Cumhurbaşkanı ve AKP Genel Lideri Recep Tayyip Erdoğan’ın sanatçı Sezen Aksu‘ya yönelik, “Hz. Adem efendimize kimsenin lisanı uzanamaz; o lisanları yer geldiğinde koparmak bizim gorevimizdir” kelamları tartışılmaya devam edilirken, Yargıtay’ın, bir davada “dilini keserim” kelamını “tehdit” olarak değerlendirdiği ve sanık hakkında verilen beraat sonucunı bu niçinle bozduğu ortaya çıktı.
Kısa Dalga’dan Ersan Atar’ın haberine bakılırsa, Yargıtay 4. Ceza Dairesi’nin sonucuna destek olay, İstanbul’un Küçükçekmece ilçesinde yaşandı. Davaya mevzu olayda iki kişinin tartışması sırasında taraflardan biri başkasına “Lisanını keserim” dedi. olaydan daha sonra mağdur dava açtı. Yargılamanın birinci evresi Küçükçekmece 3. Sulh Ceza Mahkemesi’nde görüldü. Mahkeme sanığın bu kelamı karşısında beraat karar verdi. sonucu Küçükçekmece Başsavcılığı temyiz etti.
Temyiz incelemesini yapan Yargıtay 4’üncü Ceza Dairesi evvel “tehdit” kabahatinin koşullarını kıymetlendirdi ve şu tespitlerde bulundu:
“Tehdit fiili, kişinin ruh dinginliğini bozan, iç huzurunu, şuur ve irade özgürlüğünü ihlal eden bir olgudur. Fiilin mağdur üzerinde önemli bir dehşet yaratabilmesi açısından sonuç almaya objektif olarak elverişli, kâfi ve uygun olması gerekir. Ayrıyeten tehdidin somut hadisede muhatap üzerinde tesirli olması kural değildir. Bu niçinle fazlaca istisnai haller hariç mağdurun korkup korkmadığının araştırılması gerekmez. Tehdit suçunun manevi öğesi genel kasttan ibaret olup cürmün yasal tanımındaki unsurlarının bilerek ve istenerek işlenmesini söz eder.”
Kararda, “olayda tasarlamanın varlığı aranmadığı üzere, saikin de kıymetinin olmadığına” vurgu yapıldı.
Daire’nin sonucunda, sanığın da dava konusu olan kelamları kabul ettiğine dikkat çekilerek, mahallî mahkemece beraat sonucu verilmesindeki isabetsizliğin öne sürülen nedenini şu tabirlerle aktarıldı:
“Sanığın basamaklardaki savunmasında, ortalarında çıkan tartışmada mağdura “senin lisanını keserim” söylemiş olduğini beyan etmesi, mahallî Mahkeme tarafınca da sanığın mağdura anılan tehdit kelamlarını dediğinin kabul edilmesi karşısında; sanığın mağdura söylemiş olduği kabul edilen “senin lisanını keserim” halindeki kelamlarının TCK’nın 106/1-1. cümle kapsamındaki tehdit kabahatini oluşturduğu gözetilmeden, sanık hakkında yasal olmayan münasebetle atılı kabahatten beraat sonucu verilmesi… bozmayı gerektirmiştir.”
Yargıtay’ın sonucunda dava konusu olaydan daha sonra TCK’nın tehdit cürmünü tanımlayan 106’ncı hususunun 2016 yılında yapılan yasa değişikliği ile “uzlaştırma” kapsamına alındığı hatırlatılarak, mahallî mahkemece evvel uzlaştırma sürecinin uygulanması, sanığın durumunun bu kapsamda tekrar kıymetlendirilmesi istendi. 4’üncü Ceza Dairesi’nin 29 Kasım 2018 tarihinde verdiği 2014/33813 temel sayılı karar, oybirliğiyle alındı.
Kısa Dalga’dan Ersan Atar’ın haberine bakılırsa, Yargıtay 4. Ceza Dairesi’nin sonucuna destek olay, İstanbul’un Küçükçekmece ilçesinde yaşandı. Davaya mevzu olayda iki kişinin tartışması sırasında taraflardan biri başkasına “Lisanını keserim” dedi. olaydan daha sonra mağdur dava açtı. Yargılamanın birinci evresi Küçükçekmece 3. Sulh Ceza Mahkemesi’nde görüldü. Mahkeme sanığın bu kelamı karşısında beraat karar verdi. sonucu Küçükçekmece Başsavcılığı temyiz etti.
Temyiz incelemesini yapan Yargıtay 4’üncü Ceza Dairesi evvel “tehdit” kabahatinin koşullarını kıymetlendirdi ve şu tespitlerde bulundu:
“Tehdit fiili, kişinin ruh dinginliğini bozan, iç huzurunu, şuur ve irade özgürlüğünü ihlal eden bir olgudur. Fiilin mağdur üzerinde önemli bir dehşet yaratabilmesi açısından sonuç almaya objektif olarak elverişli, kâfi ve uygun olması gerekir. Ayrıyeten tehdidin somut hadisede muhatap üzerinde tesirli olması kural değildir. Bu niçinle fazlaca istisnai haller hariç mağdurun korkup korkmadığının araştırılması gerekmez. Tehdit suçunun manevi öğesi genel kasttan ibaret olup cürmün yasal tanımındaki unsurlarının bilerek ve istenerek işlenmesini söz eder.”
Kararda, “olayda tasarlamanın varlığı aranmadığı üzere, saikin de kıymetinin olmadığına” vurgu yapıldı.
Daire’nin sonucunda, sanığın da dava konusu olan kelamları kabul ettiğine dikkat çekilerek, mahallî mahkemece beraat sonucu verilmesindeki isabetsizliğin öne sürülen nedenini şu tabirlerle aktarıldı:
“Sanığın basamaklardaki savunmasında, ortalarında çıkan tartışmada mağdura “senin lisanını keserim” söylemiş olduğini beyan etmesi, mahallî Mahkeme tarafınca da sanığın mağdura anılan tehdit kelamlarını dediğinin kabul edilmesi karşısında; sanığın mağdura söylemiş olduği kabul edilen “senin lisanını keserim” halindeki kelamlarının TCK’nın 106/1-1. cümle kapsamındaki tehdit kabahatini oluşturduğu gözetilmeden, sanık hakkında yasal olmayan münasebetle atılı kabahatten beraat sonucu verilmesi… bozmayı gerektirmiştir.”
Yargıtay’ın sonucunda dava konusu olaydan daha sonra TCK’nın tehdit cürmünü tanımlayan 106’ncı hususunun 2016 yılında yapılan yasa değişikliği ile “uzlaştırma” kapsamına alındığı hatırlatılarak, mahallî mahkemece evvel uzlaştırma sürecinin uygulanması, sanığın durumunun bu kapsamda tekrar kıymetlendirilmesi istendi. 4’üncü Ceza Dairesi’nin 29 Kasım 2018 tarihinde verdiği 2014/33813 temel sayılı karar, oybirliğiyle alındı.