Ayşe Kulin yeni kitabı olan Hazan’ı anlatıyor

AirdropAvcisi

New member
Çağdaş Türk edebiyatının üretken müelliflerinden olan, Türkiye’de en epeyce okunan edebiyatçıları içinde yer alan Ayşe Kulin, yarı otobiyografik kitabı hakkında konuştu.

Sorularımıza samimiyetle karşılık veren Ayşe Kulin, “Hazan’a otobiyografik serinin devamı olarak değil, ameliyat daha sonrası günlerimi anlatmak üzere başlamıştım. Kovid’in ortaya çıkması tam da o günlere rast gelince, kitap evvel pandemi günlüklerine daha sonra da bir iç hesaplaşmaya dönüştü.” dedi.

İşte Ayşe Kulin’in sorularımıza verdiği yanıtlar…

Veda kitabı ile başlayan otobiyografik serisi yazdığınız Hazan kitabıyla son buluyor? Hazan nasıl ortaya çıktı?



Sayfa: 326

Bir müellifin kendi ömründen kesitler sunması ve bunu kitaplaştırılması okurlarda nasıl karşılık buluyor?

“Okurlar gerçek hayatları okumayı, kurgu roman okumaktan daha epey seviyorlar niçinse. halbuki roman kısmında ben bir müellifin yazma yeteneğini öne çıkarak kurgulanmış yapıtları tercih ederim. Fakat biyografilerin de bir özelliği vardır, biyografi müellifi şahsi macerasının yanı sıra, yaşadığı periyodun toplumsal olaylarına da yer verdiyse, roman bir toplumsal tarihniteliği kazanır. Ben VEDA-UMUT-HAYAT -HÜZÜN dörtlemesinde bunu yapmaya itina gösterdim. şüphesiz kitabın siyasi tonu ve bakış açısı bana aitti, siyasi duruşu değişik biri birebir yılları öbür renkler kullanarak yazardı lakin gerçeğe ulaşmak isteyen okur, tıpkı SEVDALİNKA, BİR GÜN ve bilhassa de HER YERDE KAN VAR’ı yazarken yaptığım üzere, değişik bakış açılarını içeren dokümanları okuyarak, o hususta yazılmış romanlardan da teyit alarak (çünkü romanlar dokümanlardan daha samimi ve gerçekçidir) orta yolu bulur ve kendi sentezini kurmaya çalışır.”



Çok okunan ve beğenilen bir yazarsınız. Bunu neye borçlusunuz?


“OKURLARIMIN İSMİNE YANIT VEREMEM”

“Bu sorunun karşılığı bende değil, okurlarımda. Ben onlar ismine yanıt vermek istemem…Ama haydi bir iddia yapayım ve sanki romanlarımdaki karakterler kurgu dahi olsalar epey ‘sahici’ olduklarından mıdır diye sorayım. İçtenlikle yazılan romanların, İlah müelliflerin elinden çıkanlardan daha epeyce sevildiği benim şahsi tespitim.”

Toplumsal hususları tarihi gerçeklerle ve edebiyatla harmanlayarak işliyorsunuz. Bu özelliğiniz nereden gelmektedir?


EDEBİYATIN VE TARİHİN BİRLEŞİMİ

“Sanırım bu özelliğimi içine doğduğum aileye borçluyum. Ben doğduğumda anneannemin annesi ve babası hayattaydılar. Dedemi birinci okul dörtteyken, nenemi ortaokulun son sınıfında kaybettim. Demek istediğim şu ki, her insanın geçmişte kalan tarih olarak bildiği Osmanlıların ben kucaklarında büyüdüm. Onların lisanları, alışkanlıkları, kıyafetleri, algıları bizlerden değişikti. Dedem son Osmanlı kabinesinde nazır (bakan) olduğu için, tüm başka kabine üyeleri ve Meclis’teki milletvekillerinin birden fazla üzere yurt dışına kaçmış, iki buçuk yıllık bir sürgünden daha sonra dönmüş, Ankara’da yargılanmış, aklanmış ve hayatına devam etmişti. Osmanlı Hanedanı’na yüksek bürokratlar olarak hizmet etmiş bir sülaleden geliyordu.”

TRAVMALARIN GERİSİNDEKİ ÇALKANTILAR”

Bu birikime karşın, Osmanlı nazırlarından Ahmet Reşat (Yediç) Paşa’nın torunuyla evlenen babam, sapına kadar Cumhuriyetçi genç bir mühendisti. Ortalarında kendi tezlerini terbiye sonları ortasında tartışır, hayli da sevişirlerdi. Baba tarafıma gelince, Kulin dedem, Bosna-Hersek’in, Osmanlı’dan Avusturya-Macaristan İmparatorluğuna geçmesi üzerine, tası tarağı toplayıp İstanbul’a göç etmiş bir Boşnak beyefendisi. Kendi ülkesinde prestiji çok yüksek, her insanın tanıdığı, saydığı hayli eski bir aileden gelen adam (bkz. Kulin Ban) İstanbul’a geldikten daha sonra, bir türlü düzeltemediği lehçesiyle, rastgele biri olmayı kendine yediremediği için epey mutsuzdu. ötürüsıyla ben göçerlik travmasından tutun, yok olan imparatorluğunun yasını yaşayan ihtiyarlarla, yeni devletiyle iftihar edenlerin bir arada yaşamayı başardığı bir tarih sarmalında büyüdüm. Vakti geldiğinde olağan olarak mahallede yaşanan aşk hikayelerini değil, bu travmaların arkasındaki çalkantıları yazacaktım.”

Son olarak; okurlarınıza yeni bir roman müjdeniz var mı?


YENİ KİTAP: “TAKSİ...”

“Var…. Tam da yarım saat kadar evvel, fazlaca çabuk yayına hazırladığım ‘Taksi’ isimli kitabımın kapak yazısını da tamamlayıp, yayınevime yolladım. Maksadım bir fazlaca İstanbullunun taksi kaygısını gündeme taşımak ve İstanbul Büyük Kent Belediyesi’nin taksi alımını onuncu kere reddeden iradeye, vatandaşın çekmekte olduğu sıkıntıyı anlatabilmek. Dilerim taksi problemini çözmenin önüne taş koyanlar kolay İstanbullu vatandaşların taksi zahmetine duyarsız kalmazlar. Sürücülü özel otomobilleri olanlar bahse yabancılar lakin orta sınıf halk an geliyor taksi kullanmak zorunda kalıyor ve zahmet de işte o anda başlıyor. Taksicilerin kimileri ya gidecekleri adresi beğenmiyorlar ya nöbet değişimine rast geldikleri için müşteri alamıyorlar ya da turist olmayanlara hizmet vermiyorlar. Trafik saatlerinde ise birden fazla vakit aslına bakarsan taksi bulmak mümkün değil. Kitabımda bu bağlamda başımdan geçenlerden bir demet sundum okurlarıma.”


“DOĞDUM, YAZDIM…”


“Bir kitabım daha piyasaya çıkmak üzere. İsmi, DOĞDUM. KIZDIM. Bu kitapçık Everest Yayınevi’nin cebe sığabilecek büyüklükte hazırladığı bir serinin ortasında yer bulurken, ismini da benim TÖRE KIZI isimli şiirimin birinci satırından alıyor. Kitapta benim yıllar evvel, bugüne oranla sayıca fazlaca az olan bayana şiddet olaylarına dikkat çekmek üzere yazmış olduğum birtakım hikayelerimden seçmeler var. BİR VARMIŞ BİR YOKMUŞ isimli hikaye kitabımı aslına bakarsanız sadece bayan cinayetleri konusunda bir farkındalık yaratmak için kaleme almıştım. Ayrıyeten GENİŞ vakit içindeR isimli hikaye kitabımda da bir daha merdiven altı kurslarda beyni yıkanarak bayanı şeytanlaştırmış bir genç erkeğin, hem kendini birebir vakitte zorla evlendirildiği genç hanımı mahvedişi anlatılıyordu. Ülkemizde giderek salgın halini alan bayan cinayetlerine dikkat çekmek için bu iki kitaptan ikişer hikaye seçtim. Yeni bir kapakla düzenlendiler. Kitabın telif gelirini MOR ÇATI’ya bağışlıyorum. Dilerim erkek şiddetinden korunmaya muhtaç bir bayana deva olur.”
 
Üst