Müzisyen İlhan Şeşen, “Türkiye’de özgürlük var mı?’ diye sorsanız, ‘Evet, var’ derim. Birtakım yasalar var, bu yasalar çerçevesinde yaşıyorum ve kendimi özgür hissediyorum” fikrini lisana getirdi.
Şeşen, Sabah gazetesinden Tuğba Kalçık’ın sorularını yanıtladı.
-Daha evvel “Sadece eleştirilmemeli, yeterli olan şeyler de söylenmeli” söylemiş olduğiniz için kimi kesitler tarafınca epey eleştirilmiştiniz. Ne düşünüyorsunuz bu mevzuda?
Ben siyaset ile hiç ilgilenmiyorum. Ancak neye inanıyorsam da onu lisana getiririm, bundan dolayı da beni eleştirmeleri fazlaca saçma. Düzgünleri söylemeyeceğiz de daima berbatları mi söyleyeceğiz? Gençliğimden beri devlet hastanelerinin durumunu biliyorum, sıhhat alanı düzeldi. Bunu söylemeyecek miyim? Çok âlâ biliyorum, geçmişte devlet hastanesinde az sıra beklemiyordum, kuyruk vardı. Artık daha rahat. Natürel devlet hastaneleri için söylüyorum bunu. Ulaşım da daha yeterli hale geldi. Ülkede eleştirdiğim, onaylamadığım şeyler de var fakat düzgün olanı da söylemek gerek. ‘Şimdi Türkiye’de özgürlük var mı?’ diye sorsanız, ben ‘Evet, var’ derim. Türkiye’de birtakım yasalar var. Ben de bu yasalar çerçevesinde yaşıyorum ve bunun ortasında özgürüm, kendimi de o denli hissediyorum. Daha fazla da bir şey istemiyorum esasen.
-Yeni Atatürk Kültür Merkezi açıldı. Nasıl buldunuz?
Gidemedim ancak açılışını TV’den izledim. Gerçekten oldukça hoş olmuş. AKM yıkıldığı zaman fazlaca üzülmüştüm. Bu bahiste tenkitlerim de olmuştu. Lakin mükemmel bir bina yapılmış. Bunu da söylemek gerekiyor. AKM’nin isminin de değişmemesi oldukca önemli. İsmi değişseydi isyan ederdim.
-Pandemide sıkıntı günler geçirdiğinizi ve bu biçimde giderse sokak şarkıcılığına başlayabileceğinizi söylemiştiniz…
O açıklamayı yarı şaka yarı önemli yapmıştım. Benim de bu sürece ne kadar dayanacağım belli değil anlamında söylemiştim. Geçmişteki birikimimi yemek zorunda kaldım. Artık konserler başladı lakin bu şartlarda yarım yamalak oluyor. Zor dönemlerden geçtik. Eskiden plakçılar çarşısında yaygın bir telaffuz vardı ‘Sanatçıyı aç bırakacaksın ki üretsin’ diye. Bu yanlış fakat şu da bir gerçek ki müzikler sıkıntılardan doğuyor. Ben hüzünlü olmadığımda şarkı yapamam.
*Siz İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nde okudunuz, tam da 68 öğrenci olaylarının yaşandığı periyotta…
Evet, tam göbeğindeydim. O senelerda ben ne sağ ne de sol kolumu kaldırarak hiç bir kümeyle yürümedim ve slogan atmadım. Ama ölümden döndüğüm vakit içinder oldu. örneğin, on dakika önce geçtiğim yolda bomba patlamıştı. Şunu da söyleyeyim, bu ülkeye bütün kötülükleri darbeler yaptı. 27 Mayıs darbesi dahil hepsini gördüm. Babam Menderesçiydi. Onun radyo başında ağladığını gördüm. Menderes âlâ ve uygar bir adamdı ama astılar. Biz evvelden askerden de polisten de korkardık, artık korkmuyoruz. Askerler de, polisler de geçmişe bakılırsa biroldukça konuda kendini güzelleştirdi.
-Aşı oldunuz mu?
Evet, aşımı oldum. Türkiye’de aşı sürecinin âlâ yönetildiğini düşünüyorum. Pandemi sürecinin Bilim Kurulu ile yürütülmesini de değerli buluyorum. Sağlık Bakanı da sık sık bizi bilgilendirdi.”
Şeşen, Sabah gazetesinden Tuğba Kalçık’ın sorularını yanıtladı.
-Daha evvel “Sadece eleştirilmemeli, yeterli olan şeyler de söylenmeli” söylemiş olduğiniz için kimi kesitler tarafınca epey eleştirilmiştiniz. Ne düşünüyorsunuz bu mevzuda?
Ben siyaset ile hiç ilgilenmiyorum. Ancak neye inanıyorsam da onu lisana getiririm, bundan dolayı da beni eleştirmeleri fazlaca saçma. Düzgünleri söylemeyeceğiz de daima berbatları mi söyleyeceğiz? Gençliğimden beri devlet hastanelerinin durumunu biliyorum, sıhhat alanı düzeldi. Bunu söylemeyecek miyim? Çok âlâ biliyorum, geçmişte devlet hastanesinde az sıra beklemiyordum, kuyruk vardı. Artık daha rahat. Natürel devlet hastaneleri için söylüyorum bunu. Ulaşım da daha yeterli hale geldi. Ülkede eleştirdiğim, onaylamadığım şeyler de var fakat düzgün olanı da söylemek gerek. ‘Şimdi Türkiye’de özgürlük var mı?’ diye sorsanız, ben ‘Evet, var’ derim. Türkiye’de birtakım yasalar var. Ben de bu yasalar çerçevesinde yaşıyorum ve bunun ortasında özgürüm, kendimi de o denli hissediyorum. Daha fazla da bir şey istemiyorum esasen.
-Yeni Atatürk Kültür Merkezi açıldı. Nasıl buldunuz?
Gidemedim ancak açılışını TV’den izledim. Gerçekten oldukça hoş olmuş. AKM yıkıldığı zaman fazlaca üzülmüştüm. Bu bahiste tenkitlerim de olmuştu. Lakin mükemmel bir bina yapılmış. Bunu da söylemek gerekiyor. AKM’nin isminin de değişmemesi oldukca önemli. İsmi değişseydi isyan ederdim.
-Pandemide sıkıntı günler geçirdiğinizi ve bu biçimde giderse sokak şarkıcılığına başlayabileceğinizi söylemiştiniz…
O açıklamayı yarı şaka yarı önemli yapmıştım. Benim de bu sürece ne kadar dayanacağım belli değil anlamında söylemiştim. Geçmişteki birikimimi yemek zorunda kaldım. Artık konserler başladı lakin bu şartlarda yarım yamalak oluyor. Zor dönemlerden geçtik. Eskiden plakçılar çarşısında yaygın bir telaffuz vardı ‘Sanatçıyı aç bırakacaksın ki üretsin’ diye. Bu yanlış fakat şu da bir gerçek ki müzikler sıkıntılardan doğuyor. Ben hüzünlü olmadığımda şarkı yapamam.
*Siz İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nde okudunuz, tam da 68 öğrenci olaylarının yaşandığı periyotta…
Evet, tam göbeğindeydim. O senelerda ben ne sağ ne de sol kolumu kaldırarak hiç bir kümeyle yürümedim ve slogan atmadım. Ama ölümden döndüğüm vakit içinder oldu. örneğin, on dakika önce geçtiğim yolda bomba patlamıştı. Şunu da söyleyeyim, bu ülkeye bütün kötülükleri darbeler yaptı. 27 Mayıs darbesi dahil hepsini gördüm. Babam Menderesçiydi. Onun radyo başında ağladığını gördüm. Menderes âlâ ve uygar bir adamdı ama astılar. Biz evvelden askerden de polisten de korkardık, artık korkmuyoruz. Askerler de, polisler de geçmişe bakılırsa biroldukça konuda kendini güzelleştirdi.
-Aşı oldunuz mu?
Evet, aşımı oldum. Türkiye’de aşı sürecinin âlâ yönetildiğini düşünüyorum. Pandemi sürecinin Bilim Kurulu ile yürütülmesini de değerli buluyorum. Sağlık Bakanı da sık sık bizi bilgilendirdi.”