Üniversitelerin yüz yüze eğitime geçmesiyle kentler ortası öğrenci göçü başladı. Uzaktan eğitim devrinde mesken ve yurtları boşaltan öğrenciler, döndüklerinde tıpkı sayılara barınacak yer bulamadı. İki üç katı artan fiyatlara razı olsalar dahi bilhassa üniversitelere yakın semtlerde kiralık mesken ya da yurt bulmak neredeyse imkânsız hale geldi. Camı hatta havalandırması olmayan, bir yatak ve bir dolabın fakat sığabildiği odalar 900 lira civarında. 12 kişinin bir ortada yaşadığı yurtlar dahi dolmuş durumda.
İstanbul’da üniversite kazanmış bir öğrenci üzere konut arayan Milliyet’ten Kadüker’in tecrübelerine dayandırdığı haberi motamot şu biçimde:
“Yaşadıklarıma inanamadım. Bütçeme nazaran oturabilecek üzere ne bir mesken bulabildim ne de yurt. Resmen sokakta kaldım”
Yaşadıklarıma inanamadım. Bütçeme bakılırsa oturabilecek üzere ne bir konut bulabildim ne de yurt. Resmen sokakta kaldım. Emlakçılar, vitrine kiralık ilanı asmadan meskenlerin dolduğunu söylemiş olduler. Bütçemi evvela 1000 TL olarak belirleyerek en başta emlakçılar ile yurtların sitelerini inceledim. Ulaşımın kolaylığı ve birfazlaca üniversiteye yakın olması niçiniyle Şişli, Kağıthane Bölgesi’nde arayışa başladım. Fakat 1000 TL’ye merkezi hiç bir yerde mesken bulamadığım için bütçemi 1500 TL’ye yükselterek emlakçılara gittim. Birçoklarında kiralık daire yoktu, vitrinleri bomboştu. Hepsine telefonumu verdim lakin 3 gün geçmesine karşın emlakçıların hiç biri dönüş yapmadı. Belirlediğim fiyatın üstüne çıkmak zorunda kalarak ve uzun uğraşlar kararında birkaç emlakçıda kiralık daire bulabildim. Fakat bulduklarım, 1+0, 1+1 üzere epeyce küçük daireler. Üstelik girişin birkaç kat altında, kot 2-3 olarak isimlendirilen ve güneş almayan yerler. Emlakçılar biraz daha âlâ bir konutta oturmam için 2500 TL’yi gözden çıkarmam gerektiğini söylemiş olduler.
Yurt fiyatları yıllık 50 bin TL’ye kadar çıkıyor
Mesken arayışım hüsranla sonuçlanınca rotayı yurtlara çevirdim. İstanbul’da her isteğe nazaran bir yurt bulmak mümkün. 3 öğün yemek, servis, spor salonu, çamaşır hizmetleri üzere otel konforunda hizmet verenlerin fiyatları yıllık 50 bin TL’ye kadar çıkıyor. Ortalama bir yurtta kalmak için ise en az 20-25 bin TL’yi gözden çıkarmak gerekiyor. Bu da aylık 2000-2500 TL demek. Üstelik bu parayı vermeyi kabul etsem de biroldukça yurt, yer olmadığını söyleyerek beni merkezden uzaktaki şubelerine yönlendirdiler. Birtakımı ise yalnızca tek kişilik odalarında yer olduğunu, bu odaların da daha değerli olduğunu belirttiler.
“Penceresi bile yok!”
Bütçemi aştığı için daha ucuz yurt arayışına girdim. Bunun kararında ‘Apart, Pansiyon, Öğrenci ve Bekar Evi’ ismiyle farklı yerler buldum. Birinci aradıklarım tüm yataklarının dolu olduğunu bir ay daha sonra yine aramamı istediler. Bir adedinde ise tek kişilik odalarında yer olduğunu öğrendim ve yola koyuldum. Çağlayan’da bulunan pansiyonun tek kişilik odasında pencere ve havalandırma yoktu. Yatak ve bir dolap güç sığdırılmış. Bu odanın fiyatı 850 TL.
nazaranvli şayet cam ve TV istiyorsam da fiyatın 1150 TL’ye çıkacağını belirtti. Birebir pansiyonda 12 kişiliğe kadar odalar da var ama hepsi dolu. Kalan şahıslar ise öğrenciler, çalışanlar, bir kısmı ise yabancı asıllı. Banyo ve tuvalet ortak kullanım ancak banyonun sıvaları dökülmüş ve epeyce pisti. Bir elektrik panosunun üzerinde ‘Öğrenciye, bekara kalacak yer’ ilanıyla bulduğum ikinci apart ise ulaşım açısından fazlaca karşıt bir yerdeydi. Apartmanın girişinde bir dokuma atölyesi ve çay ocağı bulunuyordu. Giren, çıkanı denetim etmek mümkün değildi ve hiç pak gözükmüyordu.
Mezar üzere oda 900 TL
Çağlayan’da bir diğer aparta gittim. Tek kişilik odasında yalnızca bir yatak ve dolap bulunuyordu. Havalandırması var denilen oda epey küçük bir pencereye sahip ve yan binanın duvarına yalnızca 10 santim uzaklıkta. Bu niçinle hava akışı olmuyor. Tıpkı apartta 2, 4, 6 kişilik seçenekler de var. Ranzalı sistemde yapılan odalarda öğrencilerin yanı sıra çalışanlar da kalıyor. Üçüncü yurttaki tek kişilik odaya ise koridora açılan bir menfezden hava akışı sağlanıyordu. Bu apartlarda fiyatlı bir biçimde çamaşır, ütü, ortak mutfak üzere imkânlar da bulunuyor. Tüm bu aksiliklere karşın aylık 900 lira olan odaların birçok dolu. Yer bulmak istiyorsam çabuk etmem gerektiği konusunda uyarıldım.
İstanbul’da üniversite kazanmış bir öğrenci üzere konut arayan Milliyet’ten Kadüker’in tecrübelerine dayandırdığı haberi motamot şu biçimde:
“Yaşadıklarıma inanamadım. Bütçeme nazaran oturabilecek üzere ne bir mesken bulabildim ne de yurt. Resmen sokakta kaldım”
Yaşadıklarıma inanamadım. Bütçeme bakılırsa oturabilecek üzere ne bir konut bulabildim ne de yurt. Resmen sokakta kaldım. Emlakçılar, vitrine kiralık ilanı asmadan meskenlerin dolduğunu söylemiş olduler. Bütçemi evvela 1000 TL olarak belirleyerek en başta emlakçılar ile yurtların sitelerini inceledim. Ulaşımın kolaylığı ve birfazlaca üniversiteye yakın olması niçiniyle Şişli, Kağıthane Bölgesi’nde arayışa başladım. Fakat 1000 TL’ye merkezi hiç bir yerde mesken bulamadığım için bütçemi 1500 TL’ye yükselterek emlakçılara gittim. Birçoklarında kiralık daire yoktu, vitrinleri bomboştu. Hepsine telefonumu verdim lakin 3 gün geçmesine karşın emlakçıların hiç biri dönüş yapmadı. Belirlediğim fiyatın üstüne çıkmak zorunda kalarak ve uzun uğraşlar kararında birkaç emlakçıda kiralık daire bulabildim. Fakat bulduklarım, 1+0, 1+1 üzere epeyce küçük daireler. Üstelik girişin birkaç kat altında, kot 2-3 olarak isimlendirilen ve güneş almayan yerler. Emlakçılar biraz daha âlâ bir konutta oturmam için 2500 TL’yi gözden çıkarmam gerektiğini söylemiş olduler.
Yurt fiyatları yıllık 50 bin TL’ye kadar çıkıyor
Mesken arayışım hüsranla sonuçlanınca rotayı yurtlara çevirdim. İstanbul’da her isteğe nazaran bir yurt bulmak mümkün. 3 öğün yemek, servis, spor salonu, çamaşır hizmetleri üzere otel konforunda hizmet verenlerin fiyatları yıllık 50 bin TL’ye kadar çıkıyor. Ortalama bir yurtta kalmak için ise en az 20-25 bin TL’yi gözden çıkarmak gerekiyor. Bu da aylık 2000-2500 TL demek. Üstelik bu parayı vermeyi kabul etsem de biroldukça yurt, yer olmadığını söyleyerek beni merkezden uzaktaki şubelerine yönlendirdiler. Birtakımı ise yalnızca tek kişilik odalarında yer olduğunu, bu odaların da daha değerli olduğunu belirttiler.
“Penceresi bile yok!”
Bütçemi aştığı için daha ucuz yurt arayışına girdim. Bunun kararında ‘Apart, Pansiyon, Öğrenci ve Bekar Evi’ ismiyle farklı yerler buldum. Birinci aradıklarım tüm yataklarının dolu olduğunu bir ay daha sonra yine aramamı istediler. Bir adedinde ise tek kişilik odalarında yer olduğunu öğrendim ve yola koyuldum. Çağlayan’da bulunan pansiyonun tek kişilik odasında pencere ve havalandırma yoktu. Yatak ve bir dolap güç sığdırılmış. Bu odanın fiyatı 850 TL.
nazaranvli şayet cam ve TV istiyorsam da fiyatın 1150 TL’ye çıkacağını belirtti. Birebir pansiyonda 12 kişiliğe kadar odalar da var ama hepsi dolu. Kalan şahıslar ise öğrenciler, çalışanlar, bir kısmı ise yabancı asıllı. Banyo ve tuvalet ortak kullanım ancak banyonun sıvaları dökülmüş ve epeyce pisti. Bir elektrik panosunun üzerinde ‘Öğrenciye, bekara kalacak yer’ ilanıyla bulduğum ikinci apart ise ulaşım açısından fazlaca karşıt bir yerdeydi. Apartmanın girişinde bir dokuma atölyesi ve çay ocağı bulunuyordu. Giren, çıkanı denetim etmek mümkün değildi ve hiç pak gözükmüyordu.
Mezar üzere oda 900 TL
Çağlayan’da bir diğer aparta gittim. Tek kişilik odasında yalnızca bir yatak ve dolap bulunuyordu. Havalandırması var denilen oda epey küçük bir pencereye sahip ve yan binanın duvarına yalnızca 10 santim uzaklıkta. Bu niçinle hava akışı olmuyor. Tıpkı apartta 2, 4, 6 kişilik seçenekler de var. Ranzalı sistemde yapılan odalarda öğrencilerin yanı sıra çalışanlar da kalıyor. Üçüncü yurttaki tek kişilik odaya ise koridora açılan bir menfezden hava akışı sağlanıyordu. Bu apartlarda fiyatlı bir biçimde çamaşır, ütü, ortak mutfak üzere imkânlar da bulunuyor. Tüm bu aksiliklere karşın aylık 900 lira olan odaların birçok dolu. Yer bulmak istiyorsam çabuk etmem gerektiği konusunda uyarıldım.