JoKeR
Active member
Şeyma Subaşı’nın birinci kitabı Taylar Hoş Kaval Çalar İz Yayıncılık etiketiyle okurla buluştu. Muhayyel, Okur, Türk Lisanı, Türk Edebiyatı, Dergâh, Yedi İklim, Hece, Hece Hikaye, Sabitfikir, Mahalle Mektebi, Prestij, Post Hikaye, Çocuk Edebiyatı Çeviri Ofisi üzere mecmualarda yer alan Subaşı, birinci kitap heyecanını “Hâlâ biraz şaşkınım. sebebini çözemiyorum. Kitap birinci yayınlandığından beri bir hayret duygusu arasındayim” cümleelriyle anlatıyor.
Birinci yapıtınız yayınlandığında neler hissettiniz?
Taylar Hoş Kaval Çalar, Şeyma Subaşı, İz Yayıncılık 2021, 96 sayfa
Ben aslında bu soruyu mecmualarda yayımlanan birinci yapıtım olarak da okuyorum. Siz tahminen kitabı kastediyorsunuz ancak. Açıkçası o amatör heyecan bir öbür oluyor. Bayiye gidip heyecanla mecmuayı almak ve içini açıp yazınızın yayınlandığı kısma bakmak kısmı epey farklı. Vakit geçip yazınsal manada biraz daha ilerlediğimizi hissettiğimiz devirlerde işte o amatörlüğü ve heyecanı insan nitekim arıyor ve özlüyor. Usta bir müellif olmak mı yoksa o amatör heyecanı korumak mı deseniz hiç düşünmeden ikincisini seçerim. Zira orada bir içtenliğin ve heyecanın kaybedilmemesi var. Her vakit birinci günki üzere o heyecanı taşımak sahiden önemli diye düşünüyorum. Tıpkı sevmek üzere. Bununla ilgili bir anım da var. Bir kezinde yazılarımın, söyleşilerimin yayınlandığı birinci yıllar bir kitabevine gitmiştim. Mecmua kısmına bakarken bir okur yanındaki arkadaşına yazımın yayınlandığı mecmuadan bahsedip “Tüh o sayı kalmamış. Şeyma Subaşı’nın söyleşisine bakacaktım” dedi. Kulak konuğu oldum bir an. Bunu duyar duymaz fazlaca şaşırmıştım. Kelama atılmadan edemedim. O kişinin ben olduğumu söyleyip o sayı hakkında kişiyi bilgilendirdim. Bu da okur tarafınca fark edilmiş hissettiren değişik bir anı olmuştu benim için.
Kitabınızı elinize alınca birinci vakit içinderda ne yaptınız?
Açıkçası heyecan ya da memnunluktan öte bir hayret hissinin ortasındayım üzere geliyor. Yani hâlâ biraz şaşkınım. sebebini çözemiyorum. Kitap birinci yayınlandığından beri bir hayret duygusu ortasındayım. Ben bununla birlikte Bûtimar isminde bir mecmuanın editörüyüm. Kitabın yayımlanması mecmuadan daha diğer hissettiriyor, diye düşünüyorum.
Kitabınızı birinci kime imzaladınız?
Aslında birinci imza için istekte bulunan bir çok kişi kelam konusuydu. Lakin kitap elime ulaştığı günlerde kuzenim bize gelmişti. İsmi Selim. Tevafuken birinci kitabı ona imzaladım.
3/C’NİN SESİ MECMUASI
Yazmaya nasıl başladınız?
Daha evvelce karşılık verdiğim bir soru aslında. Yazmaya üniversite senelerında başladım. Aslında çocukken ilkokulda da birkaç teşebbüsüm olmuştu. “3/C’nin Sesi” isimli bir mecmua çıkarmıştık arkadaşlarımla. İçinde bir yığın tekerlemelerin, şiirlerin bulunduğu tam tamına çocuklar için adeta fanzin niteliğinde bir mecmuaydı. Bunun haricinde ilkokul öğretmenimizin bizi götürdüğü bir seyahat hakkında uzun bir yazı yazdığımı hatırlıyorum. Doğal çocukluktan gelme bu biçimde bir yetenek olsa dahi birinci önemli denemeleri üniversitede yaptım diyebilirim.
Gece mi yazarsınız, gündüz mü?
Gece ya da gündüz olması fazlaca fazla fark etmez. O ilham ya da esin gerçekleştiği her an yazabilirim.
Defter mi, bilgisayar mı?
Çoklukla cep telefonuna yazıp oradan Word dokümanına geçiyorum. Bu daha hayli unutmamamı gerektiren durumlarda oluyor. Defterlere yazıp bir daha oradan daha düzgün biçimde Word dokümanına geçtiğim de oluyor.
Birinci yapıtınız yayınlandığında neler hissettiniz?
Taylar Hoş Kaval Çalar, Şeyma Subaşı, İz Yayıncılık 2021, 96 sayfa
Ben aslında bu soruyu mecmualarda yayımlanan birinci yapıtım olarak da okuyorum. Siz tahminen kitabı kastediyorsunuz ancak. Açıkçası o amatör heyecan bir öbür oluyor. Bayiye gidip heyecanla mecmuayı almak ve içini açıp yazınızın yayınlandığı kısma bakmak kısmı epey farklı. Vakit geçip yazınsal manada biraz daha ilerlediğimizi hissettiğimiz devirlerde işte o amatörlüğü ve heyecanı insan nitekim arıyor ve özlüyor. Usta bir müellif olmak mı yoksa o amatör heyecanı korumak mı deseniz hiç düşünmeden ikincisini seçerim. Zira orada bir içtenliğin ve heyecanın kaybedilmemesi var. Her vakit birinci günki üzere o heyecanı taşımak sahiden önemli diye düşünüyorum. Tıpkı sevmek üzere. Bununla ilgili bir anım da var. Bir kezinde yazılarımın, söyleşilerimin yayınlandığı birinci yıllar bir kitabevine gitmiştim. Mecmua kısmına bakarken bir okur yanındaki arkadaşına yazımın yayınlandığı mecmuadan bahsedip “Tüh o sayı kalmamış. Şeyma Subaşı’nın söyleşisine bakacaktım” dedi. Kulak konuğu oldum bir an. Bunu duyar duymaz fazlaca şaşırmıştım. Kelama atılmadan edemedim. O kişinin ben olduğumu söyleyip o sayı hakkında kişiyi bilgilendirdim. Bu da okur tarafınca fark edilmiş hissettiren değişik bir anı olmuştu benim için.
Kitabınızı elinize alınca birinci vakit içinderda ne yaptınız?
Açıkçası heyecan ya da memnunluktan öte bir hayret hissinin ortasındayım üzere geliyor. Yani hâlâ biraz şaşkınım. sebebini çözemiyorum. Kitap birinci yayınlandığından beri bir hayret duygusu ortasındayım. Ben bununla birlikte Bûtimar isminde bir mecmuanın editörüyüm. Kitabın yayımlanması mecmuadan daha diğer hissettiriyor, diye düşünüyorum.
Kitabınızı birinci kime imzaladınız?
Aslında birinci imza için istekte bulunan bir çok kişi kelam konusuydu. Lakin kitap elime ulaştığı günlerde kuzenim bize gelmişti. İsmi Selim. Tevafuken birinci kitabı ona imzaladım.
3/C’NİN SESİ MECMUASI
Yazmaya nasıl başladınız?
Daha evvelce karşılık verdiğim bir soru aslında. Yazmaya üniversite senelerında başladım. Aslında çocukken ilkokulda da birkaç teşebbüsüm olmuştu. “3/C’nin Sesi” isimli bir mecmua çıkarmıştık arkadaşlarımla. İçinde bir yığın tekerlemelerin, şiirlerin bulunduğu tam tamına çocuklar için adeta fanzin niteliğinde bir mecmuaydı. Bunun haricinde ilkokul öğretmenimizin bizi götürdüğü bir seyahat hakkında uzun bir yazı yazdığımı hatırlıyorum. Doğal çocukluktan gelme bu biçimde bir yetenek olsa dahi birinci önemli denemeleri üniversitede yaptım diyebilirim.
Gece mi yazarsınız, gündüz mü?
Gece ya da gündüz olması fazlaca fazla fark etmez. O ilham ya da esin gerçekleştiği her an yazabilirim.
Defter mi, bilgisayar mı?
Çoklukla cep telefonuna yazıp oradan Word dokümanına geçiyorum. Bu daha hayli unutmamamı gerektiren durumlarda oluyor. Defterlere yazıp bir daha oradan daha düzgün biçimde Word dokümanına geçtiğim de oluyor.