Pasifik Okyanusu’nun dibinden araba aküsü metallerini çıkarmak için büyük ölçekli deniz dibi madenciliğinin başlaması, işi denetlemekle görevli uluslararası kuruluşun geçen hafta sonlarında madencilik kurallarını tamamlamak için daha fazla zamana ihtiyaç duyduğu sonucuna varmasının ardından ertelendi.
Temmuz ayında deniz dibi madenciliği kurallarını nihai hale getirme hedefini belirleyen Uluslararası Deniz Yatağı Otoritesi’nin eylemi, çevrecilerin ve muhalif ulusların baskısı sonrasında geldi.
Karar en çok, endüstriyel ölçekli madenciliğe başlamak için ilk lisansını belki de gelecek yıl gibi erken bir tarihte almak üzere küçük bir ada ülkesi olan Nauru ile ortaklık kuran Kanada merkezli bir madencilik şirketi olan Metals Company’yi doğrudan etkileyecek.
Gecikmenin ne kadar süreceği bilinmiyor. Hem madenciliği tamamen durdurmak isteyen deniz dibi madenciliğine karşı çıkanlar hem de 2025 civarında madenciliği nasıl devam ettireceğini bulmak isteyen savunucuları, manevralarla ilerliyor.
Fırlatmayı erteleme çabalarına Kosta Rika, Şili ve Fransa gibi ülkeler öncülük ediyor. Üç ülke, Deniz Yatağı Otoritesi’nin yönetim kurulu üyesi olan diğer ülkeleri, düzenlemeler tamamlanana kadar uluslararası sularda madenciliğe izin verilmemesi konusunda anlaşmaya çağırdı. Komite, bunun muhtemelen en erken 2025’ten önce olmayacağını kabul etti.
Deniz dibi madenciliğine karşı çıkan Kosta Rika’nın Seabed Authority temsilcisi Gina Guillén Grillo, “Okyanusun kıyısındayız” dedi. “Yeterli bilim olmadığını biliyoruz. Şimdi başlamak bir felaket olur.”
Metals Company CEO’su Gerard Barron, şirketi ve ortağı Nauru’nun önümüzdeki birkaç yıl içinde çabaya başlamak için ihtiyaç duydukları onayı alacağı konusunda iyimser olduğunu söyledi.
Barron, Seabed Authority’nin madencilik şirketleri tarafından ödenen bir telif ücretinin yanı sıra çevre standartlarını belirleme çalışmalarını sürdürürken, Metals Company’nin diğer ülkelerde lobi yapmaya devam edeceğini söyledi. Şirket, onları şu anda nikel, kobalt ve bakır gibi batarya metalleri üreten Endonezya veya Kongo gibi ülkelerde deniz dibi madenciliğinin açık ocak madenciliğinden daha çevre dostu olduğuna ikna etmek istiyor.
Bay Barron, “Umarım programa sadık kalabiliriz,” dedi.
Metals Company ve Nauru, deniz dibi madenciliğini agresif bir şekilde takip eden Çin’den gelen delegasyonla birlikte, geçen haftaki Deniz Yatağı Otoritesi toplantısında düzenlemeleri 2024 yılına kadar tamamlama hedefi belirlemesi için başarısız oldu.
Bay Barron, açık deniz petrol boru hattı operasyonlarında uzmanlaşmış ve elektrikli araç endüstrisini destekleyebilecek bir işe geçişin bir yolunu arayan İsviçre merkezli bir şirket olan Allseas Group’un da dahil olduğu Metals Company yatırımcılarının projeye bağlı kalmaya devam ettiğini söyledi.
Jamaika merkezli Seabed Authority bugüne kadar Pasifik, Hint ve Atlantik Okyanuslarında 31 arama sözleşmesi imzaladı. Bu anlaşmalar, sponsor olan ülkelerin ve yüklenicilerinin, küçük miktarlarda deniz tabanı kayası veya kobalt bakımından zengin kabuk toplamasına izin verirken, kayaların kaldırılması durumunda tortu bulutlarının diğer su canlıları için oluşturabileceği risk gibi, sürecin çevresel etkileri hakkında veri toplar.
En yüksek konsantrasyon alanı, deniz tabanındaki kayaların en yüksek metal konsantrasyonuna sahip olduğu Meksika ve Hawaii arasındaki uzak bir bölge olan Clarion-Clipperton Bölgesi’dir. Kayalar 2,5 mil derinliğinde, o kadar derin ki onları toplama gemilerine taşımak için uzaktan kumandalı makineler gerekiyor.
Burası, Metals Company’nin orijinal projenin 25 yıllık ömrü boyunca vergi sonrası 30 milyar ABD doları tutarında net nakit akışı oluşturabileceğine inandığı için madencilik faaliyetlerine başlamayı planladığı bölgedir. Başarılı olursa, hiçbir zaman kâr etmeyen bu küçük şirket, elektrikli araç aküleri için gerekli olan ana metallerin en büyük küresel tedarikçilerinden biri haline gelecek.
Şu anda en büyük sorulardan biri, Nauru’nun endüstriyel ölçekli madenciliği başlatmak için ne zaman başvuruda bulunacağı. Başvurunun incelenmesinin ve ardından Deniz Yatağı Otoritesi tarafından harekete geçilmesinin muhtemelen en az bir yıl süreceğini bildiğinden, bunu kurallar nihai hale gelmeden önce yapabilir.
Nauru ve Metals Company, düzenlemelerin tamamlanmasını beklemek zorunda kalırsa, devam eden direnişin ortasında deniz dibi madenciliği en erken 2026’ya kadar başlamayacaktı.
Deniz dibi madenciliğiyle mücadele etmek için Kosta Rika ve Fransa gibi ülkelerle güçlerini birleştiren çevreciler, ertelemenin kendilerine uygulamaya uzun vadeli bir ara vermek veya hatta bir moratoryum isteyen daha fazla ülkeyi kazanmak için daha fazla zaman vereceğini söyledi. Bir yıl önce sadece bir avuç ülke ile karşılaştırıldığında, neredeyse iki düzine ülke şimdi bir tür tecrit uygulamasını onayladı.
Temmuz ayında deniz dibi madenciliği kurallarını nihai hale getirme hedefini belirleyen Uluslararası Deniz Yatağı Otoritesi’nin eylemi, çevrecilerin ve muhalif ulusların baskısı sonrasında geldi.
Karar en çok, endüstriyel ölçekli madenciliğe başlamak için ilk lisansını belki de gelecek yıl gibi erken bir tarihte almak üzere küçük bir ada ülkesi olan Nauru ile ortaklık kuran Kanada merkezli bir madencilik şirketi olan Metals Company’yi doğrudan etkileyecek.
Gecikmenin ne kadar süreceği bilinmiyor. Hem madenciliği tamamen durdurmak isteyen deniz dibi madenciliğine karşı çıkanlar hem de 2025 civarında madenciliği nasıl devam ettireceğini bulmak isteyen savunucuları, manevralarla ilerliyor.
Fırlatmayı erteleme çabalarına Kosta Rika, Şili ve Fransa gibi ülkeler öncülük ediyor. Üç ülke, Deniz Yatağı Otoritesi’nin yönetim kurulu üyesi olan diğer ülkeleri, düzenlemeler tamamlanana kadar uluslararası sularda madenciliğe izin verilmemesi konusunda anlaşmaya çağırdı. Komite, bunun muhtemelen en erken 2025’ten önce olmayacağını kabul etti.
Deniz dibi madenciliğine karşı çıkan Kosta Rika’nın Seabed Authority temsilcisi Gina Guillén Grillo, “Okyanusun kıyısındayız” dedi. “Yeterli bilim olmadığını biliyoruz. Şimdi başlamak bir felaket olur.”
Metals Company CEO’su Gerard Barron, şirketi ve ortağı Nauru’nun önümüzdeki birkaç yıl içinde çabaya başlamak için ihtiyaç duydukları onayı alacağı konusunda iyimser olduğunu söyledi.
Barron, Seabed Authority’nin madencilik şirketleri tarafından ödenen bir telif ücretinin yanı sıra çevre standartlarını belirleme çalışmalarını sürdürürken, Metals Company’nin diğer ülkelerde lobi yapmaya devam edeceğini söyledi. Şirket, onları şu anda nikel, kobalt ve bakır gibi batarya metalleri üreten Endonezya veya Kongo gibi ülkelerde deniz dibi madenciliğinin açık ocak madenciliğinden daha çevre dostu olduğuna ikna etmek istiyor.
Bay Barron, “Umarım programa sadık kalabiliriz,” dedi.
Metals Company ve Nauru, deniz dibi madenciliğini agresif bir şekilde takip eden Çin’den gelen delegasyonla birlikte, geçen haftaki Deniz Yatağı Otoritesi toplantısında düzenlemeleri 2024 yılına kadar tamamlama hedefi belirlemesi için başarısız oldu.
Bay Barron, açık deniz petrol boru hattı operasyonlarında uzmanlaşmış ve elektrikli araç endüstrisini destekleyebilecek bir işe geçişin bir yolunu arayan İsviçre merkezli bir şirket olan Allseas Group’un da dahil olduğu Metals Company yatırımcılarının projeye bağlı kalmaya devam ettiğini söyledi.
Jamaika merkezli Seabed Authority bugüne kadar Pasifik, Hint ve Atlantik Okyanuslarında 31 arama sözleşmesi imzaladı. Bu anlaşmalar, sponsor olan ülkelerin ve yüklenicilerinin, küçük miktarlarda deniz tabanı kayası veya kobalt bakımından zengin kabuk toplamasına izin verirken, kayaların kaldırılması durumunda tortu bulutlarının diğer su canlıları için oluşturabileceği risk gibi, sürecin çevresel etkileri hakkında veri toplar.
En yüksek konsantrasyon alanı, deniz tabanındaki kayaların en yüksek metal konsantrasyonuna sahip olduğu Meksika ve Hawaii arasındaki uzak bir bölge olan Clarion-Clipperton Bölgesi’dir. Kayalar 2,5 mil derinliğinde, o kadar derin ki onları toplama gemilerine taşımak için uzaktan kumandalı makineler gerekiyor.
Burası, Metals Company’nin orijinal projenin 25 yıllık ömrü boyunca vergi sonrası 30 milyar ABD doları tutarında net nakit akışı oluşturabileceğine inandığı için madencilik faaliyetlerine başlamayı planladığı bölgedir. Başarılı olursa, hiçbir zaman kâr etmeyen bu küçük şirket, elektrikli araç aküleri için gerekli olan ana metallerin en büyük küresel tedarikçilerinden biri haline gelecek.
Şu anda en büyük sorulardan biri, Nauru’nun endüstriyel ölçekli madenciliği başlatmak için ne zaman başvuruda bulunacağı. Başvurunun incelenmesinin ve ardından Deniz Yatağı Otoritesi tarafından harekete geçilmesinin muhtemelen en az bir yıl süreceğini bildiğinden, bunu kurallar nihai hale gelmeden önce yapabilir.
Nauru ve Metals Company, düzenlemelerin tamamlanmasını beklemek zorunda kalırsa, devam eden direnişin ortasında deniz dibi madenciliği en erken 2026’ya kadar başlamayacaktı.
Deniz dibi madenciliğiyle mücadele etmek için Kosta Rika ve Fransa gibi ülkelerle güçlerini birleştiren çevreciler, ertelemenin kendilerine uygulamaya uzun vadeli bir ara vermek veya hatta bir moratoryum isteyen daha fazla ülkeyi kazanmak için daha fazla zaman vereceğini söyledi. Bir yıl önce sadece bir avuç ülke ile karşılaştırıldığında, neredeyse iki düzine ülke şimdi bir tür tecrit uygulamasını onayladı.