Başkan Biden, İsrail'in Gazze'nin güneyindeki Refah kasabasını işgal etmesi halinde İsrail'e silah satışlarının bir kısmını kesmekle tehdit ettiğinde, özellikle bir silahın yıkıcı etkisinden endişe duyuyordu.
Sayın Biden bu hafta CNN'e yaptığı açıklamada, “Bu bombalar sonucunda Gazze'de siviller öldürüldü” dedi.
Pentagon'un Mark 80 bomba serisinin en büyüğü olan ABD yapımı 2000 poundluk hava silahlarından bahsediyordu.
Askeri tabirle Mark 80 bombaları “genel amaçlı” bombalardır, yani ordunun normalde savaşta karşılaşacağı hemen hemen her hedefe karşı kullanılabilecekleri anlamına gelir. 2.000 poundluk Mk-84'e ek olarak, 250 poundluk, 500 poundluk ve 1.000 poundluk versiyonları da mevcuttur: Mk-81, Mk-82 ve Mk-83.
Başkan, bir milyondan fazla Filistinlinin sığındığı Refah'a yapılacak büyük bir saldırıda kullanılabileceğinden korktuğu 3.500 Mark 80 serisi bombanın İsrail'e teslimatını zaten erteledi.
Haberler'ın Aralık ayında yaptığı bir araştırma, Hamas'ın 7 Ekim'de İsrail'e düzenlediği saldırının ardından Gazze'de savaşın başlamasından bu yana Filistinli sivillere yönelik en kötü saldırılardan bazılarının Amerikan 2000 poundluk bombalarından sorumlu olduğunu ortaya çıkardı.
Pentagon'un mühimmatını yöneten bir ABD Ordusu ofisine göre, bu büyüklükteki silahlar için ideal hedefler “binalar, tren istasyonları ve iletişim hatlarıdır.”
Ancak Savunma Bakanlığı verileri, ABD savaş uçaklarının, düşman savaşçılarıyla savaşan kara kuvvetlerini desteklemek için genellikle çok daha zayıf mühimmat kullandığını gösteriyor.
Bu bombaların patlayıcı savaş başlıkları, ABD Donanması'nın İkinci Dünya Savaşı'ndan kısa bir süre sonra geliştirmesinden bu yana çok az değişti, ancak Pentagon, yeni parçalar ve farklı amaçlarla takılabilen parçalar geliştirerek bunları kullanımda tuttu.
Ağırlıklarının yaklaşık yüzde 40'ı oldukça patlayıcı bir karışımdan oluşuyor; Geri kalanı çelik kasadan geliyor. Patlatıldığında, bombanın pürüzsüz yüzeyi insan vücudunu ve zırhsız araçları parçalara ayırabilecek jilet keskinliğinde parçalara ayrılır.
Amerikan birliklerine hava saldırılarının nasıl yapılacağını öğreten kurs kılavuzları, 250 kiloluk bir bombanın etkisine 35 metre mesafedeki herhangi birinin etkisiz hale gelme veya öldürülme şansının yüzde 10 olduğunu söylüyor. Doğrudan yerin üstünde patlayan 1 tonluk versiyonun öldürücü yarıçapı yaklaşık 600 feet'tir.
Bir dönem ABD bu bombaların tekelindeydi. Ancak Mark 80'ler artık Avustralya, Brezilya, Kanada, Fransa, Hindistan, İtalya, Pakistan, İspanya, İsviçre, Türkiye ve Birleşik Arap Emirlikleri dahil olmak üzere birçok ülkede üretilip satılıyor.
İsrail kendi versiyonlarını üretiyor ancak ihracat verileri, ülkenin bombalarının çoğunu, Amerikan vergi mükelleflerinin parasından sağlanan yıllık 3,5 milyar dolarlık sübvansiyon aracılığıyla ABD'den satın aldığını gösteriyor.
Bombalar nasıl gelişti?
1950'lerin çoğunda gizli tutulan Mark 80, Vietnam Savaşı sırasında tamamen kamuoyunun gözüne girdi.
1965 ile 1973 yılları arasında Vietnam, Kamboçya ve Laos'a düşen Mark 80'lerin çoğu, her biri birkaç yüz dolara mal olan güdümsüz silahlardı. En iyi koşullar altında, bunların yaklaşık yarısının hedeflerinin 120 metre yakınına inmesini bekleyebilirsiniz.
İster pilot hatası nedeniyle ister düştükten sonra rüzgarın onları savurması nedeniyle hedeflerini kaçırdıklarında, bazen sadece sivilleri değil, aynı zamanda çok sayıda Amerikan askerini de öldürdüler.
Bu güdümsüz bombaların atılacağı doğru yeri daha iyi belirlemek için radar sinyallerinin kullanılması, bazen olağanüstü bir şekilde geri tepmiştir; örneğin, kötü hava koşullarında uçan beş jetin, 1950'lerdeki Amerikan hava kuvvetleri üssüne kazara 34 Mark 82, 500 kiloluk bomba düşürmesi gibi. Da Nang.
Ancak 1960'ların sonlarında Texas Instruments, bombanın burnuna ve kuyruğuna, üstlerindeki savaş uçaklarından ateşlenen lazerleri kullanarak bombanın hareket etmesini sağlayan parçalar ekleyerek Mark 80'e çok daha yüksek doğruluk sağlayan Paveway adında bir kit geliştirdi. kendilerini bir hedefe doğru yönlendirirler. Bu, ortalama ıskalama aralığını yaklaşık 10 feet'e düşürdü. Ancak yüksek maliyetleri nedeniyle Paveways, Vietnam Savaşı sırasında ABD Hava Kuvvetleri tarafından atılan bombaların yalnızca küçük bir kısmını oluşturuyordu.
Bu silahlara 1991'deki Körfez Savaşı sırasında genellikle “akıllı bombalar” adı verildi ve bu terim, takip eden yıllarda hizmette olan çeşitli güdümlü füzeler için kullanılmaya devam etti.
Ancak lazer güdümlü silahlar genellikle kötü hava koşullarında ve kum fırtınalarında başarısız oldu ve askeri yetkililerin 1990'ların başında Mark 80 için yeni bir güdüm sistemi geliştirmesine yol açtı. Bunlara JDAM (Ortak Doğrudan Saldırı Mühimmatı) denir ve maliyeti Paveway'in yarısı kadardır. Bunları kontrol etmek için ordunun uzayda yeni ortaya çıkan GPS uydu takımyıldızından gelen radyo sinyallerini kullanıyorlar. Genellikle 30 feet mesafedeki hedeflerini vurabilirler.
2000 poundluk bombalar ne sıklıkla kullanılıyor?
Amerikan kuvvetleriyle pek sık olmuyor.
Vietnam Savaşı sırasında Luftwaffe savaş uçakları, parça tesirli bombalar da dahil olmak üzere diğer tüm hava silahlarının toplamından daha fazla Mark 82 attı ve Mark 84'ler genellikle büyük binaları veya köprüler gibi altyapıları yok etmek için ayrıldı. O zamandan beri, Mark 82, özellikle Paveway veya JDAM güdüm kitiyle birleştirildiğinde, Amerikalılar tarafından savaşta en yaygın kullanılan savaş başlığı olmaya devam etti.
Buna karşılık İsrail 2000 kiloluk bombalarını çok daha sık kullanıyor.
Üst düzey bir ABD askeri yetkilisine göre, savaşın ilk iki haftasında İsrail'in Gazze'ye attığı mühimmatın yaklaşık yüzde 90'ı, 1.000 ila 2.000 pound ağırlığındaki uydu güdümlü bombalardı. Geri kalanlar küçük çaplı 250 kiloluk bombalardı.
İsrail ayrıca, Hamas tünelleri gibi gömülü hedeflere ulaşmak için yeraltına nüfuz edebilen, BLU-109 adı verilen, biraz farklı türde 2000 kiloluk bir bomba kullanıyor. Tüm sığınak avcılarında olduğu gibi, bu silahın ağırlığının büyük bir kısmı genel amaçlı silahlardan çok daha kalın bir çelik kasadan oluşuyor ve yalnızca 525 poundluk TNT kuvvetiyle patlıyor; bu da 1000 poundun gücüne çok daha yakın. pound Markus 83.
Daha büyük bombalar var mı?
Amerika Birleşik Devletleri 2000 pounddan daha ağır çok az konvansiyonel bomba üretiyor. İsrail bunlardan birini aldı; yeraltındaki daha derindeki hedeflere saldırmak için inşa edilmiş, daha da kalın gövdeli, 5000 kiloluk bir bomba.
İsrail, 2015 yılında ABD'den bu tür 50 bomba satın almıştı. Her biri yalnızca 625 pound TNT'ye eşdeğer taşıyor.
Diğer iki silah hiçbir zaman müttefiklere satılmadı veya teslim edilmedi.
Bunlardan biri, Massive Ordnance Air Blast veya MOAB olarak adlandırılan, 18.700 pound TNT gücüyle yerin hemen üzerinde patlayan ve yalnızca kargo uçakları tarafından atılabilen 21.000 poundluk bir bombadır. 2017'de Afganistan'da bir kez kullanıldı ve bu, bu silahın savaşta kullanıldığı kamuoyuna kabul edilen tek örnektir.
Serviste ayrıca, patlamadan önce yeraltının daha da derinlerine nüfuz edebilen, Massive Ordnance Penetrator adı verilen 30.000 kiloluk bir bomba da bulunuyor. Ancak yalnızca B-2 gizli bombardıman uçağı tarafından taşınabilir. 5.600 pound TNT'nin gücüyle patlıyor.
İsrail'in Mark 84'ü kullanmasına karşı olan nedir?
Pek çok politikacı ve aktivist, 2000 kiloluk bombaların yoğun nüfuslu bir bölge olan Gazze'de sorumlu bir şekilde kullanılamayacak kadar güçlü olduğunu söylüyor.
Vermont Senatörü Bernie Sanders, “ABD, Netanyahu'ya bir gün sivilleri bombalamayı bırakması için yalvarıp ertesi gün ona tüm şehir bloklarını yerle bir edebilecek binlerce 2000 kiloluk bomba gönderemez” dedi. 29 Mart'ta sosyal medyada paylaşıldıİsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu'ya atıfta bulunuyordu. “Bu müstehcen” diye ekledi. “Ortaklığımıza son vermeliyiz: Artık İsrail'e bomba atmayın.”
Mayıs 2021'de Demokratlarla toplantı yapan bağımsız Bay Sanders, benzer gerekçelerle İsrail'e 735 milyon dolarlık Amerikan bombası satışını engellemeye çalıştı.
İsrail bu silahları daha önce de kullanmıştı. İsrail, 2008'de Hamas'a karşı bir başka “topyekün savaş” sırasında Mark 80 tüfeklerine güvendi ve bunları 2021'de Gazze Şehri'nde Associated Press, Al Jazeera ve diğer haber medyasının ofislerinin bulunduğu bir binayı yıkmak için tekrar kullandı.
İsrail Savunma Bakanlığı, Mark 84 bombalarının tedarikiyle ilgili sorular da dahil olmak üzere, Amerikan bombalarının transferi konusunda yorum isteyen çok sayıda çağrıya ve e-postaya yanıt vermedi.
Sayın Biden bu hafta CNN'e yaptığı açıklamada, “Bu bombalar sonucunda Gazze'de siviller öldürüldü” dedi.
Pentagon'un Mark 80 bomba serisinin en büyüğü olan ABD yapımı 2000 poundluk hava silahlarından bahsediyordu.
Askeri tabirle Mark 80 bombaları “genel amaçlı” bombalardır, yani ordunun normalde savaşta karşılaşacağı hemen hemen her hedefe karşı kullanılabilecekleri anlamına gelir. 2.000 poundluk Mk-84'e ek olarak, 250 poundluk, 500 poundluk ve 1.000 poundluk versiyonları da mevcuttur: Mk-81, Mk-82 ve Mk-83.
Başkan, bir milyondan fazla Filistinlinin sığındığı Refah'a yapılacak büyük bir saldırıda kullanılabileceğinden korktuğu 3.500 Mark 80 serisi bombanın İsrail'e teslimatını zaten erteledi.
Haberler'ın Aralık ayında yaptığı bir araştırma, Hamas'ın 7 Ekim'de İsrail'e düzenlediği saldırının ardından Gazze'de savaşın başlamasından bu yana Filistinli sivillere yönelik en kötü saldırılardan bazılarının Amerikan 2000 poundluk bombalarından sorumlu olduğunu ortaya çıkardı.
Pentagon'un mühimmatını yöneten bir ABD Ordusu ofisine göre, bu büyüklükteki silahlar için ideal hedefler “binalar, tren istasyonları ve iletişim hatlarıdır.”
Ancak Savunma Bakanlığı verileri, ABD savaş uçaklarının, düşman savaşçılarıyla savaşan kara kuvvetlerini desteklemek için genellikle çok daha zayıf mühimmat kullandığını gösteriyor.
Bu bombaların patlayıcı savaş başlıkları, ABD Donanması'nın İkinci Dünya Savaşı'ndan kısa bir süre sonra geliştirmesinden bu yana çok az değişti, ancak Pentagon, yeni parçalar ve farklı amaçlarla takılabilen parçalar geliştirerek bunları kullanımda tuttu.
Ağırlıklarının yaklaşık yüzde 40'ı oldukça patlayıcı bir karışımdan oluşuyor; Geri kalanı çelik kasadan geliyor. Patlatıldığında, bombanın pürüzsüz yüzeyi insan vücudunu ve zırhsız araçları parçalara ayırabilecek jilet keskinliğinde parçalara ayrılır.
Amerikan birliklerine hava saldırılarının nasıl yapılacağını öğreten kurs kılavuzları, 250 kiloluk bir bombanın etkisine 35 metre mesafedeki herhangi birinin etkisiz hale gelme veya öldürülme şansının yüzde 10 olduğunu söylüyor. Doğrudan yerin üstünde patlayan 1 tonluk versiyonun öldürücü yarıçapı yaklaşık 600 feet'tir.
Bir dönem ABD bu bombaların tekelindeydi. Ancak Mark 80'ler artık Avustralya, Brezilya, Kanada, Fransa, Hindistan, İtalya, Pakistan, İspanya, İsviçre, Türkiye ve Birleşik Arap Emirlikleri dahil olmak üzere birçok ülkede üretilip satılıyor.
İsrail kendi versiyonlarını üretiyor ancak ihracat verileri, ülkenin bombalarının çoğunu, Amerikan vergi mükelleflerinin parasından sağlanan yıllık 3,5 milyar dolarlık sübvansiyon aracılığıyla ABD'den satın aldığını gösteriyor.
Bombalar nasıl gelişti?
1950'lerin çoğunda gizli tutulan Mark 80, Vietnam Savaşı sırasında tamamen kamuoyunun gözüne girdi.
1965 ile 1973 yılları arasında Vietnam, Kamboçya ve Laos'a düşen Mark 80'lerin çoğu, her biri birkaç yüz dolara mal olan güdümsüz silahlardı. En iyi koşullar altında, bunların yaklaşık yarısının hedeflerinin 120 metre yakınına inmesini bekleyebilirsiniz.
İster pilot hatası nedeniyle ister düştükten sonra rüzgarın onları savurması nedeniyle hedeflerini kaçırdıklarında, bazen sadece sivilleri değil, aynı zamanda çok sayıda Amerikan askerini de öldürdüler.
Bu güdümsüz bombaların atılacağı doğru yeri daha iyi belirlemek için radar sinyallerinin kullanılması, bazen olağanüstü bir şekilde geri tepmiştir; örneğin, kötü hava koşullarında uçan beş jetin, 1950'lerdeki Amerikan hava kuvvetleri üssüne kazara 34 Mark 82, 500 kiloluk bomba düşürmesi gibi. Da Nang.
Ancak 1960'ların sonlarında Texas Instruments, bombanın burnuna ve kuyruğuna, üstlerindeki savaş uçaklarından ateşlenen lazerleri kullanarak bombanın hareket etmesini sağlayan parçalar ekleyerek Mark 80'e çok daha yüksek doğruluk sağlayan Paveway adında bir kit geliştirdi. kendilerini bir hedefe doğru yönlendirirler. Bu, ortalama ıskalama aralığını yaklaşık 10 feet'e düşürdü. Ancak yüksek maliyetleri nedeniyle Paveways, Vietnam Savaşı sırasında ABD Hava Kuvvetleri tarafından atılan bombaların yalnızca küçük bir kısmını oluşturuyordu.
Bu silahlara 1991'deki Körfez Savaşı sırasında genellikle “akıllı bombalar” adı verildi ve bu terim, takip eden yıllarda hizmette olan çeşitli güdümlü füzeler için kullanılmaya devam etti.
Ancak lazer güdümlü silahlar genellikle kötü hava koşullarında ve kum fırtınalarında başarısız oldu ve askeri yetkililerin 1990'ların başında Mark 80 için yeni bir güdüm sistemi geliştirmesine yol açtı. Bunlara JDAM (Ortak Doğrudan Saldırı Mühimmatı) denir ve maliyeti Paveway'in yarısı kadardır. Bunları kontrol etmek için ordunun uzayda yeni ortaya çıkan GPS uydu takımyıldızından gelen radyo sinyallerini kullanıyorlar. Genellikle 30 feet mesafedeki hedeflerini vurabilirler.
2000 poundluk bombalar ne sıklıkla kullanılıyor?
Amerikan kuvvetleriyle pek sık olmuyor.
Vietnam Savaşı sırasında Luftwaffe savaş uçakları, parça tesirli bombalar da dahil olmak üzere diğer tüm hava silahlarının toplamından daha fazla Mark 82 attı ve Mark 84'ler genellikle büyük binaları veya köprüler gibi altyapıları yok etmek için ayrıldı. O zamandan beri, Mark 82, özellikle Paveway veya JDAM güdüm kitiyle birleştirildiğinde, Amerikalılar tarafından savaşta en yaygın kullanılan savaş başlığı olmaya devam etti.
Buna karşılık İsrail 2000 kiloluk bombalarını çok daha sık kullanıyor.
Üst düzey bir ABD askeri yetkilisine göre, savaşın ilk iki haftasında İsrail'in Gazze'ye attığı mühimmatın yaklaşık yüzde 90'ı, 1.000 ila 2.000 pound ağırlığındaki uydu güdümlü bombalardı. Geri kalanlar küçük çaplı 250 kiloluk bombalardı.
İsrail ayrıca, Hamas tünelleri gibi gömülü hedeflere ulaşmak için yeraltına nüfuz edebilen, BLU-109 adı verilen, biraz farklı türde 2000 kiloluk bir bomba kullanıyor. Tüm sığınak avcılarında olduğu gibi, bu silahın ağırlığının büyük bir kısmı genel amaçlı silahlardan çok daha kalın bir çelik kasadan oluşuyor ve yalnızca 525 poundluk TNT kuvvetiyle patlıyor; bu da 1000 poundun gücüne çok daha yakın. pound Markus 83.
Daha büyük bombalar var mı?
Amerika Birleşik Devletleri 2000 pounddan daha ağır çok az konvansiyonel bomba üretiyor. İsrail bunlardan birini aldı; yeraltındaki daha derindeki hedeflere saldırmak için inşa edilmiş, daha da kalın gövdeli, 5000 kiloluk bir bomba.
İsrail, 2015 yılında ABD'den bu tür 50 bomba satın almıştı. Her biri yalnızca 625 pound TNT'ye eşdeğer taşıyor.
Diğer iki silah hiçbir zaman müttefiklere satılmadı veya teslim edilmedi.
Bunlardan biri, Massive Ordnance Air Blast veya MOAB olarak adlandırılan, 18.700 pound TNT gücüyle yerin hemen üzerinde patlayan ve yalnızca kargo uçakları tarafından atılabilen 21.000 poundluk bir bombadır. 2017'de Afganistan'da bir kez kullanıldı ve bu, bu silahın savaşta kullanıldığı kamuoyuna kabul edilen tek örnektir.
Serviste ayrıca, patlamadan önce yeraltının daha da derinlerine nüfuz edebilen, Massive Ordnance Penetrator adı verilen 30.000 kiloluk bir bomba da bulunuyor. Ancak yalnızca B-2 gizli bombardıman uçağı tarafından taşınabilir. 5.600 pound TNT'nin gücüyle patlıyor.
İsrail'in Mark 84'ü kullanmasına karşı olan nedir?
Pek çok politikacı ve aktivist, 2000 kiloluk bombaların yoğun nüfuslu bir bölge olan Gazze'de sorumlu bir şekilde kullanılamayacak kadar güçlü olduğunu söylüyor.
Vermont Senatörü Bernie Sanders, “ABD, Netanyahu'ya bir gün sivilleri bombalamayı bırakması için yalvarıp ertesi gün ona tüm şehir bloklarını yerle bir edebilecek binlerce 2000 kiloluk bomba gönderemez” dedi. 29 Mart'ta sosyal medyada paylaşıldıİsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu'ya atıfta bulunuyordu. “Bu müstehcen” diye ekledi. “Ortaklığımıza son vermeliyiz: Artık İsrail'e bomba atmayın.”
Mayıs 2021'de Demokratlarla toplantı yapan bağımsız Bay Sanders, benzer gerekçelerle İsrail'e 735 milyon dolarlık Amerikan bombası satışını engellemeye çalıştı.
İsrail bu silahları daha önce de kullanmıştı. İsrail, 2008'de Hamas'a karşı bir başka “topyekün savaş” sırasında Mark 80 tüfeklerine güvendi ve bunları 2021'de Gazze Şehri'nde Associated Press, Al Jazeera ve diğer haber medyasının ofislerinin bulunduğu bir binayı yıkmak için tekrar kullandı.
İsrail Savunma Bakanlığı, Mark 84 bombalarının tedarikiyle ilgili sorular da dahil olmak üzere, Amerikan bombalarının transferi konusunda yorum isteyen çok sayıda çağrıya ve e-postaya yanıt vermedi.