Gazeteci İsmail Saymaz, Halk TV’ kaleme aldığı, “İdlib çöplüğünden çıkalım” başlıklı bugünkü yazısında, Türkiye’nin denetim ettiği bölgede 15 ayda 36. cihatçı saldırısı yaşandığını belirterek, “Cihatçı çöplüğü denilen İdlib’te Suriye yükümüz ağırlaşıyor” dedi. “Türkiye’nin gelecekte terörist örgütlerin koruyucusu diye suçlanabileceği” görüşünü söz eden Saymaz, “Ülkemizin çıkarı Suriye ile barışmaktan… Esad ile görüşmekten… Ve İdlip’teki çöplükten çıkmaktan geçiyor” dedi.
Saymaz’ın bugünkü yazısının ilgili kısmı şu biçimde:
Türkiye-Rusya içinde 5 Mart 2020’de imzalanan İdlib Mutbakatına göre Lazkiye’ye uzanan M-4 karayolunun kuzeyi ve güneyinde altışar kilometrelik güvenlik koridoru kuruldu. Türkiye, kuzeyde denetimi ve asayişi sağlamayı, ölçülü muhaliflerle teröristleri ayrıştırmayı üzerine aldı. Ölçülü kim? Radikal hangisi? Biri başkasından yırtıcı. Türkiye’nin kelamını dinlerler mi, o bile meçhul.
İdlib, Birleşmiş Milletler raporlarında ‘Cihatçı Çöplüğü’ diye anılıyor. Hakimiyeti El Kural’dan ayrılan Heyet Tahrir Şam (HTŞ) elinde tutuyor. Türkiye’nin terör örgütü saydığı HTŞ, hakim olduğu kasabaları şeriatla yönetiyor. HTŞ’den ayrılan ve El Kural’a biat eden Hüraseddin de bölgede aktiflik gösteriyor. Ayrıyeten Kafkasya, Türk cumhuriyetleri, Asya, Afrika ve Avrupa’dan cihatçılık ülküsüyle Suriye’ye akan yabancıların tamamı şu an İdlib’de. Doğrusu, patlamaya hazır bir çöplüğü bize zimmetlediler. Kelamda ılımlılarla radikalleri ayıracaktık… Ardımızdan vuruluyoruz.
Terörizm ve Radikalleşme ile Gayret Araştırma Merkezi’nden (TERAM) Doç. Dr. Serhat Erkmen’in göre 19 Mart 2020’den beri İdlib’te TSK’ya karşı 36 hücum düzenlendi. 12 askerimiz şehit düştü, 21 yaralı verildi. Akınlardan 15’i M4 karayolu üzeri yahut civarında, 3’ü İdlib merkezi ve kuzeyinde, üçü M4 – İdlib içinde meydana geldi. Ebu Bekir Sıddık’ın Yardımcıları Seyyiresi 19, Hattab Şişani kümesi dört, Öncü Mücahitler iki, Mervan Hadid Birliği bir saldırıyı üstlendi. 10 hücum sahipsiz kaldı.
Erkmen, dört örgütün tıpkı teröristlerden oluştuğunu, isim değiştirdiklerini düşünüyor. Bu örgütlerin Mart 2020’dilk evvel isminin duyulmadığını vurgulayan Erkmen, sızmalara açık olduklarını, aksiyonların Suriye ve Rusya’nın gayelerine hizmet ettiğini anlatıyor. Ebu Bekir Sıddık Yardımcıları Seyyiresi’nin Türkiye’yi cezalandırmak ya da İdlib’in Suriye tarafınca geri alınmasını gerekçelendirmek için Muhaberat tarafınca yaratıldığı ihtimalini dışlamıyorum. Yönlendiriliyor da olabilirler. Lakin bu aslına bakarsan, çöplüğün tabiatındandır.
AK Parti, İdlib’de 3 milyon insanın yaşadığını, bölge Esad’ın eline geçerse Türkiye’ye göç hareketi başlayacağını savunuyor. Kamuoyu göç tehdidiyle susturuluyor. Doğrudur; kısa vadede bir risk olarak önümüzde duruyor. Fakat İdlib, Suriye yükünün kalıcılaşmasına niye oluyor. İdlib çöplüğünden saçılan berbat koku, hem Rusya ile bağlarımızı sarsıyor, birebir vakitte Suriye ile masaya oturmamızı geciktiriyor. Türkiye’de dört milyonu aşan süreksiz sığınmacıların ne olacağı… Kuzey Suriye’de Kürt idaresi kurulması gayesi… İdlib’deki Afganistan’ın varlığı… İki komşunun hemen görüşmesini gerektiriyor. Üstelik Türkiye, gelecekte HTŞ ve öbür terörist örgütlerin koruyucusu diye suçlanabilir. Hatay’ın karşısında bir Talibanistan kurulmasına, şeriat hukukunun uygulanmasına, baş vurulup kol kesilmesine ne diye sebep olalım?
Kaldı ki Rusya takviyeli Esad, terör aksiyonlarını münasebet gösterip İdlib’e yönelebilir ve bir daha göç akışı yaşanabilir. İktidar uygar dünyanın tanımadığı, yasal görmediği ve hatta birtakım ülkelerin terörist saydığı Taliban ile diyalog kurmaya çabalarken, Suriye’deki yasal iktidarla görüşmeyi reddediyor. Türkiye, siyasal İslamcıların ideolojik takıntılarının ve marjinal ümmetçi hayallerinin bedelini daha fazla ödeyemez. Ülkemizin çıkarı Suriye ile barışmaktan… Esad ile görüşmekten… Ve İdlip’teki çöplükten çıkmaktan geçiyor.
Yazının tamamını okumak için .
Saymaz’ın bugünkü yazısının ilgili kısmı şu biçimde:
Türkiye-Rusya içinde 5 Mart 2020’de imzalanan İdlib Mutbakatına göre Lazkiye’ye uzanan M-4 karayolunun kuzeyi ve güneyinde altışar kilometrelik güvenlik koridoru kuruldu. Türkiye, kuzeyde denetimi ve asayişi sağlamayı, ölçülü muhaliflerle teröristleri ayrıştırmayı üzerine aldı. Ölçülü kim? Radikal hangisi? Biri başkasından yırtıcı. Türkiye’nin kelamını dinlerler mi, o bile meçhul.
İdlib, Birleşmiş Milletler raporlarında ‘Cihatçı Çöplüğü’ diye anılıyor. Hakimiyeti El Kural’dan ayrılan Heyet Tahrir Şam (HTŞ) elinde tutuyor. Türkiye’nin terör örgütü saydığı HTŞ, hakim olduğu kasabaları şeriatla yönetiyor. HTŞ’den ayrılan ve El Kural’a biat eden Hüraseddin de bölgede aktiflik gösteriyor. Ayrıyeten Kafkasya, Türk cumhuriyetleri, Asya, Afrika ve Avrupa’dan cihatçılık ülküsüyle Suriye’ye akan yabancıların tamamı şu an İdlib’de. Doğrusu, patlamaya hazır bir çöplüğü bize zimmetlediler. Kelamda ılımlılarla radikalleri ayıracaktık… Ardımızdan vuruluyoruz.
Terörizm ve Radikalleşme ile Gayret Araştırma Merkezi’nden (TERAM) Doç. Dr. Serhat Erkmen’in göre 19 Mart 2020’den beri İdlib’te TSK’ya karşı 36 hücum düzenlendi. 12 askerimiz şehit düştü, 21 yaralı verildi. Akınlardan 15’i M4 karayolu üzeri yahut civarında, 3’ü İdlib merkezi ve kuzeyinde, üçü M4 – İdlib içinde meydana geldi. Ebu Bekir Sıddık’ın Yardımcıları Seyyiresi 19, Hattab Şişani kümesi dört, Öncü Mücahitler iki, Mervan Hadid Birliği bir saldırıyı üstlendi. 10 hücum sahipsiz kaldı.
Erkmen, dört örgütün tıpkı teröristlerden oluştuğunu, isim değiştirdiklerini düşünüyor. Bu örgütlerin Mart 2020’dilk evvel isminin duyulmadığını vurgulayan Erkmen, sızmalara açık olduklarını, aksiyonların Suriye ve Rusya’nın gayelerine hizmet ettiğini anlatıyor. Ebu Bekir Sıddık Yardımcıları Seyyiresi’nin Türkiye’yi cezalandırmak ya da İdlib’in Suriye tarafınca geri alınmasını gerekçelendirmek için Muhaberat tarafınca yaratıldığı ihtimalini dışlamıyorum. Yönlendiriliyor da olabilirler. Lakin bu aslına bakarsan, çöplüğün tabiatındandır.
AK Parti, İdlib’de 3 milyon insanın yaşadığını, bölge Esad’ın eline geçerse Türkiye’ye göç hareketi başlayacağını savunuyor. Kamuoyu göç tehdidiyle susturuluyor. Doğrudur; kısa vadede bir risk olarak önümüzde duruyor. Fakat İdlib, Suriye yükünün kalıcılaşmasına niye oluyor. İdlib çöplüğünden saçılan berbat koku, hem Rusya ile bağlarımızı sarsıyor, birebir vakitte Suriye ile masaya oturmamızı geciktiriyor. Türkiye’de dört milyonu aşan süreksiz sığınmacıların ne olacağı… Kuzey Suriye’de Kürt idaresi kurulması gayesi… İdlib’deki Afganistan’ın varlığı… İki komşunun hemen görüşmesini gerektiriyor. Üstelik Türkiye, gelecekte HTŞ ve öbür terörist örgütlerin koruyucusu diye suçlanabilir. Hatay’ın karşısında bir Talibanistan kurulmasına, şeriat hukukunun uygulanmasına, baş vurulup kol kesilmesine ne diye sebep olalım?
Kaldı ki Rusya takviyeli Esad, terör aksiyonlarını münasebet gösterip İdlib’e yönelebilir ve bir daha göç akışı yaşanabilir. İktidar uygar dünyanın tanımadığı, yasal görmediği ve hatta birtakım ülkelerin terörist saydığı Taliban ile diyalog kurmaya çabalarken, Suriye’deki yasal iktidarla görüşmeyi reddediyor. Türkiye, siyasal İslamcıların ideolojik takıntılarının ve marjinal ümmetçi hayallerinin bedelini daha fazla ödeyemez. Ülkemizin çıkarı Suriye ile barışmaktan… Esad ile görüşmekten… Ve İdlip’teki çöplükten çıkmaktan geçiyor.
Yazının tamamını okumak için .