JoKeR
Active member
Vefatının birinci yılında şair, müellif ve fikir adamı Sezai Karakoç’u anma sempozyumu Zeytinburnu Kültür Sanat Merkezi’nde yapıldı. İki gün süren sempozyumda birfazlaca akademisyen, müellif ve şair, Karakoç’un fikir dünyasını ve şiirini konuştu. Anılarının da yad edildiği sempozyumda, usta şairin ‘Diriliş’ fikri, İslamcılığı ve siyasete dair fikirleri tartışıldı. “Özgün Fikir ve Edebiyata Yansıması” konuşmasıyla sempozyuma katılan Kurtuluş Kayalı, Mustafa Kirenci’nin Yeni Şafak Kitap Eki’nde yazdığı Sezai Karakoç üzerine yazılan yazıların hepsinin birbirine benzediği görüşüne katıldığını söylemiş oldu. Oturumun akabinde Kayalı Hoca’yla bunun sebeplerini konuştuğumuz bir söyleşi gerçekleştirdik. Kayalı,“Kısmen eleştirel ve bir ekip tartışmalı hususlar üzerine odaklanan, mukayeseli okumalar olsa daha uygun olur” tavsiyesinde bulundu.
Sezai Karakoç’la ilgili emsal yazıların çıktığına yönelik bir kanıya katıldığınızı belirtiniz konuşmanızda. Sizce benzeri yazıların çıkmasının niçini ne?
Sadece Sezai Karakoç değil, diğerlerinin akabinde yazılan yazılar da birbirine benziyor. İnsanların başında aşikâr bir model var. Yazarken kendilerini denetim ediyor, eleştirel bir şey yazmamaya dikkat ediyorlar. Aydınların artıları ve eksileri üzerinde durmuyorlar. Bunlar aydın tamam, lakin her biri farklı bir birey, özgün kanıları var, birebir doğrultuda düşünüyor olsalar da sıkıntıyı değişik usulde formüle ettikleri için bunların daha zenginleştirici bir biçimde anlatılması mümkün. Bu kıssa tahminen Sezai Karakoç’un ‘Hatıralar’ı okunduğu vakit değişebilir. Zira o birfazlaca bahiste kimi vakit aşikâr kimi vakit örtük formda eleştirel bir tavır sergiliyor.
Kurtuluş Kayalı
BİZE FARKLI OLDUĞUMUZU ANLATTI
Eleştirel bir tavır mu takınmak lazım, belirli devrin aydınlarını mukayeseli okuma mı yapmak lazım, ne önerirsiniz?
Sezai Karakoç’un metinleri hem malumat hem tasvir birebir vakitte analiz dolu metinlerdir. Rasim Özdenören, Karakoç’un bize 60’lı yılların başında farklı olduğumuzu anlatmaya çalıştığını söyler. Bu farklılığımızın da Müslüman olmamızdan kaynaklandığını vurgular. Sezai Karakoç’un anlayış çerçevesinde İslam anlayışının merkezi bir yeri var. Metinlerinde ise epeyce net tarihî toplumsal gerçeklik yer alıyor. 27 Mayıs darbesi oluyor, başka muharrirler darbe deyip geçiyor, fazla analiz etmiyor. Fakat onun metinlerinde darbenin değerlendirmesi hayli fazla. Mukayeseli okumalar yaparsak bunları nazaranbiliriz.
GÖRÜNÜR BİR İNSAN DEĞİLDİ
Siyasetle de ilgileniyor fakat aktüel siyasete uzak duruyor. Bu da fark edilmemesine yahut geç fark edilmesine mi sebep oldu?
Görünür bir insan değildi. Aktüel siyasetle ilgiliydi fakat aktüel yorumlar yazmadığı ve beşerlerle uzaklıklı olduğu için geç fark edildi. Nuri Pakdil’in gençlerle alakası Sezai Karakoç’un gençlerle bağından daha fazla. Oburlarının yazdığı metinler daha cazip geliyor zira Türkiye’de yaşanan yeni olayları anlatıyorlar. Karşılaştırdığınızda kendinden bir jenerasyon daha sonraki müelliflerin, belirli bir etrafın kültürel ortamına dahil olması fazlaca daha fazla.
DOĞRU TANINDIĞI KONUSUNDA KUŞKULARIM VAR
Görünür olmaması yanlış tanınmasına sebep olmuş olabilir mi?
Ben aslına bakarsanız kendisinin gerçek tanındığı konusunda kuşkularım var. Öteki muharrirler tasvir yaparken, Karakoç analiz yapıyor. Orda burda konuşma yapması, radyoda bulunması, televizyonda görünmesi de yok. Bütün kitapları aşikâr bir tarihten daha sonra Diriliş Yayınları’ndan çıkıyor. Tanınan kitaplar da yayınlamıyor. Tanınır olmamasının niçini serinkanlı olmasından ve analiz yazmasından ibaret geliyor bana.
FARKLILIKLARA DİKKAT
Ölüm yıl dönümünde sempozyumlarla anılması gelecek kuşakların daha gerçek anlamasına vesile olur mu sizce?
Bu sempozyumdaki yaklaşımlar az olmayan sayıda örneklerle, kısmen bir örnekliği aşma denemesi olarak görülebilir. Fakat bu durum daha hayli şiirine dair bildirimlerde somutlaşıyor. sonrasındasında kitaplaşması da kalıcı olması açısından yeterli olur. Burada bir sürü konuşma yapıldı. Uygun şeyler anlatıldı. Kısmen eleştirel ve bir ekip tartışmalı hususlar üzerine odaklanan, mukayeseli okumalar olsa daha uygun olur. ‘Bunları yarıştırmayalım’ deniyor. Yarıştırmak değil ki, bunlar değişik beşerler, siz bunu bugün yapmazsınız ileride olağan olarak yapılacak. Zira o periyodun insanları kıymetli beşerler ve birbirlerinden farklı beşerler. Sosyalist müellifler birbirine misal yahut milliyetçi muharrirler birbirine misal diyemeyiz. Kimse kimseye benzemez. Farklılıklarına dikkat etmek lazım.
Sezai Karakoç’la ilgili emsal yazıların çıktığına yönelik bir kanıya katıldığınızı belirtiniz konuşmanızda. Sizce benzeri yazıların çıkmasının niçini ne?
Sadece Sezai Karakoç değil, diğerlerinin akabinde yazılan yazılar da birbirine benziyor. İnsanların başında aşikâr bir model var. Yazarken kendilerini denetim ediyor, eleştirel bir şey yazmamaya dikkat ediyorlar. Aydınların artıları ve eksileri üzerinde durmuyorlar. Bunlar aydın tamam, lakin her biri farklı bir birey, özgün kanıları var, birebir doğrultuda düşünüyor olsalar da sıkıntıyı değişik usulde formüle ettikleri için bunların daha zenginleştirici bir biçimde anlatılması mümkün. Bu kıssa tahminen Sezai Karakoç’un ‘Hatıralar’ı okunduğu vakit değişebilir. Zira o birfazlaca bahiste kimi vakit aşikâr kimi vakit örtük formda eleştirel bir tavır sergiliyor.
Kurtuluş Kayalı
BİZE FARKLI OLDUĞUMUZU ANLATTI
Eleştirel bir tavır mu takınmak lazım, belirli devrin aydınlarını mukayeseli okuma mı yapmak lazım, ne önerirsiniz?
Sezai Karakoç’un metinleri hem malumat hem tasvir birebir vakitte analiz dolu metinlerdir. Rasim Özdenören, Karakoç’un bize 60’lı yılların başında farklı olduğumuzu anlatmaya çalıştığını söyler. Bu farklılığımızın da Müslüman olmamızdan kaynaklandığını vurgular. Sezai Karakoç’un anlayış çerçevesinde İslam anlayışının merkezi bir yeri var. Metinlerinde ise epeyce net tarihî toplumsal gerçeklik yer alıyor. 27 Mayıs darbesi oluyor, başka muharrirler darbe deyip geçiyor, fazla analiz etmiyor. Fakat onun metinlerinde darbenin değerlendirmesi hayli fazla. Mukayeseli okumalar yaparsak bunları nazaranbiliriz.
GÖRÜNÜR BİR İNSAN DEĞİLDİ
Siyasetle de ilgileniyor fakat aktüel siyasete uzak duruyor. Bu da fark edilmemesine yahut geç fark edilmesine mi sebep oldu?
Görünür bir insan değildi. Aktüel siyasetle ilgiliydi fakat aktüel yorumlar yazmadığı ve beşerlerle uzaklıklı olduğu için geç fark edildi. Nuri Pakdil’in gençlerle alakası Sezai Karakoç’un gençlerle bağından daha fazla. Oburlarının yazdığı metinler daha cazip geliyor zira Türkiye’de yaşanan yeni olayları anlatıyorlar. Karşılaştırdığınızda kendinden bir jenerasyon daha sonraki müelliflerin, belirli bir etrafın kültürel ortamına dahil olması fazlaca daha fazla.
DOĞRU TANINDIĞI KONUSUNDA KUŞKULARIM VAR
Görünür olmaması yanlış tanınmasına sebep olmuş olabilir mi?
Ben aslına bakarsanız kendisinin gerçek tanındığı konusunda kuşkularım var. Öteki muharrirler tasvir yaparken, Karakoç analiz yapıyor. Orda burda konuşma yapması, radyoda bulunması, televizyonda görünmesi de yok. Bütün kitapları aşikâr bir tarihten daha sonra Diriliş Yayınları’ndan çıkıyor. Tanınan kitaplar da yayınlamıyor. Tanınır olmamasının niçini serinkanlı olmasından ve analiz yazmasından ibaret geliyor bana.
FARKLILIKLARA DİKKAT
Ölüm yıl dönümünde sempozyumlarla anılması gelecek kuşakların daha gerçek anlamasına vesile olur mu sizce?
Bu sempozyumdaki yaklaşımlar az olmayan sayıda örneklerle, kısmen bir örnekliği aşma denemesi olarak görülebilir. Fakat bu durum daha hayli şiirine dair bildirimlerde somutlaşıyor. sonrasındasında kitaplaşması da kalıcı olması açısından yeterli olur. Burada bir sürü konuşma yapıldı. Uygun şeyler anlatıldı. Kısmen eleştirel ve bir ekip tartışmalı hususlar üzerine odaklanan, mukayeseli okumalar olsa daha uygun olur. ‘Bunları yarıştırmayalım’ deniyor. Yarıştırmak değil ki, bunlar değişik beşerler, siz bunu bugün yapmazsınız ileride olağan olarak yapılacak. Zira o periyodun insanları kıymetli beşerler ve birbirlerinden farklı beşerler. Sosyalist müellifler birbirine misal yahut milliyetçi muharrirler birbirine misal diyemeyiz. Kimse kimseye benzemez. Farklılıklarına dikkat etmek lazım.