Pastaya mimari dokunuş

JoKeR

Active member
Pastayı bir mimar ustalığıyla milimetrik hesaplarla inşa etmek ve akabinde lezzetli dokunuşlarla onu epey mu fazlaca farklı tatlarla donatmak… Ukraynalı ünlü Şef Dinara Kasko’nun mutfaktaki alışılmış kalıpları yıkarak kendi tasarladığı kalıplardan yaptığı pastalar, imgeleri ve lezzetleriyle dünya çapında büyük ilgi uyandırdı. V.N. Karazin Kharkiv National University’de mimarlık eğitimini tamamlayan Kasko, çabucak sonrasında mesleğini pasta tutkusuyla birleştirdi ve 2016’da kurduğu profesyonel mutfakla mimari pastacılıkta kendi kalıplarını üreterek geometrik metotları pasta üretiminde kullanan birinci isim oldu. Biçimi de lezzeti de milimetrik hesaplamalarla örülü bu sıradışı pastalar, Boston, Moskova ve Katar’ın akabinde İstanbullu pasta severlerle de buluştu. Kasko ile mimarlıktan pastacılığa uzanan kıssasını konuştuk.

Dinara Kasko


– Mimarlık mesleğini bırakarak pasta tutkusunun peşinden gittiğiniz. Pastacılık tutkunuz nereden ve nasıl başladı?

Çocukken anneme mutfakta daima yardım ederdim. Tatlıya düşkündüm ve keklerin özel günler için ayrılan ender bir şey olması pek üzücüydü. Kendi başıma kek, tatlı yapmak bunu telafi etmenin bir yoluydu açıkçası. Küçük yaşlardan beri mutfakla vakit geçirmeyi seviyordum ileriki yaşlarımda da bu bir tutkuya dönüştü. Bu yüzden mimarlık ofisindeki mesaimin akabinde vaktimin birçoklarını mutfağa ayırmaya başladım.

Şapka pasta


bir süre daha sonra güya iki işim varmış üzere oldu, gündüzleri ofiste olmak ve geceleri hiç durmadan pişirmek, yaklaşık üç yıl boyunca bunu yaptım. 2014 yılında doğum daha sonrası meskende dinlendiğim vakit içinderda artık kendimi büsbütün pişirmeye adamaya karar verdim. Birinci vakit içinder sıradan kurabiyeler ve kolay tatlılar yapıyordum. Yaptığım pastaların lezzetleri, sıradışı olmaları, değişik formları hoşuma gitti.

Pearls Cake


Ayrıyeten pastalarımı büsbütün doğal gereçlerden hiç bir kimyasal içerik kullanmadan kendi formüllerimle üretmeyi hedefledim ve bu biçimdece doğal ve özgün tatlar üretmeyi başardım. Boş vaktimde yeni tanımları keşfediyordum, yeni tatlar elde etmeye çalışıyordum. Pastanelere gidip yeni eserlerle tanışıyordum.

Görünmez Kutuda Vişneler



Pasta materyalleri satan yerleri ziyaret ediyordum. Maaşımı büsbütün pastacılık eğitimine ve gereçlere harcıyordum. Youtube kanallarında mevzuya ilgili görüntüler izliyor, kitaplar okuyordum. Pastacılık giderek daha epeyce ilgimi çekti ve bu mesleği önemli olarak düşünmeye başladım. Bu sürecin akabinde tekrar mimarlık ofisine geri dönmedim ve 2016’da kendi pasta atölyemi kurdum.

Pasta da ön tasarım ister

– Mimari, gastronomi ve sanat üzere üç farklı disiplini nasıl bir ortaya getirdiniz?


Hoş bir bina kadar hoş bir pasta da ön tasarım gerektirir. Form, hacim, kompozisyon, orantı, renk ve doku ile hakikat çalışma gerektirir. Tüm bu faktörlerin hakikat kombinasyonu, istikrarlı bir pasta ve istikrarlı bir bina oluşturmanızı sağlayacaktır. Parametrik mimari ve geometri, 3d modelleme ve baskı üzere tekniklerle yeni pastalar yaratarak insanları şaşırtmayı seviyorum. Birden fazla vakit beşerler gördüklerinin bir pasta olduğuna inanamıyorlar.



Pasta yapmaya başladığımda şahsi bir dokunuş, yeni bir şey eklemek isterim. Yaratıcı sürecim ondan sonrasında eskiz haline gelen bir fikirle başlıyor. Akabinde bir üç boyutlu model tasarlıyor, yazdırıyor ve bir test silikon kalıbı yapıyorum. Sonuçtan büsbütün şad kalırsam birinci deneme pastasını yapıyorum, daha sonra pastanın gereğince âlâ olup olmadığına karar veriyorum. Kalıplarımı tasarlama sürecinin tamamına dahilim zira en düzgün eseri üretmek için her nüansı anlamam gerekiyor. Tasarımlarımda bir dahalenen desenler ve dalgalı biçimler oluşturmak için kullandığım makul algoritmalar var. Yeni bir şeyler üretmeye duyduğum kuvvetli istek beni kendi silikon kalıplarımı yapmaya yönlendirdi. Modelleri tasarlamaya başladığımda mimar olmam ve üç boyutlu çalışmış olmamın avantajlarını kullandım.



Teknolojiyi kullanıyor

– Pasta üretiminde teknolojiyi nasıl kullanıyorsunuz?


Pasta yapmaya başladığımda şahsi bir dokunuş, yeni bir şey eklemek isterim. Yaratıcı sürecim çabucak sonrasında eskiz haline gelen bir fikirle başlıyor. Akabinde bir üç boyutlu model tasarlıyor, yazdırıyor ve bir test silikon kalıbı yapıyorum. Sonuçtan büsbütün mutlu kalırsam birinci deneme pastasını yapıyorum, daha sonra pastanın gereğince düzgün olup olmadığına karar veriyorum. Kalıplarımı tasarlama sürecinin tamamına dahilim zira en uygun eseri üretmek için her nüansı anlamam gerekiyor. Tasarımlarımda bir dahalenen desenler ve dalgalı haller oluşturmak için kullandığım makul algoritmalar var. Yeni bir şeyler üretmeye duyduğum kuvvetli istek beni kendi silikon kalıplarımı yapmaya yönlendirdi. Modelleri tasarlamaya başladığımda mimar olmam ve üç boyutlu çalışmış olmamın avantajlarını kullandım.
 
Üst