JoKeR
Active member
LATİFE BEYZA KAHVECİOĞLU
Emine Erdoğan, Afrika’ya gerçekleştirdiği seyahatlerdeki izlenim ve anılarını kaleme aldığı “Afrika Seyahatlerim” isimli birinci kitabının tanıtımını geçtiğimiz günlerde New York’taki Türk Evi’nde ülke önderlerinin eşleri, Birleşmiş Milletler ve öteki milletlerarası temsilciler ile sivil toplum kuruluşu temsilcileri ve yabancı misyon şeflerinin katıldığı programla gerçekleştirdi. Türkçe, İngilizce, Fransızca ve Arapça ile Afrika’da yaygın olarak kullanılan Svahili lisanlarında hazırlanan “Afrika Seyahatlerim” kitabının Türkçesi, Turkuaz Yayınları tarafınca okuyucuya sunuldu.
Emine Erdoğan, annesi Hayriye Hanım’a atfettiği kitabında, 2014-2020 senelerında; Cezayir, Ekvator Ginesi, Etiyopya, Cibuti, Somali, Fildişi Kıyısı, Gana, Nijerya, Gine, Uganda, Kenya, Tanzanya, Mozambik, Madagaskar, Sudan, Çad, Tunus, Moritanya, Mali, Güney Afrika Cumhuriyeti, Zambiya, Gambiya ve Senegal olmak üzere 23 Afrika ülkesine gerçekleştirdiği seyahatlerdeki anılarına yer veriyor.
Anıları okurken Afrika’nın sırf yardım afişlerinde yer alan zayıf siyahi çocuklar ve çorak toprak imajlarından ibaret olmadığını daha güzel anlıyorsunuz. “Fark ediyorum ki, ülkelerle ilgili yazılan onca farklı bilgi, anı ve tecrübe, büsbütün bireylerin gittikleri yeri, durup nereden gördükleriyle alakalı” diyen Erdoğan, eşsiz bir tabiata konut sahipliği yapan bu kıtanın hoşluklarını de kitabında aktarıyor. “Afrika Seyahatlerim” kitabının tüm geliri, Afrika El Sanatları Pazarı ve Kültür Evi’ne bağışlanarak, Afrikalı bayan ve çocuklara, sıhhat ve eğitim yardımı olarak ulaştırılacak.
TEZATLAR DİYARI
Afrika, bir zıtlıklar diyarı olarak Erdoğan’ın anılarında yerini alıyor.Topraklarında altın, petrol, doğalgaz ve elmas üzere dünyanın en değerli madenlerine mesken sahipliği yapan bir kıtanın bu biçimdesine fakirlik çekiyor olmasını ise kitabında hayret ve keder ile anlatıyor.
“Zira Afrika’da attığım her adımda bencilliğin, sömürgeciliğin, karşısındakini kendinden görmeyip öteki olarak telakki edenlerin açtıkları derin yaraları gördüm, bu yaralara şahit oldum” diyen Erdoğan, gördüğü her ülkeden bir ödevle döndüğünü yazıyor kitabında.
Öte yandan bir epey coğrafyada eş vakitli toplumsal sorumluluk projeleri yürüten Cumhurbaşkanlığı ve Türk sivil toplum kuruluşlarına bu hususta inancı ve dayanağı tam. Erdoğan, Afrika’nın iki binin üzerinde lisan ve etnik topluluğa sahip, 1 milyarı aşkın nüfusu olan büyük bir zenginlik olduğunun her fırsatta altını çiziyor ve bu potansiyelin Afrika’yı 21. yüzyılın parlayan yıldızı yapacağına canı gönülden inanıyor.
SILA-I RAHİM YAPIYORUZ
Cumhurbaşkanı Erdoğan’a eşlik ettiği her resmi ziyarette yola çıkmadan evvel gideceği coğrafyanın tarihi, siyasi, ekonomik ve kültürel yapısı ile ilgili ön bilgi aldığını söz eden First Lady, özellikle bayan ve çocuk sıkıntıları ile ilgi yapılması gereken bir şeyler var ise bu bahisler üzerinde titizlikle çalıştığını söylüyor. “Yurt dışı seyahatleri benim için, insanlık deneyimlerine şahitlik edip sorumluluklarımızı bir daha hatırlamak demek. Bir manada ülke sonlarının dışına çıkmaktan öte, ferdî sonlarımızın da dışına çıkıyoruz. Aslında ‘sıla-i rahim’ yapıyoruz” kelamlarıyla sıla-i rahim yapmanın yakın akrabalar için olduğu kadar insanlık ailesi için de ne kadar değerli olduğuna değiniyor.
TÜRK-CEZAYİR DOSTLUĞU
Kitapta Afrika seyahatlerinin birinci durağı Cezair’den bahseden Erdoğan, ziyaret ettiği Cezayir bölgesindeki hafriyatlarda bulunan heykel, mozaik ve Osmanlı yazıtlarının sergilendiği Ulusal Etnografya ve Mısır ve Türkiye’den getirilen İslami yapıtların sergilendiği İslami Eserler Müzesi seyahatine dair şunları kaydediyor, “Başka bir ülkede, diğer sonlar ortasında, diğer lisanların konuşulduğu; iklimin, kokuların, seslerin farklı olduğu bir yerde, ecdadımızın yapıtlarına rastlamak ve onların selamını almak, gurbette olmadığınızı hatırlatan tarifsiz bir his.” Ayrıyeten Türk-Cezayir dostluğunun nişanesi Keçiova Camii’den bahetmeden de geçmiyor. 1209 yılında inşa edilen cami 130 yıllık kilise kullanmasından daha sonra Cezayir’in bağımsızlığını kazanmasıyla bir daha müslüman kimliğine kavuşan yapılar içinde. Üç defa ziyaret ettiği Cezayir’de her seferinde şaşmaz bir misafirperverlikle karşılandığının da altını çiziyor.
Torunlarımın üzerinde büyüdüğü sandalye
Afrika seyahatlerinin son durağı olan Senegal’de lokal pazardan aldığı bir sandalyeyi Emine Erdoğan şöyleki tanımlıyor, “Ziyaretlerimde en sevdiğim şey, lokal pazarları, el emeği işlerin satıldığı dükkanları ziyaret etmek. Mümkün olduğunca ufak da olsa eşyalar getiriyorum. örneğin, Senegal’den demir gazoz kapaklarından yapılmış bir sandalye getirmiştim. Torunlarım bu sandalyeyi o kadar sevmişler ki, üzerinde büyüdüler diyebilirim.”
Bir first lady’nin ağladığını birinci defa gördüm
Kitabın en duygusal ve vurucu sayfaları 2011 yılında gerçekleştirilen Somali ziyaretine ilişkin sayfalar. Ortalarında ünlü sanatkarların da yer aldığı kalabalık bir heyetle bölgeye indikten daha sonra şahit oldukları görüntü karşısında hiç biri gözyaşlarını tutamamış. “İki çocuğunu kuraklıktan kaybetmiş bir annenin karşısında söyleyecek kelam bulamadım” diyen Erdoğan, o anı şu sözlerle anlatıyor: “Sokaklarda bize el sallayan halka karşılık vermek istiyordum lakin zırhlı otomobillerde camları açmamıza müsaade verilmiyordu. Tahminen de o gün ağladığım kadar tekrar ağlamadım.” Somalili mesken sahibi hanımefendi Emine Erdoğan’ın akabinde bir First Lady’nin ağladığını birinci sefer gördüğünü tabir etmiş.
Çarpıcı gerçekler
Emine Erdoğan kitabında gezdiği coğrafyalarda yaşanan doğal felaketleri ve kayıpları da kayda almış. Mozambik’te nüfusun lakin yarısının pak suya ulaşabildiğine ve ülkede 2 milyondan fazla yetim olduğuna, Somali’de hastaneye gönderilen çocukların bir birçoklarının yolda son nefesini verdiğine, Madagaskar’da fakirlik seviyesinin %77,8, çok fakirlik seviyesinin ise %50 olduğuna, Sudan’da yaşanan iç savaşın akabinde 3 milyona yakın Sudanlı göçmen haline geldiğine ve Moritanya’da 15 yaş ve üzeri bayanların %61’i okuma yazma bilmediğine seyahatlerine düştüğü notlardan ulaşabiliyoruz.
Tanış olduğumuz an öteki değil, biz olduk
“Fiziki seyahatlerin kesimidir iç seyahatleri. Bir yerden bir yere giderken ruhumuz da hareket halindedir; uzaklık kateder” kelamlarıyla anılarına son veren Erdoğan, gittiği her ülkenin gördüğü her beşerle aslında ne kadar yakın olduğunu anlattığını okuyucu ile paylaşıyor. Türkiye’nin 2005 yılında başlatmış olduğu Afrika açılımının Afrika ile olan kadim dostluğun perçinlenmesine vesile olduğunu söz eden Emine Erdoğan, “Tek bir çocuğu bile kurtarabilmenin dünyanın geleceğinde kelebek tesiri yapabilecek bir güç olduğunu biliyorum. O niçinle sömürgecilerin istek ettiklerini alıp gittikten daha sonra yetim bıraktıkları bu kıtanın çocuklarına hak ettikleri tertibi sağlamalıyız” kelamlarıyla aslında kendine biçtiği vazifesi bizlerle paylaşıyor. Afrika’ya yaptığı ziyaretleri ömrü vefa ettikçe yeni satırlar eklenecek bir defter olarak bakılırsan Erdoğan, bu sayfaların huzur ve refah dolu satırlarla dolmasını dilek ediyor.
İşçi bayanlar için adil bir pazar
Dünyanın her yerinde bayanların her vakit dezavantajlı kısmı oluşturduğuna dikkat çeken Emine Erdoğan, bu durumu değiştirmek ismine bir insan, bir bayan, bir Müslüman ve bir Türk olarak bu sömürü zincirinin halkalarını koparmayı istek ettiğini tabir ediyor. Afrika’daki bayanlar için meslek edindirme faaliyetlerini de destekliyor. Bu kapsamda Ankara’da açılan Afrika El Sanatları Pazarı ve Kültür Evi’nin temelleri, Ocak 2015’teki Etiyopya seyahatinde atılmış. Resmi ziyaretlerde mesken sahibi ülkelerin kendisi için hazırladıkları programda en ilgi cazibeli yerlerin otantik, el sanatları pazarları olduğunu tabir eden Erdoğan, vakit zaman Afrika ziyaretlerinde bölgeden daha evvel aldığı mahallî kumaşlardan diktirdiği kıyafetleri tercih ettiğini, bunun muhatap ülkeye karşı bir jest olarak bağlantıları sıcak hale getirdiğini söylüyor.
Emine Erdoğan, Afrika’ya gerçekleştirdiği seyahatlerdeki izlenim ve anılarını kaleme aldığı “Afrika Seyahatlerim” isimli birinci kitabının tanıtımını geçtiğimiz günlerde New York’taki Türk Evi’nde ülke önderlerinin eşleri, Birleşmiş Milletler ve öteki milletlerarası temsilciler ile sivil toplum kuruluşu temsilcileri ve yabancı misyon şeflerinin katıldığı programla gerçekleştirdi. Türkçe, İngilizce, Fransızca ve Arapça ile Afrika’da yaygın olarak kullanılan Svahili lisanlarında hazırlanan “Afrika Seyahatlerim” kitabının Türkçesi, Turkuaz Yayınları tarafınca okuyucuya sunuldu.
Emine Erdoğan, annesi Hayriye Hanım’a atfettiği kitabında, 2014-2020 senelerında; Cezayir, Ekvator Ginesi, Etiyopya, Cibuti, Somali, Fildişi Kıyısı, Gana, Nijerya, Gine, Uganda, Kenya, Tanzanya, Mozambik, Madagaskar, Sudan, Çad, Tunus, Moritanya, Mali, Güney Afrika Cumhuriyeti, Zambiya, Gambiya ve Senegal olmak üzere 23 Afrika ülkesine gerçekleştirdiği seyahatlerdeki anılarına yer veriyor.
Anıları okurken Afrika’nın sırf yardım afişlerinde yer alan zayıf siyahi çocuklar ve çorak toprak imajlarından ibaret olmadığını daha güzel anlıyorsunuz. “Fark ediyorum ki, ülkelerle ilgili yazılan onca farklı bilgi, anı ve tecrübe, büsbütün bireylerin gittikleri yeri, durup nereden gördükleriyle alakalı” diyen Erdoğan, eşsiz bir tabiata konut sahipliği yapan bu kıtanın hoşluklarını de kitabında aktarıyor. “Afrika Seyahatlerim” kitabının tüm geliri, Afrika El Sanatları Pazarı ve Kültür Evi’ne bağışlanarak, Afrikalı bayan ve çocuklara, sıhhat ve eğitim yardımı olarak ulaştırılacak.
TEZATLAR DİYARI
Afrika, bir zıtlıklar diyarı olarak Erdoğan’ın anılarında yerini alıyor.Topraklarında altın, petrol, doğalgaz ve elmas üzere dünyanın en değerli madenlerine mesken sahipliği yapan bir kıtanın bu biçimdesine fakirlik çekiyor olmasını ise kitabında hayret ve keder ile anlatıyor.
“Zira Afrika’da attığım her adımda bencilliğin, sömürgeciliğin, karşısındakini kendinden görmeyip öteki olarak telakki edenlerin açtıkları derin yaraları gördüm, bu yaralara şahit oldum” diyen Erdoğan, gördüğü her ülkeden bir ödevle döndüğünü yazıyor kitabında.
Öte yandan bir epey coğrafyada eş vakitli toplumsal sorumluluk projeleri yürüten Cumhurbaşkanlığı ve Türk sivil toplum kuruluşlarına bu hususta inancı ve dayanağı tam. Erdoğan, Afrika’nın iki binin üzerinde lisan ve etnik topluluğa sahip, 1 milyarı aşkın nüfusu olan büyük bir zenginlik olduğunun her fırsatta altını çiziyor ve bu potansiyelin Afrika’yı 21. yüzyılın parlayan yıldızı yapacağına canı gönülden inanıyor.
SILA-I RAHİM YAPIYORUZ
Cumhurbaşkanı Erdoğan’a eşlik ettiği her resmi ziyarette yola çıkmadan evvel gideceği coğrafyanın tarihi, siyasi, ekonomik ve kültürel yapısı ile ilgili ön bilgi aldığını söz eden First Lady, özellikle bayan ve çocuk sıkıntıları ile ilgi yapılması gereken bir şeyler var ise bu bahisler üzerinde titizlikle çalıştığını söylüyor. “Yurt dışı seyahatleri benim için, insanlık deneyimlerine şahitlik edip sorumluluklarımızı bir daha hatırlamak demek. Bir manada ülke sonlarının dışına çıkmaktan öte, ferdî sonlarımızın da dışına çıkıyoruz. Aslında ‘sıla-i rahim’ yapıyoruz” kelamlarıyla sıla-i rahim yapmanın yakın akrabalar için olduğu kadar insanlık ailesi için de ne kadar değerli olduğuna değiniyor.
TÜRK-CEZAYİR DOSTLUĞU
Kitapta Afrika seyahatlerinin birinci durağı Cezair’den bahseden Erdoğan, ziyaret ettiği Cezayir bölgesindeki hafriyatlarda bulunan heykel, mozaik ve Osmanlı yazıtlarının sergilendiği Ulusal Etnografya ve Mısır ve Türkiye’den getirilen İslami yapıtların sergilendiği İslami Eserler Müzesi seyahatine dair şunları kaydediyor, “Başka bir ülkede, diğer sonlar ortasında, diğer lisanların konuşulduğu; iklimin, kokuların, seslerin farklı olduğu bir yerde, ecdadımızın yapıtlarına rastlamak ve onların selamını almak, gurbette olmadığınızı hatırlatan tarifsiz bir his.” Ayrıyeten Türk-Cezayir dostluğunun nişanesi Keçiova Camii’den bahetmeden de geçmiyor. 1209 yılında inşa edilen cami 130 yıllık kilise kullanmasından daha sonra Cezayir’in bağımsızlığını kazanmasıyla bir daha müslüman kimliğine kavuşan yapılar içinde. Üç defa ziyaret ettiği Cezayir’de her seferinde şaşmaz bir misafirperverlikle karşılandığının da altını çiziyor.
Torunlarımın üzerinde büyüdüğü sandalye
Afrika seyahatlerinin son durağı olan Senegal’de lokal pazardan aldığı bir sandalyeyi Emine Erdoğan şöyleki tanımlıyor, “Ziyaretlerimde en sevdiğim şey, lokal pazarları, el emeği işlerin satıldığı dükkanları ziyaret etmek. Mümkün olduğunca ufak da olsa eşyalar getiriyorum. örneğin, Senegal’den demir gazoz kapaklarından yapılmış bir sandalye getirmiştim. Torunlarım bu sandalyeyi o kadar sevmişler ki, üzerinde büyüdüler diyebilirim.”
Bir first lady’nin ağladığını birinci defa gördüm
Kitabın en duygusal ve vurucu sayfaları 2011 yılında gerçekleştirilen Somali ziyaretine ilişkin sayfalar. Ortalarında ünlü sanatkarların da yer aldığı kalabalık bir heyetle bölgeye indikten daha sonra şahit oldukları görüntü karşısında hiç biri gözyaşlarını tutamamış. “İki çocuğunu kuraklıktan kaybetmiş bir annenin karşısında söyleyecek kelam bulamadım” diyen Erdoğan, o anı şu sözlerle anlatıyor: “Sokaklarda bize el sallayan halka karşılık vermek istiyordum lakin zırhlı otomobillerde camları açmamıza müsaade verilmiyordu. Tahminen de o gün ağladığım kadar tekrar ağlamadım.” Somalili mesken sahibi hanımefendi Emine Erdoğan’ın akabinde bir First Lady’nin ağladığını birinci sefer gördüğünü tabir etmiş.
Çarpıcı gerçekler
Emine Erdoğan kitabında gezdiği coğrafyalarda yaşanan doğal felaketleri ve kayıpları da kayda almış. Mozambik’te nüfusun lakin yarısının pak suya ulaşabildiğine ve ülkede 2 milyondan fazla yetim olduğuna, Somali’de hastaneye gönderilen çocukların bir birçoklarının yolda son nefesini verdiğine, Madagaskar’da fakirlik seviyesinin %77,8, çok fakirlik seviyesinin ise %50 olduğuna, Sudan’da yaşanan iç savaşın akabinde 3 milyona yakın Sudanlı göçmen haline geldiğine ve Moritanya’da 15 yaş ve üzeri bayanların %61’i okuma yazma bilmediğine seyahatlerine düştüğü notlardan ulaşabiliyoruz.
Tanış olduğumuz an öteki değil, biz olduk
“Fiziki seyahatlerin kesimidir iç seyahatleri. Bir yerden bir yere giderken ruhumuz da hareket halindedir; uzaklık kateder” kelamlarıyla anılarına son veren Erdoğan, gittiği her ülkenin gördüğü her beşerle aslında ne kadar yakın olduğunu anlattığını okuyucu ile paylaşıyor. Türkiye’nin 2005 yılında başlatmış olduğu Afrika açılımının Afrika ile olan kadim dostluğun perçinlenmesine vesile olduğunu söz eden Emine Erdoğan, “Tek bir çocuğu bile kurtarabilmenin dünyanın geleceğinde kelebek tesiri yapabilecek bir güç olduğunu biliyorum. O niçinle sömürgecilerin istek ettiklerini alıp gittikten daha sonra yetim bıraktıkları bu kıtanın çocuklarına hak ettikleri tertibi sağlamalıyız” kelamlarıyla aslında kendine biçtiği vazifesi bizlerle paylaşıyor. Afrika’ya yaptığı ziyaretleri ömrü vefa ettikçe yeni satırlar eklenecek bir defter olarak bakılırsan Erdoğan, bu sayfaların huzur ve refah dolu satırlarla dolmasını dilek ediyor.
İşçi bayanlar için adil bir pazar
Dünyanın her yerinde bayanların her vakit dezavantajlı kısmı oluşturduğuna dikkat çeken Emine Erdoğan, bu durumu değiştirmek ismine bir insan, bir bayan, bir Müslüman ve bir Türk olarak bu sömürü zincirinin halkalarını koparmayı istek ettiğini tabir ediyor. Afrika’daki bayanlar için meslek edindirme faaliyetlerini de destekliyor. Bu kapsamda Ankara’da açılan Afrika El Sanatları Pazarı ve Kültür Evi’nin temelleri, Ocak 2015’teki Etiyopya seyahatinde atılmış. Resmi ziyaretlerde mesken sahibi ülkelerin kendisi için hazırladıkları programda en ilgi cazibeli yerlerin otantik, el sanatları pazarları olduğunu tabir eden Erdoğan, vakit zaman Afrika ziyaretlerinde bölgeden daha evvel aldığı mahallî kumaşlardan diktirdiği kıyafetleri tercih ettiğini, bunun muhatap ülkeye karşı bir jest olarak bağlantıları sıcak hale getirdiğini söylüyor.