JoKeR
Active member
Bugün Babalar Günü. Dünyanın dört bir yanında yüz milyonlarca insan, baba olmanın gururunu yaşıyor. Engelli çocukları için hayat gayreti veren babalar ise emek ve eforlarıyla adeta kahramanlık hikayesi yazıyor. Onlardan biri, engelli iki çocuğuna gözü üzere bakan Uğur Hallamoğlu. Hallamoğlu, eşini 2016 yılında kanserden kaybetti. 5 yıldır çocuklarına annelerinin yokluğunu aratmamak için elinden geleni yapan Hallomoğlu, ‘süper babalardan’. Beyin tümörü olan 27 yaşındaki Rıdvan ile 16 yaşındaki otizmli Eren’in tüm bakım ve eğitim gereksinimlerini babaları karşılıyor. Rıdvan şiir yazarken Eren de bağlama, keman ve piyano çalıyor. Vefat eden eşinin son nefesine kadar evlatları için çabaladığını kaydeden Hallamoğlu, “Rıdvan’ın doğuştan beyin tümörü varmış, biz beş yaşına kadar anlayamadık. Analizler yapıldı teşhis konuldu. Altı ay hastanede ağır bakımda yattı. O periyot eşim hiç çıkmadan yanında kaldı. daha sonra 2004 yılında Eren doğdu. İki yaşından daha sonra farkı keşfettik. Üç yaşında otizm teşhisi konuldu. Merhum annesiyle bir arada eğitim biçimleri aradık. Bir yandan Rıdvan’ın eğitimi öteki taraftan Eren’inkiyle uğraştık” dedi.
Uğur Hallamoğlu ve çocukları
ERKEN EMEKLİ OLDUM
Çocukları ve eşi için erken emekli olduğunu belirten Hallamoğlu, “Eren birinci başlarda fazlaca hareketliydi. Özel eğitimi tamamlayınca müziğe yeteneği olduğunu ve otizmi büyük ölçüde atlattığını söylemiş olduler. Artık olağan okula gidebilecekti. Eşimle bu haberi aldığımıza epey sevinmiştik. Lakin 2012 yılında kansere yakalandı. Bizim şiddetli sürecimiz o denli başladı. Rıdvan yürüyemiyor, yutamıyor ve konuşurken zorlanıyordu. Eren’i okulda yalnız bırakmamız gerekiyordu. Eşim ağır kemoterapi almasına karşın son nefesine kadar Eren’in okulunda faaldi. 2015’in sonunda durumu fazlaca ağırlaştı. Ben hem eşime birebir vakitte çocuklarıma bakmaya başladım. Eşim 2016’da son nefesini verdi. Beş yıldır benim hayatımın merkezi onlar. Eren hoş sanatlar okulunda. Rıdvan çıraklık lisesini bitirdi” halinde konuştu.
DAİMA BABAM YANIMDAYDI
Çocuklarının kendi muhtaçlıklarını kimseye muhtaç olmadan karşılamalarını ve üniversiteye gitmelerini istediğini kaydeden Hallamoğlu, “Bizi nazarann beşerler acıyor. meğer neyimiz var? Evlatlarım annelerini epeyce özlüyor fark ediyorum Eren çok uygun nota ve solfej biliyor. Rıdvan her şeyi anlıyor. Tek dileğim benden daha sonra da hayatlarına devam edebilmeleri” diye konuşurken Rıdvan da şunları söylemiş oldu: “Ben üç defa ameliyat oldum. hayatımın her alanında babam yanımda oldu. Otomobil aldık. Babam benim şoförlüğümü yapıyor. Şiir yazıyorum 30 tane şiirim var. Kitap çıkarmayı epey istiyorum.”
Necip Karadağ – Esra Karadağ
Kızım bize rehber oldu
Muhteşem babalardan bir başkası de gece bekçiliği yapan 54 yaşındaki Necip Karadağ. Eşiyle birlikte 24 yaşındaki otizmli kızı Esra’yla ilgilenen Karadağ, “Kızım bizim canımız. Küçük yaşlarda ondaki garipliği sezmiştik lakin hekimler bir şey söylememişti. En son otizm teşhisi konulduğunda eşimle birlikte doktora ‘Otizm ne demek’ diye sormuştuk. Esra sıkıntı bir çocuktu. Tek başına denetimi mümkün değildi. Epilepsisi de çıktığı için hudut nöbetleri geçiriyordu. Beşerler o kadar bizim durumumuza yabancıydı ki okulda Esra’yı istemediler. Eşimle bir arada ağlayarak okuldan çıktığımızı bilirim. Toplu taşımada insanların rahatsız bakışları içinde seyahat ederdik. Sabah eşim onunla özel eğitime giderken ben kahvaltılarını hazırlardım. Öğle okula gittiklerinde yemekleri hazırlardım. Onları almaya giderdim. Pandemiden dolayı eğitimleri aksadı” dedi. Esra’nın resme olan yeteneğini keşfettiklerini belirten Karadağ, “Özel eğitimle yalnızca tuvaleti öğretmemiz on yılımızı aldı. Otizm fazlaca büyük emek istiyor. Terapiler yardımıyla fotoğraf yapmaya başladı. Artık konutta bize kahve yapıyor, kahvaltı hazırlıyor. Konutun muhtaçlık listesini o hazırlıyor. Öteki çocuklar üzere değil çok fikirlidir. Sabah benim işten gelişimi kapıda bekliyor. Esra bize rehber oldu. Yol göstericimiz oldu.” formunda konuştu.
Uğur Hallamoğlu ve çocukları
ERKEN EMEKLİ OLDUM
Çocukları ve eşi için erken emekli olduğunu belirten Hallamoğlu, “Eren birinci başlarda fazlaca hareketliydi. Özel eğitimi tamamlayınca müziğe yeteneği olduğunu ve otizmi büyük ölçüde atlattığını söylemiş olduler. Artık olağan okula gidebilecekti. Eşimle bu haberi aldığımıza epey sevinmiştik. Lakin 2012 yılında kansere yakalandı. Bizim şiddetli sürecimiz o denli başladı. Rıdvan yürüyemiyor, yutamıyor ve konuşurken zorlanıyordu. Eren’i okulda yalnız bırakmamız gerekiyordu. Eşim ağır kemoterapi almasına karşın son nefesine kadar Eren’in okulunda faaldi. 2015’in sonunda durumu fazlaca ağırlaştı. Ben hem eşime birebir vakitte çocuklarıma bakmaya başladım. Eşim 2016’da son nefesini verdi. Beş yıldır benim hayatımın merkezi onlar. Eren hoş sanatlar okulunda. Rıdvan çıraklık lisesini bitirdi” halinde konuştu.
DAİMA BABAM YANIMDAYDI
Çocuklarının kendi muhtaçlıklarını kimseye muhtaç olmadan karşılamalarını ve üniversiteye gitmelerini istediğini kaydeden Hallamoğlu, “Bizi nazarann beşerler acıyor. meğer neyimiz var? Evlatlarım annelerini epeyce özlüyor fark ediyorum Eren çok uygun nota ve solfej biliyor. Rıdvan her şeyi anlıyor. Tek dileğim benden daha sonra da hayatlarına devam edebilmeleri” diye konuşurken Rıdvan da şunları söylemiş oldu: “Ben üç defa ameliyat oldum. hayatımın her alanında babam yanımda oldu. Otomobil aldık. Babam benim şoförlüğümü yapıyor. Şiir yazıyorum 30 tane şiirim var. Kitap çıkarmayı epey istiyorum.”
Necip Karadağ – Esra Karadağ
Kızım bize rehber oldu
Muhteşem babalardan bir başkası de gece bekçiliği yapan 54 yaşındaki Necip Karadağ. Eşiyle birlikte 24 yaşındaki otizmli kızı Esra’yla ilgilenen Karadağ, “Kızım bizim canımız. Küçük yaşlarda ondaki garipliği sezmiştik lakin hekimler bir şey söylememişti. En son otizm teşhisi konulduğunda eşimle birlikte doktora ‘Otizm ne demek’ diye sormuştuk. Esra sıkıntı bir çocuktu. Tek başına denetimi mümkün değildi. Epilepsisi de çıktığı için hudut nöbetleri geçiriyordu. Beşerler o kadar bizim durumumuza yabancıydı ki okulda Esra’yı istemediler. Eşimle bir arada ağlayarak okuldan çıktığımızı bilirim. Toplu taşımada insanların rahatsız bakışları içinde seyahat ederdik. Sabah eşim onunla özel eğitime giderken ben kahvaltılarını hazırlardım. Öğle okula gittiklerinde yemekleri hazırlardım. Onları almaya giderdim. Pandemiden dolayı eğitimleri aksadı” dedi. Esra’nın resme olan yeteneğini keşfettiklerini belirten Karadağ, “Özel eğitimle yalnızca tuvaleti öğretmemiz on yılımızı aldı. Otizm fazlaca büyük emek istiyor. Terapiler yardımıyla fotoğraf yapmaya başladı. Artık konutta bize kahve yapıyor, kahvaltı hazırlıyor. Konutun muhtaçlık listesini o hazırlıyor. Öteki çocuklar üzere değil çok fikirlidir. Sabah benim işten gelişimi kapıda bekliyor. Esra bize rehber oldu. Yol göstericimiz oldu.” formunda konuştu.