Karantina bitti artık üretme vakti

JoKeR

Active member
MERVE AKBAŞ / ZEYNEP TUBA BÖLÜMLÜ

Erguvanların açtığı baharın akabinde yaz güneşinin kendini gösterdiği şu günlerde karantinanın getirdiği ataleti üstümüzden atmaya başladık. Koronavirüs salgını niçiniyle meskene kapandığımız günleri yavaş yavaş geride bırakıyor, sokaklarda geziyor, uzun vakittir beklediğimiz buluşmaları gerçekleştiriyor, ciğerlerimize dolu dolu oksijen çekiyoruz. Fakat bir daha de yüzümüzde maskeler ortamızda da hepimizi sağlıklı kılması için uzaklıklar var. Her şeye karşın bizi dünyadan uzaklaştırıp, kendimize yakınlaştıran bu hastalığı geride bırakacağımıza dair bir umut bir daha yeşerdi. Artık kimilerimiz için valizleri tıka basa kitaplarla doldurmanın ve birinci fırsatta kentten kaçmanın, tahminen de kaybettiklerimizi bir daha yakalamanın vakti. Yazılacak yazılar, okunacak metinler, not alınacak onlarca bahis ve fikirler…

Bunları düşününce aklımıza ister istemez edebiyat ve sanat alanında üretimler yapan isimlerin bu günlerde neler yaptığı sorusu da geliyor. Karantina çalışma tertiplerini bozmuş muydu? Önümüzdeki sıcak günleri nasıl planlıyorlar? Sanki yaz için oluşturdukları bir okuma listeleri var mı? İşte bu sorularla Cahit Koytak, Mario Levi, Beşir Ayvazoğlu, Cihan Aktaş, Mehmet Erte, İtimat Adıgüzel, Mehmet Can Doğan ve Arif Ay’ın kapılarını çaldık. Biz okurların yaz aylarına ilham olacak yanıtları bir ortaya getirdik. Sizi de bu keyifli soruşturmayı okumaya davet ediyoruz.




Beşir Ayvazoğlu: Karamazov Kardeşler valizimde

Şimdilik bir tatil planım yok. Tahminen temmuz sonlarına yanlışsız on günlük bir yer değişikliği düşünebilirim. Şayet tatil yapmaya karar verirsem olağan olarak bilgisayarımı ve yazmakta olduğum kitapla ilgili en gerekli kaynakları yanıma alacağım. Bir de erken okuduğum için hafızamı yoklayınca fazlaca az şey hatırladığım romanlardan birkaçını, örneğin Dostoyevski’nin Karamazov Kardeşler’iyle Tolstoy’un Harp ve Sulh’unun tam çevirisini valizime koymak niyetindeyim.



Cahit Koytak: Sistemim bozulmadı, ağırlaştı

Bu hastalık ve karantinalar benim çalışma sistemimi değiştirmedi. Hatta biraz daha ağırlaştırdı. Zira düşünmemi, çalışmamı, üretmemi gerektiren sorunlara bir yenisi daha katılmış oldu. hiç bir biçimde bana mani olmadı hatta tam tersine içimi çalışma isteğiyle doldurdu. Bu hastalık bizim insanlık olarak ders çıkarmamız gereken bir müddetçtir. Hırsı tükenmeyen, güç düşkünü uzak ve yakın batının, dünyanın her yerinde yol açtığı zulümler, yağmalar, iklim değişikliğine niye olan üretim-tüketim şekli niçiniyle oluşan istikrar arayışının bu virüs patlamasına niye olduğunu düşünüyorum. Tıpkı sömürünün, tüketim suratının, güç tutkusunun dünyanın her yerinde insanlığın kılcal damarlarına kadar yayılması üzere yayıldı.



Mario Levi: Yeni kitabımı tamamlayacağım

Karantina devrini pek ağır geçirdim. Biroldukca dersimi ve yazı atölyemi çevrimiçi yaptım. Ayrıyeten TRT2 için bir belgesel hazırlıyordum, bunun da çekimleri gerçekleştirildi. Artık bunların hepsi tamamlandı ve ben kendimi kitap okumaktan fazlaca yarım bıraktığım romanımı tamamlamaya vereceğim. ötürüsıyla yaz aylarını bu romanı tamamlamaya çalışarak geçirmeyi hedefliyorum. Bu romanı karantina günlerinde yazmaya başlamıştım lakin pek epey pürüz çıkınca tamamlayamadım. Artık eylül ayında daha önce yazdığım bir romanım yayınlanacak. Yaz aylarında üzerinde çalışacağım romanı ise yıl sonuna kadar bitirip önümüzdeki seneye hazırlamak istiyorum.



İnanç Adıgüzel: Senaryolar, kitaplar, taslaklar var

İflah olmaz bir kışçı sayılmam ancak puslu, yağmurlu, kasvetli havalara karşı mesafesizim. Sıcakla aram pek uygun değil. Yaz mevsimlerinde bu hale bağlı olarak ritmim düşer genelde, her açıdan biraz daha rahat ve düşük yoğunluklu bir programla hareket ederim. Fazladan vakit bulduğumda keyfi okumalara yelken açtığım için, tatil kavramını -yurtdışı seyahatleri dışında- “bulunmuş zaman’’ olarak anlıyorum. Tatile çıkmaya çalışıyorum yani fırsat buldukça. Bu yaz için şahsi gündemim birikmiş işler niçiniyle biraz ağır olacak üzere görünüyor. Üzerinde çalıştığım senaryoları bu yaz bitirmeyi umuyorum evvela, editörlüğünü yürüttüğüm hayli yazarlı iki farklı kitap çalışmasının ön hazırlıklarını da bu yaza havale etmiştim. Kendi kitaplarımın yeni baskılarının hazırlanması ve direktör Seyid Çolak’la bir arada başladığımız bir belgesel serisinin tasarlanması üzere işler de bu yaza kaldı. Serin Bozcaada rüzgarları eşliğindeki bozulması beklenen planlarım, yani konuttaki hesap bu biçimde. Çantamdaki kitaplara gelirsek; Thomas Mann’ın birinci cildini okuduğum dört ciltlik “Yusuf ve Kardeşleri’’ serisi ile Ketebe’nin üzerimize yağdırdığı kitapları içinden itinayla seçtiğim 20 adedini yazlık okuma listesine dahil ettim. Herkese uygun tatiller diliyorum. Allah, kitaptan ayırmasın.



Mehmet Erte: Ben daima “kapalı” bir hayat yaşıyorum

hayatımın büyük kısmı bir odada geçti, geçiyor, o yüzden karantinadan çıkmaya farklı bir mana yükleyemiyorum. Ha, evet, artık hafta sonu Avrupa yakasından Anadolu yakasına geçebilirim, uzun vakittir görüşemediğim birtakım dostlarımla vakit geçirebilirim. Az şey değil alışılmış bu, lakin özünde ben daima “kapalı” bir hayat yaşıyorum. Ne karantinadan çıkmak, ne de kısa vadeli tatiller gerçeği değiştirebilir. Tatil mi dedik? Benim için tatil demek, ya memleketime gitmek, ya da “yabancı” bir ülkeyi, bir kenti tanımaktır. Hudut dışına çıktığımda da zihnim mola vermez, fakat daha evvel kurduğum cümlelerin manasını değiştiren bir parantez açılır ruhumda. Maalesef pandemi süreci bitmeden bu mümkün olmayacak. Her yaz olduğu üzere bir daha ailecek memleketime gideceğiz. Sabahları eşimle bir arada kıyıda yürümeyi, daha sonra bir kahvede oturup kitap okumayı özledim, hepsi bu, özel bir hazırlığım, planım yok.



Arif Ay: İki deneme, bir hikaye kitabımı yayına hazırlıyorum

Bu virüs sebebiyle ülkemizde 50 bine yakın insan öldüğü söyleniyor. Bu acı tablonun oluşmasında insanımızın ihmalkârlığının ve ihmalinin de hissesi var. Haldır hırdır oradan oraya taşınmaktan kendimizi alamıyoruz. Maskemizi takmak, aralığa dikkat etmek yerine, virüsün aslı kuşağı üstüne ideoloji yapıyoruz. Tıpkı aşıda olduğu üzere. Dünyada 3 milyonu aşmış ölen insan sayısı. Virüsün güz aylarında biteceği söylendiğine nazaran bu yazı da kalabalıklardan uzak durarak meskenlerde geçireceğiz. Tatil alışkanlığı olan bir insan değilim. Allah kısmet ederse bu yaz “Öteye Mektuplar”ın I. cildini tamamlamaya çalışacağım. İki deneme, bir hikaye kitabımı yayına hazırlıyorum. Valizimde değil ancak masamın üstünde yığın yığın okunacak kitaplar var. İşte onlardan birkaçı: Gazzali ve İmgelem Poetikası, Stefan Aust-Thomas Ammann / Dijital Diktatörlük, Farid Esack / Kur’an Özgürleşme Ve Çoğulculuk, Tâhir’ül-Mevlevî / İstiklâl Mahkemesi Anıları, Ali Kemal / Hayat Kırıntılar: Kerime ve Başka Öyküler, Semih Gümüş / Müellifin Yalnızlık Burcu, Rahman Ali / Kardeşim Muhammed Ali, Gerald Martin / Gabriel Garcia Marquez, Prof. Dr. Muhsin Macit / Kelam Mülkünün Sultanı Baki, İbrahim Tüzer / Anlatı-yorum, Gürsel Aytaç / Thomas Mann ve Goethe, Muallim Naci / Medrese Anıları, Şakir Kurtulmuş / Sanatın İzi.



Mehmet Can Doğan: Tempo tıpkı tempo

Benim için yaz mevsimine ait farklı bir tempo kelam konusu değil. Salgın sürecinde nasıl bir yoğunlukta çalıştıysam oluşacak yeni süreçte de tıpkı biçimde çalışacağım. Eğitim-öğretim devri bittiği için fakültedeki derslerin sorumluluğu kalkacak yalnızca. Bu ortada, yer değişikliği de planlarım içinde. Ailem ve arkadaşlarımla bir hafta denize, bir hafta da dağa yakın yerlerde bulunacağız. Yanımda kitaplar ve mecmualar götüreceğim. Farklı yerlerdeki okumaları gözeterek yanıma yalnızca halledilmesi gereken işler için okumam gerekenleri alacağım; yani tatili boğmayacak kitaplar ve mecmualar. Konuta döndüğümde ise yazacağım yazılar için okunması gerekenleri okuyacağım. Okuma ve yazma ile geçecek tatil.

Bir iki dergiye, her ay yazmam gereken yazılar var. “Türk Dili” mecmuasındaki “Şiirle Geçen Ay” başlıklı yazılarım için mecmuaları, şiir kitaplarını ve şiirle ilgili kitapları izliyorum. Ayrıyeten yazmayı düşündüğüm birkaç araştırma yazısı var. İkincilerin materyalleri meskende. Bu yüzden, konutta geçireceğim vakit daha bedelli. Çolpan Kitap’ın editörüyüm, her ay iki kitap yayımlıyoruz. Yazın da bu bu biçimde süreceği için okumam gereken belgeler var; onları okuyacağım. Yazacağım yazılar için okumam gereken kitaplar içinde; Dante’nin, Petrarca’nın, Coleridge’in, Yunus Emre’nin kitapları var. Ayrıyeten, hazırladığım iki kitap için de çalışmayı planlıyorum. Olağan bir de her okuma, yeni yazma bahisleri getiriyor. Bunları çabucak yazamasam da ağır bir araştırma sürecine giriyorum. Geçmiş senelerdan bu biçimde sarkan bir epey yazı konusu var. Hangisinin araştırma süreci tamamlanırsa onu yazma etabına geçiyorum. bir daha bu biçimde bir müddetç de resen işleyecek bu yaz.

Salgın sürecinde, ah vah edecek bir verimsizliğe de buhrana da girmedim. Salgın, hayatımda değişikliklere yol açmadı. Yalnızca fakültedeki derslerin uzaktan yapılması farklı ve yeni bir tecrübe olarak ortaya çıktı. Okuyan ve yazan insan için meskenin sağladığı imkân ve rahatlık, her vakit aranan şeylerdir. şüphesiz, dışarıdaki durumun can kahrı vakit zaman beni de yokladı; yapılması gereken kimi işlerin kapanma niçiniyle ertelenmesi, vakit tasarrufumu bozdu. Ancak okunacak o kadar mecmua ve kitap, araştırılacak o kadar mevzu ve yazılacak o kadar yazı varken bu can külfeti geldiği üzere gitti. Yaz mevsiminin sağlıklı ve verimli geçmesini diliyor ve bekliyorum.



Cihan Aktaş: Ne okumak ne de seyir yüz yüze sohbetin yerini tutuyor

Beşerler bir dosta koşar üzere sıla toprağına yahut yalnızca toprağa koşuyor şimdilerde. Ben de yürüme fırsatlarını kaçırmamaya çalışıyorum. Sonbahar başlarında ormanlık bir yerde birkaç hafta geçirmeyi planlıyorum. Bugünlerde dört yıldır üzerine çalıştığım romanın yayın hazırlıklarıyla ilgileniyor, ayrıyeten bir kent kitabı için telefonla ve zoom’la söyleşiler yapıyorum. ötürüsıyla yaz ortasında İstanbul’dan ayrılmayı düşünemiyorum doğrusu. Seyahat sağaltır, sonlarımızı bir daha düzenler, yeniler, arındırır bünyeyi lakin ne yazık ki salgınla ilgili bir sürü belirsizlik yüzünden, en yeterli bildiğim yerde kalmayı tercih ediyorum. Gerçi tuhaf bir hasret ortasındayım, çoğumuz üzere. Hayallerim sonuçta beni farklı bir metnin inşasına sürüklüyor. Notlar alıp duruyorum. Salgından evvel gittiğim Kamerun’da başladığım romana dönüyorum kimi vakit.

Okumak sohbete ve seyahate has bir hafifçelemeye yol açıyor. Yakın tarihlerde Âlim Kahraman’ın Bak Bahar Gelmiş’ini, Ali Güney’in Gropen Bulut’unu, Emine K. Arslaner’in Avrupalı Bedevi, Anarşist Müslüman, Sufi ve Seyyah Isabelle Eberhardt başlıklı biyografik yapıtını, Suat Köçer’in Münferit Bir Olay’ını okudum. Mesih Garabeti’nden daha sonra orta vermiştim Zizek’e, şimdilerde Kendini Tutamayan Boşluk’unu bitirmek üzereyim. Sırada Mustafa Kutlu’dan Akıntıya Karşı, Âkif Emre’den Kudüs: Bir Pusula-Kudüs, Filistin ve Ortadoğu Yazıları, Gülhan Tuba Çelik’ten Onlar ve Köpekler, Metin Önal Mengüşoğlu’ndan 100. Kabul Yıldönümünde İslam Milletinin İstiklal Marşı, Hamdi Akyol’dan Kurt Gölgesi, Serdar Arslan’dan Sinema Okumak-Eleştirel Sinema Okumaya Giriş, Yıldız Ramazanoğlu’ndan Cam Kenarı var. Yunus Az Eraslan’ın hazırladığı Edebiyat Ortamı Hikaye Yıllığı da elimin altında.

Sonuçta daima okuyup yazmakla geçmiyor gün. Sinema izliyorum. Torunumu parka gdolayıyorum. Ne okumak ne de seyir yüz yüze sohbetin yerini tutuyor. İnsan beşerle anlıyor kendini, beşerle tazeliyor. bu biçimdeyken işte, çoğumuz alıkoyuyoruz kendimizi buluşma isteğinden. Kız kardeşlerimle ve arkadaşlarımla kimi vakit parklarda bir ortaya geliyoruz.
 
Üst