HaberTürk gazetesi müellifi Nihal Bengisu Karaca, İstanbul Mukavelesi’nde resmen çekilmenin akabinde 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Bayana Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun’un kaldırılacağına dair tasaların olduğuna dikkat çekti. Karaca, “6284 sayılı maddeden geri adım atmak demek ‘Kadınları öldürmeye karar verdik’ demekten farksız olsa gerek” kanısını lisana getirdi.
Karaca yazısında, “1 Temmuz itibariyle İstanbul Sözleşmesi’nde artık olmadığımız tescillenmiş oldu. Danıştay, müracaatın içerdiği talebi reddederek, Türkiye’nin yalnızca Cumhurbaşkanı’nın verdiği bir kararla memleketler arası bir mukaveleden çekilmesinin mümkünlüğüne karar vermiş oldu zira. Bayanlar aksiyon ve yürüyüş yaptı. Polis kendi kurduğu barikatları yıkma değerine bayanları kovalarken görüldü. Bazıları 6284 sayılı kanunun da artık tehlikede olduğunu düşünüyor. O denli ya sonuçta bu yasa, yani Ailenin Korunması ve Bayana Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun, sonuçta İstanbul Sözleşmesi’ne imza atmakla ilgili sorumluluğun kararı olarak ortaya çıkmış bir uygulama yasası. 2018 tarihindeki ve 9 sayılı Cumhurbaşkanı kararnamesi ile indiragandi yöntemi derdest edilip kapı önüne konulan bir İstanbul Kontratı var. Şuraya kararnamelerle ne yapılıp ne yapılamayacağını belirten bir Anayasa unsuru bırakalım bu biçimde.” sözünü kullandı.
Karaca şunları kaydetti:
“104. Unsurda denmektedir ki, “Cumhurbaşkanı, yürütme yetkisine ait konularda Cumhurbaşkanlığı kararnamesi çıkarabilir. Anayasanın ikinci kısmının birinci ve ikinci kısımlarında yer alan temel haklar, kişi hakları ve ödevleriyle dördüncü kısımda yer alan siyasi haklar ve ödevler Cumhurbaşkanlığı kararnamesiyle düzenlenemez. Anayasada münhasıran kanunla düzenlenmesi öngörülen konularda Cumhurbaşkanlığı kararnamesi çıkarılamaz. Kanunda açıkça düzenlenen konularda Cumhurbaşkanlığı kararnamesi çıkarılamaz. Cumhurbaşkanlığı kararnamesi ile kanunlarda farklı kararlar bulunması halinde, kanun kararları uygulanır. Türkiye Büyük Millet Meclisinin tıpkı bahiste kanun çıkarması durumunda, Cumhurbaşkanlığı kararnamesi kararsız hale gelir.”
hanımın şiddete uğramama hakkı temelin de temeli bir hak olsa gerektir. 6284 sayılı maddeden geri adım atmak demek “Kadınları öldürmeye karar verdik” demekten farksız olsa gerektir. Olağanda bu biçimde bir muhakeme bile yersiz olsa gerektir.
Lakin “Olmaz demeyin valla her şey olur” ülkesinde yaşıyorsanız, güvercin tedirginliği ile her satırın her satır ortasının üzerinde dolaşmak zorunda olduğunuzu da bilirsiniz. Güzel, enseyi karartma yanlısı da değilim. Anayasanın 10. hususuna 2004 yılında yapılan değişiklikle “Kadınlar ve erkekler eşit haklara sahiptir. Devlet bu eşitliğin yaşama geçmesini sağlamakla yükümlüdür” kararı AK Parti periyodunda eklendi sonuçta. Hatta 2010 yılında “Bu amaçla alınacak önlemler eşitlik unsuruna muhalif olarak yorumlanamaz” ibaresi entegre edilerek kanunun uygulanması sırasında yaşanabilecek aksilikler engellenmek istenmişti. Bunlara güvenmek istiyorum. Bayana karşı şiddetle uğraş hareket planı biçiminde bir plan açıklanmış olması, kanaatkâr günler ismine bir kesim umut ışığı.”
Karaca yazısında, “1 Temmuz itibariyle İstanbul Sözleşmesi’nde artık olmadığımız tescillenmiş oldu. Danıştay, müracaatın içerdiği talebi reddederek, Türkiye’nin yalnızca Cumhurbaşkanı’nın verdiği bir kararla memleketler arası bir mukaveleden çekilmesinin mümkünlüğüne karar vermiş oldu zira. Bayanlar aksiyon ve yürüyüş yaptı. Polis kendi kurduğu barikatları yıkma değerine bayanları kovalarken görüldü. Bazıları 6284 sayılı kanunun da artık tehlikede olduğunu düşünüyor. O denli ya sonuçta bu yasa, yani Ailenin Korunması ve Bayana Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun, sonuçta İstanbul Sözleşmesi’ne imza atmakla ilgili sorumluluğun kararı olarak ortaya çıkmış bir uygulama yasası. 2018 tarihindeki ve 9 sayılı Cumhurbaşkanı kararnamesi ile indiragandi yöntemi derdest edilip kapı önüne konulan bir İstanbul Kontratı var. Şuraya kararnamelerle ne yapılıp ne yapılamayacağını belirten bir Anayasa unsuru bırakalım bu biçimde.” sözünü kullandı.
Karaca şunları kaydetti:
“104. Unsurda denmektedir ki, “Cumhurbaşkanı, yürütme yetkisine ait konularda Cumhurbaşkanlığı kararnamesi çıkarabilir. Anayasanın ikinci kısmının birinci ve ikinci kısımlarında yer alan temel haklar, kişi hakları ve ödevleriyle dördüncü kısımda yer alan siyasi haklar ve ödevler Cumhurbaşkanlığı kararnamesiyle düzenlenemez. Anayasada münhasıran kanunla düzenlenmesi öngörülen konularda Cumhurbaşkanlığı kararnamesi çıkarılamaz. Kanunda açıkça düzenlenen konularda Cumhurbaşkanlığı kararnamesi çıkarılamaz. Cumhurbaşkanlığı kararnamesi ile kanunlarda farklı kararlar bulunması halinde, kanun kararları uygulanır. Türkiye Büyük Millet Meclisinin tıpkı bahiste kanun çıkarması durumunda, Cumhurbaşkanlığı kararnamesi kararsız hale gelir.”
hanımın şiddete uğramama hakkı temelin de temeli bir hak olsa gerektir. 6284 sayılı maddeden geri adım atmak demek “Kadınları öldürmeye karar verdik” demekten farksız olsa gerektir. Olağanda bu biçimde bir muhakeme bile yersiz olsa gerektir.
Lakin “Olmaz demeyin valla her şey olur” ülkesinde yaşıyorsanız, güvercin tedirginliği ile her satırın her satır ortasının üzerinde dolaşmak zorunda olduğunuzu da bilirsiniz. Güzel, enseyi karartma yanlısı da değilim. Anayasanın 10. hususuna 2004 yılında yapılan değişiklikle “Kadınlar ve erkekler eşit haklara sahiptir. Devlet bu eşitliğin yaşama geçmesini sağlamakla yükümlüdür” kararı AK Parti periyodunda eklendi sonuçta. Hatta 2010 yılında “Bu amaçla alınacak önlemler eşitlik unsuruna muhalif olarak yorumlanamaz” ibaresi entegre edilerek kanunun uygulanması sırasında yaşanabilecek aksilikler engellenmek istenmişti. Bunlara güvenmek istiyorum. Bayana karşı şiddetle uğraş hareket planı biçiminde bir plan açıklanmış olması, kanaatkâr günler ismine bir kesim umut ışığı.”
| “4320 Sayılı Ailenin Korunmasına Ait Kanun” 2012 yılına kadar yürürlükteydi. 2010 yılında“Boşanan bayana muhafaza sonucu kanunda yok” denilerek koruma talebi mahkemece reddedilen Ayşe Paşalı’nın eski eşi tarafınca öldürülmesinin akabinde 4320 sayılı kanunun yetersizliği eleştirilmeye başlandı, sivil toplum kuruluşlarının eforuyla yeni bir kanun talebinde bulunuldu. 6284 sayılı kanun 8 Mart 2012 tarihinde oy birliğiyle TBMM Genel Heyeti’nde kabul edildi. 20 Mart 2012’de yürürlüğe giren ve bayanın beyanının temel alınması prensibi niçiniyle tenkit oklarının maksadında olan 6284 sayılı kanun büyük ölçüde İstanbul Sözleşmesi’ne bakılırsa oluşturuldu. 4320 sayılı Ailenin Korunmasına Ait Kanun’da tartışmalı olsa da 6284 sayılı kanun evli olmayan bireyleri de kapsar. Bu yasaya nazaran korunma talep eden kişi, önlem için aile mahkemesine yahut savcılık ya da kolluk ünitelerine kanıt olmadan talepte bulunabilir. Önlem sonucu için kanıt aranmaz.Talep olmasa yahut şikâyet olmasa da birtakım cürümler için savcı direkt soruşturma yapabilir. Cinsel hücuma ait kâfi kanıtın bulunmadığı durumlarda, bayan ya da çocuğun beyanı yalnızca kovuşturma basamağına geçilmesinde değil, davanın nasıl sonuçlanacağında da belirleyici. | 20 unsurda İstanbul Kontratı nedir? |