Viyana’ya hüzünle gittiler gururla döndüler

JoKeR

Active member
Tarihe postmodern darbe olarak geçen 28 Şubat darbesi yalnızca Türkiye’de askerin siyasete müdahalesi olmadı beraberinde son periyotlarda oldukçaça kullanılan bir terimi de içeriyordu: ”toplum mühendisliği”.

Cumhuriyet kurulduğundan bu yana kendini “laikliğin” koruyucusu olarak goren asker 1996 yılında İslami hassaslığı yüksek olan Refah Partisi iktidara geldiğinde yalnızca siyasette değil toplum her bölümünden mütedeyyin insanların ömürlerine müdahale eden kararlar aldı. Tarihe 28 Şubat kararları olarak geçen bu hususlar ortasında İmam Hatip Liseleri’nin de önünü kesmek de vardı. 28 Şubat kararları eğitim alanında mütedeyyin topluluğun önünü kesmek için üç kademeli plan devreye koydu.

Evvel 8 yıllık mecburî kesintisi eğitim modeli getirilerek İmam Hatip Liselerinin orta kısımlarını kapatmak istediler. Akabinde kat sayı pürüzü ya da başka ismiyle alan sınırlaması ismiyle meslek liselerinden mezun olan öğrencilerin üniversite imtihanlarına neredeyse 30 puan geriden başlayarak bir yere yerleşmesini engellemeye çalıştılar. Akabinde da üniversitelerde ve kamu kurumlarında başörtüsünü yasakladılar.

ÖĞRENCİLERİN GİDİŞ KISSALARI

Wonder /28 Şubatın Söndüremediği Yıldızlar, Sümeyye Ertekin Yıldız, Başkan İmam Hatipliler Derneği Yayınları, 2021, 600 sayfa


LİDER İmam Hatipliler Derneği o devirde yaşanan baskı ve haksızlıkların hafızlardan silinmemesi hedefiyle bir çalışma başlattı. BAŞKAN tarafınca çıkarılan, Sümeyye Ertekin Yıldız tarafınca hazırlanan WONDER 28 Şubat’ın’ın Söndüremediği Yıldızlar kitabı onlardan biri. Kitap iki kısımdan oluşuyor. Kitabın birinci kısmında 28 Şubat’ın ne olduğu, eğitim alanında yaşanan sıkıntılar, kısıtlamalar, bu kısıtlamalara yönelik BAŞKAN ve başka STK’ların gayretleri şahsen şahitlerin ağzından anlatılıyor. Ayrıyeten kitapta İmam Hatip Liselerinin tarihi ve bu ülke için ne tabir ettiği, öğrencilerin bu okullara istekli mü yoksa zorla mı gittiği formunda sorulara da karşılıklar yer alıyor.

28 Şubat’ı genel çizgileriyle anlatan birinci kısmın gerisinde ikinci kısımda ise alan sınırlamasının birinci sefer uygulandığı 1999 yılında üniversite imtihanına girerek devasa yükseklikte puan aldıkları biçimde üniversitelerde bir kısma yerleşemeyen bir kısım İHL’li öğrencinin LİDER vasıtası ile Türkiye’den Viyana’ya üniversite eğitimi almaya gidiş serüvenleri ve burada yaşadıkları deneyimler anlatılıyor.

BİR CAMİ AVLUSUNDA ALINAN BİLGİ

BAŞKAN İmam Hatipliler Derneği liderliğinde biroldukça STK o devir İHL’li öğrencilere yapılan bu haksızlığa karşı harikulade bir kriz idaresi sergileyerek öğrencilerin evvel Türkiye’deki özel vakıf üniversitelerine ek kontenjanla yerleşmelerini sağlıyor. Fakat alan sınırlamasını aşan öğrenciler bu sefer başörtüsü yasağı ile karşılaşıyorlar. LİDER ve öğrencilerin başörtüsü ile eğitim alınabilecek ülkeler arayışına girdikleri sırada bir kız öğrencinin Fatih camii avlusunda tevafukken karşılaştığı birinden Viyana’da başörtülü okuyabilen öğrencilerin olduğunu öğrenmesiyle Viyana Üniversite’sine kayıt yaptırabileceklerini öğrenen öğrenciler bu sefer tabiri caizse Viyana kapılarına dayanıyor.

Siyasi baskıların farklı açılardan da epeyce ağır olduğu, biroldukca saklı kahramanın İHL’li ve başörtülü öğrenciler için canla başla seferber olduğu o periyotta Viyana Üniversitesi’ne birinci 13 öğrenci için kaydın son günü müracaat yapılıyor. 13 öğrencinin kabulünün akabinde yüzlerce başarılı İHL’li öğrenci daha sonraki senelerda peyder pey Viyana Üniversitesi’ne kabul ediliyor. Fakat 28 Şubat’ın karanlık yüzü burada da öğrencilerin yakasını bırakmıyor. Türkiye’deki resmi makamlardan Viyana Üniversitesi’ne gönderilen bir mektupla kelam konusu öğrencilerin Türkiye’de eğitim alma hakkı olmadığı bu niçinle İHL mezunu öğrencilerden gelecek müracaatlarda dikkatli olmaları minvalinde bir ikaz yer alıyordu. Lakin Viyana Üniversitesi öğrencilerin muvaffakiyetlerini temel aldığı için bu uyarıyı dikkate almıyor ve binden çok öğrenci Viyana Üniversitesi’nden mezun oluyor.

ÖĞRENCİLERİN GURBETE GİDİŞİ

Kitapta daha 17-18 yaşlarında ülkelerinde gördükleri ayrımcı bir uygulama niçiniyle lisanını, dinini, külçeşidini bilmedikleri yabancı bir ülkeye gurbete giden ve ailelerinden birinci kere ayrılan öğrencilerin yaşadıkları birtakım bazı duygulandıran birtakım bazı tebessüm ettiren anılar öğrencilerin kendi ağzından anlatılıyor.

Öğrencilerin yeni bir ülkeye adapte olurken gerek toplumsal hayatta gerekseyeni bir lisanı öğrenirken okulda ve okul haricinde yaşadıkları zorluklar akıcı bir üslupla anlatılıyor. Öğrencilerin Viyana’da kurdukları WONDER derneği ile yaptıkları faaliyetler, kurdukları dernekler, çıkardıkları mecmuaların yanı sıra Viyana için sadaka-i cariye biçiminde yetiştirdikleri öğrencilerin de görüşleri yer alıyor.

Kitap 70’den çok şahısla röportaj yapılarak hazırlanmış. Ortalarında periyodun BAŞKAN yöneticileri, öğrenciler, öğrencilerin aileleri, Viyana Üniversitesi’nden hocalar, öğrencilerin Viyana’da kurdukları dernek yöneticileri, buraya öğrencilere seminer vermek için giden ortalarında Teoman Duralı, İhsan Süreyya Sırma, Fatma Bayram, Sadettin Ökten, Mahmut Erol Kılıç’ın da olduğu birfazlaca akademisyen, muharrir ve uzman ile yapılan mülakatları kitapta okumak mümkün.

Bir periyot Türkiye’de hakları kısıtlanarak Viyana’da eğitimini tamamlayan ortalarında akademisyen, hekim, mimar, eğitimci üzere çeşitli alanlarda yetişen yüzlerce öğrenci artık Türkiye’nin ve dünyanın dört bir yanında kıymetli ve faydalı hizmetler veriyor.
 
Üst