savaştık Kazanacağımızı hissettik. Kontrol altında tuttuk ve mülklerden uzak tuttuk. Su kapatıldı. Devriye gezen itfaiyeciler bile kamyonlarını dolduramadı. Yangın daha da büyüdü. Kıvılcımlar uçuşmaya başladı ve – ve sonunda bize çarptı. Bilmiyorum. Orada bir hortumla duruyorsun ve hiçbir şey çıkmıyor. Ve yangının yayıldığını görüyorsunuz. Ve evinin bazı bölümlerinin yanmaya başladığını görüyorsun – yanmaya başladığını. Ve şu anda kendinizi biraz yenilmiş gibi hissediyorsunuz ve ‘Neden?’ diyorsunuz. Biliyorsunuz, hepsini yaptık. Ve tek düşünebildiğimiz şuydu: suyumuz yok, yapabileceğimiz hiçbir şey yok. Arabalarımıza binin, yola çıkın, şehirden çıkın ve sabah geri dönün ve her şeyin nasıl yandığını görün. Onun güvenliği için endişelendim. Ve sonra onu arabada evdeymiş gibi gördüğümde, bu iyi olmadığı anlamına geliyordu. O da “Evi kaybettik” dedi, emekli olmak istedim. Yani ben emekliyim değil mi? Ama artık yeni bir hayatım var. Bu yüzden yeni, yeni bir yolculuğa ihtiyacım var. Yolumda bir viraj. Sonra ağlamak istersin. Bilirsin? ben onu hala beğeniyorum Ben hala onu seviyorum İşte bu yüzden “Honolulu’ya taşınır mıydın?” diyorlar yani, Honolulu’ya taşınabilirim ama mesele insanlar ve iklim, burası çok güzel. Bilirsin? Ve ayrılmak zor olacaktı.