken kimi vakit başınızı hafifçeçe kaldırın. O sırada düşen bir personel nazaranmeseniz bile, ekmek peşinde göğe düşen bir emekçinin ruhu aklınıza düşer belki!
Düşer de ne olur…
Şu olur: Bu çalışanlara mevt, sınıf soruyor; memleket, yaş, mezhep, köken, oy filan sormuyor.
Onlar da sormasın bir diğerine…
Siz de sormazsınız belki!”
Talu yazısında, “Tam bir ay önce…Türkmen Bahtiyar Kandimov çalıştığı çiftlikte ahır çatısından düşüp ölmüş. Tıpkı gün birebir Lüleburgaz’da, Ahmet Arıcan da kimya fabrikasında 4 metreden düşmüş mevte. daha sonraki günler biz liranın düşüşüne filan takılmışken… 47 yaşındaki Bostan Eser kendi düşmese de başına kalas düşmesiyle…
40 yaşındaki Salih Bulut site inşaatında 12’inci kattan asansör boşluğuna düşerek…
28 yaşındaki Havva Hanım, çalıştığı restoranda üstüne servis asansörü düşmesiyle…
13 yaşındaki Suriyeli Ula’nın çalıştığı atölyede eşarbının makineye sıkışmasıyla cansız düştüğü gün, 12 yaşındaki öğrenci çoban Muhammed kayalıklardan düşerek… Orman çalışanı Hakan Süzen’in üstüne ağaç düştü; 41 yaşındaki elektrik personeli Canip Yıldız’ın başına kablo düştü, 15’indeki Süleyman’ın yazgısına tomruk düştü.” sözünü kullandı.
Talu şunları kaydetti:
“Son bir aylık demiştim fakat Kasım Bey’in hatırına kasım ayı sonunda kalayım…
İSİG Meclisi’nde evvelki gün elinde sazıyla son fotoğrafını gördüğüm, işten atılan, iş aradığını duyuran, sesini duyuramayınca kendi eliyle, yorgun kalbiyle umuttan ve hayattan düşen bir çocuk annesi 48 yaşındaki Fatma Demirel ile aralık ayının alıp götürdüğü personelleri de anmış olayım. Meyyit Emekçi Sınıfı, bu biçimde işte:
Köylü oldukları için düşüyorlar…
Emekçi oldukları için ölüyorlar.
Yürürken kimi vakit başınızı hafifçeçe kaldırın. O sırada düşen bir personel nazaranmeseniz bile, ekmek peşinde göğe düşen bir emekçinin ruhu aklınıza düşer belki!
Düşer de ne olur…
Şu olur: Bu çalışanlara mevt, sınıf soruyor; memleket, yaş, mezhep, köken, oy filan sormuyor.
Onlar da sormasın bir diğerine…
Siz de sormazsınız belki!”