Binlerce kişi tarafınca okunan kitaplar yazdılar, yoksulluk ortasında öldüler

AirdropAvcisi

New member
Türk ve dünya edebiyatının usta isimleri… Yazdıkları romanlarla, şiirlerle, kitaplarla milyonlarca okura hitap ettiler. Öldükten daha sonra bile yapıtları okunmaya devam ediyor ve hiç bir vakit da unutulmadılar.

Lakin birazdan bahsedeceğimiz muharrirlerin diğer bir öyküleri var. O da yoksuluk ve çaresizlik içerisinde geçen hayatları. Kimisi paltosunu satarak hayatını idame ettirken, kimisi ise konferans vererek, ya da diğer iş yaparak para kazandı. İşte ünlü muharrirlerin yoksullukla geçen uğraşları…

MARK TWAİN KONFERANSLAR VERDİ

Amerikan edebiyatının usta ismi Mark Twain, konferasnlar vererek hayatını kazanıyordu. 58 yaşında boğazına kadar borç ortasındaydı. 5 yıl boyunca kitap yazarak ve Avustralya’dan Hindistan’a, Güney Afrika’dan İngiltere’ye kadar bir epeyce ülkede konferans vererek borçlarını ödeyebildi.

Eşi Olivia bu tempoya dayanamadı; sıhhati bozuldu ve Floransa’da öldü. Twain ise altı yıl daha sonra 75 yaşında öldüğünde geride 23 kitap bıraktı.


Mark Twain

KİRASINI ÖDEYEBİLMEK İÇİN PALTOSUNU SATTI

Üç Silahşorlar ve Monte Kristo Kontu üzere fazlaca satan tarihi romanların müellifi Alexandre Dumas, yazı hayatı boyunca toplamı bin 200 cilt tutan roman, piyes ve tarih kitabı yazdı.

Yaklaşık 5 milyon dolar eden servetine pek az meslektaşının erişebildiği söylenir. Fakat gece ömrü ve içkiye düşkünlüğünün yanı sıra lükse merakı acıklı sonunu hazırladı.

Son yılları sefalet ortasında geçti. Mesken kirasını ödeyebilmek için tüm pahalı eşyalarını, hatta paltosunu sattı. Akrabaları, bakkal borçlarını ödemeseydi açlıktan ölebileceği notu biyografisinde belirtiliyor.


Alexandre Dumas

EDGAR ALLAN POE’NIN 3 DOLARLIK KİRASI

Müellif ve şair aylık 3 dolar olan mesken kirasını ödeyemiyordu. Karısı Virginia gıdasızlıktan verem hastalığına yakalandı.

Kuzgun’un muharriri Poe parasızdı. Günlerce bir şey yemeden aç oturuyordu. Poe ailesinin açlıktan ölmek üzere olduğunu anlayan komşuları sepetlerle yiyecek getirdi.

Eşi Virginia öldüğünde Poe’nun cebinde cenazenin kaldırılmasına yetecek para yoktu. Meyhanede kötüleştikten dört gün daha sonra 40 yaşında öldü.


Edgar Allan Poe

PEYAMİ SAFA TELEFONUNU SATTI

Muharrir Peyami Safa, bir gün yayıncısının yanına giderek konut kirasını ödeyebilmek için telefonu satılığa çıkardığını söyler. Yayıncısı, Sultanhamamı esnafından telefon fiyatı kadar para toplayarak Safa’ya teslim eder.

“HASTALIK VE AZAP HAYATIM…”

Basıldığını nazaranmediği Doğu-Batı Sentezi isimli kitabını bu borcuna karşılık yayınevine teslim eder. 62 yaşında vefat eden Dokuzuncu Hariciye Koğuşu’nun müellifi, son periyodunu şu biçimde özetler: “Kitaplarımı basıp da büyük paralar kazanmamış, beni yazı takımına alıp da muazzam servetler yığmamış editör, gazete sahibi güç gösterilir. Ama benim çaba hissemin mükâfatı, yarım asır süren uzun bir yoksunluk, hastalık ve azap ömründen öteki bir şey olmamıştır.”


Peyami Safa

TANPINAR: PARASIZLIKLA MEŞGULÜM

Ahmet Hamdi Tanpınar’ın günlüğünden; “Cebimde yalnız bir lira var. Parasızlığım büyük hastalıklar üzere şimdi hiçten başladı, büyüdü, çoğaldı beni altına aldı. Etrafım alacaklı ile dolu. Cebimde borç senetleri var. Şu anda yalnız borçla ve atıfetle yaşıyorum ve borç beni çıldırtacak. Kurtulmak için her teşebbüsüm yeni borca sebep oluyor. Veya da bir yığın edebi proje (…) parasızlığın mutlak ve şaşmaz tecellileri ve komplikasyonları. Abdülhâk Şinasi’den borç para alıyorum. Kemal’den para bulamıyorum…”


Ahmet Hamdi Tanpınar

TOLSTOY KENDİ ELBİSESİNİ DİKTİ

Tolstoy ise yoksulluğu kendi dileğiyle yeğleyenlerden… Varlıklı bir ailenin çocuğu olarak doğan Lev Nikolayeviç Tolstoy, tahsilinin akabinde köyü Yasnaya-Polyana’ya dönerek fakir köylüler ortasına katıldı. Rus köylüsünün fakir, perişan durumu onu fazlaca üzüyordu.

Sahip olduğu toprakların hepsini dağıttı, değerli mallarını elden çıkarttı; yapıtlarının telif haklarından vazgeçti. Köylüler üzere yaşamaya başladı. Kalın kumaştan yapılmış kaba elbiseler giydi; ayakkabılarını kendi eliyle dikti.

Anna Karenina’yı ve Savaş ve Barış’ı yazan el, odasının tozlarını süpürüyor, elbiselerini dikiyordu. Tolstoy, bütün topraklarını satınca sefalete düştü.

Bu trajedide mutsuz geçen evliliğinin hissesi da büyüktü. Muharrir, son yıllarını moral çöküntüsü ortasında geçirdi. Meskenini bırakıp yollara düştü. Astapovo tren istasyonunda öldüğünde geriye kalemi, romanları ve kendi diktiği elbisesi kaldı.


Tolstoy

ANKARA’NIN SOĞUĞUNDA PALTOSUZ BİR ŞAİR: MEHMET AKİF ERSOY


Mehmet Akif Ersoy

Ergül Tosun

Kitap sayfası içn irtibat:

[email protected]
 
Üst