Cazın yeni sunumunu sevdik

JoKeR

Active member
Cazın doğuşu köle ticaretinin ağır olduğu 15 ve 16. yüzsenelera dayanıyor. Köle olarak kullanılan siyahi insanların yaşadığı acının dışa vurumu olan caz, bir süre daha sonra tüm dünyaya tanınan kültürün bir eseri olarak yayılıyor. Birinci vakit içinder bedenine ondan sonrasında etrafındaki eşyalara vurarak notasız melodiler mırıldanan köleler, Blues denilen bir müziği ortaya çıkarırlar. Vakit geçtikçe notalarla, müzik aletleriyle kayıt altına alınan bu müzik tipinden de caz doğar. Unesco’nun 2012’den beri her 30 Nisan’da kutlanmasına karar verdiği Milletlerarası Dünya Caz Günü’ne günler kala, caz sanatkarlarıyla ülkemizde cazın durumunu değerlendirdik.

Erhan Konuk

Cazın dünya ve ülkemizde durumunu kıymetlendiren radyo ve televizyon program imalcisi, sunucusu ve akademisyen Erhan Konuk, yaygın olarak kullanılan “caz yapma” kelamının müzikle ilgisini şu sözlerle anlatıyor: “Cazda doğaçlama epey değerlidir. Herkes o andaki hissini, fikrini lisana getirmek için yaratılan o müzik ortamında, masaya vurarak, müzik aleti çalarak, bedeninden sesler çıkararak, aslında kakafoni bir doğaçlama yapıyor. Kimi beşerler tarafınca hoş olarak bedellendirilen caz müziği, kimileri tarafınca doğaçlamadan kaynaklanan seslerin birleşimi olarak isimlendirilip epey da fazla karşılık görmüyor.”

Armağanlar, kulüpler, şenlikler sevdirdi

Ülkemizde cazın gelişmenine de değinen Konuk, yıllar süren birikimin tesirine de dikkat çekiyor: “1960’lı senelerda yabancı müziklere Türkçe kelamlar yazılmaya başlanmıştı. Bilhassa varlıklı ailelerin imkânları dahilinde yurt haricinden getirdikleri plaklardan, pikaplardan ve müzikle alakalı eşyalardan bahsedebiliriz. Bu meraklı beşerler, kendi koleksiyonlarını radyoda değerlendirirerek geniş kitlelere ulaştırdı. Türkiye’de de açılan çeşitli caz kulüpleri vardı. Ayrıyeten kıymetli şirketlerin kültür sanat faaliyetlerine ayırdıkları vakit, bütçe ve verdikleri paha de düşünüldüğünde bu işe ne kadar önemli mesai harcandığı ortaya çıkıyor. Bunlar, Türkiye’de caza olan ilginin karşılık bulması manasında yapılan kıymetli işler.”

Ezgi Ayçe


Türk insanı caz müziğine uzak

Müzikçi Ezgi Ayçe, son 10 yılda ülkemizde cazın alternatif pop ve etnik müzikle harmanlandığını ve bu çeşidin sevildiğini söylüyor: “Türkiye’deki caz sanatkarlarına, şenliklerde çıkan kümelere bakınca, cazı daha fazlaca pop, etnik ya da Latin cazıyla karıştırılmış sıcak bir müzikle sunduklarını görüyoruz. Zira Türk insanı armonik olarak caz müziğine yakın değil. örneğin bir caz kulübüne gidiyor. İkinci müzikten daha sonra sıkılabiliyor. Lakin bu müzik, Türkçe kesimlerle birleştiğinde ya da farklı bir formda çalındığında durum değişiyor. Geçmişe nazaran caz projeleri şu an daha ilgi görüyor. Kimi pop sanatkarları caz projeleri yapmaya başladı. Ben de Ajda Pekkan’ın müziklerini Ezgi Ayçe sings jazzy Ajda projemle farklı versiyonlarda tekrar seslendirdim.” Genç sanatkarların cazla buluşacağı imkânların geliştiğine vurgu yapan Ayçe, “Özellikle şenlik, yarış ve toplumsal medyanın da tesiriyle, ortasında caz sevgisi olan bunu rahatlıkla keşfedebiliyor. Kaliteli sanatkarlar çıkıyor. Kendilerine mecra da bulabiliyorlar. Onların sahne alabildiği şenlikler de var. Doğal ki daha epeyce desteklenmeliler” dedi.

Elif Sanchez


Birebir melodilerden

Elif Sanchez de caz ile öteki müzik tiplerinin harmanlanmasını benimsemiş sanatkarlardan biri. O bu durumu şu biçimde nitelendiriyor: “Caz kategorisi günümüzde fazlaca geniş bir hâl aldı. Eskisi kadar ön yargı olduğunu düşünmüyorum. Güzel ve tadında yapılmış caz etkileşimli tarzları epey beğeniyorum. Çok sevenler ve takip edenler var Türkiye’de. Beşerler artık birebir melodilerden sıkıldı ve yeni bir şeyler arıyor. Tarzların harmanlanması deher neysel bir şey ve yapılması beni memnun ediyor.” sıkıldık
 
Üst