IşıkHaber
New member
Cascade Tuholske
Kentlerde çok seviyelerde ısıya maruz kalma sorunu 1980’lerin başından bu yana dikkat cazibeli halde arttı ve toplam maruziyet son 35 yıl ortasında üç katına çıktı. 4 Ekim 2021 günü yayınlanan yeni bir çalışmada ortaya koyduğumuz üzere, global nüfusun neredeyse dörtte birini oluşturan yaklaşık 1,7 milyar insan, çok sıcaklara maruz kalmanın gitgide arttığı kentsel alanlarda hayatını sürdürüyor.
Kentsel ısıya maruz kalınmasına dair raporların büyük kısmı, risk altındaki milyonlarca kent sakinini göz arkası eden geniş çaplı iddialara dayanıyor. Biz bu duruma daha yakından göz attık. Gezegen üstündeki her bir insanın 1983’ten 2016’ya kadarki devirde her yıl nerede yaşadığına ait uydu kestirimlerini kullanarak, 13 bini aşkın kentsel alanda hayatını sürdüren insanların çok seviyedeki sıcağa maruz kaldığı yıllık gün sayısını hesapladık. Karşımıza çıkan tablo, bilhassa de fakir ve ötekileştirilmiş insanların risk altında olduğunu ve süratle artan sıcaklara maruz kaldıklarını göstermekteydi.
Kentlerde çok sıcağa maruz kalma hususu kelam konusu olduğunda, global artışın yaklaşık üçte ikilik kısmı Sahra-altı Afrika ve güney Asya’da yaşanmaktaydı. Bu durum kısmen iklim değişikliği ve kentsel ısı adası tesirinden kaynaklanıyor; çünkü kentsel alanlarda görülen sıcaklıklar, yollar ve binalar inşa etmek için kullanılan materyaller sebebiyle daha yüksek. tıpkı vakitte, asıl niye, ağır kentsel alanlarda yaşayan insan sayısının süratle artması.
1985 yılında kentlerde ve kasabalarda yaşayan 2 milyarlık kentsel nüfus, günümüzde 4,4 milyara kadar arttı. Modeller kentten kente değişiklik göstermekle birlikte, en süratli kentsel nüfus artışı, hükümetlerin yeni kent sakinlerinin muhtaçlıklarını karşılamak doğrultusunda bir altyapı planı hazırlamadığı ya da inşa etmediği Afrika kentlerinde yaşandı.
İKLİM DEĞİŞİKLİĞİ ISI RİSKİNİ ARTIRIYOR
aslına bakarsan fazlaca sıcak olan ülkelerde daha da yükselen sıcaklıklar ve kentlerdeki süratli nüfus artışının tehlikeli bir etkileşim ortasında olduğu bariz halde ortada. Pekala bu durum daha ne kadar berbatlaşacak ve en hayli kimi etkileyecek? Chris Funk, Cambridge University Press tarafınca yayınlanan ‘Drought Flood Fire’ isimli kitabında, 2030 ve 2050 yılları bağlamında çok ısıya maruz kalma iddialarını araştırıyor.
Kentli nüfustaki artışın sürmesi bekleniyor ve sera gazları süratli formda büyüme eğilimini sürdürürse, kent sakinleri içinde çok sıcaklara maruz kalma konusunda büyük artışlara şahit olacağız. Gezegen, sanayi öncesi periyottan beridir 1 santigrat derecenin biraz üzerinde ısındı ve yapılan araştırmalar ısı artışının daha tehlikeli olan çok hava ve iklim sonlarına girdiğini ortaya koyuyor. 2050 yılına varıncaya dek öbür bir derecede ve muhtemelen daha fazla ısı artışına şahit olacağımızdan neredeyse eminiz.
Kentsel nüfus artışıyla birleşen bu ısı artışı seviyesi, 2050 yılına kadar çok sıcaklara maruz kalma meselesinde yüzde 400’lük bir artışa niye olabilir. Bundan etkilenen insanların büyük kısmı Güney Asya ve Afrika’da, Ganj, İndus, Nil ve Nijer üzere ırmak vadilerinde yaşayanlar olacak. Bu sıcak, nemli, kalabalık ve fakir medeniyet beşikleri, ısı riskinin merkez üsleri haline geliyorlar.
Araştırmalar, bununla birlikte, -yoksullar, bayanlar, çocuklar, yaşlılar gibi- ötekileştirilmiş insanların, günün en sıcak saatlerinde klima, dinlenme ve sıhhat hizmetleri üzere çok sıcakta daha inançta kalmalarına yardım edebilecek kaynaklara ulaşamayabileceğini gösteriyor.
KİMLERİN TEHLİKE ALTINDA OLDUĞUNU HESAPLAMAK
Çok ısıya maruz kalan kent sakinlerinin sayısını hesaplamak için hem toplumsal birebir vakitte fizikî bilimlerdeki ilerlemeleri bünyesinde bulunduran bilgi ve modeller kullandık.
Kentlerde yaşayan 3 milyarı aşkın insan, emniyetli bir raporlama kaydına sahip bir meteoroloji istasyonundan 25 kilometre ya da daha uzak bölgelerde hayatını sürdürüyor. Geçmişteki hava durumunu kestirim eden iklim modeli simülasyonları, tek bir insanın karşı karşıya olduğu riski ölçmek emeliyle tasarlanmamıştı; sıklıkla, geniş çaplı eğilimleri ölçmek için kullanıldılar. Bu gerçek, özetlemek gerekirsesı, çok sıcakların dünya genelinde yüz milyonlarca fakir kent sakini üstündeki tesirlerinin belgelenmediğini ortaya koyuyor.
Aslında, resmi kayıtlar, 1900’lerden beridir Sahra altı Afrika üzerinde sadece iki çok sıcaklık hadisesinin büyük tesirleri olduğunu gösteriyor. Ulaştığımız sonuçlar, bu resmi kaydın gerçek olmadığını gözler önüne seriyor.
AKSİYONA GEÇME niçinLERİ
Sorun, kentli nüfusun artması değil. Öte yandan, çok sıcaklardaki değişimlerin kalabalık kentsel nüfuslarla yakınlaşması, kentleşmenin yoksulluğu eşit oranda azalttığına ait klâsik yaklaşımın sorgulanmasına niye oluyor.
Tarihî açıdan kentleşme, ziraî üretimin verimliliği artıran halde endüstrileşmesiyle bir arada, çiftçilikten imalat ve hizmet bölümlerine gerçek yaşanan bir işgücü kaymasıyla ilişkilendirilir. Ne var ki Sahra altı Afrika’nın kimi bölgelerindeki kentleşme bir ekonomik büyüme olmaksızın gerçekleşti. Bu durum, sıhhat alanında yaşanan sömürge daha sonrası teknolojik ilerlemelerden kaynaklanıyor olabilir. Beşerler artık daha uzun yaşıyor ve tıbbi ilerlemeler yardımıyla daha fazla sayıda çocuk bebeklik periyodundan daha sonra hayatta kalıyor; buna rağmen, sömürge daha sonrası hükümetleri birçok vakit kentlere göç eden kalabalık nüfusu desteklemek için kâfi kaynaklara sahip değil ya da bunları harekete geçirmiyor.
Bizi kaygılandıran konu, kentlerde çok sıcağa maruz kalmanın büyük oranda kalkınma siyasetinin radarı haricinde bırakılmasından ötürü, fakir kent sakinlerinin yoksulluktan kurtulmak noktasında daha da sıkıntı vakit içinder geçirecek olmaları. bir hayli araştırma, çok sıcağın işgücü verimliliğini ve ekonomik üretimi azalttığını ortaya koyuyor. Düşük gelirli personeller daha az iş güvenliğine sahip olma eğiliminde. Bunun yanı sıra, beslenme ve barınma için yüksek bedeller ödüyorlar ve sıklıkla bir klimadan mahrum yaşıyorlar.
KENTLERİN ATABİLECEĞİ ADIMLAR
Korona virüsü salgını ve Black Lives Matter [Siyahların hayatı Değerlidir] hareketi, eşitsizlik ve adaletsizliğe daha fazla siyasal ve bilimsel ilgi gösterilmesi taleplerini artırdı. Bireylerin gerçek hayat tecrübelerine ulaşmaya yardımcı olan daha hakikat bilgiler, daha bütünlüklü ve toplumsal açıdan kontaklı iklim-sağlığı biliminin sahip olduğu önemli bir özelliktir. Bizimki üzere bilimsel disiplin içinde oluşturulan işbirlikleri, hükümetlerin ve işletmelerin kentlerin yeni sakinlerini ağırlamalarına ve çok sıcağın yol açtığı ziyanları azaltmalarına yardımcı olabilir.
Örnek olarak, erken ihtar sistemlerinin hayata geçirilmesi, soğutma merkezlerinin açılması üzere aksiyonların eşlik etmesi durumunda, mevcut riskler azaltılabilir. birebir vakitte, hükümetler dışlanmış beşerler için çok sıcaklığın niye olduğu riskleri azaltmak ve bunlara maruz kalınmasını önlemek için mesleksel ısı standartlarını yürürlüğe koyabilir. Ne var ki, bu müdahalelerin [evvela] en çok gereksinimi olan insanlara ulaştırılması gerek.
Yaptığımız araştırma, sadece gelecekte kentlerde çok sıcağa maruz kalmanın yol açacağı ziyanları azaltmak için değil, günümüz için de çeşitli siyasetler ve teknolojiler için bir yol haritası sunuyor.
Yazının özgünü The Conversation sitesinden alınmıştır. (Çeviren: Tarkan Tufan)
Kentlerde çok seviyelerde ısıya maruz kalma sorunu 1980’lerin başından bu yana dikkat cazibeli halde arttı ve toplam maruziyet son 35 yıl ortasında üç katına çıktı. 4 Ekim 2021 günü yayınlanan yeni bir çalışmada ortaya koyduğumuz üzere, global nüfusun neredeyse dörtte birini oluşturan yaklaşık 1,7 milyar insan, çok sıcaklara maruz kalmanın gitgide arttığı kentsel alanlarda hayatını sürdürüyor.
Kentsel ısıya maruz kalınmasına dair raporların büyük kısmı, risk altındaki milyonlarca kent sakinini göz arkası eden geniş çaplı iddialara dayanıyor. Biz bu duruma daha yakından göz attık. Gezegen üstündeki her bir insanın 1983’ten 2016’ya kadarki devirde her yıl nerede yaşadığına ait uydu kestirimlerini kullanarak, 13 bini aşkın kentsel alanda hayatını sürdüren insanların çok seviyedeki sıcağa maruz kaldığı yıllık gün sayısını hesapladık. Karşımıza çıkan tablo, bilhassa de fakir ve ötekileştirilmiş insanların risk altında olduğunu ve süratle artan sıcaklara maruz kaldıklarını göstermekteydi.
Kentlerde çok sıcağa maruz kalma hususu kelam konusu olduğunda, global artışın yaklaşık üçte ikilik kısmı Sahra-altı Afrika ve güney Asya’da yaşanmaktaydı. Bu durum kısmen iklim değişikliği ve kentsel ısı adası tesirinden kaynaklanıyor; çünkü kentsel alanlarda görülen sıcaklıklar, yollar ve binalar inşa etmek için kullanılan materyaller sebebiyle daha yüksek. tıpkı vakitte, asıl niye, ağır kentsel alanlarda yaşayan insan sayısının süratle artması.
1985 yılında kentlerde ve kasabalarda yaşayan 2 milyarlık kentsel nüfus, günümüzde 4,4 milyara kadar arttı. Modeller kentten kente değişiklik göstermekle birlikte, en süratli kentsel nüfus artışı, hükümetlerin yeni kent sakinlerinin muhtaçlıklarını karşılamak doğrultusunda bir altyapı planı hazırlamadığı ya da inşa etmediği Afrika kentlerinde yaşandı.
İKLİM DEĞİŞİKLİĞİ ISI RİSKİNİ ARTIRIYOR
aslına bakarsan fazlaca sıcak olan ülkelerde daha da yükselen sıcaklıklar ve kentlerdeki süratli nüfus artışının tehlikeli bir etkileşim ortasında olduğu bariz halde ortada. Pekala bu durum daha ne kadar berbatlaşacak ve en hayli kimi etkileyecek? Chris Funk, Cambridge University Press tarafınca yayınlanan ‘Drought Flood Fire’ isimli kitabında, 2030 ve 2050 yılları bağlamında çok ısıya maruz kalma iddialarını araştırıyor.
Kentli nüfustaki artışın sürmesi bekleniyor ve sera gazları süratli formda büyüme eğilimini sürdürürse, kent sakinleri içinde çok sıcaklara maruz kalma konusunda büyük artışlara şahit olacağız. Gezegen, sanayi öncesi periyottan beridir 1 santigrat derecenin biraz üzerinde ısındı ve yapılan araştırmalar ısı artışının daha tehlikeli olan çok hava ve iklim sonlarına girdiğini ortaya koyuyor. 2050 yılına varıncaya dek öbür bir derecede ve muhtemelen daha fazla ısı artışına şahit olacağımızdan neredeyse eminiz.
Kentsel nüfus artışıyla birleşen bu ısı artışı seviyesi, 2050 yılına kadar çok sıcaklara maruz kalma meselesinde yüzde 400’lük bir artışa niye olabilir. Bundan etkilenen insanların büyük kısmı Güney Asya ve Afrika’da, Ganj, İndus, Nil ve Nijer üzere ırmak vadilerinde yaşayanlar olacak. Bu sıcak, nemli, kalabalık ve fakir medeniyet beşikleri, ısı riskinin merkez üsleri haline geliyorlar.
Araştırmalar, bununla birlikte, -yoksullar, bayanlar, çocuklar, yaşlılar gibi- ötekileştirilmiş insanların, günün en sıcak saatlerinde klima, dinlenme ve sıhhat hizmetleri üzere çok sıcakta daha inançta kalmalarına yardım edebilecek kaynaklara ulaşamayabileceğini gösteriyor.
KİMLERİN TEHLİKE ALTINDA OLDUĞUNU HESAPLAMAK
Çok ısıya maruz kalan kent sakinlerinin sayısını hesaplamak için hem toplumsal birebir vakitte fizikî bilimlerdeki ilerlemeleri bünyesinde bulunduran bilgi ve modeller kullandık.
Kentlerde yaşayan 3 milyarı aşkın insan, emniyetli bir raporlama kaydına sahip bir meteoroloji istasyonundan 25 kilometre ya da daha uzak bölgelerde hayatını sürdürüyor. Geçmişteki hava durumunu kestirim eden iklim modeli simülasyonları, tek bir insanın karşı karşıya olduğu riski ölçmek emeliyle tasarlanmamıştı; sıklıkla, geniş çaplı eğilimleri ölçmek için kullanıldılar. Bu gerçek, özetlemek gerekirsesı, çok sıcakların dünya genelinde yüz milyonlarca fakir kent sakini üstündeki tesirlerinin belgelenmediğini ortaya koyuyor.
Aslında, resmi kayıtlar, 1900’lerden beridir Sahra altı Afrika üzerinde sadece iki çok sıcaklık hadisesinin büyük tesirleri olduğunu gösteriyor. Ulaştığımız sonuçlar, bu resmi kaydın gerçek olmadığını gözler önüne seriyor.
AKSİYONA GEÇME niçinLERİ
Sorun, kentli nüfusun artması değil. Öte yandan, çok sıcaklardaki değişimlerin kalabalık kentsel nüfuslarla yakınlaşması, kentleşmenin yoksulluğu eşit oranda azalttığına ait klâsik yaklaşımın sorgulanmasına niye oluyor.
Tarihî açıdan kentleşme, ziraî üretimin verimliliği artıran halde endüstrileşmesiyle bir arada, çiftçilikten imalat ve hizmet bölümlerine gerçek yaşanan bir işgücü kaymasıyla ilişkilendirilir. Ne var ki Sahra altı Afrika’nın kimi bölgelerindeki kentleşme bir ekonomik büyüme olmaksızın gerçekleşti. Bu durum, sıhhat alanında yaşanan sömürge daha sonrası teknolojik ilerlemelerden kaynaklanıyor olabilir. Beşerler artık daha uzun yaşıyor ve tıbbi ilerlemeler yardımıyla daha fazla sayıda çocuk bebeklik periyodundan daha sonra hayatta kalıyor; buna rağmen, sömürge daha sonrası hükümetleri birçok vakit kentlere göç eden kalabalık nüfusu desteklemek için kâfi kaynaklara sahip değil ya da bunları harekete geçirmiyor.
Bizi kaygılandıran konu, kentlerde çok sıcağa maruz kalmanın büyük oranda kalkınma siyasetinin radarı haricinde bırakılmasından ötürü, fakir kent sakinlerinin yoksulluktan kurtulmak noktasında daha da sıkıntı vakit içinder geçirecek olmaları. bir hayli araştırma, çok sıcağın işgücü verimliliğini ve ekonomik üretimi azalttığını ortaya koyuyor. Düşük gelirli personeller daha az iş güvenliğine sahip olma eğiliminde. Bunun yanı sıra, beslenme ve barınma için yüksek bedeller ödüyorlar ve sıklıkla bir klimadan mahrum yaşıyorlar.
KENTLERİN ATABİLECEĞİ ADIMLAR
Korona virüsü salgını ve Black Lives Matter [Siyahların hayatı Değerlidir] hareketi, eşitsizlik ve adaletsizliğe daha fazla siyasal ve bilimsel ilgi gösterilmesi taleplerini artırdı. Bireylerin gerçek hayat tecrübelerine ulaşmaya yardımcı olan daha hakikat bilgiler, daha bütünlüklü ve toplumsal açıdan kontaklı iklim-sağlığı biliminin sahip olduğu önemli bir özelliktir. Bizimki üzere bilimsel disiplin içinde oluşturulan işbirlikleri, hükümetlerin ve işletmelerin kentlerin yeni sakinlerini ağırlamalarına ve çok sıcağın yol açtığı ziyanları azaltmalarına yardımcı olabilir.
Örnek olarak, erken ihtar sistemlerinin hayata geçirilmesi, soğutma merkezlerinin açılması üzere aksiyonların eşlik etmesi durumunda, mevcut riskler azaltılabilir. birebir vakitte, hükümetler dışlanmış beşerler için çok sıcaklığın niye olduğu riskleri azaltmak ve bunlara maruz kalınmasını önlemek için mesleksel ısı standartlarını yürürlüğe koyabilir. Ne var ki, bu müdahalelerin [evvela] en çok gereksinimi olan insanlara ulaştırılması gerek.
Yaptığımız araştırma, sadece gelecekte kentlerde çok sıcağa maruz kalmanın yol açacağı ziyanları azaltmak için değil, günümüz için de çeşitli siyasetler ve teknolojiler için bir yol haritası sunuyor.
Yazının özgünü The Conversation sitesinden alınmıştır. (Çeviren: Tarkan Tufan)