Gattuso
New member
Trabzonspor ve A Ulusal Kadronun eski futbolcularından Ogün Temizkanoğlu kıymetli açıklamalarda bulundu. Ajansspor’dan Ahmet Uykan’a Trabzonspor ve Türk futboluna dair konuşan Temizkanoğlu, Şenol Güneş’in ise hayallerini çaldığını söylemiş oldu.
Futbola ne vakit başladınız?
Futbol topuyla 1976 yılında Almanya’da tanıştım. İlkokulla birlikte futbol tutkum da başladı diyebilirim. Okumayı pek sevmediğim için futbol daha ağır bastı. Olağan ki artık keşke okusaydım diyorum. Merhum babam, futbolcu olmamda bana büyük takviye verdi. 14 yaşına kadar Almanya’da futbol oynadım. 1983 yılında Trabzonspor’un altyapı seçmelerine katıldım. bu biçimde merhum Cemil Usta (Dozer Cemil) ve Giray Bulak, tarafınca beğenildim. Trabzonspor maceram da bu biçimde başladı.
Hangi mevkide oynuyordunuz? Beğendiğiniz yahut örnek aldığınız biri var mıydı?
Almanya’da orta alanda oynadım. Trabzonspor’da ise Giray Bulak Hoca bana defansta nazaranv verdi. Stoper oynattı. O periyot İtalyan Franco Baresi epey popülerdi. Onu izlemekten keyif alırdım.
Trabzonspor’da A Takım’a ne vakit yükseldiniz?
4 yıl daha sonra yani 18 yaşında A Takım’la egzersizlere çıkmaya başladım. O devir her perşembe çift kale maçlar yapılırdı. Hem yapılı birebir vakitte sağlam bir fiziğe sahip olduğum için A Takım’ın çift kale maçlarına beni de alırlardı. Urbain Braems’ın gelişiyle A Takım’a dahil edildim.
Ekibe adapte olmak zorlandınız mı?
Çok sevdiğiniz mesleği yaptığınızda natürel ki birtakım zorluklar vardır. Oraya girmek kolaydır fakat orada kalmak zordur. Bilhassa üst düzeyde oynamak meşakkatlidir. Daima kendinizi geliştirmeniz gerekli. Benim bir avantajım vardı. Almanya’dan geldiğim için futbol hayatım boyunca
Genelde altyapıdan A Takım’a çıkan oyuncular ilgisizlikten şikâyet eder. Size yakınlık gösteren yahut ağabeylik yapan oyuncular oldu mu?
Olağan ki oldu. Birinci vakit içinderımda stoper Kemal (Serdar) abi olmak üzere İsmail (Gökçek) abi takviye verdiler. sonrasındasında yaşça benden büyük oldukları için Orhan Çıkırıkçı ve Hami (Mandıralı) hoca da bana ilgi gösterdiler. Bana yardımcı oldular.
O Trabzon inadı dediğimiz bir hırsla yani illa yenmek için alana çıkmasaydık kazanabilirdik. Denetimi kaybettiğimiz anlarda golleri yedik. Aslında sağlıklı düşünebilseydik birliktelik bile bize yetiyordu. Bunu değerlendiremedik. daha sonrasında yaşadığımız travma hayli daha acıydı. Maçtan daha sonra 3 gün egzersize çıkmadık. Orhan Çıkırıkçı ile birlikte 3 gün boyunca kendimizi karartılmış bir odaya kapattık. Kendimize gelemedik bir türlü.
Size nazaran teknik yönetici Şenol Güneş’in kusuru var mıydı?
bu biçimde atmosferi yüksek maçlarda hocayı pek fazla suçlayamazsınız. Ama dışarıdan bakıldığında güya Şenol Hoca, daima ileriye gidin üzere bir imaj verdi. Lakin maçı tekrar izlediğimizde aslında hocayı hayli fazla duymadığımızı da söylemek mümkün. Yani saha içerisinde ağır tezahürat yüzünden hocayı duyma bahtınız fazlaca fazla olmuyor. Öbür şeylere konsantre oluyorsunuz. Maçı kazanma dileğiniz çok yüksek. Açıkçası bu mevzuda her insanın yanılgısı var.
1999 yılında grup dostunuz Abdullah Ercan ile bir arada sürpriz bir biçimde Fenerbahçe’ye gittiniz. Transfer sürecinde neler yaşandı?
Fenerbahçe’ye gitmedilk evvel doğal ki kimi görüşmeler yapılmıştı. Görüşmeler derken bilhassa ben o devirde Trabzonspor’da âlâ bir düzeyde değildim. Lakin bir daha de kulübümle konuşmak ve mukaveleyi uzatmak manasında bir atak yaptım. Fakat kulüpte bir muhatap bulamayınca artık burada işimizin bittiğini anladık.
O devir kulüp lideri Mehmet Ali Yılmaz mıydı?
Evet evet… Mehmet Ali Beyefendi liderdi. daha sonrasında Fenerbahçeli yöneticilerden Ali Yıldırım’la yaptığım telefon görüşmesi esnasında kendisine evvel kulübümle konuşmak istediğimi söylemiş oldum. Lakin o benle birlikte Abdullah Ercan’ın bonservis paralarının ödendiğini söylemiş oldu. Açıkçası fazlaca fazla bilgimiz dahilinde olmayan bir transfer oldu.
Pekala taraftar reaksiyonundan çekinmediniz mi?
Hayır. esasen rastgele bir reaksiyon de olmadı. Zira size beklediniz kıymet verilmediği vakit çekinecek bir durumunuz olmaz. Siz orada güzeliyle kötüsüyle 9-10 yıl bir hizmet vermişsiniz. Bunun karşılığı bu olmaması gerekiyordu.
Sanırım bu ayrılık sonucunda bir cenaze merasiminde taraftarlarla yaşadığınız olayın da tesiri var.
Evet… bu biçimde bir hadisenin yaşanmaması lazımdı. Ama sonuçta bugün herkes nasıl, ‘Biz profesyoneliz. Orada da oynarız burada da oynarız’ diyorsa o periyotta de biz profesyoneldik.
2002 Dünya Kupası finalleri takımında olmadığınızı öğrendiğinizde reaksiyonunuz ne oldu?
Çok büyük bir hayal kırıklığı hayatıştım. niye takıma alınmadığımı hala bugün de bilmiyorum. Bu bahis benim içimde daima ukde kalacaktır. Eleme maçların hepsinde vardım. Kaptandım. Bana bakılırsa bir futbolcunun hayallerini çaldılar. Daha doğrusu çaldı.
-Kim çaldı? Şenol Güneş mi?
Şenol Hoca natürel ki… Sonuçta kadrosu açıklayan oydu.
Futbola ne vakit başladınız?
Futbol topuyla 1976 yılında Almanya’da tanıştım. İlkokulla birlikte futbol tutkum da başladı diyebilirim. Okumayı pek sevmediğim için futbol daha ağır bastı. Olağan ki artık keşke okusaydım diyorum. Merhum babam, futbolcu olmamda bana büyük takviye verdi. 14 yaşına kadar Almanya’da futbol oynadım. 1983 yılında Trabzonspor’un altyapı seçmelerine katıldım. bu biçimde merhum Cemil Usta (Dozer Cemil) ve Giray Bulak, tarafınca beğenildim. Trabzonspor maceram da bu biçimde başladı.
Hangi mevkide oynuyordunuz? Beğendiğiniz yahut örnek aldığınız biri var mıydı?
Almanya’da orta alanda oynadım. Trabzonspor’da ise Giray Bulak Hoca bana defansta nazaranv verdi. Stoper oynattı. O periyot İtalyan Franco Baresi epey popülerdi. Onu izlemekten keyif alırdım.
Trabzonspor’da A Takım’a ne vakit yükseldiniz?
4 yıl daha sonra yani 18 yaşında A Takım’la egzersizlere çıkmaya başladım. O devir her perşembe çift kale maçlar yapılırdı. Hem yapılı birebir vakitte sağlam bir fiziğe sahip olduğum için A Takım’ın çift kale maçlarına beni de alırlardı. Urbain Braems’ın gelişiyle A Takım’a dahil edildim.
Ekibe adapte olmak zorlandınız mı?
Çok sevdiğiniz mesleği yaptığınızda natürel ki birtakım zorluklar vardır. Oraya girmek kolaydır fakat orada kalmak zordur. Bilhassa üst düzeyde oynamak meşakkatlidir. Daima kendinizi geliştirmeniz gerekli. Benim bir avantajım vardı. Almanya’dan geldiğim için futbol hayatım boyunca
Genelde altyapıdan A Takım’a çıkan oyuncular ilgisizlikten şikâyet eder. Size yakınlık gösteren yahut ağabeylik yapan oyuncular oldu mu?
Olağan ki oldu. Birinci vakit içinderımda stoper Kemal (Serdar) abi olmak üzere İsmail (Gökçek) abi takviye verdiler. sonrasındasında yaşça benden büyük oldukları için Orhan Çıkırıkçı ve Hami (Mandıralı) hoca da bana ilgi gösterdiler. Bana yardımcı oldular.
O Trabzon inadı dediğimiz bir hırsla yani illa yenmek için alana çıkmasaydık kazanabilirdik. Denetimi kaybettiğimiz anlarda golleri yedik. Aslında sağlıklı düşünebilseydik birliktelik bile bize yetiyordu. Bunu değerlendiremedik. daha sonrasında yaşadığımız travma hayli daha acıydı. Maçtan daha sonra 3 gün egzersize çıkmadık. Orhan Çıkırıkçı ile birlikte 3 gün boyunca kendimizi karartılmış bir odaya kapattık. Kendimize gelemedik bir türlü.
Size nazaran teknik yönetici Şenol Güneş’in kusuru var mıydı?
bu biçimde atmosferi yüksek maçlarda hocayı pek fazla suçlayamazsınız. Ama dışarıdan bakıldığında güya Şenol Hoca, daima ileriye gidin üzere bir imaj verdi. Lakin maçı tekrar izlediğimizde aslında hocayı hayli fazla duymadığımızı da söylemek mümkün. Yani saha içerisinde ağır tezahürat yüzünden hocayı duyma bahtınız fazlaca fazla olmuyor. Öbür şeylere konsantre oluyorsunuz. Maçı kazanma dileğiniz çok yüksek. Açıkçası bu mevzuda her insanın yanılgısı var.
1999 yılında grup dostunuz Abdullah Ercan ile bir arada sürpriz bir biçimde Fenerbahçe’ye gittiniz. Transfer sürecinde neler yaşandı?
Fenerbahçe’ye gitmedilk evvel doğal ki kimi görüşmeler yapılmıştı. Görüşmeler derken bilhassa ben o devirde Trabzonspor’da âlâ bir düzeyde değildim. Lakin bir daha de kulübümle konuşmak ve mukaveleyi uzatmak manasında bir atak yaptım. Fakat kulüpte bir muhatap bulamayınca artık burada işimizin bittiğini anladık.
O devir kulüp lideri Mehmet Ali Yılmaz mıydı?
Evet evet… Mehmet Ali Beyefendi liderdi. daha sonrasında Fenerbahçeli yöneticilerden Ali Yıldırım’la yaptığım telefon görüşmesi esnasında kendisine evvel kulübümle konuşmak istediğimi söylemiş oldum. Lakin o benle birlikte Abdullah Ercan’ın bonservis paralarının ödendiğini söylemiş oldu. Açıkçası fazlaca fazla bilgimiz dahilinde olmayan bir transfer oldu.
Pekala taraftar reaksiyonundan çekinmediniz mi?
Hayır. esasen rastgele bir reaksiyon de olmadı. Zira size beklediniz kıymet verilmediği vakit çekinecek bir durumunuz olmaz. Siz orada güzeliyle kötüsüyle 9-10 yıl bir hizmet vermişsiniz. Bunun karşılığı bu olmaması gerekiyordu.
Sanırım bu ayrılık sonucunda bir cenaze merasiminde taraftarlarla yaşadığınız olayın da tesiri var.
Evet… bu biçimde bir hadisenin yaşanmaması lazımdı. Ama sonuçta bugün herkes nasıl, ‘Biz profesyoneliz. Orada da oynarız burada da oynarız’ diyorsa o periyotta de biz profesyoneldik.
2002 Dünya Kupası finalleri takımında olmadığınızı öğrendiğinizde reaksiyonunuz ne oldu?
Çok büyük bir hayal kırıklığı hayatıştım. niye takıma alınmadığımı hala bugün de bilmiyorum. Bu bahis benim içimde daima ukde kalacaktır. Eleme maçların hepsinde vardım. Kaptandım. Bana bakılırsa bir futbolcunun hayallerini çaldılar. Daha doğrusu çaldı.
-Kim çaldı? Şenol Güneş mi?
Şenol Hoca natürel ki… Sonuçta kadrosu açıklayan oydu.