Sezai Karakoç’un “Mona Roza” şiirinde ismine akrostiş yaptığı Muazzez Akkaya konuştu

BordoBereli

Genel Mod
Global Mod
88 yaşında hayatını yitiren Türk edebiyatının kıymetli şairlerinden olan Sezai Karakoç‘un “Mona Roza” şiirini yazdığı Muazzez Akkaya, birinci defa konuştu. Akkaya, “Hay Allah üzüldüm. Evlenmemiş bulunmasına üzüldüm açıkçası keşke o kadar bağlı olmasaydı. Yani ben sebep olmadım İnşallah. Mukadderat, kısmet mi diyelim bilmiyorum, ışık ortasında yatsın. Ben onun memnun olmasını isterdim” dedi.

Türk edebiyatını acı kaybının akabinde Sezai Karakoç’un Mona Roza şiirinde ismine akrostiş yaptığı platonik aşkı Muazzez Akkaya konuştu. Odatv’ye açıklamalarda bulunan Muazzez Akkaya hayli üzgün olduğunu belirtti. Akkaya “Hay Allah üzüldüm. Evlenmemiş bulunmasına üzüldüm açıkçası keşke o kadar bağlı olmasaydı. Yani ben sebep olmadım İnşallah…” sözlerini kullandı.

“Onun keyifli olmasını isterdim”

Mülkiyede tanıştıklarını, tek fotoğraflarının da Mülkiye’nin klâsik İnek Bayramı’nda olduğunu söyleyen Akkaya “Âlâ bir insandı, ikinci sınıftan arkadaşımdı. Mukadderat, kısmet mi diyelim bilmiyorum, ışık ortasında yatsın. Ben onun memnun olmasını isterdim” tabirleriyle son sefer veda etti.

“Yakınlık duymadım”

Sezai Karakoç’un akrostişler yazdığı o günleri Akkaya şu biçimde anlattı:

“Mono Roza şiirinden ikinci sınıfta haberdar olmuştum. Tıpkı sınıfı paylaştığım Altan Öymen’in eşi Aysel Öymen hayli hoşlar şiirler yazan biri var demişti. Şiir gecesi olmuştu, o şiiri okumuştu. Valla yakınlık duyamadım. Çalışkan bir arkadaştı. Fakat pek düşünmüyordum tıpkı sınıftan biriyle… Cemal Süreya ile birebir sınıftaydık. O da cebime şiirler koyuyordu. Evlendi yuva kurdu.”


Mona Roza şiiri

Mona Roza, siyah güller, ak güller
Geyve’nin gülleri ve beyaz yatak
Kanadı kırık kuş merhamet ister
Ah, senin yüzünden kana batacak
Mona Roza siyah güller, ak güller
Ulur aya karşı kirli çakallar
Ürkek ürkek bakar tavşanlar dağa
Mona Roza, bugün bende bir hal var
Yağmur iğri iğri düşer toprağa
Ulur aya karşı kirli çakallar
Açma pencereni perdeleri çek
Mona Roza seni görmemeliyim
Bir bakışın ölmem için yetecek
Anla Mona Roza, ben bir meczubum
Açma pencereni perdeleri çek…
Zeytin ağaçları söğüt gölgesi
Bende çıkar güneş aydınlığa
Bir nişan yüzüğü, bir kapı sesi
Seni hatırlatıyor her vakit bana
Zeytin ağaçları, söğüt gölgesi
Zambaklar en ıssız yerlerde açar
Ve vardır her yırtıcı çiçekte gurur
Bir mumun arkasında bekleyen rüzgar
Işıksız ruhumu sallar da durur
Zambaklar en ıssız yerlerde açar
Ellerin ellerin ve parmakların;
Bir nar çiçeğini eziyor üzere
Ellerinden belirli oluyor bir bayan
Denizin tabanında geziyor üzere
Ellerin ellerin ve parmakların
Vakit ne de çabuk geçiyor Mona
Saat on ikidir söndü lambalar
Uyu da turnalar girsin rüyana
Bakma tuhaf tuhaf göğe bu kadar
Vakit ne de çabuk geçiyor Mona
Akşamları gelir incir kuşları
Konar bahçenin incirlerine
Kiminin rengi ak, kimisi sarı
Ahhh! beni vursalar bir kuş yerine
Akşamları gelir incir kuşları
Ki ben Mona Roza bulurum seni
İncir kuşlarının bakışlarında
Hayatla doldurur bu boş yelkeni
O günahsız bakışlar su kenarında
Ki ben Mona Roza bulurum seni
Kırgın kırgın bakma yüzüme Roza
çabucak hemen dinlemedin benden türküler
Benim aşkım sığmaz o denli her saza
En hoş şarkıyı bir kurşun söyler
Kırgın kırgın bakma yüzüme Roza
Artık inan bana muhacir kızı
Dinle ve kabul et itirafımı
Bir soğuk, bir garip, bir mavi sızı
Alev alev sardı her tarafımı
Artık inan bana muhacir kızı
Yağmurlardan daha sonra büyürmüş başak
Meyvelar sabırla olgunlaşırmış
Bir gün gözlerimin ta içine bak
Anlarsın ölüler neden yaşarmış
Yağmurlardan daha sonra büyürmüş başak
Altın bilezikler o kokulu deri
Karşılık versin bu kanlı kuş tüyüne
Bir tüy ki can verir bir gülümsesen
Bir tüy ki kapalı gece ve güne
Altın bilezikler o kokulu deri
Mona Roza siyah güller, ak güller
Geyve’nin gülleri ve beyaz yatak
Kanadı kırık kuş merhamet ister
Aaahhh! senin yüzünden kana batacak!
Mona Roza siyah güller, ak güller
 
Üst