HDP İzmir vilayet binasına saldırarak Deniz Poyraz’ı öldüren Onur Gencer, yakalandıktan daha sonra emniyet ve savcılıkta verdiği sözlerinde, “İçeriden yetkili birinin çıkmasını istedim. Azap yaparak öldürme isteği vardı. Hayal ve gerçek ayrımını yitirmiştim” dedi. Deniz Poyraz’ı öldürdükten daha sonra fotoğrafını çektiğini ve WhatsApp’ın durumunda “Leş 1” yazısı ekleyerek paylaştığını belirten Gencer, “PKK’ya karşı büyük bir nefret besliyorum. Öleni tanımıyorum. Maksadım içeri girdiğimde karşıma çıkacak kim var ise öldürmek ve kan kusturmaktı” dedi.
Sözcü müellifi İsmail Saymaz, bugünkü yazısında Deniz Poyraz’ı öldüren Onur Gencer’in emniyet ve savcılıktaki tabirlerini şöyleki aktardı:
“İlk maksat kömürcü”
PKK’ya takviye veren aileleri araştırdım. Kömür satan bir aileyi öğrendim. 31 Aralık 2020’de konuştuğum şahsa kömür almak için geleceğimi söylemiş oldum. Yılbaşı olduğundan erken kapatacaklarını söylemiş olduği için gitmedim. Gitsem saldıracaktım.
“Kurs mazeretiyle keşif”
İçimdeki intikam ateşini Barış Atay, Selahattin Demirtaş, Abdullah Öcalan, Leyla Zana ve Pervin Buldan’ı öldürerek söndürebileceğimi fark ettim. Bu bireylere ulaşmanın güç olması sebebiyle HDP’nin İzmir’deki binasını öğrendim. Etrafa baktım. İkinci kez gittiğimde üst katındaki İngilizce kursu mazeretiyle binayı gezdim. HDP kapalıydı. İçeriyi goremedim. Telefon numarası vardı. ‘Şerefsizler’ diye kaydettim.
“Numaraya ulaşsam planlı hücum yapacaktım”
Haziranın birinci haftası kursa kaydolmak için gittiğimde HDP’nin kapısı açıktı. Ufak bir oda ve iki üç kişi vardı. Girmedim. Kaç kişi olduğunu öğrenmek için bağlantıya geçmeye çalıştım. Numara kapalıydı. Ulaşsam, planlı atak yapacaktım.
“Silahı Ankara’da alsam HDP Genel Merkezi’ne saldıracaktım”
Bir hafta evvel Kemeraltı’nda 3500 TL bedelle silah aldım. Silahı Ankara’da alsam HDP Genel Merkezi’ne saldıracaktım. 14 Haziran’da poligonda silahı denemek için atış yaptım. Beşini kullanınca 10 mermi kaldı. Yeteceğini düşündüm.
“PKK ve HDP’ye hücum fikrini gerçekleştirmem gerektiğine o an karar verdim”
Bir akşam evvel biroldukca polisin intihar ettiğini haberde gördüm. HDP’lilerin ‘İyi olmuş’ halinde dalga geçer yorumlarını gördüm. Bu yorumu yapanlarla birbirimize hakaret ettik. Bana hakaret edenlere ‘Kin yuttuk, kan kusturacağız’ halinde paylaşım yaptım. PKK ve HDP’ye akın kanısını gerçekleştirmem gerektiğine o an karar verdim.
“Kız yerdeyken, öldüğünden emin olmak için başına ateş ettim”
Sabah taksi çağırıp çantayla iş hanına gittim. Kapıda birisi yoktu. Takside şarjördeki mermiyi namluya vermiştim. HDP’nin katına çıktım. Gergindim. Kapıyı açtım. Soldan ses geldi. Dönmemle ateş etmem bir oldu. Kız düştü. Hem endişe hem heyecan hem sevinç yaşıyordum. Kinlenmiştim. Kız yerdeyken, öldüğünden emin olmak için başına ateş ettim.
“Delikten hatırlamadığım sayıda ateş ettim”
Kapıları açıp insan var mı diye baktım. Bir kapıya silahla ateş ettim, açamadım. Kimse yoktu. Yangın tüpünü yere vurdum, patladı. Yangın çıkarabileceğimi düşünmüştüm fakat çıkarmadım. Toplantı odasına geçtim. Taarruz yapabileceklerinden kaygı ettiğim için yangın tüpünü cama attım. Delik olunca kalanı elimle kırdım. Elim kesildi. Delikten hatırlamadığım sayıda ateş ettim. Camın sokağa açıldığını görür görmez şok oldum ve ateş etmeyi bıraktım.
“İşkence yaparak öldürme isteği vardı. Hayal ve gerçek ayrımını yitirmiştim”
İçeriden yetkili birinin çıkmasını istedim. Azap yaparak öldürme isteği vardı. Düş ve gerçek ayrımını yitirmiştim. Terörist kanı elime bulaşamaz, temizlemem gerekir diye merdivenden çıktım. Daireler kapalı olduğu için elimi yıkayamadım. Kanın bana ilişkin olduğunu fark edince yıkamaya gerek kalmadı. Ölen kızın fotoğrafını çektim. Fotoğrafı WhatsApp’ın durumunda “Leş 1” yazısı ekleyerek paylaştım. Silahı çantaya koydum. Merdivenlerden indim. Girişte polisler vardı. Teslim oldum.
“PKK’ya karşı büyük bir nefret besliyorum; emelin karşıma çıkacak kim var ise öldürmek ve kan kusturmaktı”
“PKK’ya karşı büyük bir nefret besliyorum. Öleni tanımıyorum. Maksadım içeri girdiğimde karşıma çıkacak kim var ise öldürmek ve kan kusturmaktı.
Sözcü müellifi İsmail Saymaz, bugünkü yazısında Deniz Poyraz’ı öldüren Onur Gencer’in emniyet ve savcılıktaki tabirlerini şöyleki aktardı:
“İlk maksat kömürcü”
PKK’ya takviye veren aileleri araştırdım. Kömür satan bir aileyi öğrendim. 31 Aralık 2020’de konuştuğum şahsa kömür almak için geleceğimi söylemiş oldum. Yılbaşı olduğundan erken kapatacaklarını söylemiş olduği için gitmedim. Gitsem saldıracaktım.
“Kurs mazeretiyle keşif”
İçimdeki intikam ateşini Barış Atay, Selahattin Demirtaş, Abdullah Öcalan, Leyla Zana ve Pervin Buldan’ı öldürerek söndürebileceğimi fark ettim. Bu bireylere ulaşmanın güç olması sebebiyle HDP’nin İzmir’deki binasını öğrendim. Etrafa baktım. İkinci kez gittiğimde üst katındaki İngilizce kursu mazeretiyle binayı gezdim. HDP kapalıydı. İçeriyi goremedim. Telefon numarası vardı. ‘Şerefsizler’ diye kaydettim.
“Numaraya ulaşsam planlı hücum yapacaktım”
Haziranın birinci haftası kursa kaydolmak için gittiğimde HDP’nin kapısı açıktı. Ufak bir oda ve iki üç kişi vardı. Girmedim. Kaç kişi olduğunu öğrenmek için bağlantıya geçmeye çalıştım. Numara kapalıydı. Ulaşsam, planlı atak yapacaktım.
“Silahı Ankara’da alsam HDP Genel Merkezi’ne saldıracaktım”
Bir hafta evvel Kemeraltı’nda 3500 TL bedelle silah aldım. Silahı Ankara’da alsam HDP Genel Merkezi’ne saldıracaktım. 14 Haziran’da poligonda silahı denemek için atış yaptım. Beşini kullanınca 10 mermi kaldı. Yeteceğini düşündüm.
“PKK ve HDP’ye hücum fikrini gerçekleştirmem gerektiğine o an karar verdim”
Bir akşam evvel biroldukca polisin intihar ettiğini haberde gördüm. HDP’lilerin ‘İyi olmuş’ halinde dalga geçer yorumlarını gördüm. Bu yorumu yapanlarla birbirimize hakaret ettik. Bana hakaret edenlere ‘Kin yuttuk, kan kusturacağız’ halinde paylaşım yaptım. PKK ve HDP’ye akın kanısını gerçekleştirmem gerektiğine o an karar verdim.
“Kız yerdeyken, öldüğünden emin olmak için başına ateş ettim”
Sabah taksi çağırıp çantayla iş hanına gittim. Kapıda birisi yoktu. Takside şarjördeki mermiyi namluya vermiştim. HDP’nin katına çıktım. Gergindim. Kapıyı açtım. Soldan ses geldi. Dönmemle ateş etmem bir oldu. Kız düştü. Hem endişe hem heyecan hem sevinç yaşıyordum. Kinlenmiştim. Kız yerdeyken, öldüğünden emin olmak için başına ateş ettim.
“Delikten hatırlamadığım sayıda ateş ettim”
Kapıları açıp insan var mı diye baktım. Bir kapıya silahla ateş ettim, açamadım. Kimse yoktu. Yangın tüpünü yere vurdum, patladı. Yangın çıkarabileceğimi düşünmüştüm fakat çıkarmadım. Toplantı odasına geçtim. Taarruz yapabileceklerinden kaygı ettiğim için yangın tüpünü cama attım. Delik olunca kalanı elimle kırdım. Elim kesildi. Delikten hatırlamadığım sayıda ateş ettim. Camın sokağa açıldığını görür görmez şok oldum ve ateş etmeyi bıraktım.
“İşkence yaparak öldürme isteği vardı. Hayal ve gerçek ayrımını yitirmiştim”
İçeriden yetkili birinin çıkmasını istedim. Azap yaparak öldürme isteği vardı. Düş ve gerçek ayrımını yitirmiştim. Terörist kanı elime bulaşamaz, temizlemem gerekir diye merdivenden çıktım. Daireler kapalı olduğu için elimi yıkayamadım. Kanın bana ilişkin olduğunu fark edince yıkamaya gerek kalmadı. Ölen kızın fotoğrafını çektim. Fotoğrafı WhatsApp’ın durumunda “Leş 1” yazısı ekleyerek paylaştım. Silahı çantaya koydum. Merdivenlerden indim. Girişte polisler vardı. Teslim oldum.
“PKK’ya karşı büyük bir nefret besliyorum; emelin karşıma çıkacak kim var ise öldürmek ve kan kusturmaktı”
“PKK’ya karşı büyük bir nefret besliyorum. Öleni tanımıyorum. Maksadım içeri girdiğimde karşıma çıkacak kim var ise öldürmek ve kan kusturmaktı.