AirdropAvcisi
New member
İmir doğumlu ve 2005’te kaybettiğimiz şair,yazar Attila İlhan, Türk şiirinin kuşkusuz en kıymetli ve önd egelen şairleri içindeki yerini her vakit korumuştur.
Attila İlhan’nın lisanlara pelesenk olan şiirlerinden bir seçki…
Tahminen Gelmem Gelemem
Sen istinyede bekle ben burdayım
İçimde köpek üzere havlayan yalnızlığım
Zira ben buradayım karanlıktayım
Tahminen gelmem gelemem beş dakika bekle git
Zira elimi kestim beni kan tutuyor
Şarabım bütün ekşi suyum soğuk
Yanımda olmadın mı seni daha pek fazlaca seviyorum
Tahminen gelmem gelemem beş dakika bekle git
Yüzünü ıslatmadan ağlayabilir misin
Yarı geceden daha sonra telefon ettin mi hiç
Karanlık adamlar hüviyetini sordu mu
Ben senin olmadığını arıyorum
Tahminen gelmem gelemem beş dakika bekle git
Tahminen gelmem gelemem beş dakika bekle git
Bana ilişkin ne var ise hepsi seni korkutuyor sana ilişkin ne var ise
hiç biri benim değil
Tahminen ölmek hakkımı kullanıyorum
Tahminen gelmem gelemem 5 dakika bekle git
Tahminen gelmem gelemem 5 dakika bekle git
Elde Var Hüzün
söyleşir
öncedence biz bu tenhalarda
fazla gülüşürdük
pır pır yaldızlanırdı kanatları kahkaha kuşlarının
ne meseller söylerdi mercan köz nargileler
vakit içinder değişti
ayrılık girdi ortaya
hicrana düştük bugün
ah nerde gençliğimiz
kıyıda savruluşları başıboş dalgaların
yeri göğü çınlatan tumturaklı gazeller
elde var hüzün
o şehrâyin lakin çıkar mı akıldan
çarkıfeleklerin renk renk geceye dağılması
sırılsıklam âşık incesaz
kadehlerin mehtaba kaldırılması
adeta düğün
hayat vakitte iz bırakmaz
bir boşluğa düşersin bir boşluktan
birikip bir daha sıçramak için
elde var hüzün
Kimi Sevsem Sensin
kimi sevsem sensin / hayret
sevgi hepsini nasıl değiştiriyor
gözleri maviyken yaprak yeşili
senin sesinle konuşuyor elbette
yarım bakışları o kadar tehlikeli
senin sigaranı senin üzere içiyor
kimi sevsem sensin / hayret
senden niçinse vazgeçilemiyor
her şeyi terk ettim / ne aşk ne şehvet
sarışın başladığım esmer bitiyor
anlaşılmaz yüzü koyu gölgeli
dudakları keskin kırmızı jilet
bir belaya çattık / nasıl bitirmeli
gitar kımıldadı mı vakit deliniyor
kimi sevsem sensin / hayret
kapıların kapalı girilemiyor
kimi sevsem sensin / senden ibaret
hepsini senin isminle çağırıyorum
ardımdan şımarık gülüşüyorlar
getirdikleri yağmur / sende unuttuğum
hani o sımsıcak iri çekirdekli
senin üzere yabanî öpüşüyorlar
kimi sevsem sensin / hayret
in misin cin misin anlamıyorum
Üçücü Şahsın Şiiri
Gözlerin gözlerime değince
Felaketim olurdu ağlardım
Beni sevmiyordun bilirdim
Bir sevdiğin vardı duyardım
Çöp üzere bir oğlan ipince
Hayırsızın bir tanesiydi fikrimce
Ne vakit karşımda görsem
Öldüreceğimden korkardım
Felaketim olurdu ağlardım
Ne vakit Maçka’dan geçsem
Limanda daima gemiler olurdu
Ağaçlar kuş üzere gülerdi
Bir rüzgar aklımı alırdı
sükunet içinde bir cigara yakardın
Parmaklarımın ucunu yakardın
Kirpiklerini eğerdin bakardın
Üşürdüm içim ürperirdi
Felaketim olurdu ağlardım
Akşamlar bir roman üzere biterdi
Jezabel kan ortasında yatardı
Limandan bir gemi giderdi
Sen kalkıp ona giderdin
akaryakıt mum üzere giderdin
Sabaha kadar kalırdın
Hayırsızın bir tanesiydi fikrimce
Güldü mü cenazeye benzeriydi
Hele seni kollarına aldı mı
Felaketim olurdu ağlardım
bu biçimde Bir Sevmek
Ne bayanlar sevdim aslına bakarsanız yoktular
Yağmur giyerlerdi sonbaharla bir
Azıcık okşasam güya çocuktular
Bıraksam kaygıdan gözleri sislenir.
Ne bayanlar gördüm aslına bakarsanız yoktular
bu biçimde bir sevmek görülmemiştir
Hayır sanmayın ki beni unuttular
Hala kimi birtakım mektupları gelir
Gerçek değildiler birer umuttular
Eski bir müzik tahminen bir şiir
Ne bayanlar sevdim esasen yoktular
bu biçimde bir sevmek görülmemiştir
Yalnızlıklarımda elimden tuttular
Uzak fısıltıları içimi ürpertir
Güya gökyüzünde bir buluttular
Nereye kayboldular artık kim bilir
Ne bayanlar sevdim aslına bakarsanız yoktular
bu biçimde bir sevmek görülmemiştir
Beni Ararsan
Bir gün hatırlayıp da beni ararsan
Susuz bıraktığın çöllerdeyim ben
Aklına gelir de meskene uğrarsan
Bil ki artık yokum, ellerdeyim ben…
Pencere önünde gözyaşı yuttum
Gönlümü daima gelir diye avuttum
Acıyla öfkeyle sıkı sıkıya tuttum
Koparıp yırttığım tüllerdeyim ben…
Gündüz güneşimdin geceler ayım
Artık kapkaranlık bir kuyudayım
Ergül Tosun
Kitap sayfası için bağlantı:
[email protected]
Attila İlhan’nın lisanlara pelesenk olan şiirlerinden bir seçki…
Tahminen Gelmem Gelemem
Sen istinyede bekle ben burdayım
İçimde köpek üzere havlayan yalnızlığım
Zira ben buradayım karanlıktayım
Tahminen gelmem gelemem beş dakika bekle git
Zira elimi kestim beni kan tutuyor
Şarabım bütün ekşi suyum soğuk
Yanımda olmadın mı seni daha pek fazlaca seviyorum
Tahminen gelmem gelemem beş dakika bekle git
Yüzünü ıslatmadan ağlayabilir misin
Yarı geceden daha sonra telefon ettin mi hiç
Karanlık adamlar hüviyetini sordu mu
Ben senin olmadığını arıyorum
Tahminen gelmem gelemem beş dakika bekle git
Tahminen gelmem gelemem beş dakika bekle git
Bana ilişkin ne var ise hepsi seni korkutuyor sana ilişkin ne var ise
hiç biri benim değil
Tahminen ölmek hakkımı kullanıyorum
Tahminen gelmem gelemem 5 dakika bekle git
Tahminen gelmem gelemem 5 dakika bekle git
Elde Var Hüzün
söyleşir
öncedence biz bu tenhalarda
fazla gülüşürdük
pır pır yaldızlanırdı kanatları kahkaha kuşlarının
ne meseller söylerdi mercan köz nargileler
vakit içinder değişti
ayrılık girdi ortaya
hicrana düştük bugün
ah nerde gençliğimiz
kıyıda savruluşları başıboş dalgaların
yeri göğü çınlatan tumturaklı gazeller
elde var hüzün
o şehrâyin lakin çıkar mı akıldan
çarkıfeleklerin renk renk geceye dağılması
sırılsıklam âşık incesaz
kadehlerin mehtaba kaldırılması
adeta düğün
hayat vakitte iz bırakmaz
bir boşluğa düşersin bir boşluktan
birikip bir daha sıçramak için
elde var hüzün
Kimi Sevsem Sensin
kimi sevsem sensin / hayret
sevgi hepsini nasıl değiştiriyor
gözleri maviyken yaprak yeşili
senin sesinle konuşuyor elbette
yarım bakışları o kadar tehlikeli
senin sigaranı senin üzere içiyor
kimi sevsem sensin / hayret
senden niçinse vazgeçilemiyor
her şeyi terk ettim / ne aşk ne şehvet
sarışın başladığım esmer bitiyor
anlaşılmaz yüzü koyu gölgeli
dudakları keskin kırmızı jilet
bir belaya çattık / nasıl bitirmeli
gitar kımıldadı mı vakit deliniyor
kimi sevsem sensin / hayret
kapıların kapalı girilemiyor
kimi sevsem sensin / senden ibaret
hepsini senin isminle çağırıyorum
ardımdan şımarık gülüşüyorlar
getirdikleri yağmur / sende unuttuğum
hani o sımsıcak iri çekirdekli
senin üzere yabanî öpüşüyorlar
kimi sevsem sensin / hayret
in misin cin misin anlamıyorum
Üçücü Şahsın Şiiri
Gözlerin gözlerime değince
Felaketim olurdu ağlardım
Beni sevmiyordun bilirdim
Bir sevdiğin vardı duyardım
Çöp üzere bir oğlan ipince
Hayırsızın bir tanesiydi fikrimce
Ne vakit karşımda görsem
Öldüreceğimden korkardım
Felaketim olurdu ağlardım
Ne vakit Maçka’dan geçsem
Limanda daima gemiler olurdu
Ağaçlar kuş üzere gülerdi
Bir rüzgar aklımı alırdı
sükunet içinde bir cigara yakardın
Parmaklarımın ucunu yakardın
Kirpiklerini eğerdin bakardın
Üşürdüm içim ürperirdi
Felaketim olurdu ağlardım
Akşamlar bir roman üzere biterdi
Jezabel kan ortasında yatardı
Limandan bir gemi giderdi
Sen kalkıp ona giderdin
akaryakıt mum üzere giderdin
Sabaha kadar kalırdın
Hayırsızın bir tanesiydi fikrimce
Güldü mü cenazeye benzeriydi
Hele seni kollarına aldı mı
Felaketim olurdu ağlardım
bu biçimde Bir Sevmek
Ne bayanlar sevdim aslına bakarsanız yoktular
Yağmur giyerlerdi sonbaharla bir
Azıcık okşasam güya çocuktular
Bıraksam kaygıdan gözleri sislenir.
Ne bayanlar gördüm aslına bakarsanız yoktular
bu biçimde bir sevmek görülmemiştir
Hayır sanmayın ki beni unuttular
Hala kimi birtakım mektupları gelir
Gerçek değildiler birer umuttular
Eski bir müzik tahminen bir şiir
Ne bayanlar sevdim esasen yoktular
bu biçimde bir sevmek görülmemiştir
Yalnızlıklarımda elimden tuttular
Uzak fısıltıları içimi ürpertir
Güya gökyüzünde bir buluttular
Nereye kayboldular artık kim bilir
Ne bayanlar sevdim aslına bakarsanız yoktular
bu biçimde bir sevmek görülmemiştir
Beni Ararsan
Bir gün hatırlayıp da beni ararsan
Susuz bıraktığın çöllerdeyim ben
Aklına gelir de meskene uğrarsan
Bil ki artık yokum, ellerdeyim ben…
Pencere önünde gözyaşı yuttum
Gönlümü daima gelir diye avuttum
Acıyla öfkeyle sıkı sıkıya tuttum
Koparıp yırttığım tüllerdeyim ben…
Gündüz güneşimdin geceler ayım
Artık kapkaranlık bir kuyudayım
Ergül Tosun
Kitap sayfası için bağlantı:
[email protected]