JoKeR
Active member
Geçtiğimiz günlerde Bayan ve Demokrasi Derneği (KADEM), Birleşmiş Milletler (BM) hanımın Statüsü Komitesi (KSK) 66. Oturumu’na bu yıl “Kadınların İştirakiyle Ekonomik Dayanıklılık: Farklı Taraflarıyla Türkiye’de Bayan Girişimciliği” temalı panelle katıldı. Panel, Türkiye’de bayan girişimciliği, ekonomik, toplumsal ve dijital girişimcilik alanlarında başarılı girişimcilerin iştirakiyle ele alındı. Panel konuşmacılardan biri de Sermin Cakalıoğlu’ydu. Cakalıoğlu, BM’de yaptığı konuşmasında yaptıkları çalışmaların evvela bayanların özgüvenini arttırdığını belirterek, “Aile bütçesine katkıda bulundu ve bunun yanı sıra yaklaşık 60 bayanımız dönüşümlü nazaranv alıyor. Her şeyden daha değerlisi biliyorsunuz köylerden kente göç başlamıştı ve bu göçü engellediğimiz üzere geriye dönüş başladı. Köyün yerli halkı geriye dönmeye başladı” formunda konuşma yaptı. Cakalıoğlu bu üzere çalışmalar “Hem köyümüzün bayanına, hem muhtaçlık sahiplerine tıpkı vakitte kültürümüze sahip çıkmak ismine bizi ayrıyeten memnun etti” diyerek, BM’deki konuşmasında derneğinin kuruluş öyküsünü anlattı.
GEZMEYE GİTTİĞİ KÖY HAYATINI DEĞİŞTİRDİ
Sermin Cakalıoğlu, Bursa’nın Kestel ilçesine bağlı Saitabat köyünde yaşıyor. Cakalıoğlu 2001 yılında Bursa’nın Cumalıkızık köyüne eşiyle bir arada konuklarını gezmeye götürdüğü sırada o köyden etkileniyor. Cakalıoğlu, etkilendiği köydeki faaliyetleri kendi topraklarında da hayata geçirmek istiyor. Cakalıoğlu’nun halihazırda yaşadığı Saitabat köyü, cetlerinin Artvin’den göç etmiş 93 harbinden gelen büyükleriyle kurulmuş bir köy. Köyünün geçim kaynağının kestane ve çilek olduğunu belirten Cakalıoğlu, kestaneler kurumaya başlayınca köyde yaşayan gençlerin kente göç etmesinden dolayı köylerinin tatil köyü olduğunu lisana getiriyor. Cakalıoğlu köyünün tatil köyü olmasını fırsat bilip talih yapıtı gittiği köye özenerek “bu biçimde bir şey bizim köyümüzde de olabilir” diyor ve “Eskiden beşerler imece yordamı iş yaparak birbirine yardım ederlerdi. Günümüzde dernek kurarak, dernek çatısı altında muhtaçlık sahiplerine yardım ediliyor, çocuk okutuluyor yahut külçeşidini yaşatmak için dernekler kuruluyor” diyerek kendisinin de bunu dernek kurarak dernek çatısı altında yaparlarsa daha resmi ve daha önemli olmuş olur kanısıyla dernek kurmaya karar verdiğini söylüyor. Ardından köyündeki her aileden birilerini arayarak Cumalıkızık köyünde gördüğü yerlerden etkilenip hem kendi köylerine gelen konuklara kültürlerini yaşatmak tıpkı vakitte çocuk okutmak, gereksinim sahiplerine yardım etmek ve köydeki bayanlara sahip çıkmak fikriyle dernek kurmaya karar verme niyetini anlatıyor. Cakalıoğlu bilhassa aradığı aileler içinden iki adedinin köyün gelini olduğunu söylüyor ve durumu anlattığında gelinlerin “İlkokul mezunuyum, yapabilir miyim sanki?” diyerek tereddütte kaldıklarını söylüyor. Cakalıoğlu ise “Benim de senden hiç bir farkım yok. Bizim vaktimizde kırsal da kız çocukları daima geri planda kalıp, okutulmuyordu. Ben de ilkokul mezunuyum” diyerek ikna ettiğini söylüyor. Dernek kurmak için tahsile gerek olmadığını, bayanın isterse başaramayacağı hiç bir şeyin olmadığı tabir ediyor Cakalıoğlu.
TAHSİLİM YOK DİYENLERE ÖRNEK ÇALIŞMA
Ardından bayanlara kooperatifle dernekçiliği anlatması gerekiyordu Cakalıoğlu’nun ve bir Nisan ayında piknik ve cümbüş düzenlemeye karar veriyor. Tam da piknik düzenlemeye karar verdiği yerde hıdırellez şenliği oluyor. O güne kadar da köylerinde hiç bir aktiflik, şenlik yapılmamış olan bayanlarla toplanıyor Cakalıoğlu. Lokmalar, pişiler pişiriyorlar. Herkes fazlaca memnun. Cakalıoğlu ise bundan daha sonra hıdırrellez şenliğini klâsik hale getirip derneğimizde kutlamaya karar vereceğiz diyor. “Ancak kooperatifle derneği karıştırmayın. Kooperatifler ticari emelle kurulmuşlardır ancak dernekçilik gönül işidir. Ama bir gün gelecek sizler dernek yardımıyla para kazanacaksınız fakat o günler ne vakit bilmiyorum” diyerek bayanlara konuşma yapıyor. çabucak sonrasında Cakalıoğlu kendisi üzere ilkokul mezunu 9 bayan ile birlikte ve eşinin de dayanağıyla 2002 yılında Saitabat Köyü Bayanları Kalkınma Kooperatifini kuruyor ve konut yemekleri restoranı açıyor. Derneklerinde kendi elleriyle katkısız doğal eserler yapıp satışa sunan bayanlar erişte, salça ve reçel üretiyor. Bir tonla başladıkları salçalarını artık şimdi 40-50 tonda da üretip satışa sunuyorlar. Derneklerinde kendi el emeği, göz parıltısı ürettikleri besinlerle gelir elde etmeye başlayan bayanlar restoranlarında şu anda hem Türkiye’den tıpkı vakitte yurt haricinden gelen bir fazlaca konuğu ağırlıyor. Cakalıoğlu “Başarmak zorundaydık zira benim ‘tahsilim yok, mesleğim yok’ deyip meskeninde oturan biroldukça bayanımıza örnek olacaktık. Bu manada epeyce istikrarlı ve kararlı çalışarak örnek bir çalışma yaptık” diyor.
GEZMEYE GİTTİĞİ KÖY HAYATINI DEĞİŞTİRDİ
Sermin Cakalıoğlu, Bursa’nın Kestel ilçesine bağlı Saitabat köyünde yaşıyor. Cakalıoğlu 2001 yılında Bursa’nın Cumalıkızık köyüne eşiyle bir arada konuklarını gezmeye götürdüğü sırada o köyden etkileniyor. Cakalıoğlu, etkilendiği köydeki faaliyetleri kendi topraklarında da hayata geçirmek istiyor. Cakalıoğlu’nun halihazırda yaşadığı Saitabat köyü, cetlerinin Artvin’den göç etmiş 93 harbinden gelen büyükleriyle kurulmuş bir köy. Köyünün geçim kaynağının kestane ve çilek olduğunu belirten Cakalıoğlu, kestaneler kurumaya başlayınca köyde yaşayan gençlerin kente göç etmesinden dolayı köylerinin tatil köyü olduğunu lisana getiriyor. Cakalıoğlu köyünün tatil köyü olmasını fırsat bilip talih yapıtı gittiği köye özenerek “bu biçimde bir şey bizim köyümüzde de olabilir” diyor ve “Eskiden beşerler imece yordamı iş yaparak birbirine yardım ederlerdi. Günümüzde dernek kurarak, dernek çatısı altında muhtaçlık sahiplerine yardım ediliyor, çocuk okutuluyor yahut külçeşidini yaşatmak için dernekler kuruluyor” diyerek kendisinin de bunu dernek kurarak dernek çatısı altında yaparlarsa daha resmi ve daha önemli olmuş olur kanısıyla dernek kurmaya karar verdiğini söylüyor. Ardından köyündeki her aileden birilerini arayarak Cumalıkızık köyünde gördüğü yerlerden etkilenip hem kendi köylerine gelen konuklara kültürlerini yaşatmak tıpkı vakitte çocuk okutmak, gereksinim sahiplerine yardım etmek ve köydeki bayanlara sahip çıkmak fikriyle dernek kurmaya karar verme niyetini anlatıyor. Cakalıoğlu bilhassa aradığı aileler içinden iki adedinin köyün gelini olduğunu söylüyor ve durumu anlattığında gelinlerin “İlkokul mezunuyum, yapabilir miyim sanki?” diyerek tereddütte kaldıklarını söylüyor. Cakalıoğlu ise “Benim de senden hiç bir farkım yok. Bizim vaktimizde kırsal da kız çocukları daima geri planda kalıp, okutulmuyordu. Ben de ilkokul mezunuyum” diyerek ikna ettiğini söylüyor. Dernek kurmak için tahsile gerek olmadığını, bayanın isterse başaramayacağı hiç bir şeyin olmadığı tabir ediyor Cakalıoğlu.
TAHSİLİM YOK DİYENLERE ÖRNEK ÇALIŞMA
Ardından bayanlara kooperatifle dernekçiliği anlatması gerekiyordu Cakalıoğlu’nun ve bir Nisan ayında piknik ve cümbüş düzenlemeye karar veriyor. Tam da piknik düzenlemeye karar verdiği yerde hıdırellez şenliği oluyor. O güne kadar da köylerinde hiç bir aktiflik, şenlik yapılmamış olan bayanlarla toplanıyor Cakalıoğlu. Lokmalar, pişiler pişiriyorlar. Herkes fazlaca memnun. Cakalıoğlu ise bundan daha sonra hıdırrellez şenliğini klâsik hale getirip derneğimizde kutlamaya karar vereceğiz diyor. “Ancak kooperatifle derneği karıştırmayın. Kooperatifler ticari emelle kurulmuşlardır ancak dernekçilik gönül işidir. Ama bir gün gelecek sizler dernek yardımıyla para kazanacaksınız fakat o günler ne vakit bilmiyorum” diyerek bayanlara konuşma yapıyor. çabucak sonrasında Cakalıoğlu kendisi üzere ilkokul mezunu 9 bayan ile birlikte ve eşinin de dayanağıyla 2002 yılında Saitabat Köyü Bayanları Kalkınma Kooperatifini kuruyor ve konut yemekleri restoranı açıyor. Derneklerinde kendi elleriyle katkısız doğal eserler yapıp satışa sunan bayanlar erişte, salça ve reçel üretiyor. Bir tonla başladıkları salçalarını artık şimdi 40-50 tonda da üretip satışa sunuyorlar. Derneklerinde kendi el emeği, göz parıltısı ürettikleri besinlerle gelir elde etmeye başlayan bayanlar restoranlarında şu anda hem Türkiye’den tıpkı vakitte yurt haricinden gelen bir fazlaca konuğu ağırlıyor. Cakalıoğlu “Başarmak zorundaydık zira benim ‘tahsilim yok, mesleğim yok’ deyip meskeninde oturan biroldukça bayanımıza örnek olacaktık. Bu manada epeyce istikrarlı ve kararlı çalışarak örnek bir çalışma yaptık” diyor.