JoKeR
Active member
Rusya Devlet Lideri Vladimir Putin’in, “Ukrayna’nın askerden ve Nazizm’den arındırılması” maksadıyla resmen başlatmış olduğunı söylemiş olduği Ukrayna işgali tüm dünyada reaksiyonla karşılandı. Bütün dünya soluğunu tutmuş işgal güçlerinden kaçan ailelerin ziyan görmemesi için dua ediyor.Her savaşta olduğu üzere bu savaşın da mağdurları bayanlar ve çocuklar…
Gündemi savaşın meşgul ettiği şu günlerde Türk-Ukrayna ortak imali Klondike sinemasının ortak imalcisi Mehmet Bahadır Er ile hem sinemanın çekildiği Ukrayna’yı birebir vakitte savaşın soğuk yüzünü konuştuk.
Direktörlüğünü Maryna Er Gorbach’ın, ortak yapımcılığını Mehmet Bahadır Er’in ve başrolünü Oksana Cherkashyna’nın üstlendiği sinema, Ukrayna – Rusya hududunda yaşayan, köyü ayrılıkçı kümeler tarafınca kuşatılmış bulunmasına karşın meskenini terk etmeyi reddeden gebe bir bayanın kıssasına odaklanıyor. Maryna Er Gorbach tarafınca kaleme alınan sinemanın senaryosu, 17 Temmuz 2014 yılında Ukrayna-Rusya sonundaki bir köyde düşürülen sivil yolcu uçağının kıssasından esinlenilerek kurgulanmış.
Ukrayna Devlet Sinema Ajansı, Türkiye Cumhuriyeti Kültür ve Turizm Bakanlığı Sinema Genel Müdürlüğü ve TRT 12 Punto ortak üretimi Klondike, Dünya prömiyerini Sundance Sinema Festivali’nde yaptı. Burada “En Düzgün Yönetmen” mükafatını aldı. Akabinde da 72.Berlin Memleketler arası Sinema Festivali’nde Ekümenik Heyet tarafınca “En güzel Film” ödülünün sahibi oldu. Berlin’den “En Güzel Film” ödülüyle dönmesinin çabucak akabinde ise Rusya’nın Ukrayna akınları alevlendi.
ATAK SIRASINDA ODESSA’DAYDIK
Mehmet Bahadır Er, sinemanın öyküsünü anlatırken bizi 17 Temmuz 2014 tarihine gdolayıyor. Bir çoğunuzun hatırlayacağı üzere o tarihte Amsterdam Schiphol Havalimanı’ndan Kuala Lumpur Memleketler arası Havalimanı’na giden Malezya Havayollarına ilişkin uçak, Rus Ayrılıkçılar tarafınca Rusya sonundan 60 kilometre uzakta bulunan Ukrayna’nın Hrabove köyüne düşürülmüştü. Er, sinemaya ilham veren olayın geçtiği tarihleri anlatırken şunları söylüyor: “Bu olayların yaşandığı tarihte ben ve eşim Maryna Er Gorbach, Ukrayna’ya Odessa Sinema Festivali’ne gitmiştik. Herkes üzere biz de Rusya’nın bu saldırısı karşısında şoke olmuştuk. Türk yetkilileri bizi telefonla arayarak orayı terk etmemizi, tahliye için uçak göndereceklerini söylemişti.”
Fakat eşinin Türk vatandaşı olmayan ailesini yalnız bırakmak istemediği için Türkiye’ye gelmek istemediğini ve o periyotta yeni doğum yapmış eşiyle bir arada kendisinin de geri dönmeyerek Ukrayna’da kaldığını lisana getiren Er, “Eşim Maryna ailesini yalnız bırakmak istemeyince biz de yeni doğan bebeğimizle birlikte orada kaldık. Birkaç günümüz epeyce ağır bir gerilimle geçti. Sinemanın kıssası de aslında o denli başladı” diyerek sinemanın yazılma sürecini anlatıyor.
Mehmet Bahadır Er
İŞGAL YÜZÜNDEN GERÇEK YERDE ÇEKEMEDİK
Sinemanın senaryosunun 2016 yılında tamamlandığını belirten Er, bir ekip resmi sıkıntılar ve fon bulma konusunda yaşanan düşünceleri aştıktan daha sonra 2019 yılında nihayet sineması Ukrayna’da çekmeye başladıklarını söz ediyor. Ön hazırlık ve çekimlerle bir arada Ukrayna’da 4 aylık bir süre geçiren Mehmet Bahadır Er ve eşi Maryna Er Gorbach, Ukrayn, Türk, Boşnak, Polonya ve Gürcü gruplar ile sette birlikte çalışmışlar. Sinemanın çekimleri şu an Rusya işgali altında olan Mariupol’e yakın bir bölgede gerçekleştirilmiş. Olayın gerçekte yaşandığı yerin Donbass Bölgesi’nde olduğunu söyleyen Er, bölgenin 6 Nisan 2014’ten beri Rus işgali altında olduğunu ve bu niçinle sineması gerçek yerinde çekemediklerini söz ediyor. Maryna Er Gorbach, çekim öncesinde haritacılık kısmı uzmanları ile çalışarak olayın gerçekleştiği bölgeye topografik olarak epeyce benzeyen üç farklı alanda sineması tamamlamış.
YAŞANANLARI BEŞERLER GÖRSÜN
Mehmet Bahadır Er’e nazaran sinema yalnızca cümbüş sanatı değil. bununla birlikte savaş üzere güç şartlarda neler yaşandığını da bütün dünyaya en net olarak anlatan bir sanat. Buna örnek olarak da Bosna Savaşı’nı en uygun anlatan sinemalardan biri olan ve daha evvelki senelerda Berlin Sinema Festvali’nde gösterilen Esma’nın Sırrı sinemasını hatırlatıyor. Er, “Bu sinema Avrupa’nın duygusal olarak Bosna-Hersek’te ne olduğunu, Srebrenitsa’da ne olduğunu anlamasına sebep oldu” diyor ve ekliyor: “Filmden daha sonra Avrupalıların Bosna’ya bakışı değişti. Bu epeyce pahalı bir şey.”
İşte kendi çektiği Klondike sinemasına de Er birebir bakış açısıyla yaklaşıyor ve şunları söylüyor: “Ukrayna’da yaşanan olayları haberlerde sıkça görüyoruz. Ancak bu olayları anlamak ve ilgi uyandırmak için haberleri izlemek kâfi değil. örneğin bu savaş aslında sekiz yıldır sürüyor. Fakat kimse bunun farkında bile değil.”
Oksana Cherkashyna (filmin oyuncusu)- Maryna Er Gorbach n(filmin yönetmeni)
Sineması çekerken yaşanan olaylara jeopolitik ve askeri cepheden değil insani boyutuyla dikkat çekmeye çalıştıklarını belirten Er, gayelerinin bu işgale karşı insanların hisleriyle bakmasını sağlamak olduğunu lisana getiriyor. “Avrupa’daki biroldukça insan sineması izlediğinde derinden etkilendi, bunu gördük. Dayanak olmak isteyen, bloğunda, toplumsal medyasında takviye bildirileri yayınlayan bir hayli kişi oldu. Yaşananlar haber olmaktan çıkıp insanları fikir ve his manasında etkilemeye ve onları bir şeyler yapmaya itti” diyen Er, sinemayla ilgili olarak yurtharicinden şuan bir hayli şenlikle de görüşmeye devam ettiklerini lisana getiriyor. “Aslında bu savaş tam sekiz yıldır vakit zaman şiddeti değişse de devam ediyor. Her gün Rusya tarafınca roket atılıyor, ateş açılıyordu… Sinemanın bu savaşın alevlendiği bir periyoda denk gelmesi gerçekten üzücü” diyen Er, sinema çekimleri sırasında ortalarında geçen bir konuşmayı şu cümlelerle aktarıyor: “İnşallah bu sinema gösterilirken bu savaş bitecek ve çekilenler yalnızca bir anı olarak kalacak”
Bu bir barış sineması
“Bir hanımın niye savaşta doğum yapmak istediği değil de, çocuk yetiştirilecek harika bir doğal hoşluk içerisinde niye savaş yapıldığı sorgulanmalı” sorusuyla seyirciyi baş başa bırakan Maryna Er Gorbach’ın bir barış sineması yazdığını söyleyen Er, “Maryna’nın senaryosunda beni en epey etkileyen şey; savaşı ve şiddeti asla övmüyor, yüceltmiyor hatta onu görmemeye çalışarak sırf tesiri üzerine bir şeyler anlatmaya çalışıyor” diyor. Bu bakışın fazlaca bedelli olduğunun ve bu sinemanın bir savaş sineması değil, bir barış sineması olduğunun da altını çiziyor. “Bir bayan perspektifinden anlatılan, savaş aykırısı bu sinemanın yaşananlara epey hakikat bir arada durduğunu düşünüyorum” diyen Er, Klondike’ın Ukrayna’ya yalnızca sanatsal yeterlilik manasında değil ayrıyeten düşünsel yapı ve Ukrayna’daki mevcut durumun dünyaya anlatması için fazlaca değerli bir sinema olduğunu söz ediyor.
Donbass denilen bölgede geçmişte 2-2,5 milyon insanın yaşadığını bu insanların yarısı Ukrayn, yarısının Rus olduğunu söyleyen Er, bombardımanların akabinde Ukraynalı halkın kaçmak zorunda kaldığını söylüyor ve ekliyor: “Anormal olan esasen savaşmak. Baş karakter Irka sinema boyunca hiç bir vakit birincil çıkarına bakmıyor, kimi vakit idealist kimi vakit hayalperestçe olsa da topraklarında yaşaktan vazgeçmiyor. Bir mülteci akımına kapılıp gitmektense konutunda kalmayı yeğleyen Irka şu soruyu soruyor: “Ben nerede doğum yapacağım, bir okulun spor salonunda mı?” Sinemada gördüğümüz olay üzere binlercesinin yaşandığını söyleyen Er, “hemen çabucak üç gün evvel sığınakta bir bebek dünyaya geldi ve Kiev’de bir umudun sembolu oldu. Maryna yalnızca bu tip yaşanan olaylar üzerinden bir senaryo yazdı” diyor.
Gündemi savaşın meşgul ettiği şu günlerde Türk-Ukrayna ortak imali Klondike sinemasının ortak imalcisi Mehmet Bahadır Er ile hem sinemanın çekildiği Ukrayna’yı birebir vakitte savaşın soğuk yüzünü konuştuk.
Direktörlüğünü Maryna Er Gorbach’ın, ortak yapımcılığını Mehmet Bahadır Er’in ve başrolünü Oksana Cherkashyna’nın üstlendiği sinema, Ukrayna – Rusya hududunda yaşayan, köyü ayrılıkçı kümeler tarafınca kuşatılmış bulunmasına karşın meskenini terk etmeyi reddeden gebe bir bayanın kıssasına odaklanıyor. Maryna Er Gorbach tarafınca kaleme alınan sinemanın senaryosu, 17 Temmuz 2014 yılında Ukrayna-Rusya sonundaki bir köyde düşürülen sivil yolcu uçağının kıssasından esinlenilerek kurgulanmış.
Ukrayna Devlet Sinema Ajansı, Türkiye Cumhuriyeti Kültür ve Turizm Bakanlığı Sinema Genel Müdürlüğü ve TRT 12 Punto ortak üretimi Klondike, Dünya prömiyerini Sundance Sinema Festivali’nde yaptı. Burada “En Düzgün Yönetmen” mükafatını aldı. Akabinde da 72.Berlin Memleketler arası Sinema Festivali’nde Ekümenik Heyet tarafınca “En güzel Film” ödülünün sahibi oldu. Berlin’den “En Güzel Film” ödülüyle dönmesinin çabucak akabinde ise Rusya’nın Ukrayna akınları alevlendi.
ATAK SIRASINDA ODESSA’DAYDIK
Mehmet Bahadır Er, sinemanın öyküsünü anlatırken bizi 17 Temmuz 2014 tarihine gdolayıyor. Bir çoğunuzun hatırlayacağı üzere o tarihte Amsterdam Schiphol Havalimanı’ndan Kuala Lumpur Memleketler arası Havalimanı’na giden Malezya Havayollarına ilişkin uçak, Rus Ayrılıkçılar tarafınca Rusya sonundan 60 kilometre uzakta bulunan Ukrayna’nın Hrabove köyüne düşürülmüştü. Er, sinemaya ilham veren olayın geçtiği tarihleri anlatırken şunları söylüyor: “Bu olayların yaşandığı tarihte ben ve eşim Maryna Er Gorbach, Ukrayna’ya Odessa Sinema Festivali’ne gitmiştik. Herkes üzere biz de Rusya’nın bu saldırısı karşısında şoke olmuştuk. Türk yetkilileri bizi telefonla arayarak orayı terk etmemizi, tahliye için uçak göndereceklerini söylemişti.”
Fakat eşinin Türk vatandaşı olmayan ailesini yalnız bırakmak istemediği için Türkiye’ye gelmek istemediğini ve o periyotta yeni doğum yapmış eşiyle bir arada kendisinin de geri dönmeyerek Ukrayna’da kaldığını lisana getiren Er, “Eşim Maryna ailesini yalnız bırakmak istemeyince biz de yeni doğan bebeğimizle birlikte orada kaldık. Birkaç günümüz epeyce ağır bir gerilimle geçti. Sinemanın kıssası de aslında o denli başladı” diyerek sinemanın yazılma sürecini anlatıyor.
Mehmet Bahadır Er
İŞGAL YÜZÜNDEN GERÇEK YERDE ÇEKEMEDİK
Sinemanın senaryosunun 2016 yılında tamamlandığını belirten Er, bir ekip resmi sıkıntılar ve fon bulma konusunda yaşanan düşünceleri aştıktan daha sonra 2019 yılında nihayet sineması Ukrayna’da çekmeye başladıklarını söz ediyor. Ön hazırlık ve çekimlerle bir arada Ukrayna’da 4 aylık bir süre geçiren Mehmet Bahadır Er ve eşi Maryna Er Gorbach, Ukrayn, Türk, Boşnak, Polonya ve Gürcü gruplar ile sette birlikte çalışmışlar. Sinemanın çekimleri şu an Rusya işgali altında olan Mariupol’e yakın bir bölgede gerçekleştirilmiş. Olayın gerçekte yaşandığı yerin Donbass Bölgesi’nde olduğunu söyleyen Er, bölgenin 6 Nisan 2014’ten beri Rus işgali altında olduğunu ve bu niçinle sineması gerçek yerinde çekemediklerini söz ediyor. Maryna Er Gorbach, çekim öncesinde haritacılık kısmı uzmanları ile çalışarak olayın gerçekleştiği bölgeye topografik olarak epeyce benzeyen üç farklı alanda sineması tamamlamış.
YAŞANANLARI BEŞERLER GÖRSÜN
Mehmet Bahadır Er’e nazaran sinema yalnızca cümbüş sanatı değil. bununla birlikte savaş üzere güç şartlarda neler yaşandığını da bütün dünyaya en net olarak anlatan bir sanat. Buna örnek olarak da Bosna Savaşı’nı en uygun anlatan sinemalardan biri olan ve daha evvelki senelerda Berlin Sinema Festvali’nde gösterilen Esma’nın Sırrı sinemasını hatırlatıyor. Er, “Bu sinema Avrupa’nın duygusal olarak Bosna-Hersek’te ne olduğunu, Srebrenitsa’da ne olduğunu anlamasına sebep oldu” diyor ve ekliyor: “Filmden daha sonra Avrupalıların Bosna’ya bakışı değişti. Bu epeyce pahalı bir şey.”
İşte kendi çektiği Klondike sinemasına de Er birebir bakış açısıyla yaklaşıyor ve şunları söylüyor: “Ukrayna’da yaşanan olayları haberlerde sıkça görüyoruz. Ancak bu olayları anlamak ve ilgi uyandırmak için haberleri izlemek kâfi değil. örneğin bu savaş aslında sekiz yıldır sürüyor. Fakat kimse bunun farkında bile değil.”
Oksana Cherkashyna (filmin oyuncusu)- Maryna Er Gorbach n(filmin yönetmeni)
Sineması çekerken yaşanan olaylara jeopolitik ve askeri cepheden değil insani boyutuyla dikkat çekmeye çalıştıklarını belirten Er, gayelerinin bu işgale karşı insanların hisleriyle bakmasını sağlamak olduğunu lisana getiriyor. “Avrupa’daki biroldukça insan sineması izlediğinde derinden etkilendi, bunu gördük. Dayanak olmak isteyen, bloğunda, toplumsal medyasında takviye bildirileri yayınlayan bir hayli kişi oldu. Yaşananlar haber olmaktan çıkıp insanları fikir ve his manasında etkilemeye ve onları bir şeyler yapmaya itti” diyen Er, sinemayla ilgili olarak yurtharicinden şuan bir hayli şenlikle de görüşmeye devam ettiklerini lisana getiriyor. “Aslında bu savaş tam sekiz yıldır vakit zaman şiddeti değişse de devam ediyor. Her gün Rusya tarafınca roket atılıyor, ateş açılıyordu… Sinemanın bu savaşın alevlendiği bir periyoda denk gelmesi gerçekten üzücü” diyen Er, sinema çekimleri sırasında ortalarında geçen bir konuşmayı şu cümlelerle aktarıyor: “İnşallah bu sinema gösterilirken bu savaş bitecek ve çekilenler yalnızca bir anı olarak kalacak”
Bu bir barış sineması
“Bir hanımın niye savaşta doğum yapmak istediği değil de, çocuk yetiştirilecek harika bir doğal hoşluk içerisinde niye savaş yapıldığı sorgulanmalı” sorusuyla seyirciyi baş başa bırakan Maryna Er Gorbach’ın bir barış sineması yazdığını söyleyen Er, “Maryna’nın senaryosunda beni en epey etkileyen şey; savaşı ve şiddeti asla övmüyor, yüceltmiyor hatta onu görmemeye çalışarak sırf tesiri üzerine bir şeyler anlatmaya çalışıyor” diyor. Bu bakışın fazlaca bedelli olduğunun ve bu sinemanın bir savaş sineması değil, bir barış sineması olduğunun da altını çiziyor. “Bir bayan perspektifinden anlatılan, savaş aykırısı bu sinemanın yaşananlara epey hakikat bir arada durduğunu düşünüyorum” diyen Er, Klondike’ın Ukrayna’ya yalnızca sanatsal yeterlilik manasında değil ayrıyeten düşünsel yapı ve Ukrayna’daki mevcut durumun dünyaya anlatması için fazlaca değerli bir sinema olduğunu söz ediyor.
Donbass denilen bölgede geçmişte 2-2,5 milyon insanın yaşadığını bu insanların yarısı Ukrayn, yarısının Rus olduğunu söyleyen Er, bombardımanların akabinde Ukraynalı halkın kaçmak zorunda kaldığını söylüyor ve ekliyor: “Anormal olan esasen savaşmak. Baş karakter Irka sinema boyunca hiç bir vakit birincil çıkarına bakmıyor, kimi vakit idealist kimi vakit hayalperestçe olsa da topraklarında yaşaktan vazgeçmiyor. Bir mülteci akımına kapılıp gitmektense konutunda kalmayı yeğleyen Irka şu soruyu soruyor: “Ben nerede doğum yapacağım, bir okulun spor salonunda mı?” Sinemada gördüğümüz olay üzere binlercesinin yaşandığını söyleyen Er, “hemen çabucak üç gün evvel sığınakta bir bebek dünyaya geldi ve Kiev’de bir umudun sembolu oldu. Maryna yalnızca bu tip yaşanan olaylar üzerinden bir senaryo yazdı” diyor.