JoKeR
Active member
ARİF DÜLGER
BirNokta okuyucuları şâir Bünyamin Durali’nin şiirlerine âşinadır. Şâirin uzun yıllardır biroldukca sanat-edebiyat mecmuasında ve birtakım seçkilerde şiirleri yanında eleştirel denemeleri yayımlanmakta. “Eksik Kırlangıç” isimli kitabı, İstanbul Yayınları-BirNokta Kitaplığı’ndan 2014 yılında çıkmıştı. Her türlü yılgınlığa karşı inatla sevdâ şiirleri yazmaya devam eden şâirin, ikinci şiir kitabı ‘Aşk Odur Ki’ ismiyle ve ‘bambaşka bir duruş’la İzan Yayıncılık içinde yayınlanarak okurlarla buluştu. ‘Yalansız Şiir’ olur mu demeyin; ben Durali’nin bugüne kadarki tüm şiirlerine bu gözle bakıyor ve âdeta imrenerek okuyorum yazdıklarını. ‘..Kim okuyor ki benim üzere ünsüzleri, bencilliğinin anaforunda boğulmadan, sessiz-sedasız yazanları?’ dese de kendim çalıp oynuyorum hissine kapılsa da şâir, ben önemsiyorum yazdıklarını. Güzel, hangimiz yazarken, yayınlarken eserlerimizi bu biçimde düşünmüyoruz ki? Edebiyatın geçer akçe olmadığı vakit içinderda bu duyguya kapılmamız fazlaca olağan bir şey. Poetikası açık ve net olan biri Durali. ‘Baştan sona özerk-özgür ruhlu ve vicdanını sosyo-ekonomik, siyasal, yazınsal vs. hiç bir güç odağına kiralamayan/satmayan biri’ olduğuna şahitlik ederim. İstanbul BirNokta Aylık Edebiyat Dergisi’in yayın unsurları ile karakteristik sanat ve fikir yapısına muvafık bir insan özetlemek gerekirse Bünyamin Durali. Bu yüzdendir tahminen de kendisine duyduğumuz muhabbet ve inanç. Şiirleriyle ‘özgürlüğün solmaz pankartını’ açar daima ve şiirlerle içten sorular sorar muhatabına, çıktığı sevdâ kalesinde, seslenerek, ‘söylesene’ der hepimize: ‘denizine kavuşamayan ırmak mısın ne/çağıldayıp duruyorsun yanı başımda’.
‘YÜZÜNÜ OKUYA OKUYA’
Ele aldığımız ‘Aşk Odur Ki’ isimli bu şiir kitabında da şâir hüznün, acının, mahzunluğun, sürgünlüğün, ihanetin, âsi sevdânın, kırık bir kalbin muhabbetinin, uğrunda bir ömür çürütülen sevgilinin, kabilesinden kovulup vatanından dışlanan şairin, aşka yenik düşenlerin, ortasında fırtına kopanların, hayattan incinmişlerin, kolu-kanadı kırıkların, yersiz-yurtsuzların, yağmuru sevenlerin, umutsuz yakarışların, sükûtun, absürt düşlerin, aşk’a ve ayrılığa zaafı olanların, şafak vakti mor sulara gömülenlerin, yaşamak belasına sevgiyle-sabırla katlananların, yaşamak ağrısına bulaşanların, “soytarı dünya”nın mahzunluğuna kıvananların, şiir için bir ömür eskitenlerin, babasızlar kervanına katılanların, eksikliklerine kırlangıç uçuranların, “hiçliğin kilidini” paslı lisanıyla açmaya çalışanların, yağmuru sevenlerin, “bir yitik gül arasından” susuzluğa koşanların, yaşı şiir tarihiyle eşit olan has şairlerin, en epey da sevdalananların, karasevdalıların ömürlerinde eksik kalan gizemi “beyhûde hamlelerle” çözmeye çalışanların, uçmak isteyip uçamayanların öyküsünü yazmaya devam ediyor, eskiterek tüm acemiliklerini. ‘Sedef sözlerle’ bahtına seslenir bir bakıma. ‘Yüzünü okuya okuya’ sevgilinin aydınlanmaya çalışır: ‘hırçınlığın tarihçisi’ olur, ‘hem ıssız, hem kalabalık’ olsa da hislerini sakla(yama)yan esmer kıza şiir’ yazmak düşer nasibine. Sevdâsı ‘bir şiirden çıkarak ötekine geçiyor’sa da sevilmeyi bekler daima: ‘beni sev, sevgilim/beni niye sev, biliyor musun:/-her sevdâyı bir dağla kıyasladığım için’.
Hülâsa, ‘Aşk Odur Ki’ isimli kitapta yer alan şiirleri, sindire sindire ve döne döne okumadan sevdânın ve aşkın hüzün geçidinde olduğunuzu kavramakta zorlanabilirsiniz. Zira hüzne bulanmış ‘aşk görür/görmediğini birçoğumuzun/mehtaplı gecelere çizer de görür/bir yaranın adap yöntem kanayışını’.
BirNokta okuyucuları şâir Bünyamin Durali’nin şiirlerine âşinadır. Şâirin uzun yıllardır biroldukca sanat-edebiyat mecmuasında ve birtakım seçkilerde şiirleri yanında eleştirel denemeleri yayımlanmakta. “Eksik Kırlangıç” isimli kitabı, İstanbul Yayınları-BirNokta Kitaplığı’ndan 2014 yılında çıkmıştı. Her türlü yılgınlığa karşı inatla sevdâ şiirleri yazmaya devam eden şâirin, ikinci şiir kitabı ‘Aşk Odur Ki’ ismiyle ve ‘bambaşka bir duruş’la İzan Yayıncılık içinde yayınlanarak okurlarla buluştu. ‘Yalansız Şiir’ olur mu demeyin; ben Durali’nin bugüne kadarki tüm şiirlerine bu gözle bakıyor ve âdeta imrenerek okuyorum yazdıklarını. ‘..Kim okuyor ki benim üzere ünsüzleri, bencilliğinin anaforunda boğulmadan, sessiz-sedasız yazanları?’ dese de kendim çalıp oynuyorum hissine kapılsa da şâir, ben önemsiyorum yazdıklarını. Güzel, hangimiz yazarken, yayınlarken eserlerimizi bu biçimde düşünmüyoruz ki? Edebiyatın geçer akçe olmadığı vakit içinderda bu duyguya kapılmamız fazlaca olağan bir şey. Poetikası açık ve net olan biri Durali. ‘Baştan sona özerk-özgür ruhlu ve vicdanını sosyo-ekonomik, siyasal, yazınsal vs. hiç bir güç odağına kiralamayan/satmayan biri’ olduğuna şahitlik ederim. İstanbul BirNokta Aylık Edebiyat Dergisi’in yayın unsurları ile karakteristik sanat ve fikir yapısına muvafık bir insan özetlemek gerekirse Bünyamin Durali. Bu yüzdendir tahminen de kendisine duyduğumuz muhabbet ve inanç. Şiirleriyle ‘özgürlüğün solmaz pankartını’ açar daima ve şiirlerle içten sorular sorar muhatabına, çıktığı sevdâ kalesinde, seslenerek, ‘söylesene’ der hepimize: ‘denizine kavuşamayan ırmak mısın ne/çağıldayıp duruyorsun yanı başımda’.
‘YÜZÜNÜ OKUYA OKUYA’
Ele aldığımız ‘Aşk Odur Ki’ isimli bu şiir kitabında da şâir hüznün, acının, mahzunluğun, sürgünlüğün, ihanetin, âsi sevdânın, kırık bir kalbin muhabbetinin, uğrunda bir ömür çürütülen sevgilinin, kabilesinden kovulup vatanından dışlanan şairin, aşka yenik düşenlerin, ortasında fırtına kopanların, hayattan incinmişlerin, kolu-kanadı kırıkların, yersiz-yurtsuzların, yağmuru sevenlerin, umutsuz yakarışların, sükûtun, absürt düşlerin, aşk’a ve ayrılığa zaafı olanların, şafak vakti mor sulara gömülenlerin, yaşamak belasına sevgiyle-sabırla katlananların, yaşamak ağrısına bulaşanların, “soytarı dünya”nın mahzunluğuna kıvananların, şiir için bir ömür eskitenlerin, babasızlar kervanına katılanların, eksikliklerine kırlangıç uçuranların, “hiçliğin kilidini” paslı lisanıyla açmaya çalışanların, yağmuru sevenlerin, “bir yitik gül arasından” susuzluğa koşanların, yaşı şiir tarihiyle eşit olan has şairlerin, en epey da sevdalananların, karasevdalıların ömürlerinde eksik kalan gizemi “beyhûde hamlelerle” çözmeye çalışanların, uçmak isteyip uçamayanların öyküsünü yazmaya devam ediyor, eskiterek tüm acemiliklerini. ‘Sedef sözlerle’ bahtına seslenir bir bakıma. ‘Yüzünü okuya okuya’ sevgilinin aydınlanmaya çalışır: ‘hırçınlığın tarihçisi’ olur, ‘hem ıssız, hem kalabalık’ olsa da hislerini sakla(yama)yan esmer kıza şiir’ yazmak düşer nasibine. Sevdâsı ‘bir şiirden çıkarak ötekine geçiyor’sa da sevilmeyi bekler daima: ‘beni sev, sevgilim/beni niye sev, biliyor musun:/-her sevdâyı bir dağla kıyasladığım için’.
Hülâsa, ‘Aşk Odur Ki’ isimli kitapta yer alan şiirleri, sindire sindire ve döne döne okumadan sevdânın ve aşkın hüzün geçidinde olduğunuzu kavramakta zorlanabilirsiniz. Zira hüzne bulanmış ‘aşk görür/görmediğini birçoğumuzun/mehtaplı gecelere çizer de görür/bir yaranın adap yöntem kanayışını’.