JoKeR
Active member
Cumhurbaşkanlığı himayesinde, Fatih Belediyesi ve Klasik Türk Sanatları Vakfı’nın iş birliği ile 7 Ocak’ta başlayan 2. Yeditepe Bienali 20 Ocak’ta Fatih Cam Küp Galeri ve Nuruosmaniye Camii Mahzen’deki sergilerle ile devam ediyor. 7 Mart’a kadar sergilenecek olan eserler, mahzenin su ile alakasını vurgulayan bir cins iniş ve ağırbaşlılığı temel alıyor.
Standın küratörü, milletlerarası sanat etraflarının yakından tanıdığı Berkan Karpat, Nuruosmaniye Camii Mahzen’de 17 eser sergilendiğini belirterek, “Çerçeve içi Çerçeve dışı” teması ile yola çıktığımız 2. Yeditepe Bienali, ‘içeride’ kaybettiğimizi ‘dışarıda’ aramanın neticelerina ait soruları da birlikteinde getiriyor. Bu kapsamda mahzendeki çalışmalarımız da, klâsik sanat eğitimi almış sanatkarların sanat icrası ve sergileme biçimleri hakkındaki sorularını görünür kılma eforunun kararı olarak yer alıyor. bu biçimdece daha fazlaca hem çağdaş sanatın tıpkı vakitte klasik sanatın sergileme pratiklerinin geleceğine dair umut ve ümitsizliklerin lisana gelmesi diyebiliriz” dedi.
Mahzende sergilenen yapıtların, enstalasyon manasında bir “yerleştirme” değil bir cins “yerini arama” “her şeyin esasen yerli yerinde olduğu”na dair kadim Anadolu bilgeliğinin davetini işitmeye ve duyurmaya dair bir teklif olduğunu hatırlattığına dikkat çeken Karpat, kelamlarını şöyleki sürdürdü:
“Yeni bir akışın başlangıcı “Anadolu bilgeliği bize her şeyin yerli yerinde olduğu bir alem tasavvurunu gösterir. Eserler, yerleştirmenin ötesinde bu coğrafyanın mirasını teşekkül ettiği yerler olan kitap ve mimaride yerini arama eforunun bir tezahürü olarak görülebilir. Her yapıtın kendine ilişkin bir sergileme biçimi vardır ve her sanatçı yapıtını üretirken bu bahisle karşılaşır, ona tahlil üretir. Yeri klâsik Türk sanatının bir laboratuvarı olarak düşünürsek, eserler de sanatkarların istikamet alma denemesinin işareti. Onu da mahzende yaşatıyoruz. Bu kısmen ve yeni bir akışın başlangıcına da bir işaret veriyor.”
Fatih Belediye Lideri M. Ergün Turan ise bienalin açılışında yaptığı konuşmada, salgın sebebiyle bir yıl gecikmeli olarak gerçekleşen bienalin, hem seçilen ilham verici temasıyla, birebir vakitte yapıtların zihinlerde yarattığı güçlü çağrışımlar ve sergilenme üsluplarıyla, verimli sanatsal tartışmalara imkan sağlayacağına inandığını tabir etti.
Kapılarını birinci sefer Yeditepe Bienali için açtı
2. Yeditepe Bienali üç başka yerde yer alıyor:
“Süleymaniye Camii İmareti, Nuruosmaniye Camii Mahzeni ve Yedikule Hisarı. Üç yer da bir tıp “ara-mekan” olmaları özelliği ile konuklarını çerçevede değilse de eşikte karşılamaya ve onları “içeri” davet etmeye aday niteliğinde. Bienalin, yerlerin mimari özelliklerine uygun bir tertip içeren sergileme formları var.
Nuruosmaniye Külliyesi, kentin merkezî bir kısmında ve ticaret bölgesinin şimdi ortasında Kapalı Çarşı’ya komşu olarak I. Mahmud tarafınca 1749’te temeli atılarak inşasına başlanmışsa da onun mevti üzerine kardeşi III. Osman tarafınca bitirilmiş ve 1755’te ibadete açılmıştır. III. Osman mescide Nûr-ı Osmânî (Nuruosmaniye) ismini vermekle görünüşte hanedanın ismini, gerçekte ise kendi ismini ölümsüz kılmıştır. Nuruosmaniye Külliyesi cami, hünkâr kasrı, medrese, kütüphane, türbe, sebil, çeşme, aşhane-imaret ve dükkânlardan meydana gelmiştir. Cami meyilli bir yerde kurulduğundan cami ile avlunun teşkil ettiği terasın altında bulunan ve tahminen de çarşı olarak düşünülmüş olan mahzen, 1.Yeditepe Bienali’ne kadar hiç kullanılmamıştı.”
Standın küratörü, milletlerarası sanat etraflarının yakından tanıdığı Berkan Karpat, Nuruosmaniye Camii Mahzen’de 17 eser sergilendiğini belirterek, “Çerçeve içi Çerçeve dışı” teması ile yola çıktığımız 2. Yeditepe Bienali, ‘içeride’ kaybettiğimizi ‘dışarıda’ aramanın neticelerina ait soruları da birlikteinde getiriyor. Bu kapsamda mahzendeki çalışmalarımız da, klâsik sanat eğitimi almış sanatkarların sanat icrası ve sergileme biçimleri hakkındaki sorularını görünür kılma eforunun kararı olarak yer alıyor. bu biçimdece daha fazlaca hem çağdaş sanatın tıpkı vakitte klasik sanatın sergileme pratiklerinin geleceğine dair umut ve ümitsizliklerin lisana gelmesi diyebiliriz” dedi.
Mahzende sergilenen yapıtların, enstalasyon manasında bir “yerleştirme” değil bir cins “yerini arama” “her şeyin esasen yerli yerinde olduğu”na dair kadim Anadolu bilgeliğinin davetini işitmeye ve duyurmaya dair bir teklif olduğunu hatırlattığına dikkat çeken Karpat, kelamlarını şöyleki sürdürdü:
“Yeni bir akışın başlangıcı “Anadolu bilgeliği bize her şeyin yerli yerinde olduğu bir alem tasavvurunu gösterir. Eserler, yerleştirmenin ötesinde bu coğrafyanın mirasını teşekkül ettiği yerler olan kitap ve mimaride yerini arama eforunun bir tezahürü olarak görülebilir. Her yapıtın kendine ilişkin bir sergileme biçimi vardır ve her sanatçı yapıtını üretirken bu bahisle karşılaşır, ona tahlil üretir. Yeri klâsik Türk sanatının bir laboratuvarı olarak düşünürsek, eserler de sanatkarların istikamet alma denemesinin işareti. Onu da mahzende yaşatıyoruz. Bu kısmen ve yeni bir akışın başlangıcına da bir işaret veriyor.”
Fatih Belediye Lideri M. Ergün Turan ise bienalin açılışında yaptığı konuşmada, salgın sebebiyle bir yıl gecikmeli olarak gerçekleşen bienalin, hem seçilen ilham verici temasıyla, birebir vakitte yapıtların zihinlerde yarattığı güçlü çağrışımlar ve sergilenme üsluplarıyla, verimli sanatsal tartışmalara imkan sağlayacağına inandığını tabir etti.
Kapılarını birinci sefer Yeditepe Bienali için açtı
2. Yeditepe Bienali üç başka yerde yer alıyor:
“Süleymaniye Camii İmareti, Nuruosmaniye Camii Mahzeni ve Yedikule Hisarı. Üç yer da bir tıp “ara-mekan” olmaları özelliği ile konuklarını çerçevede değilse de eşikte karşılamaya ve onları “içeri” davet etmeye aday niteliğinde. Bienalin, yerlerin mimari özelliklerine uygun bir tertip içeren sergileme formları var.
Nuruosmaniye Külliyesi, kentin merkezî bir kısmında ve ticaret bölgesinin şimdi ortasında Kapalı Çarşı’ya komşu olarak I. Mahmud tarafınca 1749’te temeli atılarak inşasına başlanmışsa da onun mevti üzerine kardeşi III. Osman tarafınca bitirilmiş ve 1755’te ibadete açılmıştır. III. Osman mescide Nûr-ı Osmânî (Nuruosmaniye) ismini vermekle görünüşte hanedanın ismini, gerçekte ise kendi ismini ölümsüz kılmıştır. Nuruosmaniye Külliyesi cami, hünkâr kasrı, medrese, kütüphane, türbe, sebil, çeşme, aşhane-imaret ve dükkânlardan meydana gelmiştir. Cami meyilli bir yerde kurulduğundan cami ile avlunun teşkil ettiği terasın altında bulunan ve tahminen de çarşı olarak düşünülmüş olan mahzen, 1.Yeditepe Bienali’ne kadar hiç kullanılmamıştı.”