JoKeR
Active member
Konsun, bir daha, pervazlara güvercinler, ‘Hû hû’lara karışsın Âminler. Mübarek akşamdır, Gelin ey Fâtiha’lar, Yâsin’ler! demişti ya Arif Nihat Asya, işte bugün, ‘Fatiha’ ve ‘Yasin’lere en epeyce gereksinim duyduğumuz gün. Peygamber Efendimiz Muhammed Mustafa (S.A.V)’in dünyaya teşrif ettiği Rebiülönceden ayının 12. gününü her sene Mevlid Kandili olarak kutlarız. Mevlid Kandili’nde ne yapmalı, nasıl ibadet etmeli? Ömer Tuğrul İnançer Hoca’yla Mevlid Kandili’ni nasıl idrak etmemiz gerektiğini konuştuk. “Namazımızı her vakit kılalım, Kuranımızı her vakit okuyalım” diyen İnançer, Peygamberimizin hayatını öğrenerek o geceyi en hoş biçimde değerlendirebileceğimizi belirtti. İnançer, “Onu tanırsak, Allah’ı da tanımış oluruz” diyerek, sünnetleri yalnızca ibadetlere sıkıştırmak yerine, ömrümüze da yerleştirmemiz gerektiğinin altını çizdi.
Peygamber Efendimiz’in dünyaya teşrif ettiği günün yıl dönümü olan Mevlid Kandili bize nasıl bir bildiri veriyor Hocam?
Sevinç bildirisi veriyor. Hz. Peygamberin husus halinde gelişi ve görevine başlayışı, bizi nefsimizin yoluna gitmekten alıkoyup, hakikat yola ilettiği için en büyük sevincimiz oluyor.
Ömer Tuğrul İnançer
Bu mübarek geceyi nasıl idrak etmeliyiz pekala?
Dinimizi ibadetler zincirinden, buyruk ve yasaklar mecmuasından ibaret anladığımız ve günlük hayata intibak ettirmediğimiz için algılamada büyük noksanlarımız var. Peygamberin sünnetleri Allah’ın buyruklarına muhalif olmayacağı için, günlük hayatımızda sünnete riayet ederek, bu sevinci davranış biçimimize intikal ettirmemiz gerektiğini anlamılıyız evvela. Bize düşen Peygamberi sevmek. Kişi sevdiğinin hali ile hallenmek durumundadır. ötürüsıyla sünneti, abdestin, namazın sünnetleri diye yalnızca ibadetlere sıkıştıramayız. Baba olarak, eş olarak, arkadaş olarak, devlet reisi olarak ne yapmamız lazım geldiğini onun ömründen öğrenip, günlük hayatımızda tatbik etmemiz lazım.
örneğin lokantada bayanın sandalyesini çekip ona yer göstermek yahut otomobile binerken kapısını açmak centilmenlik deniliyor. Ben niçin gayrimüslim sıfatı olan centilmenliği takınayım? Hz. Aişe validemizin naklettiğine nazaran, Hz. Peygamber zevcelerinden birinden su istediği vakit, “Önce bir yudum sen iç” diyor, daha sonra kabı aldığında zevcesinin dudağının değdiği yeri kendi ağzına getirerek suyu o denli içiyor. Bu nasıl bir nezaket, nasıl bir incelik? Centilmenlik kavramı bu inceliği kavrayabilir mi?
NEZAKETTE DE ÖRNEK İNSANDI
Peygamberimizin hayatını örnek almanın bu biçimde geceleri idrak etmek için kıymetli fırsatlar olduğunu mu söylüyorsunuz?
Hz. Peygamberin hal ve davranışlarına bakarsak, en centilmen dediğimiz şahıslar yanına bile yaklaşamaz. Hayber Gazvesi’nden dönerken, Safiye validemiz deveye binmekte zorlanırken, yere eğilip dizini uzatıyor, “Dizime bas, deveye o denli bin” diyor. Bu, kapıyı açmaktan, lokantada sandalye çekmekten çok daha ince bir hareket değil mi? bir daha Hz. Aişe validemiz naklediyor, “Resulullah hiç birimizden bir şey istemezdi, daima sorardı, ‘yemek yiyelim mi, su içelim mi’ sıkıntısı.” Lakin biz, “hanım su getirsene” diyoruz. “Ben çocuğumu beşikte uyurken severim, hiç kucağıma almam” diyen bir sürü baba var. halbuki Resullullah torunlarını sırtına bindirip deve taklidi yapıyordu. bu biçimde bir şeyi biz yapıyor muyuz? İşte bu dünya ömründe ona ne kadar benzemeye çalışırsak, ki bunu öncedena ömrünü öğrenerek yapabiliriz, efendimizin doğum günü sene-i devriyesinde temel bizim almamız gereken ileti budur.
AKIL ‘NASIL’I SORAR, GÖNÜL ‘niçin’İ SORAR
Tefekkür boyutu var bir de, “ben kimim, neyim, neden bu dünyaya geldim”, bu biçimde geceler buna vesile değil midir?
Dünyanın yaratılmasıyla ilgili birfazlaca teoriye baş yoruyoruz, nasıl yaratıldığını bulmaya çalışıyoruz. Kimse dünyanın niye yaratıldığını sormuyor. Akıl ‘nasıl’ı sorar, gönül ‘niçin’i sorar. O gönüle sahip olmak için de tefekkür etmek lazım.
niye Mevlid Kandili’ni kutlamalıyız bu biçimde?
Kainatın yaradılış niçini olan Hz. Peygamberin, bizim şu anda yaşadığımız dünya ömrüne gelişini kutlamamak abes, kutlanması sorulacak bir şey değil. Ayrıyeten efendimizin ahirete doğumu da bir daha birebir tarihte, yani Rebiülönceden ayının 12’sinde gerçekleşmiştir. Dünya ve ahiret süreksiz yerlerdir. Ebedi hayat vardır temel. Biz ana rahminde ölüp, dünyaya doğarız. Belirli bir mühlet dünya hayatımız devam eder, daha sonra ahirete doğarız. Ahiretin mühletini bilmiyoruz lakin oluş halini biliyoruz, kıyamete kadar sürecek. Kıyametin ne vakit kopacağını Allah biliyor. Yani bir dünya ömrü bir de ahiret hayatı var. Ahiret ömründe yaşayanlar da tıpkı gece efendimizin ahirete doğumunu kutlarlar. Bunu pek bilmeyiz. Biz ahirette de Mevlid Kandili yapacağız inşallah.
YAPMADAN DÜŞÜNMEK, KURU KURUYA HİNDİLİKTİR
Günümüz insanı tefekkürü anlayamadığı için mi buhranda? Düşünmeyi beceremiyoruz ve ömrümüzün manasını bulamıyoruz. Bunun yolu tekniği var mı?
Nasreddin Hoca’nın hindisi üzere oturup da düşünmek, hindilikten ileri geçmez. Bize yalnızca “ne düşündün, ne bildin, ne hissettin” üzere sualler sorulmayacak. “Ne yaptın” diye sualler sorulacak. ötürüsıyla oturup düşünmek yetmez, ‘yapmak’ lazım. Zira ayeti kerime “Siz Allah’tan ittika ederseniz, ondan utanır, onun isteğini kaybetmekten korkar, onu üzmekten rencide etmekten çekinirseniz, sizin öğreticiniz Allah olur” diyor. Resulullah Efendimiz bu ayeti açıklarken, “Siz bildiğinizle amel edin, Allah bilmediğinizi öğretir” diyor. Öğrenmenin yolu mektebe gitmek, hocaya gitmek, özel ders almak, kitap okumak değildir, yapmaktır. Siz terliyken soğuk su içmenin ziyanlı olduğunu bilip de içiyorsanız, demek ki o bilgi bir işe yaramıyor. Ne vakit ki hiç içmezseniz, artık o bilgi olgu haline gelmiştir. bu biçimde pahalıdır. İşte tefekkür bu biçimde olacak. Benim Yaradıcıma kulluk yapma borcum var, bunu düşündüm ve buldum. Buldum lakin hiç ibadet etmiyorum. Bir işe yaramaz. Yani fiil lazım. öncedena yapacağız, daha sonra nasıl yaptığımızı düşünürüz. Yapmadan düşünmek, kuru kuruya hindiliktir.
GÖNLÜN MÜ İSTİYOR, NEFSİN Mİ?
kimi vakit düşünmek de insanı bir grup sapkın fikirlere götürebiliyor.
Yanına ameli koyamadığımız için mi bu biçimde oluyor?
İşte o fikir değil, şeytanın kandırmasıdır. Gerçek niyet, gerçek teefekkür bu biçimde bir şey yapmaz. Zira tefekkür yalnızca akılla yapılmaz, içine gönül de konur. Ne kadar lezzetli yemek yaparsanız yapın, içine tuz koymazsanız olmaz. İşte o tuz katmak, ibadettir. Şeytan gönle musallat olmaz, ancak akla olur. Tabi gönülle nefsin ayrımını yapabilmek yetisine de erişmek lazım. “Gönlümden bu biçimde geldi” diyerek, nefsimizden gelen şeyi de yapabiliriz.
BEŞERLİK HARİKALIK DEĞİLDİR
Hocam pekala yaşadığımız sorunlarla nasıl başa çıkacağız? Bu bahiste Peygamber Efendimizin yolunu nasıl takip etmeli?
Her şeydilk evvel tevekkül sahibidir inanan biri. Veren de Allah alan da Allah dediğinde, verildiğinde ölçüsünce sevinir, alındığında da ölçüsünce üzülür. Beşerlik harikalık değildir. Harikalık doruğunda yalnızca Allah olur. İnsanın harikalığı Resullulah Hazretlerine yakınlığı miktarıncadır. Bu yakınlık maddi ve manevidir. Hareketini de ona benzetmektir.
Kastettiğim, yalnızca biçim olarak benzemek değil. Hz. Peygamber beyaz giydi diye beyaz giymek, şekilcilikten ibarettir. Resulullah Finlandiya’da yaşasaydı beyaz mı giyecekti? Efendimiz beyaz giyinmiyor, iklime uygun giyiniyor. Bunu anlayamadığımız vakit beyazda kalırız. Birebir Resulullah Huneyn Gazvesi’nde koyu renkli ve kalın elbise giyiyor. Zira ocak ayı ve orası soğuk oluyor. Beyazda kalmamak, iklime uygun giyinmek sünnettir. Bunu öğrenebilmek için de Efendimiz’in hayatını tetkik etmemiz lazım. Çocuklar büyükleri taklid ederek bir şeyler yaparlar. Çocuk düzeyinde taklid etmek yanlışsız, fakat kocaman adam olunca, artık taklid etmek tefekkür etmeye mani olur.
ALLAH TERBİYELİLERİ SEVER
Şimdiki ömründe dinle ilgili bir şey yapmıyor, lakin mübarek gecelerde içki içiyorsa onu bırakıyor, mescide gidiyor, vs. bunlar kurtarıcı olur mu?
Onun da bedelsiz olduğunu söylemeyelim. hiç bir inancı olmasa, Müslümanların hürmet gösterdiği bir şeye hürmet gösteriyor. Evvelden bizim gayri müslim tebamız öyleydi. Benim çocukluğumda anneannemin kiracısı madam teyze vardı, Ramazan’da öğlen yemeği yemezdi, yerse de mutfakta peynir, ekmek. Alt kattan yemek kokusu gelmezdi. Bu bir terbiye sıkıntısıdır. Allah terbiyelileri sever. Bir gayri müslimin bu davranışı ahiretteki azabını azaltır. Müslüman, lakin riayetsiz bir kişinin bu davranışı da ahiretteki azabını azaltır. Tahminen ilerde bir vesile olur.
RESULULLAH’I TANIRSAK ALLAH’I DA TANIRIZ
Yalnızca tefekkür mü edelim Mevlid gecesinde, bir ibadet filan yok mu önereceğiniz?
Hocaefendiler “mübarek gecedir, kaza namazı kılın” filan der. Her vakit kaza namazı kılın, Kuran okuyun, ancak ben o gece, bir gönül rabıtasıyla Resulullah Efendimiz’in ömrüyle ilgili bir şeyler okunması, o okuduklarımız üzerinde düşünülmesi, örnek alınması ve davranış biçimimize intikal ettirilmesinin daha faydalı olduğuna inanıyorum. örneğin İslam Ansiklopedisi’nde ‘Mevlid’ unsurunu okuyalım. Ben dünyanın her yöresini gezdim, Resulullah’ı kim tanıyorsa seviyor, kim sevmiyorsa tanımıyor. Kulaktan dolma, aleyhte bilgilere inanıyorlar.
Özel gecelerde o özel gecelerin fevzinden istifade ve o niyeti de belirterek, Efendimiz Hazretleriyle meşgul olmak, gereğince beşere yarar sağlar. Zira Allah kitabında “Kim Resulullaha itaat ederse Allah’a itaat etmiş olur” der. Buradaki ‘itaat’ sözünü kaldırın, istediğiniz kelimeyi koyun, formül değişmez. Kim Resulullah’a isyan ederse, Allah’a isyan etmiş olur. Kim Resulullah’ı üzerse Allah’ı üzmüş olur. Kim Resulullah’ı öğrenirse, Allah’ı öğrenmiş olur. Zira Allah bizim cinsimizden değil. Yarattıklarının bütün cinsinden münezzehtir. Lakin Resulullah beşerdir, kuldur. Onun hayatından örnek alabiliriz. Onu tanırsak Allah’ı da tanımış oluruz.
Peygamber Efendimiz’in dünyaya teşrif ettiği günün yıl dönümü olan Mevlid Kandili bize nasıl bir bildiri veriyor Hocam?
Sevinç bildirisi veriyor. Hz. Peygamberin husus halinde gelişi ve görevine başlayışı, bizi nefsimizin yoluna gitmekten alıkoyup, hakikat yola ilettiği için en büyük sevincimiz oluyor.
Ömer Tuğrul İnançer
Bu mübarek geceyi nasıl idrak etmeliyiz pekala?
Dinimizi ibadetler zincirinden, buyruk ve yasaklar mecmuasından ibaret anladığımız ve günlük hayata intibak ettirmediğimiz için algılamada büyük noksanlarımız var. Peygamberin sünnetleri Allah’ın buyruklarına muhalif olmayacağı için, günlük hayatımızda sünnete riayet ederek, bu sevinci davranış biçimimize intikal ettirmemiz gerektiğini anlamılıyız evvela. Bize düşen Peygamberi sevmek. Kişi sevdiğinin hali ile hallenmek durumundadır. ötürüsıyla sünneti, abdestin, namazın sünnetleri diye yalnızca ibadetlere sıkıştıramayız. Baba olarak, eş olarak, arkadaş olarak, devlet reisi olarak ne yapmamız lazım geldiğini onun ömründen öğrenip, günlük hayatımızda tatbik etmemiz lazım.
örneğin lokantada bayanın sandalyesini çekip ona yer göstermek yahut otomobile binerken kapısını açmak centilmenlik deniliyor. Ben niçin gayrimüslim sıfatı olan centilmenliği takınayım? Hz. Aişe validemizin naklettiğine nazaran, Hz. Peygamber zevcelerinden birinden su istediği vakit, “Önce bir yudum sen iç” diyor, daha sonra kabı aldığında zevcesinin dudağının değdiği yeri kendi ağzına getirerek suyu o denli içiyor. Bu nasıl bir nezaket, nasıl bir incelik? Centilmenlik kavramı bu inceliği kavrayabilir mi?
NEZAKETTE DE ÖRNEK İNSANDI
Peygamberimizin hayatını örnek almanın bu biçimde geceleri idrak etmek için kıymetli fırsatlar olduğunu mu söylüyorsunuz?
Hz. Peygamberin hal ve davranışlarına bakarsak, en centilmen dediğimiz şahıslar yanına bile yaklaşamaz. Hayber Gazvesi’nden dönerken, Safiye validemiz deveye binmekte zorlanırken, yere eğilip dizini uzatıyor, “Dizime bas, deveye o denli bin” diyor. Bu, kapıyı açmaktan, lokantada sandalye çekmekten çok daha ince bir hareket değil mi? bir daha Hz. Aişe validemiz naklediyor, “Resulullah hiç birimizden bir şey istemezdi, daima sorardı, ‘yemek yiyelim mi, su içelim mi’ sıkıntısı.” Lakin biz, “hanım su getirsene” diyoruz. “Ben çocuğumu beşikte uyurken severim, hiç kucağıma almam” diyen bir sürü baba var. halbuki Resullullah torunlarını sırtına bindirip deve taklidi yapıyordu. bu biçimde bir şeyi biz yapıyor muyuz? İşte bu dünya ömründe ona ne kadar benzemeye çalışırsak, ki bunu öncedena ömrünü öğrenerek yapabiliriz, efendimizin doğum günü sene-i devriyesinde temel bizim almamız gereken ileti budur.
AKIL ‘NASIL’I SORAR, GÖNÜL ‘niçin’İ SORAR
Tefekkür boyutu var bir de, “ben kimim, neyim, neden bu dünyaya geldim”, bu biçimde geceler buna vesile değil midir?
Dünyanın yaratılmasıyla ilgili birfazlaca teoriye baş yoruyoruz, nasıl yaratıldığını bulmaya çalışıyoruz. Kimse dünyanın niye yaratıldığını sormuyor. Akıl ‘nasıl’ı sorar, gönül ‘niçin’i sorar. O gönüle sahip olmak için de tefekkür etmek lazım.
niye Mevlid Kandili’ni kutlamalıyız bu biçimde?
Kainatın yaradılış niçini olan Hz. Peygamberin, bizim şu anda yaşadığımız dünya ömrüne gelişini kutlamamak abes, kutlanması sorulacak bir şey değil. Ayrıyeten efendimizin ahirete doğumu da bir daha birebir tarihte, yani Rebiülönceden ayının 12’sinde gerçekleşmiştir. Dünya ve ahiret süreksiz yerlerdir. Ebedi hayat vardır temel. Biz ana rahminde ölüp, dünyaya doğarız. Belirli bir mühlet dünya hayatımız devam eder, daha sonra ahirete doğarız. Ahiretin mühletini bilmiyoruz lakin oluş halini biliyoruz, kıyamete kadar sürecek. Kıyametin ne vakit kopacağını Allah biliyor. Yani bir dünya ömrü bir de ahiret hayatı var. Ahiret ömründe yaşayanlar da tıpkı gece efendimizin ahirete doğumunu kutlarlar. Bunu pek bilmeyiz. Biz ahirette de Mevlid Kandili yapacağız inşallah.
YAPMADAN DÜŞÜNMEK, KURU KURUYA HİNDİLİKTİR
Günümüz insanı tefekkürü anlayamadığı için mi buhranda? Düşünmeyi beceremiyoruz ve ömrümüzün manasını bulamıyoruz. Bunun yolu tekniği var mı?
Nasreddin Hoca’nın hindisi üzere oturup da düşünmek, hindilikten ileri geçmez. Bize yalnızca “ne düşündün, ne bildin, ne hissettin” üzere sualler sorulmayacak. “Ne yaptın” diye sualler sorulacak. ötürüsıyla oturup düşünmek yetmez, ‘yapmak’ lazım. Zira ayeti kerime “Siz Allah’tan ittika ederseniz, ondan utanır, onun isteğini kaybetmekten korkar, onu üzmekten rencide etmekten çekinirseniz, sizin öğreticiniz Allah olur” diyor. Resulullah Efendimiz bu ayeti açıklarken, “Siz bildiğinizle amel edin, Allah bilmediğinizi öğretir” diyor. Öğrenmenin yolu mektebe gitmek, hocaya gitmek, özel ders almak, kitap okumak değildir, yapmaktır. Siz terliyken soğuk su içmenin ziyanlı olduğunu bilip de içiyorsanız, demek ki o bilgi bir işe yaramıyor. Ne vakit ki hiç içmezseniz, artık o bilgi olgu haline gelmiştir. bu biçimde pahalıdır. İşte tefekkür bu biçimde olacak. Benim Yaradıcıma kulluk yapma borcum var, bunu düşündüm ve buldum. Buldum lakin hiç ibadet etmiyorum. Bir işe yaramaz. Yani fiil lazım. öncedena yapacağız, daha sonra nasıl yaptığımızı düşünürüz. Yapmadan düşünmek, kuru kuruya hindiliktir.
GÖNLÜN MÜ İSTİYOR, NEFSİN Mİ?
kimi vakit düşünmek de insanı bir grup sapkın fikirlere götürebiliyor.
Yanına ameli koyamadığımız için mi bu biçimde oluyor?
İşte o fikir değil, şeytanın kandırmasıdır. Gerçek niyet, gerçek teefekkür bu biçimde bir şey yapmaz. Zira tefekkür yalnızca akılla yapılmaz, içine gönül de konur. Ne kadar lezzetli yemek yaparsanız yapın, içine tuz koymazsanız olmaz. İşte o tuz katmak, ibadettir. Şeytan gönle musallat olmaz, ancak akla olur. Tabi gönülle nefsin ayrımını yapabilmek yetisine de erişmek lazım. “Gönlümden bu biçimde geldi” diyerek, nefsimizden gelen şeyi de yapabiliriz.
BEŞERLİK HARİKALIK DEĞİLDİR
Hocam pekala yaşadığımız sorunlarla nasıl başa çıkacağız? Bu bahiste Peygamber Efendimizin yolunu nasıl takip etmeli?
Her şeydilk evvel tevekkül sahibidir inanan biri. Veren de Allah alan da Allah dediğinde, verildiğinde ölçüsünce sevinir, alındığında da ölçüsünce üzülür. Beşerlik harikalık değildir. Harikalık doruğunda yalnızca Allah olur. İnsanın harikalığı Resullulah Hazretlerine yakınlığı miktarıncadır. Bu yakınlık maddi ve manevidir. Hareketini de ona benzetmektir.
Kastettiğim, yalnızca biçim olarak benzemek değil. Hz. Peygamber beyaz giydi diye beyaz giymek, şekilcilikten ibarettir. Resulullah Finlandiya’da yaşasaydı beyaz mı giyecekti? Efendimiz beyaz giyinmiyor, iklime uygun giyiniyor. Bunu anlayamadığımız vakit beyazda kalırız. Birebir Resulullah Huneyn Gazvesi’nde koyu renkli ve kalın elbise giyiyor. Zira ocak ayı ve orası soğuk oluyor. Beyazda kalmamak, iklime uygun giyinmek sünnettir. Bunu öğrenebilmek için de Efendimiz’in hayatını tetkik etmemiz lazım. Çocuklar büyükleri taklid ederek bir şeyler yaparlar. Çocuk düzeyinde taklid etmek yanlışsız, fakat kocaman adam olunca, artık taklid etmek tefekkür etmeye mani olur.
ALLAH TERBİYELİLERİ SEVER
Şimdiki ömründe dinle ilgili bir şey yapmıyor, lakin mübarek gecelerde içki içiyorsa onu bırakıyor, mescide gidiyor, vs. bunlar kurtarıcı olur mu?
Onun da bedelsiz olduğunu söylemeyelim. hiç bir inancı olmasa, Müslümanların hürmet gösterdiği bir şeye hürmet gösteriyor. Evvelden bizim gayri müslim tebamız öyleydi. Benim çocukluğumda anneannemin kiracısı madam teyze vardı, Ramazan’da öğlen yemeği yemezdi, yerse de mutfakta peynir, ekmek. Alt kattan yemek kokusu gelmezdi. Bu bir terbiye sıkıntısıdır. Allah terbiyelileri sever. Bir gayri müslimin bu davranışı ahiretteki azabını azaltır. Müslüman, lakin riayetsiz bir kişinin bu davranışı da ahiretteki azabını azaltır. Tahminen ilerde bir vesile olur.
RESULULLAH’I TANIRSAK ALLAH’I DA TANIRIZ
Yalnızca tefekkür mü edelim Mevlid gecesinde, bir ibadet filan yok mu önereceğiniz?
Hocaefendiler “mübarek gecedir, kaza namazı kılın” filan der. Her vakit kaza namazı kılın, Kuran okuyun, ancak ben o gece, bir gönül rabıtasıyla Resulullah Efendimiz’in ömrüyle ilgili bir şeyler okunması, o okuduklarımız üzerinde düşünülmesi, örnek alınması ve davranış biçimimize intikal ettirilmesinin daha faydalı olduğuna inanıyorum. örneğin İslam Ansiklopedisi’nde ‘Mevlid’ unsurunu okuyalım. Ben dünyanın her yöresini gezdim, Resulullah’ı kim tanıyorsa seviyor, kim sevmiyorsa tanımıyor. Kulaktan dolma, aleyhte bilgilere inanıyorlar.
Özel gecelerde o özel gecelerin fevzinden istifade ve o niyeti de belirterek, Efendimiz Hazretleriyle meşgul olmak, gereğince beşere yarar sağlar. Zira Allah kitabında “Kim Resulullaha itaat ederse Allah’a itaat etmiş olur” der. Buradaki ‘itaat’ sözünü kaldırın, istediğiniz kelimeyi koyun, formül değişmez. Kim Resulullah’a isyan ederse, Allah’a isyan etmiş olur. Kim Resulullah’ı üzerse Allah’ı üzmüş olur. Kim Resulullah’ı öğrenirse, Allah’ı öğrenmiş olur. Zira Allah bizim cinsimizden değil. Yarattıklarının bütün cinsinden münezzehtir. Lakin Resulullah beşerdir, kuldur. Onun hayatından örnek alabiliriz. Onu tanırsak Allah’ı da tanımış oluruz.