Mehmet Ali Erbil: Annemi sevemedim! Jülide Ateş’in sunduğu ’40’ programına katılan şovmen Mehmet Ali Erbil, çocukluk yıllarını anlatırken ağladı.
Jülide Ateş’in, “Anne ve babanıza hala öfkeli misiniz?” sorusuna Erbil, “14 yaşıma geldiğimde, üvey baba beni ergen periyoda girdiğim için meskende istemedi. Annem de çaresiz kaldı, epeyce sevdiği için hürmet duyuyorum, bize sahip çıkamadı. Sinema üzere, üvey annem de abimi istemedi. Dediler ki bunlara bir yatılı okul bulalım, en yakını baba sanatçı ya, konservatuar olur. İkimizi de konservatuar imtihanlarına soktular, ben 14 abim 17 yaşındaydı. Beni üstün yetenek olarak 14 yaşında konservatuara aldılar, birinci öğrenciyimdir. Ağabeyim kazanamadı. Ben yatılı okula girmiş oldum ve annem Ankara’da ben de Ankara’da okuyorum. bir daha bağımız hiç olağan değil” dedi.
“ÇAMAŞIRLARIMI ANNEME YIKATMIYORDU”
Erbil, gözyaşları ortasında kelamlarına şöyleki devam etti:
“En acısı, hiç unutamadığım, kirli çamaşırlarımı anneme yıkatmıyordu üvey babam. Komşumuz vardı ben komşumuza deterjan alırdım, komşumuz yıkardı benim çamaşırlarımı. Yatakhaneye gelirdim gece ağlardım, ‘Allah’ım ben hiç bu biçimde olmayacağım ben hiç ayrılmayacağım, hiç bir vakit karımla ayrılmayacağım, bu biçimde çocuklarım olmayacak benim’ derdim. Lakin hiç dediğim olmadı, dünya istediğin üzere sürmüyor. Bu arayıştan, bu sevgisizlikten 4 tane eşimden de ayrıldım, annemi sevemedim daha sonra. Bu benim yanlışım değil. Sevemedim annemi, içimden o denli şeyler boşaldı gitti ki, sevemedim asla. Bizi üvey babaya ezdirdiği için!”
“SERDAR ORTAÇ KONUTUNDA KUMAR OYNAMAK İÇİN…”
Erbil, “Serdar Ortaç’la dostluğunuza ne oldu?” sorusunu da şu sözlerle yanıtladı: “hiç bir vakit bozulmadı dostluğumuz, asla! Fakat biz ona epey tavsiyelerde bulunduk, şunu bırak artık dedik, nedir yani kazanacağın? Ne kazanabilirsin? Kaybettiklerine bak evvel bir ya! Neler kaybetti benim canım arkadaşım, neler kaybettiğini biz epeyce yeterli biliyoruz! O kadar bağımlı oldu ki bir türlü kopamadı! O da o denli deşarj oluyor. Besteyi oradan etkilenerek yapabiliyor diyelim… Bütün telif haklarını sattı, buraya kadar geldi durum! hayatının garantisiydi, emekli maaşıydı, telif haklarını satmak ne demek ya? Ne için sattığını biliyor musunuz? Meskeninde kumar oynamak için sattı! Ben çok yakın arkadaşıyım, bunu benden uygun kimse bilemez! Artık müzikleri nerede çalınsa, parası sattığı adama gidiyor! O parayı aldı kumarda bitirdi! O bizden vazgeçmez, biz de ondan vazgeçmeyiz fakat vazgeçemiyoruz kumardan!
“KARDEŞİME FİŞİM ÇEK DEDİM”
Ünlü şovmen hastalık devriyle ilgili şunları söylemiş oldu: ” 9 ay hastanede kaldım, 6 ayı ağır bakımdaydı, kızkardeşim başımdaydı, duyuyordum, ‘kurtulma bahtı yok’ diyorlardı, profesör kızkardeşim… 24 saat kızım başımdaydı, olağanda su içmem, kızkardeşim başımda damla damla su veriyordu. Burnumu bile hemşireler kaşıyordu. Kızkardeşime ‘bitkisel hayata girersem fişimi çek, yaşamak istemiyorum, yaşayamam, bütün Türkiye beni severken, izlemişken, benim fişimi çek, bu benim kelamım ne olur’ dedim. Abi hiç merak etme dedi, kabullendi üzereydi nerdeyse… Bitkisel hayata girme riskim vardı, her gün 3 ameliyat oluyordum; kaburgalarım bir gün akciğerime batıyordu, bir gün böbreğimi kaybediyordum, bir gün pankreasımı kaybediyordum… Diren vardı bedenimde, her gün kan akıyordu, görmedim, Allah büyük, bana göstermedi. Kızım ve hekimim görüyordu. Şahit olmadım bütün bunlara, şanslıyım, bir daha de şanslıyım. Allah fazlaca büyük, dualarla… Damadım başucuma geliyordu, dua okuyordu, bilmediğim duaları yine ediyordum, o dualarla, sevenlerimin dualarıyla, muska getiriyorlardı, tesbih getiriyorlardı… O devri hayli geçirdim. Olağan insan 2 hafta yatakta yatsa, yürüme sorunu oluyor, kaslarını kaybediyor, ben 9 ay yattım yatakta. Bu hayat benim için ikinci bir hayat. Allah beni sevenlerime, çocuklarıma bağışladı.”
Jülide Ateş’in, “Anne ve babanıza hala öfkeli misiniz?” sorusuna Erbil, “14 yaşıma geldiğimde, üvey baba beni ergen periyoda girdiğim için meskende istemedi. Annem de çaresiz kaldı, epeyce sevdiği için hürmet duyuyorum, bize sahip çıkamadı. Sinema üzere, üvey annem de abimi istemedi. Dediler ki bunlara bir yatılı okul bulalım, en yakını baba sanatçı ya, konservatuar olur. İkimizi de konservatuar imtihanlarına soktular, ben 14 abim 17 yaşındaydı. Beni üstün yetenek olarak 14 yaşında konservatuara aldılar, birinci öğrenciyimdir. Ağabeyim kazanamadı. Ben yatılı okula girmiş oldum ve annem Ankara’da ben de Ankara’da okuyorum. bir daha bağımız hiç olağan değil” dedi.
“ÇAMAŞIRLARIMI ANNEME YIKATMIYORDU”
Erbil, gözyaşları ortasında kelamlarına şöyleki devam etti:
“En acısı, hiç unutamadığım, kirli çamaşırlarımı anneme yıkatmıyordu üvey babam. Komşumuz vardı ben komşumuza deterjan alırdım, komşumuz yıkardı benim çamaşırlarımı. Yatakhaneye gelirdim gece ağlardım, ‘Allah’ım ben hiç bu biçimde olmayacağım ben hiç ayrılmayacağım, hiç bir vakit karımla ayrılmayacağım, bu biçimde çocuklarım olmayacak benim’ derdim. Lakin hiç dediğim olmadı, dünya istediğin üzere sürmüyor. Bu arayıştan, bu sevgisizlikten 4 tane eşimden de ayrıldım, annemi sevemedim daha sonra. Bu benim yanlışım değil. Sevemedim annemi, içimden o denli şeyler boşaldı gitti ki, sevemedim asla. Bizi üvey babaya ezdirdiği için!”
“SERDAR ORTAÇ KONUTUNDA KUMAR OYNAMAK İÇİN…”
Erbil, “Serdar Ortaç’la dostluğunuza ne oldu?” sorusunu da şu sözlerle yanıtladı: “hiç bir vakit bozulmadı dostluğumuz, asla! Fakat biz ona epey tavsiyelerde bulunduk, şunu bırak artık dedik, nedir yani kazanacağın? Ne kazanabilirsin? Kaybettiklerine bak evvel bir ya! Neler kaybetti benim canım arkadaşım, neler kaybettiğini biz epeyce yeterli biliyoruz! O kadar bağımlı oldu ki bir türlü kopamadı! O da o denli deşarj oluyor. Besteyi oradan etkilenerek yapabiliyor diyelim… Bütün telif haklarını sattı, buraya kadar geldi durum! hayatının garantisiydi, emekli maaşıydı, telif haklarını satmak ne demek ya? Ne için sattığını biliyor musunuz? Meskeninde kumar oynamak için sattı! Ben çok yakın arkadaşıyım, bunu benden uygun kimse bilemez! Artık müzikleri nerede çalınsa, parası sattığı adama gidiyor! O parayı aldı kumarda bitirdi! O bizden vazgeçmez, biz de ondan vazgeçmeyiz fakat vazgeçemiyoruz kumardan!
“KARDEŞİME FİŞİM ÇEK DEDİM”
Ünlü şovmen hastalık devriyle ilgili şunları söylemiş oldu: ” 9 ay hastanede kaldım, 6 ayı ağır bakımdaydı, kızkardeşim başımdaydı, duyuyordum, ‘kurtulma bahtı yok’ diyorlardı, profesör kızkardeşim… 24 saat kızım başımdaydı, olağanda su içmem, kızkardeşim başımda damla damla su veriyordu. Burnumu bile hemşireler kaşıyordu. Kızkardeşime ‘bitkisel hayata girersem fişimi çek, yaşamak istemiyorum, yaşayamam, bütün Türkiye beni severken, izlemişken, benim fişimi çek, bu benim kelamım ne olur’ dedim. Abi hiç merak etme dedi, kabullendi üzereydi nerdeyse… Bitkisel hayata girme riskim vardı, her gün 3 ameliyat oluyordum; kaburgalarım bir gün akciğerime batıyordu, bir gün böbreğimi kaybediyordum, bir gün pankreasımı kaybediyordum… Diren vardı bedenimde, her gün kan akıyordu, görmedim, Allah büyük, bana göstermedi. Kızım ve hekimim görüyordu. Şahit olmadım bütün bunlara, şanslıyım, bir daha de şanslıyım. Allah fazlaca büyük, dualarla… Damadım başucuma geliyordu, dua okuyordu, bilmediğim duaları yine ediyordum, o dualarla, sevenlerimin dualarıyla, muska getiriyorlardı, tesbih getiriyorlardı… O devri hayli geçirdim. Olağan insan 2 hafta yatakta yatsa, yürüme sorunu oluyor, kaslarını kaybediyor, ben 9 ay yattım yatakta. Bu hayat benim için ikinci bir hayat. Allah beni sevenlerime, çocuklarıma bağışladı.”