Ataması yapılmadığı için inşaatta çalışan ve elektrik akımına kapılarak hayatını kaybeden Vücut Eğitimi Öğretmeni Fedai Altun’un amcası Halit Altun, y
Üniversal gazetesinden Berfin Güler’in haberine nazaran, Malatya’nın Yeşilyurt ilçesi Dilek Mahallesi’ndeki mezarlıkta bulunan trafoyu boyarken elektrik akımına kapılarak hayatını kaybeden genç öğretmenin, Fedai Altun’un amcası Halit Altun, iş güvenliğinin sağlanmadığını, tedbirler alınmadığı için ömrünü kaybettiğini söz etti. Yeğeninin eldivensiz, çizmesiz çalıştırıldığını, elektriğin trafodan kesilmeden boyama yaptığını söyleyen Altun, yaşanan olayın takipçisi olacağını söylemiş oldu.
“Hep öğretmen olmak istiyordu, hayaliydi”
23 yaşındaki yeğeninin 2 yıldır atama ile uğraştığını söyleyen Altun, “Fedai 2 yıl evvel Ordu Üniversitesi Vücut Eğitimi kısmından mezun oldu. Aldığı puanı kendisi hakkıyla kazandı, ancak torpili olanlar atandı, torpili olmadığı için atanamadı. Daima öğretmen olmak istiyordu, hayaliydi. Daima ben öğretmen olacağım, çocukları okutacağım, eğiteceğim diyordu” dedi.
Altun şu sözleri kullandı:
“Fedai’nin babası Fedai 40 günlükken ömrünü kaybetti. Annesi de onu terk etti, ben baktım. Benim Fedai ile yaşıt oğlum var. Hancar, inek sütü içti, Fedai’yi eşim emzirdi. Kardeşimin emanetiydi Fedai bana. Kardeşimin yerine koydum, oğlum üzere oldu. Çocuklarımdan ayırmadım onu hiç. 23 yaşına kadar ben baktım ona. İki yıldır okulu bitirmişti, çalışmasına bile müsaade vermedim. ‘Oğlum sen çalışma, ben sana bakarım’ dedim daima. Ben onu epeyce sıkıntı kaidelerde büyüttüm; hayli fakirlik çektim, çobanlık bile yaptım. Kendi çocuklarımı okutmadım onu okuttum. Fedai bana epeyce saygılıydı, amcalarından en çok bana düşkündü. Bir gün beni aramadan yatmazdı. Arkadaşlarına, öğretmenlerine köylüye sor nasıl bir insandı. Ben söylesem olmaz inan ki, o denli öteki bir çocuktu”
Çalışmasını istemiyordum. kelam verdirdim sen çalışmaya gitmeyeceksin diye. 2 gün daha sonra annesinin yanına gitti. Benden habersiz oradan taşeron şirket aramış, otomobiline atıp çalışmaya götürmüş. duyar duymaz aradım, ‘Neredesin’ dedim. O da, ‘Malatya’ya çalışmaya geldim’ dedi. Ben de ‘Oğlum Allah aşkına bırak gel inşaat ortasında çalışma’ dedim. O da bana dedi ki, ‘Amca sen orada dur, ben 18’inde nişanlımla geleceğim, yüzük alacağım sen yüzük de almayacaksın
Bu çocukta işle ilgili bir tecrübe yok. Çalışırken firma ne eldiven, ne çizme. Direkt eline 6-7 metre rolon vermişler, onun da sapı tahta değil, demir. Çocuk işi bilmiyor ki ne yapsın? Elektriği kesmeden trafoyu boyatmışlar, 30 tane boyanmış, hiç birinde elektrik kesilmemiş. Fedai de bu kurallar altında çalışıp elektrik akımına kapılarak ömrünü kaybetti. halbuki verecekleri eldiven 3 TL, çizme 10 TL. İnsan hayatı bu kadar bile etmez mi? Ancak alışılmış firma bunları alsa ziyan eder. Bu taşeronlar daima maddiyat için var çocukları demir saplı rolonla çalıştırmışlar yani elektriği kesmeden 30 tane nasıl boyatmışlar, nasıl buna müsaade verilmiş anlamıyorum. Müteahhit aradı, ona da söylemiş oldum bunları. ‘Ben yurt haricindeyım taziyeye geleceğim’ dedi. Ben de, “Kardeşim bu kadar insanın can güvenliği senin elinde elektrik kesilmeden sen bu işleri nasıl yaptırıyorsun, eldiven çizme olsaydı bu olay olmazdı, terlikle çalıştırmışsınız dedim. Tedbirler alınsaydı Fedai ölmezdi dediğimde, müteahhit yalnızca ‘Çok üzgünüm’ dedi”
Üniversal gazetesinden Berfin Güler’in haberine nazaran, Malatya’nın Yeşilyurt ilçesi Dilek Mahallesi’ndeki mezarlıkta bulunan trafoyu boyarken elektrik akımına kapılarak hayatını kaybeden genç öğretmenin, Fedai Altun’un amcası Halit Altun, iş güvenliğinin sağlanmadığını, tedbirler alınmadığı için ömrünü kaybettiğini söz etti. Yeğeninin eldivensiz, çizmesiz çalıştırıldığını, elektriğin trafodan kesilmeden boyama yaptığını söyleyen Altun, yaşanan olayın takipçisi olacağını söylemiş oldu.
“Hep öğretmen olmak istiyordu, hayaliydi”
23 yaşındaki yeğeninin 2 yıldır atama ile uğraştığını söyleyen Altun, “Fedai 2 yıl evvel Ordu Üniversitesi Vücut Eğitimi kısmından mezun oldu. Aldığı puanı kendisi hakkıyla kazandı, ancak torpili olanlar atandı, torpili olmadığı için atanamadı. Daima öğretmen olmak istiyordu, hayaliydi. Daima ben öğretmen olacağım, çocukları okutacağım, eğiteceğim diyordu” dedi.
Altun şu sözleri kullandı:
“Fedai’nin babası Fedai 40 günlükken ömrünü kaybetti. Annesi de onu terk etti, ben baktım. Benim Fedai ile yaşıt oğlum var. Hancar, inek sütü içti, Fedai’yi eşim emzirdi. Kardeşimin emanetiydi Fedai bana. Kardeşimin yerine koydum, oğlum üzere oldu. Çocuklarımdan ayırmadım onu hiç. 23 yaşına kadar ben baktım ona. İki yıldır okulu bitirmişti, çalışmasına bile müsaade vermedim. ‘Oğlum sen çalışma, ben sana bakarım’ dedim daima. Ben onu epeyce sıkıntı kaidelerde büyüttüm; hayli fakirlik çektim, çobanlık bile yaptım. Kendi çocuklarımı okutmadım onu okuttum. Fedai bana epeyce saygılıydı, amcalarından en çok bana düşkündü. Bir gün beni aramadan yatmazdı. Arkadaşlarına, öğretmenlerine köylüye sor nasıl bir insandı. Ben söylesem olmaz inan ki, o denli öteki bir çocuktu”
Çalışmasını istemiyordum. kelam verdirdim sen çalışmaya gitmeyeceksin diye. 2 gün daha sonra annesinin yanına gitti. Benden habersiz oradan taşeron şirket aramış, otomobiline atıp çalışmaya götürmüş. duyar duymaz aradım, ‘Neredesin’ dedim. O da, ‘Malatya’ya çalışmaya geldim’ dedi. Ben de ‘Oğlum Allah aşkına bırak gel inşaat ortasında çalışma’ dedim. O da bana dedi ki, ‘Amca sen orada dur, ben 18’inde nişanlımla geleceğim, yüzük alacağım sen yüzük de almayacaksın
Bu çocukta işle ilgili bir tecrübe yok. Çalışırken firma ne eldiven, ne çizme. Direkt eline 6-7 metre rolon vermişler, onun da sapı tahta değil, demir. Çocuk işi bilmiyor ki ne yapsın? Elektriği kesmeden trafoyu boyatmışlar, 30 tane boyanmış, hiç birinde elektrik kesilmemiş. Fedai de bu kurallar altında çalışıp elektrik akımına kapılarak ömrünü kaybetti. halbuki verecekleri eldiven 3 TL, çizme 10 TL. İnsan hayatı bu kadar bile etmez mi? Ancak alışılmış firma bunları alsa ziyan eder. Bu taşeronlar daima maddiyat için var çocukları demir saplı rolonla çalıştırmışlar yani elektriği kesmeden 30 tane nasıl boyatmışlar, nasıl buna müsaade verilmiş anlamıyorum. Müteahhit aradı, ona da söylemiş oldum bunları. ‘Ben yurt haricindeyım taziyeye geleceğim’ dedi. Ben de, “Kardeşim bu kadar insanın can güvenliği senin elinde elektrik kesilmeden sen bu işleri nasıl yaptırıyorsun, eldiven çizme olsaydı bu olay olmazdı, terlikle çalıştırmışsınız dedim. Tedbirler alınsaydı Fedai ölmezdi dediğimde, müteahhit yalnızca ‘Çok üzgünüm’ dedi”